- Σχετικά με την απόφαση της κυβέρνησης για το χαράτσι και τις διαβουλεύσεις με την τρόικα.
Φαίνεται ότι η κυβέρνηση ετοιμάζεται να υποδεχθεί την τρόικα μετά βαΐων και κλάδων και με ένα μεγάλο ΝΑΙ. Άκουγα το πρωί τον κ. Κεδίκογλου, που είπε ότι η μεγαλύτερη επιτυχία αυτή τη στιγμή από το χθεσινοβραδινή συνάντηση ήταν ότι ενωμένη η κυβέρνηση θα συναντηθεί με την τρόικα. Ποιο είναι το ζήτημα; Ότι ο φόρος ακινήτων, το χαράτσι γίνεται νέο χαράτσι. Αυτό είναι η καινούργια είδηση. Πάλι άκουσα τον κ. Κεδίκογλου, ο οποίος είπε για μια «μείωση αλλά δεν έχει κοστολογηθεί αλλά δεν έχει υπολογιστεί ο τρόπος ακριβώς που θα γίνει». Τι είναι αυτό; Δηλαδή, δεν είναι χαράτσι; Είναι η μόνιμη επέκταση, κάτι που το λέγαμε εμείς, δεν είναι έκτακτη εισφορά, είναι μόνιμη επέκταση μιας διαδικασίας που αφορά τα ακίνητα και που αυτή τη φορά θα πιάσει ακόμα περισσότερο κόσμο. Και το θα πιάσει περισσότερο κόσμο, αφορά και την επέκταση, αλλά και το γεγονός ότι διατηρείται ως φοροεισπρακτικός μηχανισμός η ίδια η ΔΕΗ.
- Σχετικά με την αντίληψη της Αριστεράς για τη φορολογία.
Στην κυβέρνηση της αριστεράς θα έχουμε ένα νέο φορολογικό νόμο, ο οποίος θα έχει δίκαιο χαρακτήρα και θα στηρίζεται στις διαφορές περιουσιολογίου όσον αφορά το φόρο περιουσίας. Μην ξεχνάτε, ότι «μας πέρασαν» από το φόρο μεγάλης περιουσίας, το φόρο ακίνητης περιουσίας και αυτή τη στιγμή βρισκόμαστε στο φόρο κάθε ακίνητης περιουσίας, η οποία εξαπλώνεται σε όλον τον ελληνικό λαό. Άρα το βασικό ζήτημα είναι ότι πρόκειται για μια οριζόντια διαδικασία, η οποία χτυπάει κατά κύριο λόγο τους άνεργους, τους μισθωτούς, τους συνταξιούχους, τους εργαζόμενους.
Εμείς δεν είμαστε αυτοί που λέμε ότι δεν θα υπάρχουν φόροι. Λέμε, όμως, ότι θα υπάρχουν δίκαιοι φόροι, δίκαιοι με την έννοια ότι θα υλοποιείται με τον πιο απλό και σωστό τρόπο αυτό που το ίδιο το σύνταγμα της χώρας επιτάσσει, ότι ο καθένας δίνει με βάση τη φοροδοτική του ικανότητα. Και σε αυτή τη λογική δουλεύτηκε και προτάθηκε και είναι σε διαβούλευση το δικό μας φορολογικό νομοσχέδιο.
- Ρωτώ και δανείζομαι τον προβληματισμό του κ. Π. Καψή στην εφημερίδα ΕΘΝΟΣ. Λέει, χρόνια τώρα εισπράττονται κάθε είδους τέλη μέσω της ΔΕΗ χωρίς πρόβλημα. Γιατί το τέλος ακινήτων είναι τόσο μεγάλο ζήτημα, αυτό παραμένει μεγάλο μυστήριο. Και, βεβαίως, θυμίζει την ιστορία της ΕΡΤ, που έχει μια σειρά από τέλη που πληρώνουμε. Γιατί;
Ο κ. Καψής εμφανίζει μαγική εικόνα. Ονόμασαν, λόγω την ημερών, «το κρέας ψάρι». Το βασικό, όμως, ζήτημα το οποίο σκέφτονταν και οι τρεις ήταν να μην υπάρξει κλυδωνισμός της συνοχής της κυβέρνησης, κάτι που ήδη οι εκπρόσωποι της ηγεσίας της ΔΗΜΑΡ είχαν προαναγγείλλει από χθες το πρωί, όταν έλεγαν «κόκκινη γραμμή» το χαράτσι αλλά δεν συζητάμε ότι φεύγουμε από την κυβέρνηση. Έψαχναν για μετονομασία και όχι την ουσία.
- Δεν είμαστε πολύ μικροί για να αλλάξουμε μια Ευρώπη;
Ξέρετε το μέγεθος δεν έχει σημασία. Η προσπάθεια έχει πολύ μεγάλη σημασία. Για παράδειγμα ο ΣΥΡΙΖΑ είναι η δύναμη μέσα στην Ευρώπη, η πρώτη ριζοσπαστική αριστερή ή δύναμη, η οποία διεκδικεί την διακυβέρνηση της χώρας. Αυτό θα είναι ένα καινούργιο δεδομένο που αλλάζει το πολιτικό κατεστημένο στην ίδια την Ευρώπη. Δεύτερον, σε έναν κόσμο που όλα είναι συνδεδεμένα μεταξύ τους, και ιδιαίτερα το χρηματοπιστωτικό σύστημα, οι πολιτικές αλλαγές φέρνουν και αποσταθεροποιήσεις και μια νέα ισορροπία και στα οικονομικά συστήματα. Το τρίτο, εμείς από την αρχή βάζαμε ότι το πρόβλημα δεν είναι ευρώ ή εθνικό νόμισμα ή νέες συναλλαγματικές ισοτιμίες. Το πρόβλημα είναι πώς θα ξεφύγουμε από την κρίση. Δια της λιτότητας; Δια των περιοριστικών μέτρων που αφορούν όλη την κοινωνία ή με έναν διαφορετικό τρόπο που περιγράφουμε με αρκετή σαφήνεια στο δικό μας πρόγραμμα;
- Το ζήτημα, κ. Βίτσα, είναι μέχρι πού μπορείτε να φτάσετε; Αυτό που λέμε, το θέμα της ρήξης και της ανατροπής. Διότι, συνομιλητές στο αριστερό μέτωπο θα είναι οι ίδιοι. Δηλαδή, αυτή θα είναι η οικονομική ολιγαρχία, εκτός αν θα δημιουργήσετε νέα εσείς, - το είχε κάνει ο Παπανδρέου –. Αυτό είναι βαθύ ιδεολογικό ερώτημα αυτό, για τέτοια ώρα;
Όχι, νομίζω ότι είναι ένα σωστό ερώτημα. Και εμείς είμαστε αρκετά σαφείς. Και ο Αλέξης Τσίπρας ήταν σαφής. Έχουμε βάλει μια κόκκινη γραμμή, την οποία προσπαθούμε αμέσως μετά να την επεξηγήσουμε. Ποια είναι η κόκκινη γραμμή; Ότι το πρώτο και το σημαντικότερο ενδιαφέρον είναι η επιβίωση του λαού μας, να σταματήσει η καταστροφή και να αρχίσει να ακολουθείται ένας δρόμος που θα οδηγεί στην ανάπτυξη. Αυτό είναι το βασικό. Είμαστε αρκετά απλοί, θα έλεγα, και τη λογική μας. Δηλαδή, κάνουμε μια συγκεκριμένη πρόταση για το χρέος, η οποία αφορά όλη την Ευρώπη, αφορά βεβαίως και ως επισπεύδουσα δύναμη και την Ελλάδα γιατί έχουμε και ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Τι λέμε εμείς; Ότι η βασική μας θέση είναι διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους. Αυτό μπορεί να προκύψει από μια ευρωπαϊκή συνδιάσκεψη κατά τα πρότυπα του ΄53 στο Λονδίνο που αφορούσε τότε τη Γερμανία, αποπληρωμή του υπολοίπου με ρήτρα ανάπτυξης - έχει συμβεί σε χώρες αυτή η διαδικασία – και με δικαιολογητική βάση το γεγονός ότι όλη αυτή η πορεία που ακολουθήθηκε τα προηγούμενα χρόνια οφειλόταν σε πολιτικές επιλογές. Θυμίζω το γεγονός ότι, επί κυβερνήσεων Σημίτη το χρέος κρατήθηκε στο σταθερό ύψος του 100%, ενώ υποτίθεται ότι είχαμε ανάπτυξη. Ήταν μια δανεική ανάπτυξη, δηλαδή δανειζόμασταν για να έχουμε ανάπτυξη. Λέμε αυτά για το χρέος και συγχρόνως λέμε ότι σε αυτή τη διαδικασία θα μπορούσε να υπάρξει και ένα μορατόριουμ αποπληρωμής τοκοχρεολυσίων και θα αντιμετωπίζαμε το ζήτημα της χρηματοδότησης με πολλαπλούς τρόπους και εσωτερικούς και το γεγονός ότι αυτό που χρειάζονται οι χώρες του Νότου αυτή τη στιγμή είναι χρηματοδότηση για να κάνουμε διαρθρωτικές αλλαγές και να επιμείνουμε στον προσανατολισμό στην πραγματική οικονομία και στην αξιοποίηση των συγκριτικών του πλεονεκτημάτων. Σε αυτή τη λογική και ξεκινώντας από αυτό, μιλάμε για όλο το άλλο μας πρόγραμμα, που προβλέπει αναδιανομή, ανασυγκρότηση, δημόσιο έλεγχο σε επιχειρήσεις στρατηγικής σημασίας και το χρηματοπιστωτικό σύστημα.
- Οι λύσεις «θα αποκαταστήσουν» το παρελθόν;
Το βασικό είναι ότι η επιστροφή στο παρελθόν, όσο αφορά το κράτος, τις δομές, τις διαρθρωτικές καταστάσεις οι οποίες υπάρχουν δεν είναι λύση. Άρα, εμείς με όλους τους τρόπους λέμε ότι αυτό που θέλουμε να φτιάξουμε και αυτό που επαγγελλόμαστε στο πρόγραμμά μας σε τίποτα δε μοιάζει με την κατάσταση έως το 2008. Ούτε, βεβαίως, είναι λύση η διαδικασία του μνημονίου. Πάμε τώρα στα πολύ συγκεκριμένα. Τι λέμε εμείς; Ότι είναι μία άλλη; Εγώ συνήθως λέω ότι το άλλος –η -ο είναι μια αόριστη αντωνυμία, άρα πρέπει να το κάνουμε συγκεκριμένο να μην το αφήσουμε αόριστο.
Εμείς λέμε ότι η παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας πρέπει να πιάσει όλους τους χώρους. Αυτό σημαίνει σημαντικές αλλαγές και σημαντικές αναπροσαρμογές, ώστε το Δημόσιο να είναι συγχρόνως και υπηρέτης της κοινωνίας και παραγωγικό και αποτελεσματικό. Πώς αυτό μπορεί να γίνει; Σας θυμίζω ότι μόλις πρόσφατα έχει αρχίσει η συζήτηση περί οργανογραμμάτων, δηλαδή σχεδιασμού λειτουργιών και περιγραφής θέσεων με προσανατολισμό προς την ίδια την οικονομία και στην αξιοποίηση των συγκριτικών μας πλεονεκτημάτων. Έχουμε συγκριτικά πλεονεκτήματα ως χώρα; Έχουμε. Έχουμε τομείς, δηλαδή, τους οποίους μπορούμε να αναπτύξουμε. Ας πούμε η αγροτική Οικονομία. Αλλά πώς θα αναπτύξεις Αγροτική Οικονομία, αν δεν δόσεις κάποια κίνητρα και στους ίδιους τους αγρότες. Ποιο είναι το κίνητρο το τωρινό για να καλλιεργήσουν, αφορά το φόρο στο πετρέλαιο κλπ.
- Να σας πω ένα απλό πράγμα. Να πάει το Υπουργείο Γεωργίας στη Λάρισα. Αυτό που … είναι μετατόπιση υπηρεσιών ουσιαστικά στον τόπο παραγωγής. Θα πει κάποιος άλλος αυτό είναι μια μπούρδα… Τέτοιου τύπου τομές μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ να τις κάνει αυτονόητες;
Θα σας πω κάτι ακόμα αυτονόητο, ότι γεωπόνοι, δασολόγοι κλπ του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης πρέπει να είναι στον χώρο που γίνεται αυτή η διαδικασία και να βοηθάνε. Ότι πρέπει να υπάρχει Αγροτική Τράπεζα. Το ίδιο το κράτος θα πρέπει να επιδιώκει σοβαρές, αν θέλετε, συμφωνίες ώστε είτε αυτό είναι λιπάσματα είτε είναι ζωοτροφές κλπ να παίρνονται με πιο φτηνό τρόπο και να διατίθενται στους αγρότες. Ακόμα να αναπτύξουμε την μεταποιητική μας βιομηχανία. Την ελαφρά βιομηχανία. Είχαμε ένα εργοστάσιο για την αξιοποίηση του τοματοπολτού και του τοματοχυμού στην Ανδραβίδα και αυτό ήταν υπό ιδιοκτησία Λιβυκή και έκλεισε. Και το τρίτο ζήτημα είναι να βοηθάει το κράτος, το Δημόσιο δηλαδή, την εμπορεία και τις εξαγωγές. Άρα, εδώ στήνεις μια ολόκληρη σειρά στην οποία αν θέλεις ζητάς και ιδιωτικές επενδύσεις.
- Είστε έτοιμοι να ανταποκριθείτε στη δύναμη που σας έδωσε ο λαός;
κ. Ξυδάκη, δίνεται μια αίσθηση τυχαίου. Ότι όλα αυτά έγιναν τυχαία. Δεν έγιναν τυχαία. Εγώ θα σας πω το εξής. Κατʼ αρχήν το κόμμα αντιστοιχήθηκε με τις ανάγκες της κοινωνίας και τις ανάγκες της εποχής. Ήταν μία συνάντηση κοινωνίας και ΣΥΡΙΖΑ όπου οι ανάγκες της κοινωνίας συναντήθηκαν με τη δράση και τις προτάσεις μας. Θα μπορούσε να πάει και αλλού. Πήγε στον ΣΥΡΙΖΑ.
Ήδη ο ΣΥΡΙΖΑ μέσα στις διαδικασίες που προχωράει και η μόνιμη επιτροπή προγράμματος με επικεφαλής το Γ. Δραγασάκη, έχει 24 τμήματα πολιτικής επεξεργασίας και αυτό δεν ξεκίνησε τώρα. Θα σας θυμίσω τις 11 συνεντεύξεις επί συγκεκριμένων θεμάτων που έγιναν το 2009 στην προεκλογική δραστηριότητα, το τι βγάλαμε όλη αυτή την εποχή. Την Αθηναΐδα, την πρόταση νόμου για το φορολογικό, την πρόταση νόμου για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά, τις προτάσεις που έχουμε κάνει σε διάφορα επίπεδα, σε επίπεδο περιφερειακό, σε επίπεδο αν θέλετε ακόμα μικρότερο. Άρα, ακόμα και τις συγκεκριμένες προτάσεις που κάνουμε επί ζητημάτων που αφορούν τη συγκυρία. Για παράδειγμα, το γεγονός ότι είπε ότι πρέπει να ανακεφαλαιοποιηθούν οι τράπεζες, αυτές να περάσουν υπό δημόσιο έλεγχο και δημόσια ιδιοκτησία και να αλλάξουν οι διοικήσεις. Θα πρόσθετα κι εγώ ότι βασικά σημεία πάνω στα οποία πρέπει να δουλέψουμε πολύ στο επόμενο διάστημα είναι και η άρση του τραπεζικού και του εμπορικού απορρήτου, υπό συγκεκριμένους βέβαια όρους. Με αυτό τον τρόπο, ξέρεις πώς και πού πάει η ροή του χρήματος και μπορείς να το διαχειρίζεσαι. Άρα, είμαστε και προσπαθούμε να είμαστε – γιατί είναι μια διαρκής προσπάθεια αυτή, δεν γίνεται από τη μία μέρα στην άλλη – όσο το δυνατό πιο συγκεκριμένοι. Άλλωστε, πρέπει να απαντήσουμε πολύ συγκεκριμένα το τι εννοούμε όταν λέμε ότι, η διέξοδος από την κρίση θα είναι δια της κοινωνίας. Και με ποιον τρόπο θα φτιάξουμε ένα δημοκρατικό, παραγωγικό και αποτελεσματικό πλαίσιο, ώστε να λειτουργούν ομάδες παραγωγών, συνεταιρισμοί, εμπορικές συστάδες κλπ.
- Υπάρχει ένα μικρό ερώτημα κ. Βίτσα. Μικρό ερώτημα, δύσκολο όμως. Υπάρχει χρόνος προσαρμογής. Σε αυτό τον κενό χρόνο, μέχρι να δουλέψει η μηχανή, ο κόσμος τι θα τρώει;
Κατʼ αρχήν, «όταν δεν έχεις χρόνο», «φτιάχνεις χρόνο». Όταν σου χτυπάει η ιστορία και η κοινωνία την πόρτα, εσύ δεν μπορείς να πεις «περίμενε λίγο». Πρέπει να είσαι έτοιμος. Και είναι και ένα δίδαγμα που βγαίνει από το Κυπριακό, ότι πρώτον δεν μπορεί μια κυβέρνηση του ΝΑΙ να διαχειριστεί το ΟΧΙ και το δεύτερο ότι πρέπει να είσαι προετοιμασμένος όσο γίνεται καλύτερα για να δόσεις τη σύγκρουση. Γιατί το δικό μας σχήμα είναι σύγκρουση, η κυβέρνηση της αριστεράς, σύγκρουση. Νέα σύγκρουση εννοώ. Άρα, σε αυτό το επίπεδο εμείς προετοιμαζόμαστε. Σε όλα τα επίπεδα, ακόμα και στο επίπεδο του πόσο έτοιμες θα είναι οι διαπραγματευτικές ομάδες. Όχι μόνο με την κα Μέρκελ ή αυτό το φοβερό νεοφιλελεύθερο εμμονικό λόμπι, που έχει κάτσει στο σβέρκο όλων των λαών της Ευρώπης, αλλά και στη συζήτηση και με άλλες κυβερνήσεις και πρώτα και κύρια με τις κοινωνίες και τους λαούς.
Τι θα τρώει; Πιστεύετε πραγματικά ότι η Ελλάδα δεν έχει δυνατότητες και στο επίπεδο των τροφίμων και στο επίπεδο της ενέργειας και στο επίπεδο των φαρμάκων; Σας λέω τρεις τομείς που δουλεύουμε πάρα πολύ συγκεκριμένα και υπό οποιεσδήποτε συνθήκες θα πρέπει να είσαι έτοιμος, μαζί με τη βοήθεια του ελληνικού λαού, να μπορέσεις να ανατάξεις την κατάσταση. Αυτό σημαίνει σταματάμε την καταστροφή, δε γίνεται στα λόγια αυτό, ούτε με επιδοματικό τρόπο. Άρα στην ερώτηση πού θα βρεθούν τα λεφτά, πέρα από τις συγκεκριμένες προτάσεις που κάνουμε που έχουν φορολογικό χαρακτήρα, εξωτερική χρηματοδότηση, η βασική απάντηση είναι ότι πρέπει να παράξεις νέες αξίες.
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS