Είναι πρώτη φορά που αρχηγός αξιωματικής αντιπολίτευσης εδώ και 30 χρόνια επισκέπτεται ΨΝΑ Δεν είχαν κάτι συγκεκριμένο να πουν ίσως γιατί θεωρούσαν ότι δεν συνάδει με τη δημόσια εικόνα που έπρεπε να οικοδομήσουν. Σήμερα όμως, φίλες και φίλοι, κι αυτό δεν το λέω επειδή βρίσκομαι απέναντί σας, το λέω γιατί πρέπει να συνομολογήσουμε ότι είναι κοινή διαπίστωση και πρέπει όλοι να το συνομολογήσουμε αυτό, σήμερα που η κοινωνία μας βρίσκεται στο κρεβάτι του Προκρούστη, σήμερα που η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών βρίσκεται υπό καθεστώς απόγνωσης, σήμερα πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι ο δείκτης της ποιότητας μιας κοινωνίας και μιας Πολιτείας είναι η παροχή φροντίδας στις πιο ευάλωτες κοινωνικές κατηγορίες, σʼ αυτούς τους ανθρώπους που το έχουν ανάγκη.
Και άρα η απόφασή μας να επισκεφτούμε το Ψυχιατρικό Νοσοκομείο εδώ στο Δαφνί έχει έναν ευρύτερο συμβολικό χαρακτήρα. Είναι ένα μήνυμα με τρεις αποδέκτες. Μήνυμα στην κυβέρνηση ότι μαζί με τους εργαζόμενους, νοσηλευτικό προσωπικό, επιστήμονες, θα υπερασπιστούμε τις δημόσιες ψυχιατρικές δομές. Μήνυμα στους ηρωικούς λειτουργούς σʼ αυτό το χώρο, νοσηλευτές και γιατρούς, ότι δεν θα τους εγκαταλείψουμε, αλλά θα είμαστε στο πλευρό τους. Και, τέλος, είναι και μήνυμα αλληλεγγύης και υποστήριξης των αναγκών, μήνυμα αξιοπρέπειας των συνανθρώπων μας που έχουν ανάγκη ψυχιατρικής φροντίδας αλλά και των οικογενειών τους, ότι απέναντι σʼ αυτή την κρίση που έχει πολλαπλές διαστάσεις, είναι οικονομική πρωτίστως αλλά είναι και κοινωνική, και μία διάστασή της είναι και η ψυχολογική διάσταση, δεν πρέπει να αφήσουμε κανέναν μόνο του.
Τις τελευταίες μέρες, φίλες και φίλο, ακούμε ότι θα πρέπει να προχωρήσει γοργά η κυβέρνηση στη διαθεσιμότητα δημοσίων υπαλλήλων, δηλαδή στην κεκαλυμμένη απόλυσή τους, γιατί έτσι πρέπει να γίνει για να μπορέσει να επιβιώσει η ελληνική οικονομία. Κι αυτό είναι μια παλιά ιστορία. Το ακούμε εδώ και τρία χρόνια, ότι την κρίση τη δημιούργησαν οι τεμπέληδες δημόσιοι υπάλληλοι. Βεβαίως όταν η κρίση εμφανίστηκε με την ίδια ένταση και σε άλλες χώρες της ευρωπαϊκής περιφέρειας, στην Ισπανία, την Ιταλία, την Πορτογαλία, την Ιρλανδία, την Κύπρο, τότε δεν είχαν τι να μας πουν, γιατί φαντάζομαι ότι δεν είναι εύηχο επιχείρημα ότι σʼ όλο τον ευρωπαϊκό Νότο υπάρχουν τεμπέληδες, ενώ εργατικοί είναι μόνο στο Βορρά. Όμως επιμένουν σʼ αυτή την αδιέξοδη λογική, ότι πρέπει να συρρικνώσουν, λέει , το δημόσιο τομέα γιατί είναι υπερβολικός. Τους καλώ όλους αυτούς που το διατυμπανίζουν από τα ΜΜΕ, πολιτικούς και τηλε-εισαγγελείς των δελτίων ειδήσεων των 8, να έρθουν μια βόλτα εδώ. Να κάνουν μια επίσκεψη ή στο Δαφνί ή στο Δρομοκαϊτειο και να δουν πόσοι δημόσιοι λειτουργοί αντιστοιχούν σʼ έναν τομέα οξέων περιστατικών με 30 ασθενείς, κατά μέσο όρο, μπορεί να είναι και περισσότεροι. Οι κλίνες είναι 25. Το πόσα περισσότερα ράντζα υπάρχουν εξαρτάται από τη συγκυρία.
Όμως χθες το βράδυ είχαμε ένα περιστατικό απώλειας μιας ανθρώπινης ζωής στο Δρομοκαϊτειο. Κάποιοι σήμερα θα σπεύσουν να ρίξουν το βάρος στο δημόσιο λειτουργό, δηλαδή στη νοσηλεύτρια που ήταν μία με 30 ασθενείς τουλάχιστον. Κι αναρωτιέται κανείς πώς μπορεί να αντιμετωπίσει ένας άνθρωπος 30 ασθενείς, βαριά περιστατικά, με τις ανάγκες που έχουν.
Τα ψυχιατρικά νοσοκομεία της χώρας μας μετατρέπονται συνειδητά από την πλευρά της Πολιτείας –κι αυτό είναι το δυστύχημα- σε αποθήκες ανθρώπινων ψυχών. Και θα ήθελα ειλικρινά να καλέσω τον κ. Μανιτάκη, ο οποίος σχεδιάζει τώρα αυτή τη διαδικασία των απολύσεων, των κεκαλυμμένων, τον κ. Στουρνάρα και τον ίδιο τον πρωθυπουργό να επισκεφτούμε μαζί μια ψυχιατρική κλινική, ένα ψυχιατρικό νοσοκομείο και να δούμε αν μπορεί αυτή η εικόνα να είναι εικόνα μιας χώρας που θέλει να είναι χώρα της Ε.Ε., χώρα του προηγμένου και πολιτισμένου κόσμου.
Φίλες και φίλοι, σήμερα συνέπεσε η επίσκεψή μας εδώ με μια ακόμα μέρα κινητοποιήσεων στο χώρο της υγείας, με μια ημέρα δράσης για την ψυχική υγεία. Οι εργαζόμενοι στον ΟΚΑΝΑ, το 18 ΑΝΩ, στο πρόγραμμα ΨΥΧΑΡΓΩΣ, εργαζόμενοι σε κρίσιμες δομές είναι απλήρωτοι για 6 μήνες, για 8 μήνες.. κάποιοι είναι ακόμα και για 11 μήνες. Εργαζόμενοι που αποτελούν τη φωνή όσων δεν έχουν φωνή, οι οποίοι απεργούν, διαδηλώνουν, αντιστέκονται στη βαρβαρότητα και πρέπει να τους συμπαρασταθούμε με όλες μας τις δυνάμεις.
Απʼ όπου κι αν πέρασε το ΔΝΤ κι αυτή η βάρβαρη πολιτική αντιμετώπισης οικονομικών κρίσεων, εφαρμόστηκαν παρόμοιες απάνθρωπες νεοφιλελεύθερες συνταγές. Και σε κάθε περίπτωση τα τρία πρώτα θύματα ήταν ο κόσμος της εργασίας, η ίδια η δημοκρατία και οι δομές της υγείας, της παροχής κοινωνικής φροντίδας. Διότι αν υπάρχει ένας χώρος όπου φαίνεται αυτή η αναλγησία της μνημονιακής κυβέρνησης απέναντι στην κοινωνία, αλλά και η αμηχανία απέναντι στις επιδιώξεις της τρόικας εξωτερικού είναι ο χώρος της υγείας. Αν υπάρχει ένας χώρος όπου να συνιστά η κατάσταση που επικρατεί εκεί μείζονα λόγο ακύρωσης, κατάργησης του μνημονίου, μείζονα λόγο έκτακτης κοινωνικής ανάγκης, θα έλεγα, είναι ο χώρος της υγείας.
Εσείς ξέρετε καλύτερα από μένα ότι ο κίνδυνος κατάρρευσης της ψυχιατρικής υγείας είναι υπαρκτός, είναι οφθαλμοφανής και ξέρετε καλύτερα από μένα ότι αυτή τη στιγμή η ηγεσία του Υπουργείου Υγείας εκμεταλλεύεται την ανάγκη μεταρρύθμισης των ψυχιατρικών δομών, εκμεταλλεύεται δηλαδή μια μεταρρύθμιση που σωστά ξεκίνησε εδώ και μια δεκαετία, και παίζει με τις λέξεις. Γιατί η αποασυλοποίηση και μεταφορά στην κοινότητα ενός μεγάλου μέρους της παροχής φροντίδας ψυχικών ασθενών είναι σε σωστή κατεύθυνση. Άλλο όμως η μεταφορά στην κοινότητα και άλλο η μεταφορά του προβλήματος στους ώμους και τις οικογένειες των ίδιων των ασθενών, γιατί αυτό επιχειρείται σήμερα. Με πρόσχημα την αποασυλοποίηση εντάσσουν και την ψυχική υγεία στη μνημονιακή μέγγενη, στη συρρίκνωση των υπηρεσιών, στις περικοπές σε μισθούς, στις περικοπές στις λειτουργικές ανάγκες.
Συρρικνώνεται ο δημόσιος τομέας, έχουμε τραγικές ελλείψεις στη φροντίδα παιδιών και εφήβων, μεγάλα προβλήματα στελέχωσης των δομών, απειλή κατάρρευση των δομών των ΝΠΙΔ, χαμηλή απορρόφηση κοινοτικών κονδυλίων για την ψυχική υγεία. Δυστυχώς και εδώ, παρά τις συνθήκες που είπα αρχικά, κατάργηση οργανικών θέσεων και απολύσεις.
Πριν από λίγο συζητούσα και με τους εργαζόμενους, με το επιστημονικό προσωπικό αλλά και με τη διοίκηση. Εκκρεμεί εδώ και πάρα πολύ καιρό ο νέος οργανισμός. Τα επιστημονικά στάνταρντ για την εύρυθμη λειτουργία παρόμοιων μονάδων μιλούν για έναν νοσηλευτή για δύο ασθενείς. Εδώ είμαστε στον ένα ανά 15, στον έναν ανά 30. Και βεβαίως συνολικά, με βάση τους νόμους αυτού του κράτους, τα ΦΕΚ που έχουν δημοσιευτεί, στο ΨΝΑ υπολείπονται τουλάχιστον 480 εργαζόμενοι οι οποίοι πρέπει να προσληφθούν. Αντʼ αυτού, σχεδιάζονται –έχει ήδη εφαρμοστεί η απόλυτη άρση προσλήψεων εδώ και μία τριετία, τετραετία, αλλά με πρόσχημα τους επίορκους υπαλλήλους, προσέξτε, και επίορκος μπορεί να είναι και κάποιος ο οποίος θα κληθεί στο Πειθαρχικό Συμβούλιο επειδή αντιμίλησε ή διεκδίκησε τα δίκια του, ενδεχομένως να σχεδιάζονται ακόμα και απολύσεις.
Και το ερώτημα είναι, ποια η στρατηγική, όχι μόνο της κυβέρνησης, της πολιτείας απέναντι σʼ αυτό τον ευάλωτο τομέα της ψυχικής υγείας; Με πρόσχημα την αποασυλοποίηση θέλουν να πετάξουν τους ψυχικά πάσχοντες στο δρόμο; Να ζήσουμε κι εδώ στην Ελλάδα παρόμοιες σκηνές μʼ αυτές που συνέβησαν την περίοδο της κυβέρνησης Ρήγκαν στις ΗΠΑ, όπου κοιμόντουσαν και πέθαναν οι ψυχικά πάσχοντες στις γέφυρες και τις πλατείες; Αυτή θέλουμε να είναι η εικόνα της χώρας μας το 2013;
Οι περίφημες μεταρρυθμίσεις τους είναι κατεδαφίσεις. Είναι κατεδαφίσεις ολόκληρης της κοινωνίας, της υγείας, της παιδείας, της πρόνοιας και πρέπει να μπει ένα φρένο. Απέναντι σʼ αυτήν την πραγματικότητα η κοινωνία ασφυκτιά και συνθλίβεται από τη μια μεριά από τη βαρβαρότητα κυβερνητικών επιλογών και από την άλλη από τη διάδοση απάνθρωπων και φασιστικών αντιλήψεων, οι οποίες παρουσιάζονται κι ως κυρίαρχες σε μερίδα των ΜΜΕ. Μας προειδοποίησε βέβαια γιʼ αυτό στη βουλή ο κ. Βενιζέλος. Μας είχε πει, δεν είστε εσείς τώρα της μόδας, είναι η Χρυσή Αυγή. Που στην πραγματικότητα είναι χέρι βοηθείας του ίδιου του συστήματος, το άλλοθι του ίδιου του μνημονιακού συστήματος.
Οι κύριοι λοιπόν που βγήκαν πριν από μια βδομάδα κουαρτέτο σε μια εκπομπή ευρείας τηλεθέασης σε τηλεοπτικό σταθμό μας είπαν ότι οι ψυχικά πάσχοντες στη χώρα μας οφείλουν να στειρώνονται και να οδηγούνται σε ευθανασία. Βεβαίως δημοκρατία έχουμε να ακούμε όλες τις απόψεις. Αλλά να ξέρουν ορισμένοι ότι δεν θα οδηγήσουν αυτή τη χώρα στη βαρβαρότητα και τον εκφασισμό.
Εμείς από την πλευρά μας θέτουμε ως ύψιστη προτεραιότητα την υπεράσπιση όχι μόνο των δικαιωμάτων των ψυχικά ασθενών και των οικογενειών τους αλλά και τη διαμόρφωση ανάλογων συνθηκών ώστε απέναντι στην απομόνωση, το φόβο και την ντροπή που δημιουργούν η φτώχεια και η ανεργία, να αντιτάξουμε την αντίσταση και την αλληλεγγύη σαν αξίες δομικές της κοινωνίας μας αλλά και σαν αξίες προστατευτικές για τον ίδιο τον ψυχισμό μας. Και σʼ αυτήν την κατεύθυνση θέλουμε να αντιτάξουμε τη στήριξη όλων των δημόσιων δομών ψυχικής υγείας ως προτεραιότητα. Τη στήριξη των ΝΠΙΔ με δημόσιο έλεγχο και αξιολόγηση, τη διασφάλιση των οργανικών θέσεων και των θέσεων εργασίας και βεβαίως τις δομές της υγείας, της πρόνοιας και της παιδείας ως προτεραιότητα.
Η στρατηγική μας κατεύθυνση στο χώρο της ψυχικής υγείας έχει να κάνει με έναν κορμό υπηρεσιών στην κοινότητα προσανατολισμένες, όμως, στην πρόληψη και την πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας. Βεβαίως, μέσα σε αυτό το πλαίσιο υπερασπιζόμαστε την μεταρρυθμιστική διαδικασία της αποασυλοποίησης. Για εμάς, όμως, αυτό δεν σημαίνει συρρίκνωση των μεγάλων ψυχιατρικών νοσοκομείων, αλλά κυρίως σημαίνει ουσιαστική εξασφάλιση εναλλακτικών δομών που να λειτουργούν θεσμικά και ουσιαστικά σε κοινοτική και όχι ασυλική κατεύθυνση. Δομές, όμως, που θα βρίσκονται σε δημόσιο και κοινωνικό έλεγχο, ώστε να μην μεταφέρουμε τα βάρη στους ίδιους τους ασθενείς και στις οικογένειές τους.
Διεκδικούμε και αγωνιζόμαστε για να εξασφαλίσουμε ανθρώπινες και θεραπευτικές συνθήκες στα ψυχιατρεία και για την περίφημη τομεοποίηση με αποφασιστικές αρμοδιότητες και πολύπλευρη στήριξη των δομών της ψυχικής υγείας και για τη διεκδίκηση τουλάχιστον των εξαιρετικά αναγκαίων προσλήψεων για να μην κλείσουν οι δομές, με προτεραιότητα στην ανάπτυξη και την στήριξη δομών για παιδιά και εφήβους.
Θέλω, λοιπόν, από αυτό εδώ το βήμα μετά από όλα όσα είδα σήμερα και όλα όσα συνέβησαν χθες, να δηλώσω κατηγορηματικά. Ας τελειώνει αυτό το παραμύθι με τον υπερμεγέθη δημόσιο τομέα. Ο δημόσιος τομέας στη χώρα μας είναι στρεβλά δομημένος και αποτέλεσμα διαχρονικά των πελατειακών σχέσεων των κομμάτων εξουσίας που κυβέρνησαν και τον έκαναν σαν τα μούτρα τους. Αλλά υπάρχουν τομείς που χρειάζονται προσλήψεις και όχι απολύσεις. Και εμείς αυτό θα κάνουμε. Δεν μπορούμε να αφήνουμε 30 ψυχικά πάσχοντες και βαριά περιστατικά σε ένα νοσηλευτή. Δεν μπορεί η χώρα μας να γίνει μια τριτοκοσμική χώρα. Και αυτός είναι ο δείκτης της ποιότητας μιας χώρας. Σε αυτόν τον κρίσιμο τομέα της ψυχικής υγείας εμείς θα κάνουμε προσλήψεις και όχι απολύσεις. Ας πάει ο κ. Τόμσεν στη Δανία που είναι η χώρα του και ο κ. Ράιχενμπαχ στη Γερμανία να μας πουν ποιες είναι εκεί οι δομές στην πρωτοβάθμια περίθαλψη υγείας, στη δευτεροβάθμια και στην τριτοβάθμια. Και να έρθουν να μας εξηγήσουν εάν αυτό που εφαρμόζουν εδώ, αυτή η βαρβαρότητα μπορεί να μας εξυγιάνει και να μας οδηγήσει στην έξοδο από την κρίση.
Αν θέλουν να μας κάνουν μια αφρικανική χώρα, μπορούσαμε να γίνουμε κι από μόνοι μας. Με τις κυβερνήσεις που είχαμε τα τελευταία χρόνια, μπορούσαμε. Δεν τους χρειαζόμασταν. Αλλά υπάρχουν και κάποια όρια τα οποία τα έχουν υπερβεί εδώ και πάρα πολύ καιρό.
Φίλες και φίλοι,
Πριν από λίγο σας είπα ότι τα τρία θύματα των μνημονίων είναι η υγεία και η κοινωνική φροντίδα, η εργασία και η δημοκρατία. Και επιτρέψτε μου να πω δυο λόγια για το τελευταίο. Διότι στη χώρα μας οι δημοκρατικοί θεσμοί βρίσκονται σε κίνδυνο, το Σύνταγμα έχει γίνει κουρελόχαρτο και η βουλή διακοσμητικό όργανο. Ο πρωθυπουργός εμφανίστηκε για να αναγνώσει τις προγραμματικές δηλώσεις που δεν εφαρμόστηκαν και έκτοτε τον βλέπουμε μια φορά το 3μηνο στις πολύ αναγκαίες περιστάσεις. Το Υπουργικό Συμβούλιο έχει αντικατασταθεί από τη συνάντηση του πρωθυπουργού με τους δυο κομπάρσους που στηρίζουν την κυβέρνησή του και οι οποίοι αλληλοκαλύπτουν και επικαλύπτουν και αλληλεπικαλύπτονται με τον κ. Κεδίκογλου ως κυβερνητικοί εκπρόσωποι κάνοντας δηλώσεις. Συνήθως το Συμβούλιο των Αρχηγών ορίζεται στις 6 ώστε στις 8 να βγουν και οι δυο, ο ένας μετά τον άλλον και ομολογώ με ωραίο φόντο στον κήπο του Μεγάρου Μαξίμου και να πέσουν και πάνω στα δελτία των ειδήσεων, μη τυχόν και χάσουμε τις βαρυσήμαντες δηλώσεις τους.
Αλλά δεν είναι μόνο ότι ο πρωθυπουργός κρύβεται από τη βουλή, κρύβονται και οι υπουργοί. Οχτώ βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ με ερώτηση που έχουν καταθέσει για τα κρίσιμα ζητήματα της ψυχικής υγείας περιμένουν 45 μέρες τώρα να πάρουν απάντηση από τον αρμόδιο υπουργό. Ελπίζω έστω σήμερα να δούμε καμιά από αυτές τις κωμικοτραγικές ανακοινώσεις του κ. Κεδίκογλου για αυτά που σας είπα. Θα είναι κι αυτό μια απάντηση.
Αλλά, βεβαίως, η κοινοβουλευτική διαδικασία είναι πολύ παραγωγική στο να προωθεί τροπολογίες της τελευταίας στιγμής σαν αυτές όπως της ασυλίας των τραπεζιτών, που έδωσαν «θαλασσοδάνεια» 200 και πλέον εκατομμυρίων στα κόμματα για να τα κάνουν προεκλογικές συγκεντρώσεις και αφίσες με ψεύτικες υποσχέσεις. Εκεί είναι παραγωγική η βουλή.
Φίλες και Φίλοι,
Χθες ανακοινώθηκε ότι οι άνεργοι στη χώρα μας έφτασαν αισίως το 1.300.000 και πληροφορηθήκαμε ότι τον περασμένο Γενάρη κάθε μέρα είχαμε 3000 νέους ανέργους. Και βγήκε και ο υφυπουργός Οικονομικών να κάνει δήλωση ότι δεν αυξάνεται ο αριθμός και είναι σταθερό. Κάθε μέρα είναι 3000. Και θέλω να σας πω με πάσα ειλικρίνεια. Αυτή η κυβέρνηση που έχουμε δεν είναι εκτός τόπου και χρόνου. Είναι επικίνδυνη για την κοινωνική συνοχή. Και πλέον είναι ζήτημα έκτακτης ανάγκης να αναλογιστούμε που πάμε. Αυτοί που έχουν επιλέξει για συμμάχους, δηλ τον κ. Σόιμπλε και την κ. Μέρκελ, φαίνεται ότι έχουν στρατηγική να μετατρέψουν την Ελλάδα σε μια αποικία χρέους. Με ανεργία στο 30%, με μισθούς συγκρίσιμους μονάχα με χώρες του πρώην υπαρκτού σοσιαλισμού. Άλλωστε, για αυτούς η στρατηγική τους για την ΕΕ είναι απολύτως ανοιχτή. Με διαρκείς εκβιασμούς και διαρκείς διεκδικήσεις. Και όταν τους βάζει κανείς ευθέως ζητήματα που αφορούν τις δικές τους οφειλές, τις δικές τους υποχρεώσεις είτε πετάν τη μπάλα στην εξέδρα, είτε δείχνουν το πραγματικό τους πρόσωπο. Όχι το φιλικό πρόσωπο που μας έδειξε ο κ. Ρεχάγκελ που ήρθε στην Ελλάδα πριν από λίγο καιρό, προκειμένου να ωραιοποιήσει την κατάσταση, αλλά το πρόσωπο του κ. Σόιμπλε και της κ. Μέρκελ. Ιδίως του κ. Σόιμπλε που απάντησε χθες, μια απάντηση παρόμοια με αυτή που έδωσε και σε εμένα πριν από λίγους μήνες σε ότι αφορά το ζήτημα των αποζημιώσεων.
Φίλες και Φίλοι,
Κλείνοντας θα ήθελα να σας πω ότι η δική μας παρουσία εδώ δεν θέλουμε να είναι ένα επικοινωνιακό πυροτέχνημα, αλλά θέλουμε να είναι ουσιαστική. Γνωρίζουμε τις τεράστιες δυσκολίες που αντιμετωπίζετε και καταβάλλετε μια ηρωική προσπάθεια και σας ευγνωμονούμε γιʼ αυτό εκ μέρους της ελληνικής κοινωνίας, όπως ευγνωμονούμε και κάθε λειτουργό που υπό τη δαμόκλεια σπάθη της απόλυσης ή της νέας περικοπής μισθών εντούτοις δίνει ό,τι περισσότερο μπορεί, προκειμένου να επιτελέσει το καθήκον του. Και πολλές φορές με 600 ευρώ δίνει από την ικμάδα των δυνάμεών του για να σταθεί δίπλα στον συνάνθρωπο που έχει ανάγκη είτε αυτός είναι ασθενής σε μια χειρουργική ή παθολογική κλινική ή σε μια ψυχιατρική κλινική. Ξέρουμε ότι τα πράγματα είναι δύσκολα, αλλά οφείλουμε πρώτον να βάλουμε ένα φρένο σε αυτήν την κατηφόρα και δεύτερον να περισώσουμε τον βασικό πυρήνα της κοινωνικής συνοχής που είναι η δημόσια υγεία, η κοινωνική φροντίδα που αποτελεί βασικό κρίκο της κοινωνικής συνοχής και σιγά – σιγά να οραματιστούμε την ανοικοδόμηση του κοινωνικού κράτους και του Εθνικού Συστήματος Υγείας.
Το μήνυμα που θέλω να σας δώσω είναι ένα. Απέναντι σε αυτές τις δυσκολίες πρέπει να δείξουμε πίστη στις δυνάμεις μας. Τη μάχη πρέπει να τη δώσουμε και να μην φοβηθούμε. Θα μας κερδίσουν ολοκληρωτικά, κυρίως αν εμείς αποδεχθούμε ότι η μοίρα μας είναι προδιαγεγραμμένη. Θα μας κερδίσουν ολοκληρωτικά αν μας κάνουν να πιστέψουμε ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος. Θα μας κερδίσουν ολοκληρωτικά αν μας κάνουν να τους φοβηθούμε και να σταματήσουμε να αντιστεκόμαστε. Σας διαβεβαιώνω όσο κι αν φαίνονται ισχυροί είναι ένα βήμα πριν την κατάρρευση. Πρέπει να επιδείξουμε ενότητα και αποφασιστικότητα. Με αλληλεγγύη, με αξιοπρέπεια και με αντίσταση θα δώσουμε δύναμη στην ελπίδα και προοπτική ανασυγκρότησης στον τόπο.
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS