Οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ Βασιλική Κατριβάνου και Δημήτρης Τσουκαλάς επισκέφθηκαν σήμερα το πρωί τα κρατητήρια μεταναστών της Αμυγδαλέζας, με αφορμή την απόπειρα αυτοκτονίας δύο από τους κρατούμενους το περασμένο Σάββατο.
Οι 800 από τους 1500 περίπου μετανάστες που βρίσκονται αυτή τη στιγμή φυλακισμένοι εκεί ως «λεία» του «Ξένιου Δία», έχουν καταφύγει στο έσχατο μέσο υπεράσπισης της αξιοπρέπειάς τους, την απεργία πείνας, διαμαρτυρόμενοι για την εξωφρενικής διάρκειας φυλάκισή τους και τις άθλιες συνθήκες κράτησης. Οι συνθήκες αυτές, που ουσιαστικά συνιστούν βασανιστήριο, έχουν επανειλημμένα επισημανθεί, μεταξύ άλλων και στο πλαίσιο του κοινοβουλευτικού ελέγχου από τον ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ. Ο αρμόδιος υπουργός κ. Δένδιας, ωστόσο, ουδόλως φαίνεται να πτοείται.
Η επέκταση της κράτησης μέχρι και 18 μήνες, ακόμα και για τους αιτούντες άσυλο, σε συνδυασμό με τις άθλιες συνθήκες υγιεινής, δημιουργεί αισθήματα ασφυξίας και απόγνωσης, με συνέπεια θλιβερά περιστατικά σαν αυτό του Σαββάτου. Η ανταπόκριση των Αρχών ενόψει αυτής της κατάστασης είναι χαρακτηριστική: ενώ η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη είναι από πλημμελής έως ανύπαρκτη, ενώ δεν προβλέπεται ούτε καν το πλύσιμο των ρούχων των κρατουμένων, και ενώ η επικοινωνία με οικείους και νομικούς συμπαραστάτες πρακτικά απαγορεύεται. Μόλις πρόσφατα οι Αρχές έδωσαν στους κρατούμενους μία πλάκα σαπούνι και ένα ξυράφι …για οχτώ άτομα.
Στην Αμυγδαλέζα, σε αστυνομικά τμήματα-κολαστήρια, όπως αυτό της Δραπετσώνας, και σε στρατόπεδα, όπως αυτό της Κορίνθου, οι μετανάστες χωρίς χαρτιά έχουν μεταβληθεί σε γυμνές ζωές, επί των οποίων επιχειρείται ένα απεχθές πείραμα με απροσδιόριστη διάρκεια: αυτό είναι η εξοικείωση της ελληνικής κοινωνίας με τη λογική των στρατοπέδων. Το πείραμα αυτό έχει ήδη κόστος: την απώλεια ζωών (όπως συνέβη το 2011 στο Ελληνικό), την απώλεια της αξιοπρέπειας, την απώλεια της δημοκρατίας.
• Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ ζητά να σταματήσει το απάνθρωπο, εξοντωτικό και ανορθολογικό μέτρο της «προσωρινής»- επʼ αόριστον κράτησης, να κλείσουν τα στρατόπεδα και τα κέντρα-κολαστήρια και να λειτουργήσουν επί τέλους ανοιχτά κέντρα πρώτης υποδοχής και φιλοξενίας, που να διασφαλίζουν αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης και την εξατομικευμένη κρίση για κάθε μετανάστη και πρόσφυγα που δικαιούται τη διεθνή προστασία. Το μεταναστευτικό και το προσφυγικό ζήτημα δεν λύνονται με Γκουαντάναμο.
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS