Ο Πειραιάς βουλιάζει στην κρίση. Η πόλη βυθίζεται στη φτώχεια, την απελπισία, την περιβαλλοντική και πολιτιστική υποβάθμιση. Οι αριθμοί των απολυμένων, των μακροχρόνια ανέργων, των ανασφάλιστων, καθημερινά εκτοξεύονται. Κάθε άνεργος και μια τραγωδία. Τα μαγαζιά κλείνουν και αδειάζουν. Κάθε άδειο μαγαζί και μία άδεια ζωή, χωρίς ελπίδα και χωρίς μέλλον. Η μαζική μετανάστευση των νέων, ιδιαίτερα των επιστημόνων υψηλής κατάρτισης, δυσκολεύει πολύ κάθε μελλοντική προσπάθεια ανασυγκρότησης. Τα δημόσια νοσοκομεία και σχολεία, εγκαταλείπονται. Ηλικιωμένοι εκλιπαρούν στους δρόμους της πόλης, για λίγο φαγητό.
Και ο Βασίλης Μιχαλολιάκος, εκλεκτός φίλος και ομοτράπεζος της τρικομματικής μνημονιακής κυβέρνησης, απλός παρατηρητής αυτής της τραγωδίας (αν όχι και συνυπεύθυνος με τις πολιτικές της τρόικας που αποδέχεται και εφαρμόζει), με ποιον άραγε βρήκε να τα βάλει;
Με τις δυνάμεις που παλεύουν στο πλάι του λαού, στο πλευρό των πιο αδύναμων, προσφέροντας με πενιχρά υλικά μέσα, αλλά με το πάθος της αλληλεγγύης οδηγό τους, τη βοήθεια που αυτός πρώτος όφειλε να οργανώνει και να προσφέρει. Επιτίθεται με χυδαίες και ανυπόστατες κατηγορίες, στις αυθόρμητες πρωτοβουλίες που εθελοντικά αναπτύσσονται από συλλογικότητες και πολίτες και που ήδη προσφέρουν ένα έργο πολλαπλάσιο, από αυτό που οι ελλιπώς οργανωμένες και ισχνές κοινωνικές δομές του Δήμου, μπορούν να προσφέρουν.
Αρνητικότερο πρόσφατο παράδειγμα τα εμπόδια, οι συκοφαντίες και οι απειλές, ακόμη και για βίαιη διάλυση της 5ης διάθεσης προϊόντων χωρίς μεσάζοντες, που οργανώνει την Κυριακή 2 Ιουνίου η Δημοτική Παράταξη «Το Λιμάνι της Αγωνίας».
Μία υποδειγματική διοργάνωση, που με ανακούφιση υποδέχθηκαν οι πολίτες του Πειραιά και ιδιαίτερα οι πιο φτωχοί, μπαίνει στο στόχαστρο του κ. Δημάρχου από θέσεις «υπεράσπισης» των μικρομάγαζων, ψιλικατζίδικων, μανάβικων και μπακάλικων, που πλήττονται όπως ισχυρίζεται από τη συνάντηση μία φορά το μήνα, ελεύθερα και χωρίς μεσολαβητές παραγωγών και καταναλωτών. Το ότι η πόλη βοά, πως τα συμφέροντα των μεγάλων σούπερ μάρκετ είναι αυτά που υπερασπίζεται, δεν φαίνεται να ενδιαφέρει τον Δήμαρχο. Εμείς του ζητάμε να εγκαταλείψει τώρα την υποκρισία. Κανένα μαγαζί δεν κλείνει και κανείς δεν ενοχλείται, από τη διάθεση χωρίς μεσάζοντες, εκτός από τους ίδιους τους μεσάζοντες. Όπως και τα ανθοπωλεία δεν κλείνουν, επειδή ο Δήμος διοργανώνει ανθοκομικές εκθέσεις, ούτε τα βιβλιοπωλεία κλείνουν από τις εκθέσεις βιβλίων, που φιλοξενεί. Γιατί δεν είναι ούτε οι εκθέσεις, ούτε τα υποδείγματα ενός εναλλακτικού δίκαιου εμπορίου, ούτε φυσικά οι διαδηλώσεις, ο λόγος που κλείνουν οι επιχειρήσεις. Η πολιτική του Δημάρχου και των πολιτικών του φίλων, είναι η αιτία που κατεβάζει οριστικά τα ρολά και οδηγεί στη χρεοκοπία.
Αν ο κ. Μιχαλολιάκος δεν μπορεί ή δεν θέλει να κάνει αυτό που κάνουν οι γειτονικοί του Δήμοι (Νίκαιας – Ρέντη, Κορυδαλλού, Κερατσινίου – Δραπετσώνας) που ήδη οργανώνουν αγορές χωρίς μεσάζοντες, όπως και δεκάδες Δήμαρχοι σʼ ολόκληρη τη χώρα, ας σταματήσει τουλάχιστον να το συκοφαντεί και να το εμποδίζει.
Όσο για τις απειλές του, ο κ. Μιχαλολιάκος ας το ξανασκεφτεί ψυχραιμότερα. Η κοινωνία του Πειραιά δεν χρειάζεται αυταρχισμό, χρειάζεται αλληλεγγύη. Ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α.–Ε.Κ.Μ. σʼ αυτή την υπόθεση, διαθέτει όλες του τις δυνάμεις κι αυτήν ενισχύει.
To Γραφείο Τύπου