Δεκάδες χιλιάδες δανειολήπτες στεγαστικών δανείων, με επιδότηση επιτοκίου από τον (καταργημένο) ΟΕΚ, βρίσκονται σε απόλυτο αδιέξοδο. Η μείωση των εισοδημάτων, η ανεργία και εν γένει οι μνημονιακές πολιτικές έχουν περιορίσει δραματικά τα οικογενειακά τους εισοδήματα, με αποτέλεσμα να αδυνατούν πλέον να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους απέναντι στις τράπεζες, από τις οποίες έχουν δανειστεί. Οι επαναλαμβανόμενες μάλιστα δεσμεύσεις και εξαγγελίες της πολιτικής ηγεσίας για ρύθμιση των συγκεκριμένων δανείων δεν έχουν, ούτε κατʼ ελάχιστο, υλοποιηθεί.
Το πρόβλημα όμως δεν περιορίζεται μόνο εκεί. Πολλοί εκ των δανειοληπτών, μπροστά στο αδιέξοδο στο οποίο έχουν περιέλθει, έχουν απευθυνθεί στα τραπεζικά ιδρύματα από τα οποία έχουν δανειστεί και έχουν ζητήσει την επιμήκυνση των δανείων τους (τα οποία μέχρι σήμερα εξυπηρετούνταν κανονικά), με στόχο τη μείωση της δόσης και αποδεχόμενοι –ως κίνηση απελπισίας- την κατάργηση της επιδότησης του επιτοκίου που μέχρι σήμερα απολάμβαναν, προκειμένου να γίνει η επιμήκυνση.
Οι τράπεζες όμως αρνούνται να προχωρήσουν σε μια τέτοια διαδικασία, η οποία, σημειωτέον, ακολουθείται στο σύνολο των λοιπών στεγαστικών δανείων. Αρνούνται δηλαδή να επιμηκύνουν το χρόνο εξόφλησης των δανείων (απαντώντας αρνητικά σε σχετικά αιτήματα) και παρουσιάζουν ως μοναδική λύση τη μη πληρωμή του δανείου για τρείς μήνες(!), ώστε να καταγγελθεί αυτόματα η σύμβαση με τον ΟΕΚ, το δάνειο να χαρακτηριστεί ως μη εξυπηρετούμενο και στη συνέχεια να προχωρήσουν στη ρύθμιση αυτού, υπογράφοντας νέα δανειακή σύμβαση, χωρίς φυσικά επιδότηση επιτοκίου και με δυσμενέστερους όρους από την αρχική σύμβαση. Συγκεκριμένα, με τη εν λόγω διαδικασία, πέραν της απώλειας της επιδότησης του επιτοκίου (την οποία ας υποθέσουμε ότι μέσα στην απελπισία του αποδέχεται ο δανειολήπτης) επέρχονται οι εξής συνέπειες:
• Έχουμε ρύθμιση και όχι επιμήκυνση του δανείου και άρα υπογραφή νέας και με δυσμενέστερους όρους σύμβαση.
• Η ρύθμιση προβλέπει νέο (αυξημένο) επιτόκιο
• Αποσύνδεση του επιτοκίου από το επιτόκιο της ΕΚΤ (με το οποίο είναι συνδεδεμένα τα περισσότερα δάνεια)
• Κήρυξη του δανείου ως ʽʼκόκκινουʼʼ (αφού δεν θα πρέπει να πληρώνεται για τρεις συνεχόμενους μήνες), με ό,τι αυτό μπορεί να συνεπάγεται (π.χ. κατασχέσεις)
• Η μη εξυπηρέτηση του δανείου, συνεπάγεται και την αυτόματη είσοδο του δανειολήπτη στο ʽʼτραπεζικό Τειρεσίαʼʼ και τον αποκλεισμό του για μεγάλο χρονικό από οποιαδήποτε τραπεζική συναλλαγή.
Είναι εμφανές λοιπόν ότι η αυθαιρεσία των τραπεζών σε συνδυασμό με τις εφαρμοζόμενες μνημονιακές πολιτικές (κατάργηση ΟΕΚ, απουσία ουσιαστικών ρυθμίσεων κτλ) έχουν οδηγήσει σε απόλυτο αδιέξοδο τους δανειολήπτες με επιδότηση επιτοκίου ΟΕΚ, οι οποίοι κινδυνεύουν να χάσουν το σπίτι τους και επωμίζονται δυσβάσταχτα βάρη προς όφελος των τραπεζών.
Με βάση τα παραπάνω ερωτώνται οι κύριοι Υπουργοί:
1) Ποιες πρωτοβουλίες θα αναλάβουν με σκοπό την ουσιαστική ρύθμιση των στεγαστικών δανείων με επιδοτούμενο επιτόκιο από τον ΟΕΚ, ώστε όχι απλά να διατηρηθεί η επιδότηση επιτοκίου και να μην επωμισθούν οι δανειολήπτες νέα βάρη προς όφελος των τραπεζών αλλά και να ελαφρυνθούν σημαντικά;
2) Σε ποιες ενέργειες θα προβούν, ώστε να σταματήσει η εκβιαστική πρακτική των τραπεζών, οι οποίες αρνούνται να επιμηκύνουν τα στεγαστικά δάνεια που χορηγήθηκαν σε δικαιούχους του ΟΕΚ με επιδοτούμενο επιτόκιο, απαιτώντας, επί της ουσίας, την υπογραφή νέας δανειακής σύμβασης με κατά πολύ δυσμενέστερους όρους από την αρχική;
Οι ερωτώντες βουλευτές
Λαφαζάνης Παναγιώτης
Στρατούλης Δημήτριος
Τσακαλώτος Ευκλείδης
Βαλαβάνη Νάντια
Καραγιαννίδης Χρήστος
Μπάρκας Κώστας
Μπόλαρη Μαρία
Σταθάς Ιωάννης
Χαραλαμπίδου Δέσποινα