Οι ηγέτες της ΕΕ συσκέπτονται εν μέσω ανησυχιών. «Η Ευρώπη κινδυνεύει να γίνει η μόνη ήπειρος που εξαρτάται από την εισαγόμενη ενέργεια» αναφέρει ο Πρόεδρος της ΕΕ, Herman Van Rompuy, σε κείμενο του για τη Σύνοδο Κορυφής της Τετάρτης.
Δεν γνωρίζουμε ποια εξειδίκευση θα γίνει στη Σύνοδο, όμως όπως βλέπουμε η εξειδίκευση στην Ελλάδα αφορά τις εξής πλευρές που δεν υπηρετούν τα συμφέροντα της χώρας.
Πρώτον, τις ιδιωτικοποιήσεις των δημόσιων επιχειρήσεων ΔΕΠΑ-ΔΕΣΦΑ όπου όλες οι δράσεις της κυβέρνησης κινούνται στην κατεύθυνση επίσπευσής τους.
Ο κ. Σαμαράς περιφέρεται στο εξωτερικό υποσχόμενος στα μεγάλα ξένα ιδιωτικά συμφέροντα την εκποίηση των δημόσιων «φιλέτων» του ενεργειακού κλάδου της χώρας μας.
Η θέση του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ ήταν και είναι σαφώς εναντίον της ιδιωτικοποίησής τους και αυτό ασχέτως του τιμήματος που πρόσφερε η μια ή η άλλη εταιρεία της μιας ή της άλλης χώρας.
Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ είναι κατηγορηματικά αντίθετος στην πώληση των ΔΕΠΑ, ΔΕΣΦΑ και για αυτό τον λόγο θα κάνει ότι είναι δυνατόν για να αποτραπεί αυτό, γιατί:
Θα στερήσει από τον τόπο, ένα αποτελεσματικό μοχλό κοινωνικοοικονομικής και περιφερειακής ανάπτυξης ένα σημαντικό εργαλείο άσκησης ενεργειακής διπλωματίας, και την προώθηση σχεδίων εθνικής σημασίας(πχ ενεργειακοί αγωγοί), Θα παραδώσει στον ιδιώτη ένα σημαντικό δίκτυο διανομής στην Ελλάδα που δημιουργήθηκε με τη συμβολή των ελλήνων φορολογουμένων, Θα προκαλέσει επιπτώσεις στην ανάπτυξη του δικτύου προς τους καταναλωτές, και ακόμη παραπέρα αυξήσεις στα οικιακά τιμολόγια, επιβαρύνοντας ιδιαίτερα τα φτωχά
Δεύτερο το θέμα των αγωγών, όπως πχ του TAP που έχει κερδίσει πόντους μεταξύ των διαφόρων projects που έχουν παρουσιαστεί,. Στο θέμα αυτό δεν μπορεί να είναι κάποιος αισιόδοξος διότι τις επιλογές της χώρας μας δεν κρίνουν τα εθνικά συμφέροντα, αλλά οι επιλογές τρίτων (πχ ΗΠΑ ΕΕ) που χρόνια τώρα πιέζουν και δεν αφήνουν περιθώρια άσκησης ανεξάρτητης ενεργειακής πολιτικής. Υπάρχει πλούσια εμπειρία από την άσκηση πιέσεων για απαλλαγή κάθε σχέση ς με χώρες όπως ΙΡΑΝ(για πετρέλαιο) και Ρωσίας στο φυσικό αέριο που εμποδίζουν να επιλέξουμε καθαρά και κυρίως με βάση το δικό μας εθνικό συμφέρον.
Στο θέμα αυτό έχουν κατά καιρούς κατατεθεί στο τραπέζι διάφορες επιλογές που, όπως γνωρίζουμε, δεν έχουν αποσυρθεί και επομένως δεν μπορούν να αγνοηθούν πριν η κυβέρνηση δώσει αναλυτική έκθεση για τα θετικά ή αρνητικά του κάθε σχεδίου και γιατί είναι το ένα προτιμότερο από το άλλο. Όπως αναφέρεται στο ίδιο πλαίσιο αναμένεται να τεθεί και η εκμετάλλευση των ελληνικών “πιθανών” κοιτασμάτων στην ανατολική Μεσόγειο, τα οποία περιλαμβάνονται όπως αναφέρεται στον ευρύτερο, μακροπρόθεσμο ευρωπαϊκό ενεργειακό σχεδιασμό αλλά δεν γνωρίζουμε ποιος είναι ο δικός μας , εθνικός σχεδιασμός.
Τέλος, αναφέρεται πως στη Σύνοδο θα αναπτυχθεί
προβληματισμός για μετατόπιση της Ευρώπης στη φθηνή ενέργεια, ενώ παράλληλα επισημαίνεται η ανάγκη για ενίσχυση της ενεργειακής αποδοτικότητας, ανάπτυξη εγχώριων πηγών και μείωση της ενεργειακής εξάρτησης που ερμηνευόμενο καταλήγει σε μικρότερο ειδικό βάρος των ανανεώσιμων πηγών (ΑΠΕ) στο ενεργειακό μίγμα.
Η αντιμετώπιση της κρίσης επηρεάζει σε λογικές μείωσης του ενεργειακού κόστους και άρα αν όχι εγκατάλειψης τουλάχιστον μείωσης της αξιοποίησης των ΑΠΕ με στόχο τη μείωση του κόστους τόσο για τους καταναλωτές, όσο και για την βιομηχανία, με το ζήτημα της κλιματικής αλλαγής να βρίσκεται σε δεύτερο πλάνο.
Διαφαίνεται, λοιπόν, μια σαφής υποβάθμιση του στόχου για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής και την προστασία του περιβάλλοντος, που τα προηγούμενα χρόνια αποτέλεσε το κύριο σημείο της ενεργειακής κοινοτικής πολιτικής, κυρίως μέσω των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας. Κανείς δεν διαφωνεί με την ανάγκη να λαμβάνονται πάντα υπόψη και τα στοιχεία κόστους. Θα είναι, όμως, μεγάλο πισωγύρισμα αν η λογική αυτή γίνει αυτοσκοπός και οδηγήσει σε αγνόηση του περιβαλλοντικού προβλήματος.
Τέλος, φαίνεται ότι θα συζητηθεί το θέμα της αξιοποίησης σχιστολιθικού αερίου. Η αναφερόμενη την τελευταία περίοδο επανάσταση του σχιστολιθικού αερίου στις ΗΠΑ που έχει οδηγήσει σε σημαντικά μειωμένες τιμές δεν μας αφορά, διότι τα αποθέματα στην Ευρώπη με βάση τις ως σήμερα εκτιμήσεις είναι απειροελάχιστα και οι ανησυχίες που έχουν εκφραστεί σχετικά με τους κινδύνους εξόρυξης δεν έχουν ακόμα απαντηθεί πειστικά.
Συνοπτικά, οι τρεις στόχοι της ευρωπαϊκής ενεργειακής πολιτικής: για την καταπολέμηση της υπερθέρμανσης του πλανήτη, τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας και την ασφάλεια των αποθεμάτων τίθενται σε αμφισβήτηση. Φαίνεται να προκρίνεται μια πολιτική που θα θέτει το περιβάλλον σε κίνδυνο.
Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ θα σταθεί αντίθετος σε πολιτικές υποβάθμισης του περιβάλλοντος, ανεξάρτητα από το περιτύλιγμα με το οποίο αυτές θα εμφανιστούν. Θεωρεί την ακολουθούμενη ενεργειακή πολιτική καταστροφική και παλεύει για το δημόσιο έλεγχο στις εταιρείες ενέργειας. Η λύση δεν βρίσκεται στις πολιτικές που προωθεί σήμερα η ΕΕ, αλλά σε ένα άλλο μοντέλο ανάπτυξης σε όφελος της κοινωνίας και του τόπου.
Τμήμα Ενέργειας