Χαρακτηρίζοντας «αόριστα από την φύση τους» τα πειθαρχικά αδικήματα, ο Υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης κ. Αντώνης Μανιτάκης δήλωσε τόσο αναρμοδιότητα -κάνοντας λόγο για «διάκριση εξουσιών»- όσο και απροθυμία να απαντήσει στην επίκαιρη ερώτηση της βουλευτίνας Λάρισας του ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ Ηρώς Διώτη, με θέμα την «αυτοδίκαιη αργία Δημοσίων Υπαλλήλων για “ανάρμοστη συμπεριφορά εκτός υπηρεσίας”».
Η βουλευτίνα τόνισε ότι «η κυβέρνηση βρίσκεται πλέον σε καθεστώς απόλυτου πανικού, όπως φάνηκε από την προληπτική επιστράτευση των καθηγητών, επιβεβαιώνοντας ότι η “γραμμή” της είναι η ακραία καταστολή για όσους αντιδρούν». Με αφορμή την περίπτωση θέσης σε αυτοδίκαιη αργία δασκάλου στη Λάρισα βάσει του νέου Πειθαρχικού Κώδικα, μολονότι η υπόθεσή του δεν έχει τελεσιδικήσει, η βουλευτίνα ζήτησε από τον κ. Μανιτάκη να τοποθετηθεί συγκεκριμένα «ποια συμπεριφορά εκτός υπηρεσίας θεωρείται “ανάρμοστη” και δεν ταιριάζει με την εικόνα του Δ.Υ.», υποστηρίζοντας ότι «είναι ορατός πλέον ο κίνδυνος να “τσουβαλιάζονται” Δ.Υ. που μπορεί να έχουν μια αντιδικία με έναν ιδιώτη, υπάλληλοι με πολιτική δράση, συνδικαλιστές κτλ., αφού οι Ν. 4057 και 4093 του 2012 επιδιώκουν την επιβολή κλίματος πειθάρχησης και φόβου προκειμένου να περάσουν οι απολύσεις στο Δημόσιο».
Ο κ. Μανιτάκης επέμεινε ότι «ουδεμία απόλυση έχει υπάρξει, ενώ η αργία είναι ποινή που προβλέπεται από το 1951 στον Π.Κ. Είναι θέμα νομοθέτη να ορίσει αν θα υπάρξει ανάρμοστη συμπεριφορά και η κάθε περίπτωση κρίνεται κάθε φορά ad hoc από το αρμόδιο δικαστήριο. Τέλος, είναι θέμα του αρμοδίου οργάνου να οριοθετήσει τί στοιχειοθετεί ανάρμοστη συμπεριφορά».
Η Η. Διώτη κατηγόρησε την κυβέρνηση ότι «στήνει έναν ολόκληρο μηχανισμό παραγωγής επίορκων από το πουθενά. Έχετε στήσει βιομηχανία διώξεων και απολύσεων σε βάρος των εργαζομένων με το νέο Π.Κ.Δ.Υ., ο οποίος δεν απαιτεί να υπάρχει καν καταδικαστική απόφαση!». Καταθέτοντας τα ψηφίσματα συμπαράστασης δεκάδων φορέων για την υπόθεση του δασκάλου, κατέληξε: «Είναι σαφές ότι με το νέο Π.Κ., η συγκυβέρνηση επιδιώκει να εξυπηρετήσει άμεσους αλλά και μακρόπνοης διάρκειας στόχους: να υλοποιήσει τις χιλιάδες απολύσεις στο Δημόσιο, να μειώσει τις κρατικές δαπάνες μέσω της μείωσης του προσωπικού αλλά και των αποδοχών για όσο διαρκεί η αυτοδίκαιη αργία, δημιουργεί συνθήκες ανάπτυξης χαφιεδισμού. Ο νέος Π.Κ. αποτελεί εργαλείο τρομοκράτησης και υποταγής των εργαζομένων, αφού όποιος αντιστέκεται στις κυβερνητικές εντολές που υλοποιούν τους αντικοινωνικούς σχεδιασμούς, διώκεται. Η δημόσια διοίκηση της χώρας μπαίνει σε φαύλο κύκλο: Όσο οι ΔΥ θα φοβούνται ότι κάνοντας τη δουλειά τους, θα βρεθούν σε αργία λόγω κακοπροαίρετης καταγγελίας, δε θα κάνουν τη δουλειά τους. Και όσο δε θα κάνουν τη δουλειά τους, θα κινδυνεύουν να τεθούν σε αργία λόγω αργομισθίας κ.ο.κ. Αλλάξτε τώρα τις επίμαχες διατάξεις όσων νόμων περιλαμβάνουν την αυτοδίκαια αργία, ειδικά στο σκέλος που το πειθαρχικό παράπτωμα αφορά σε “ανάρμοστη συμπεριφορά”».
Το πλήρες κείμενο της συζήτησης, από τα Πρακτικά της Βουλής (συνεδρίαση ΡΟΗʼ, 16.05.2013) είναι το ακόλουθο:
ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣ
ΙΕ΄ ΠΕΡΙΟΔΟΣ
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΣΥΝΟΔΟΣ Α΄
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΡΟΗ΄
Πέμπτη 16 Μαΐου 2013
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Μαρία Κόλλια Τσαρουχά): Πρώτη θα συζητηθεί η με αριθμό 1389/13-5-2013 επίκαιρη ερώτηση της Βουλευτού Λάρισας του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς – Ενωτικού Κοινωνικού Μετώπου κυρίας Ηρούς Διώτη προς τους Υπουργούς Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης και Παιδείας και Θρησκευμάτων, Πολιτισμού και Αθλητισμού, σχετικά με την αυτοδίκαιη αργία δημοσίου υπαλλήλου στη Λάρισα.
Κυρία συνάδελφε, έχετε το λόγο να αναπτύξετε την ερώτησή σας.
ΗΡΩ ΔΙΩΤΗ: Ευχαριστώ κυρία Πρόεδρε.
Κύριε υπουργέ, είναι φανερό πλέον ότι η κυβέρνηση δε βρίσκεται πια απλά σε αμηχανία, αλλά σε καθεστώς απόλυτου πανικού. Αλλιώς δεν μπορεί να ερμηνευτεί το γιατί ο πρωθυπουργός έσπευσε να επιστρατεύσει προληπτικά όλους τους καθηγητές δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, υπό τον φόβο της ειλημμένης απόφασης των εκπαιδευτικών για απεργία. Όμως αυτή είναι η γραμμή της συγκυβέρνησης, δηλαδή ακραία τρομοκράτηση και καταστολή για όσους αντιδρούν, απαγόρευση ουσιαστικά δημοκρατικών δικαιωμάτων.
Έρχομαι στο θέμα της σημερινής επίκαιρης κ. Υπουργέ: δάσκαλος και διευθυντής Ειδικού Σχολείου στη Λάρισα, τέθηκε ήδη σε αυτοδίκαιη αργία με διαπιστωτική πράξη που έχει μάλιστα αναδρομική ισχύ, από τη μέρα που εκδόθηκε και του κοινοποιήθηκε παραπεμπτήριο έγγραφο για το Πειθαρχικό Συμβούλιο. Ο εκπαιδευτικός παραπέμπεται για το πειθαρχικό παράπτωμα της «ανάρμοστης για υπάλληλο συμπεριφορά εκτός υπηρεσίας», παραπομπή που ήρθε ως συνέχεια της πρωτόδικης καταδίκης του, για την ψευδή κατηγορία της αντίστασης κατά της αρχής. Η κατηγορία αυτή του αποδόθηκε μετά την παντελώς άδικη και αναίτια σύλληψή του μετά την παρέλαση, σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας ενάντια στα οικονομικά μέτρα που επιβλήθηκαν από το Μνημόνιο το Μάρτιο του 2012. Η υπόθεση του δασκάλου δεν έχει τελεσιδικήσει, κι όμως τέθηκε σε αυτοδίκαιη αργία, σύμφωνα με την ΥΠΟΠΑΡΑΓΡΑΦΟ Ζ.3. του Ν. 4093/2012.
Κύριε Υπουργέ, εξηγήστε μας ποια ακριβώς συμπεριφορά εκτός υπηρεσίας θεωρήθηκε «ανάρμοστη». Ποια είναι αυτή η συμπεριφορά, η οποία δεν ταιριάζει με την εικόνα του Δημοσίου Υπάλληλου; Οι άνθρωποι που αγωνίζονται για ένα καλύτερο μέλλον, για το αύριο, για τα παιδιά μας, εμπίπτουν στην κατηγορία της ανάρμοστης συμπεριφοράς; Μέχρι σήμερα έχουν γίνει γνωστές 4-5 διαφορετικές περιπτώσεις εκπαιδευτικών που έχουν παραπεμφθεί με την ίδια γενική και αόριστη κατηγορία και είναι ορατός πλέον ο κίνδυνος να «τσουβαλιάζονται» κατʼ αυτόν τον τρόπο υπάλληλοι που μπορεί να έχουν μια αντιδικία με έναν ιδιώτη, υπάλληλοι με πολιτική δράση, συνδικαλιστές κοκ.
Κύριε Υπουργέ, η δίωξη του εν λόγω δασκάλου είναι δίωξη φρονηματικού χαρακτήρα, όπως τον παλιό, καλό καιρό. Είναι δε ξεκάθαρο ότι έχει ως κύριο στόχο να δώσει το μήνυμα και σε άλλους εργαζομένους ότι πλέον, η δαμόκλειος σπάθη της απόλυσης κρέμεται πάνω από τα κεφάλια όσων αντιστέκονται και, επειδή είναι σαφές ότι, τόσο ο Ν. 4057/2012 και ο 4093/2012, όσο και το ν/σ για την “Οργάνωση Δημόσιας Διοίκησης και άλλες διατάξεις” που έχετε σε διαβούλευση, επιδιώκουν την επιβολή κλίματος πειθάρχησης και φόβου προκειμένου να περάσουν οι απολύσεις στο Δημόσιο για να ικανοποιηθούν οι απαιτήσεις της Τρόικας.
Γιʼ αυτό το λόγο, λοιπόν, σας ρωτάμε: Ποιά είναι τα κριτήρια με τα οποία χαρακτηρίστηκε ως «ανάρμοστη» η συμπεριφορά ενός πολίτη που συνελήφθη σε μια διαμαρτυρία και τί θέση παίρνετε εσείς απέναντι σε αυτή τη φρονηματικού χαρακτήρα δίωξή του, όπως και αν θα αποσύρετε –γιατί υπάρχει τεράστια πίεση από όλες τις πλευρές- τις επίμαχες διατάξεις του ν.4057/2012 και του ν.4093/2012, καθώς και του νομοσχεδίου «Οργάνωση δημόσιας διοίκησης και άλλες διατάξεις» που αφορούν στην αυτοδίκαια αργία δημοσίων υπαλλήλων.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Μαρία Κόλλια-Τσαρουχά): Ευχαριστούμε, κυρία συνάδελφε. Στην ερώτηση της κ. Διώτη θα απαντήσει ο Υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης κ. Αντώνης Μανιτάκης. Κύριε Υπουργέ, έχετε το λόγο.
ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΜΑΝΙΤΑΚΗΣ (Υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης): Κυρία Διώτη, μου θέτετε ερωτήματα για τα οποία δεν είμαι ούτε αρμόδιος ούτε το εντεταλμένο από την πολιτεία όργανο για να σας απαντήσω και θα σας εξηγήσω γιατί. Πρώτον, στην ερώτησή σας λέτε ότι απειλείται να τεθεί ένας δάσκαλος και διευθυντής ειδικού σχολείου σε αργία.
ΗΡΩ ΔΙΩΤΗ: Τέθηκε, κύριε Υπουργέ.
ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΜΑΝΙΤΑΚΗΣ (Υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης): Απʼ ότι άκουσα από αυτό που είπατε πριν από λίγο, έχει ήδη παραπεμφθεί από το Πειθαρχικό Όργανο για ανάρμοστη συμπεριφορά και μου ζητάτε να προσδιορίσω τα κριτήρια της ανάρμοστης συμπεριφοράς.
Η ανάρμοστη συμπεριφορά είναι ένα πειθαρχικό αδίκημα που υπάρχει στον Κώδικα Δημοσίων Υπαλλήλων και σε όλους τους κώδικες και όπως όλα τα πειθαρχικά αδικήματα δεν ορίζεται και δεν προσδιορίζεται. Τα πειθαρχικά αδικήματα είναι από τη φύση τους αόριστα, επειδή δεν είναι ποινικά αδικήματα, είναι πειθαρχικά αδικήματα. Το τι είναι ανάρμοστη συμπεριφορά θα το κρίνει το αρμόδιο όργανο και το αρμόδιο όργανο είναι κάθε φορά σε κάθε ατομική περίπτωση το πειθαρχικό συμβούλιο ή το πειθαρχικό όργανο που παραπέμπει.
Άρα, γιʼ αυτό που με εγκαλείτε καταλαβαίνετε πως εγώ δεν μπορώ να απαντήσω και ούτε πρέπει να απαντώ. Αλίμονο, εάν ένας Υπουργός, που είναι ένα πολιτικό πρόσωπο, παίρνει θέση γιʼ αυτό το θέμα! Καταλαβαίνετε ότι με αυτόν τον τρόπο θα έκανε αυτό για το οποίο με κατηγορείτε, θα εγκαλούσατε έναν Υπουργό για δίωξη ενός υπαλλήλου από ένα πειθαρχικό όργανο για μια συμπεριφορά, η οποία κατά τη γνώμη του ενός είναι ανάρμοστη ή όχι ανάρμοστη ή ότι έχει κίνητρα πολιτικά ή κίνητρα φρονηματισμού, όπως λέτε.
Το δεύτερο που θέλω να σας πω είναι το εξής: Αν ένας υπάλληλος έχει καταδικαστεί από ποινικό δικαστήριο, καλείτε τον Υπουργό Διοικητικής Μεταρρύθμισης να κρίνει αυτή την απόφαση του ποινικού δικαστηρίου αν είναι δίκαιη ή άδικη; Πρέπει εγώ να απολογηθώ για αυτό το πράγμα; Δεν γνωρίζετε τη διάκριση των εξουσιών; Με καλείτε να κάνω τι; Να παρέμβω στο έργο και να κρίνω το έργο της Δικαιοσύνης; Εάν διέπραξε κάποιο ποινικό αδίκημα, αυτό θα το κρίνει η ποινική Δικαιοσύνη. Αυτό, τουλάχιστον, συμβαίνει σε ένα κράτος δικαίου.
Ρωτάτε ακόμη αν η ανάρμοστη συμπεριφορά εκτός υπηρεσίας είναι κάτι το οποίο πρέπει να υπάρχει στον Ποινικό Κώδικα ή όχι. Θα σας πω ότι και αυτό δεν είναι θέμα της στιγμής και της δικής μου αρμοδιότητας. Είναι ένα θέμα του νομοθέτη. Έχει καθορίσει ότι μπορεί να επιβληθεί ποινή πειθαρχική σε κάποιον υπάλληλο ακόμη και για ανάρμοστη συμπεριφορά εκτός υπηρεσίας. Τα πραγματικά, τα ειδικά χαρακτηριστικά θα κριθούν κάθε φορά ad hoc από το αρμόδιο όργανο, που είναι το πειθαρχικό συμβούλιο.
Έχω την εντύπωση ότι σε αυτή την Αίθουσα δεν είναι δυνατόν και δεν επιτρέπεται για τους λόγους που καταλαβαίνετε, για να μην τα ιδεολογικοποιούμε, για να μην θεωρηθεί ότι υπερασπιζόμαστε ατομικές περιπτώσεις, για να μην κατηγορηθούμε ότι ήρθαμε εδώ για να υπερασπιστούμε περιπτώσεις γνωστών μας, φίλων μας ή οπαδών μας, για να μην κάνουμε αυτό για το οποίο με εγκαλείτε, να μην πολιτικοποιούμε ή κομματικοποιούμε ή ιδεολογικοποιούμε ατομικές συμπεριφορές, να αναφερόμαστε σε μια ατομική περίπτωση, να τη γενικεύουμε αυτή την ατομική περίπτωση, να τη χαρακτηρίζουμε πολιτικά και να αποδίδουμε πολιτικές προθέσεις ή πολιτικά κίνητρα σε όργανα της πολιτείας, που ομολογώ ότι δεν δικαιούμαι και δεν πρόκειται ποτέ να κρίνω τι έχουν κάνει.
Το πειθαρχικό όργανο έχει οριστεί, είναι οι αρμόδιες αρχές. Αυτό κρίνει, αυτό έκρινε και οφείλει, εφόσον κρίνει ότι υπάρχει μια ανάρμοστη συμπεριφορά, να τον παραπέμψει. Εκ του νόμου μπαίνει σε αργία. Το πειθαρχικό συμβούλιο είναι ο φυσικός δικαστής, ο κανονικός δικαστής, ο αρμόδιος δικαστής που θα κρίνει εάν πράγματι υπάρχει ή όχι ανάρμοστη συμπεριφορά.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Μαρία Κόλλια-Τσαρουχά): Ευχαριστούμε, κύριε Υπουργέ.
Κυρία συνάδελφε, μπορείτε να δευτερολογήσετε.
ΗΡΩ ΔΙΩΤΗ: Κύριε Υπουργέ, μου κάνει τρομερή εντύπωση η απάντησή σας, γιατί εσείς μου λέτε ότι δεν έχετε δικαιοδοσία να απαντήσετε σʼ αυτά τα ερωτήματα. Εσείς ως πολιτικό πρόσωπο, ως Υπουργός, δεν μπορείτε να απαντήσετε αν θεωρείτε ότι είναι ανάρμοστη συμπεριφορά η συμμετοχή ενός εργαζομένου σε μια απεργία ή σε μια διαμαρτυρία; Δεν μπορείτε να απαντήσετε αν πραγματικά αυτό το πράγμα είναι ανάρμοστη συμπεριφορά;
Μου κάνει εντύπωση, γιατί λέτε ότι το ορίζει ο νόμος. Για το ν. 4057/2012 εσείς δεν είστε ο νομοθέτης; Αυτό που λέει στην παράγραφο ε΄ του άρθρου 107 «η αναξιοπρεπής ή ανάρμοστη ή ανάξια για υπάλληλο συμπεριφορά εντός ή εκτός υπηρεσίας» ποιος το νομοθέτησε; Εμείς το νομοθετήσαμε; Εσείς δεν είστε ο νομοθέτης; Και γιʼ αυτά που περιλαμβάνονται μέσα στους νόμους, εσείς δεν είστε ο ειδικός να απαντήσει και αντιστοίχως να το αποσύρει αν στην προκειμένη περίπτωση δημιουργούνται τέτοια ζητήματα;
Μου κάνει τρομερή εντύπωση, κύριε Υπουργέ, γιατί έχετε στήσει -η Κυβέρνησή σας- μία ολόκληρη βιομηχανία διώξεων και απολύσεων σε βάρος των εργαζομένων με τον νέο Πειθαρχικό Κώδικα Δημοσίων Υπαλλήλων, ο οποίος δεν απαιτεί να υπάρχει καν καταδικαστική απόφαση, γιατί σε πάρα πολλές περιπτώσεις εκκρεμεί και το Εφετείο. Προχωρείτε σε μια παραγωγή επιόρκων χωρίς αντικειμενική βάση, με μοναδικό στόχο την τιμωρία όσων αναπτύσσουν κοινωνική και συνδικαλιστική δράση, προκειμένου να υλοποιηθεί η απαράδεκτη και αντικοινωνική και αντιδημοκρατική συμφωνία Κυβέρνησης και τρόικας για χιλιάδες απολύσεις στο δημόσιο.
Αυτό δεν το λέμε μόνο εμείς. Με αφορμή την υπόθεση της Λάρισας δεκάδες σύλλογοι και ομοσπονδίες έχουν εκδώσει ψηφίσματα συμπαράστασης, τα οποία λένε ευθαρσώς όλα αυτά και τα καταθέτω στα Πρακτικά.
(Στο σημείο αυτό η Βουλευτής κ. Ηρώ Διώτη καταθέτει για τα Πρακτικά τα προαναφερθέντα έγγραφα, τα οποία βρίσκονται στο Αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Όχι μόνο αυτό, αλλά κρατάτε ομήρους ανθρώπους που καμία σχέση δεν έχουν με τη λέξη επίορκος, γιατί τα δικαστήρια ώσπου να αποδειχθεί η αθωότητά τους θα γίνουν μετά από χρόνια. Αυτά είναι ντροπή για ένα λεγόμενο δημοκρατικό πολίτευμα.
Σύμφωνα με το Υπουργείο σας, κύριε Υπουργέ, στις αρχές του Απρίλη του 2013 είχαν μπει σε καθεστώς αυτοδίκαιης αργίας περίπου εννιακόσιοι υπάλληλοι και ενδεικτικές είναι και οι περιπτώσεις διώξεων που έχουν καταγραφεί τους τελευταίους μήνες.
Είναι σαφές ότι με το νέο Πειθαρχικό Κώδικα –έχει ειπωθεί και στη συζήτηση της επίκαιρης ερώτησης που έγινε με τον συνάδελφο Νίκο Βούτση και τον συνάδελφο Τάσο Κουράκη- ότι η Συγκυβέρνηση επιδιώκει να εξυπηρετήσει άμεσους αλλά και μακρόπνοης διάρκειας στόχους, ότι αυτός χρησιμοποιείται για να υλοποιηθεί ο στόχος χιλιάδων απολύσεων στο δημόσιο, ότι ο νέος Πειθαρχικός Κώδικας υπηρετεί τη μείωση των κρατικών δαπανών μέσω της μείωσης του προσωπικού λόγω απολύσεων αλλά και των αποδοχών για όσο διαρκεί η αυτοδίκαιη αργία. Έχει ειπωθεί επίσης ότι δημιουργεί συνθήκες ανάπτυξης χαφιεδισμού, αφού ο κάθε θιγόμενος πολίτης ή ο κάθε εγκάθετος μπορεί να καρφώσει για τους όποιους δικούς του λόγους το δημόσιο υπάλληλο, ότι αποτελεί εργαλείο τρομοκράτησης και υποταγής των εργαζομένων, αφού όποιος αντιστέκεται σε κυβερνητικές εντολές που υλοποιούν τους αντικοινωνικούς σχεδιασμούς διώκεται και ότι η ίδια η βιομηχανία διώξεων στη βάση του Πειθαρχικού Κώδικα λειτουργεί παραδειγματικά για την κοινωνία και τους εργαζομένους γενικεύοντας το κλίμα της τρομοκρατίας.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας της κυρίας Βουλευτού)
Κλείνω, κυρία Πρόεδρε.
Κύριε Υπουργέ, σας καλούμε να αντιληφθείτε πριν να είναι πλέον αργά το φαύλο κύκλο, στον οποίον μπαίνει η δημόσια διοίκηση της χώρας. Όσο οι δημόσιοι υπάλληλοι θα φοβούνται ότι κάνοντας τη δουλειά τους θα βρεθούν σε αργία λόγω κάποιας κακοπροαίρετης καταγγελίας, δεν θα κάνουν τη δουλειά τους και όσο δεν θα κάνουν τη δουλειά τους θα κινδυνεύουν να τεθούν σε αργία λόγω αργομισθίας ή δεν ξέρω για ποιον άλλο λόγο. Αλλάξτε τώρα τις επίμαχες διατάξεις όσων νόμων περιλαμβάνουν την αυτοδίκαιη αργία και ειδικά στο σκέλος που το πειθαρχικό παράπτωμα αφορά σε ανάρμοστη συμπεριφορά.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Μαρία Κόλλια-Τσαρουχά): Ευχαριστούμε, κυρία Διώτη.
Ορίστε, κύριε Υπουργέ, έχετε το λόγο για να δευτερολογήσετε.
ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΜΑΝΙΤΑΚΗΣ (Υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης): Κυρία Διώτη, επαναλαμβάνω αυτά που είπα και προηγουμένως, γιατί νομίζω πως δεν τα καταλάβατε.
Πρώτον, η ανάρμοστη συμπεριφορά είναι πειθαρχικό αδίκημα που προβλέπεται στο δικό μας Δημοσιοϋπαλληλικό Κώδικα από το 1951. Αν η συγκεκριμένη πράξη ενός συγκεκριμένου ανθρώπου είναι ανάρμοστη συμπεριφορά, αυτή την κρίση την κάνει το αρμόδιο όργανο. Έτσι συμβαίνει σε όλες τις χώρες, έτσι συνέβαινε πάντα κι έτσι συμβαίνει και στη δικιά μας. Κι αυτό το αρμόδιο όργανο κρίνει αν το συγκεκριμένο πρόσωπο στη συγκεκριμένη συμπεριφορά εμπίπτει στο παράπτωμα. Επαναλαμβάνω ότι αυτό δεν το κρίνει ούτε το Κοινοβούλιο, ούτε εσείς, ούτε εγώ. Το κρίνει το αρμόδιο όργανο και αρμόδιο όργανο είναι αυτοί που ασκούν την πειθαρχική εξουσία. Σε όλες τις χώρες έτσι συμβαίνει.
Δεύτερον, είπατε ότι κάνουμε βιομηχανία απολύσεων. Αν μου αναφέρατε μία απόλυση, να μου την πείτε όπως επίσης αν υπάρχει και κάποια βιομηχανία για αργία. Η αργία -σας είπα- υπήρχε και προβλέπεται -το είπα επανειλημμένως- στον Υπαλληλικό Κώδικα από το 1951. Δεν την καθιέρωσε αυτός ο νομοθέτης.
Είναι ένας θεσμός -και το έχουμε εξηγήσει επανειλημμένως- που προβλέπεται. Δεν είναι πειθαρχική ποινή, δεν επιβάλλει ποινή –να το πω έτσι για να καταλάβετε- με την αργία, απλώς για το συμφέρον του υπαλλήλου, για το κύρος της άσκησης του λειτουργήματος του, όταν υπάρχει υπόνοια ή ενδείξεις ότι έχει διαπράξει ποινικό ή πειθαρχικό αδίκημα, καλό είναι προσωρινά, μέχρις ότου κριθεί οριστικά, να μην ασκεί τα καθήκοντά του.
Αλλά και γιʼ αυτό το θέμα προβλέψαμε και προβλέπουμε και στον καινούργιο το νόμο, τη δυνατότητα άμεσης αναστολής της αργίας και κρίση από το πειθαρχικό συμβούλιο, σε πολύ σύντομη προθεσμία. Για το σχέδιο νόμου, το οποίο μάλιστα μου ζητάτε να το αποσύρω, προβλέψαμε αυτή τη δυνατότητα, επειδή δεν συνέρχονταν τα πειθαρχικά. Δεν συνέρχονταν. Γιʼ αυτό το λόγο προβλέψαμε να συνέλθουν σε συντομότατο χρονικό διάστημα, να κρίνει το αρμόδιο πειθαρχικό συμβούλιο, εάν συντρέχει λόγος να είναι ακόμη σε αργία. Αυτό το προβλέψαμε και θα εφαρμοστεί. Προβλεπόταν, όμως, ήδη στο ν. 4093 και είχε και ο ίδιος ο υπάλληλος τη δυνατότητα να προσφύγει και να ζητήσει την αναστολή της αργίας.
Το άλλο που θέλω να πω, είναι το εξής: Με αυτά τα οποία λέτε καταλαβαίνω ένα πράγμα. Ουσιαστικά μου λέτε να καταργήσω και τον υπαλληλικό κώδικα, να καταργήσω και την πειθαρχική ευθύνη, να διαιωνιστεί μια κατάσταση ατιμωρησίας και τελικά ένα καθεστώς ανευθυνότητας. Διότι αυτό για το οποίο με εγκαλείτε ή εγκαλείτε την Κυβέρνηση, αφορά θεσμούς, θεσμούς που είναι καθιερωμένοι. Εάν η ποινική δικαιοσύνη, αδίκως ή δικαίως, παραπέμπει κάποιον δημόσιο υπάλληλο, δεν είναι θέμα αυτή τη στιγμή του πειθαρχικού δικαίου, είναι θέμα της ποινικής δικαιοσύνης. Εάν κάποιος παραπέμπεται για ανάρμοστη συμπεριφορά, το αν είναι ανάρμοστη ή όχι η συμπεριφορά, θα κριθεί από το αρμόδιο όργανο.
ΗΡΩ ΔΙΩΤΗ: Από το πειθαρχικό…
ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΜΑΝΙΤΑΚΗΣ (Υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης): Βεβαίως, από το πειθαρχικό συμβούλιο.
Αυτά, λοιπόν, είναι αυτά τα οποία καθιερώσαμε κι αυτά θα επιβάλλουμε. Επιτέλους -πρέπει να έχετε ακούσει ότι υπήρχε ένα καθεστώς πειθαρχικής ανευθυνότητα στη δημόσια διοίκηση- πρέπει να μην υπερασπιζόμαστε το παλιό καθεστώς που χρεοκόπησε πολιτικά την Ελλάδα και να αποκαταστήσουμε τους θεσμούς έτσι όπως ακριβώς είναι. Και ένας από αυτούς είναι η συναίσθηση της πειθαρχικής ευθύνης και η αποκατάσταση μιας ιεραρχίας μέσα στη διοίκηση. Η διοίκηση πρέπει να έχει ιεραρχία και ο καθένας να συναισθάνεται το καθήκον του ως δημόσιος υπάλληλος. Και τα αρμόδια όργανα να ασκούν και αυτά τα καθήκοντα, όπως τους επιβάλλει ο δημοσιοϋπαλληλικός κώδικας.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Μαρία Κόλλια-Τσαρουχά): Ευχαριστούμε, κύριε Υπουργέ.
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS