Δύο ερωτήσεις για τους αντιρρησίες συνείδησης Γ.Μοναστηριώτη και Λ.Πετρομελίδη κατέθεσε προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή ο ευρωβουλευτής του ΣΥΝ Δ.Παπαδημούλης.
Στην πρώτη ερώτηση, ο Δ.Παπαδημούλης σημειώνει την πρόσφατη καταδίκη (17/01/05) του αντιρρησία συνείδησης Γ.Μοναστηριώτη, έμμισθος οπλίτης στις ελληνικές ένοπλες δυνάμεις, ως λιποτάκτη επειδή αρνήθηκε να μεταβεί στο Ιράκ μαζί με τις κατεχόμενες δυνάμεις. Η απόφαση αυτή προκάλεσε γενική κατακραυγή συμπεριλαμβανομένης και της Διεθνούς Αμνηστίας. Ο ευρωβουλευτής καταλήγει:
«Δεδομένης της αναγνώρισης του δικαιώματος αντίρρησης συνείδησης σε όλους -στρατιώτες ή μη- από την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, η ερώτησή μου είναι απλή: Η περίπτωση του Μοναστηριώτη είναι περίπτωση αντιρρησία συνείδησης ή όχι; Και αν ναι, τι μέτρα προτίθεται να πάρει η Επιτροπή ώστε οι αρμόδιες ελληνικές αρχές να συμμορφωθούν με τις διεθνείς τους υποχρεώσεις;»
Στη δεύτερη ερώτηση ο Έλληνας ευρωβουλευτής σημειώνει ότι στην Ελλάδα, επτά χρόνια μετά την εφαρμογή της εναλλακτικής θητείας για τους αναγνωρισμένους αντιρρησίες συνείδησης, η διάρκεια της θητείας παραμένει δυσανάλογη σε σχέση με το σκοπό που επιτελεί, με αποτέλεσμα να αποθαρρύνει την έκφραση αντίρρησης συνείδησης και να τιμωρεί όσους το τολμούν. Στη συνέχεια αναφέρεται στην περίπτωση Πετρομελίδη, ο οποίος υπόκειται σε διώξεις και απαγόρευση εξόδου από τη χώρα λόγω της άρνησης εκπλήρωσης της εναλλακτικής υπηρεσίας με τιμωρητική διάρκεια, είναι ενδεικτική της ελληνικής πραγματικότητας.
Και ο ευρωβουλευτής καταλήγει:
«Δεδομένης της διάρκειας και της σοβαρότητας των παραβιάσεων, την υποχρέωση εφαρμογής της Ευρ.Σύμβασης για Ανθρώπινα Δικαιώματα και τα ψηφίσματα του Συμβουλίου της Ευρώπης από κάθε κράτος μέλος και της Συνθήκης της Νίκαιας, τι μέτρα προτίθεται να πάρει η Επιτροπή ώστε οι αρμόδιες ελληνικές αρχές να συμμορφωθούν με τις διεθνείς τους υποχρεώσεις;»
To Γραφείο Τύπου