Ενώ η Τουρκία θεωρεί στο αναθεωρημένο δόγμα εθνικής ασφάλειας ως «αιτία πολέμου» την εφαρμογή του δικαίου της θάλασσας στο Αιγαίο, το Συμβούλιο της Ε.Ε. τονίζει ότι η Τουρκία είναι υποχρεωμένη να υιοθετήσει τη Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας κατά τη διάρκεια των ενταξιακών διαπραγματεύσεων.
Αυτό προκύπτει από απάντηση του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε ερώτηση του ευρωβουλευτή του ΣΥΝ Δημήτρη Παπαδημούλη.
Στην ερώτησή του ο Δ. Παπαδημούλης αναφέρετο στο ιστορικό της κύρωσης της Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας από την Ευρωπαϊκή Κοινότητα και κατέληγε στα εξής ερωτήματα:
«Έχει επιλέξει με δήλωσή της η Ευρ. Κοινότητα την ειδική διαδικασία για τη διευθέτηση των διαφορών, όπως ορίζεται στο άρθρ.287 της Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας και όπως έχει δεσμευτεί με την ανωτέρω απόφαση; Αν όχι, γιατί;
Τα δέκα νέα κράτη - μέλη της Ευρ. Ένωσης θεωρείται ότι έχουν αποδεχθεί την Απόφαση του Συμβουλίου (98/392/ΕΚ) ως κοινοτικό κεκτημένο;
Η εφαρμογή της Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας και της συνοδευτικής Συμφωνίας ως κοινοτικού κεκτημένου πρόκειται να τεθούν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με την Τουρκία; Ποιος είναι ο προγραμματισμός;
Στην απάντησή του το Συμβούλιο υπογραμμίζει ότι η Τουρκία είναι υποχρεωμένη να αποδεχθεί τη Σύμβαση του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας αφού τονίζει ότι:
«Η σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το δίκαιο της θάλασσας αποτελεί μικτή συμφωνία, δηλαδή έχει συναφθεί και από την Κοινότητα κα από τα κράτη μέλη. Δυνάμει των διατάξεων του άρθρου 6 της πράξης που αφορά του όρους προσχώρησης των νέων κρατών μελών, τα κράτη αυτά δεσμεύονται να προσχωρήσουν στις συμβάσεις και συμφωνίες που έχουν συνάψει τα παλιά κράτη μέλη και, μαζί με αυτά, η Κοινότητα.»
Στη συνέχεια της απάντησής του το Συμβούλιο επισημαίνει ότι:
«Το άρθρο 7 του παραρτήματος ΙΧ της σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το δίκαιο της θάλασσας ορίζει ότι, όταν καταθέτουν τα έγγραφα επίσημης επιβεβαίωσης ή προσχώρησης, ή οποιαδήποτε άλλη στιγμή κατόπιν τούτου, οι διεθνείς οργανισμοί είναι ελεύθεροι να επιλέξουν ένα ή και περισσότερα από τα μέσα περί των οποίων γίνεται λόγος στο άρθρο 287 της σύμβασης όσον αφορά τη διευθέτηση των διαφορών που αφορούν την ερμηνεία ή την εφαρμογή της σύμβασης. Η Ευρωπαϊκή Κοινότητα δεν έχει ακόμη προβεί σε κάποια επιλογή επειδή τα κράτη μέλη δεν έχουν αποφασίσει για το θέμα αυτό ύστερα από την απόφαση του Συμβουλίου της 23ης Μαρτίου 1998. Ωστόσο, αξίζει να σημειωθεί ότι η Κοινότητα υπόκειται στις διατάξεις του Μέρους XV της σύμβασης που αφορά τη διευθέτηση των διαφορών, και, ως εκ τούτου, θεωρείται ότι έχει δεχτεί τη διαδικασία διαιτησίας που προβλέπεται στο παράρτημα VΙΙ της σύμβασης.»
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS