Ο Γιάννης Τόλιος, μέλος της Π.Γ. και υπεύθυνος του ΣΥΝ για την πολιτική στον τομέα της υγείας, μιλώντας χτες στο διήμερο συνέδριο που διοργάνωσαν ΓΣΕΕ & ΤΕΕ, με θέμα: «Αμίαντος μια διαρκής απειλή», τόνισε ότι, «η αλόγιστη ως τώρα χρήση αμιάντου, δημιούργησε μια βραδυφλεγή «βόμβα αμιάντου» στην ελληνική κοινωνία. Πάνω από 150.000 εργαζόμενοι έχουν εκτεθεί ως σήμερα σε χρήσεις αμιαντούχαν υλικών, ενώ σε αρκετές χιλιάδες ανέρχονται οι προσβληθέντες από καρκίνο και άλλα αναπνευστικά προβλήματα. Παράλληλα ελλοχεύει ο κίνδυνος για όλους τους πολίτες, από τις φθαρμένες επιφάνειες και άλλες χρήσεις αμιάντου (κτήρια, κατοικίες, σχολεία, νοσοκομεία, σωλήνες ύδρευσης, αυτοκίνητα, πλοία, αεροσκάφη, κλιματισμοί, κά). Παρά την επίσημη απαγόρευση χρήσης αμιάντου από 1.1.2005, δεν υπάρχει ως σήμερα συγκροτημένη πολιτική εκ μέρους της κυβέρνησης, για αντιμετώπιση της απειλής, αλλά μόνο αποσπασματικές και ευκαιριακές δράσεις».
Ο ΣΥΝ κατʼ επανάληψη έχει φέρει το θέμα στη Βουλή και έχει πραγματοποιήσει ειδικές εκδηλώσεις με συγκεκριμένες προτάσεις.
Αυτό που χρειάζεται άμεσα, είναι κατά τη γνώμη μας τα εξής:
Α) Συγκρότηση θεσμικού οργάνου (δημόσιας αρχής), με την ευθύνη επεξεργασίας μέτρων και συντονισμό δράσεων για την αντιμετώπιση των κινδύνων.
Β) Καταγραφή όλων των κτηρίων (δημόσιων και ιδιωτικών, ιδιαίτερα σχολείων, νοσοκομείων, παιδικών σταθμών, κά), που έχουν φθαρμένες πλάκες αμιάντου. Προγραμματισμός αφαίρεσης από διαπιστευμένα συνεργεία, έλεγχος της σωστής εκτέλεσης εργασιών και προστασία των εργαζόμενων σε αυτές.
Γ) Καθορισμός χώρου εναπόθεσης αμιαντούχων υλικών, με αυστηρούς όρους υγειονομικής ταφής, ουσιαστική ενημέρωση και συγκατάθεση των τοπικών κοινωνιών.
Δ) Πρόβλεψη αναγκαίων κονδυλίων για αντικατάσταση των επικίνδυνων υλικών από τα δημόσια κτήρια. Ανάληψη του κόστους απομάκρυνσης στα ιδιωτικά κτήρια από τις επιχειρήσεις.
Ε) Δημιουργία ειδικού φορέα ή δημόσιας υπηρεσίας, για την επιδημιολογική παρακολούθηση των επιπτώσεων του αμιάντου, καθώς επίσης την καταγραφή και παρακολούθηση των επαγγελματικών ασθενειών.
ΣΤ) Συστηματικός έλεγχος της εφαρμογής των κανόνων υγιεινής και ασφάλειας στους χώρους εργασίας. Αναγνώριση των ανθυγιεινών και επικίνδυνων επαγγελμάτων στο δημόσιο. Δημιουργία τμημάτων Ιατρικής Εργασίας στα δημόσια νοσοκομεία, κά.
Δυστυχώς, η γενικότερη φιλοσοφία που εκπέμπει η κυβερνητική πολιτική, είναι η λατρεία του «ιδιωτικού» και της «αγοράς», ενώ χλευάζει και υποβαθμίζει το «δημόσιο» και το «κοινωνικό». Ωστόσο η αντιμετώπιση ενός ακόμα συγκεκριμένου προβλήματος, επιβάλλεται να γίνει με «όρους κοινωνίας», λαμβάνοντας υπʼ όψη την οικονομική, υγειονομική, εργασιακή, περιβαλλοντική, κλπ, διάσταση.
Το συνδικαλιστικό κίνημα, οι κοινωνικοί φορείς, η αυτοδιοίκηση, οι επιστημονικές οργανώσεις και άλλες συλλογικότητες, χρειάζεται να παίζουν πρωταγωνιστικό ρόλο, στην προώθηση και σωστή εφαρμογή των μέτρων αντιμετώπισης της «απειλής αμίαντου».
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS