Στη συζήτηση προ ημερησίας διατάξεως σε επίπεδο αρχηγών κομμάτων που προκάλεσε ο Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς για τα θέματα της Παιδείας, ο Πρόεδρος της Κ.Ο. του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς Αλ. Αλαβάνος στην πρωτολογία του, μεταξύ άλλων, ανέφερε:
«Δεν ξέρω αν είμαστε στο φθινόπωρο του 2006 ή στην άνοιξη του 2004. Από μία κυβέρνηση η οποία είναι πάνω από 2 χρόνια στην εξουσία δεν περίμενα να ακούσω προγραμματικές δηλώσεις. Σε μεγάλο βαθμό, με όλα αυτά που είπατε, τις επιθυμίες σας, τα όνειρά σας για την Παιδεία, δεν ξέρω αν απευθύνεστε στους πραγματικούς δασκάλους που μείνανε ενάμιση μήνα χωρίς μεροκάματο, αν απευθύνεστε στους πραγματικούς φοιτητές που δίνουν τον αγώνα για καλύτερη παιδεία και δημόσιο πανεπιστήμιο ή αν απευθύνεστε σε κέρινα ομοιώματα της Μαντάμ Τισό....»
«Δεν μπορεί κάποιος να λέει ότι πάω να κάνω μεταρρυθμίσεις στο χώρο της Παιδείας και να είναι οι καθηγητές λυκείων και γυμνασίων ενάντια, οι καθηγητές πανεπιστημίου ενάντια, οι δάσκαλοι ενάντια, η ΠΟΣΔΕ, η ΟΛΜΕ, η ΔΟΕ σε απεργία. Οι φοιτητές ενάντια, οι μαθητές ενάντια. Με ποιους συμμάχους θα κάνετε μεταρρύθμιση; Ποιοι είστε εσείς; Ήρθατε να φέρετε το ευαγγέλιο στις χώρες των απίστων; Ποιοι είναι οι σύμμαχοι σας; Τα Κέντρα Ελευθέρων Σπουδών; Ορισμένα ξένα πανεπιστήμια που ετοιμάζονται να ανοίξουν «θυγατρικές» στην Ελλάδα; ΄Η τα σώματα ασφαλείας;
Γιατί με τα σώματα ασφαλείας προχωράτε την εκπαιδευτική σας πολιτική. Άκουσα που καταδικάσατε το γεγονός της Θεσσαλονίκης. Και καλά κάνατε και το καταδικάσατε. Αλλά είναι ένα μεμονωμένο φαινόμενο αυτό; Στην άλλη έχουμε σιδερογροθιά. Πριν λίγες μέρες 5 μαθητές της δεύτερης λυκείου του 1ου Πειραματικού σχολείου της Αθήνας, μεταφέρθηκαν στη Γενική Ασφάλεια γιατί τους θεώρησαν ύποπτους. Έχουμε συνδικαλιστές οι οποίοι βγαίνουνε στα κανάλια και κάνουν κηρύγματα που θυμίζουν άλλες, πολύ άσχημες εποχές. Έχουμε βία απέναντι στους φοιτητές και σʼ όλους όσους βγήκαν νʼ αγωνιστούν για την υπόθεση της εκπαίδευσης στη χώρα μας. Δεν μπορεί να προχωρήσει έτσι καμία μεταρρύθμιση στην παιδεία. Δεν είναι μεταρρύθμιση αυτό. Είναι αυταρχική παρέμβαση στο χώρο της παιδείας, ο οποίος αντιστέκεται όχι για να διαφυλάξει τα κεκτημένα, αλλά για να ανοίξει καλύτερες σελίδες διαφυλάσσοντας βέβαια κάποιες κατακτήσεις, όπως είναι το θέμα των δημοσίων Πανεπιστημίων.»
« .... Το θέμα του δημόσιου Πανεπιστήμιου είναι εκείνο που περιλαμβάνει το εάν η εκπαίδευση είναι δημόσιο αγαθό, το αν η πολιτεία στηρίζει το δικαίωμα στην εκπαίδευση, στη μόρφωση, στη γνώση, που έχουν τα παιδιά στη χώρα μας ή αν θα το παραπέμψουμε στην ιδιωτική πρωτοβουλία και στον ανταγωνισμό...» «.. Το άρθρο 16 του Συντάγματος και η διαφύλαξή του είναι κεντρικό ζήτημα της πολιτικής ζωής. Και μετριούνται οι πολιτικές δυνάμεις τι στάση θα κρατήσουν πάνω σʼ αυτό.»
«Είμαστε διατεθειμένοι να κάνουμε συζήτηση και προκαλώντας τη σημερινή συζήτηση το αποδεικνύουμε αυτό. Όχι όμως, για να υποταχθούμε σε θέσεις οι οποίες δεν μας εκφράζουν και με τις οποίες πρέπει να συγκρουστούμε. Θέσεις όπως είναι η ιδιωτική πρωτοβουλία μέσα στην παιδεία. Η παιδεία έξω από το δημόσιο χώρο. Οι αρχές του ανταγωνισμού που ισχύουν στα super market να περάσουν και στα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα. Η ενίσχυση των ταξικών φραγμών, η αποδοχή της εξαθλίωσης των διδασκόντων. Δεν μπορούμε με αυτά τα ζητήματα εμείς να συμφωνήσουμε.»
«Συμφωνώ μʼ εσάς ότι μία χώρα κρίνεται από το βάρος που δίνει στην εκπαίδευση. Και το βάρος πρώτα απʼ όλα μετριέται από τις χρηματοδοτήσεις της στην εκπαίδευση. Η Ελλάδα είναι η χώρα με τις χαμηλότερες χρηματοδοτήσεις στην εκπαίδευση, μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση.»
« ....Εσείς έχετε επιλέξει αυτή τη θέση. Εύκολα μπορούν να γίνουν μετατοπίσεις βάρους και κονδυλίων. Από το αν θα αγοράζουμε αεροπλάνα από τους φίλους του κ. Μπους ή αν θα χτίζουμε σχολεία και θα επιμορφώνουμε τους δασκάλους και τους καθηγητές. Στον φετινό προϋπολογισμό είναι 3,1% περίπου οι δαπάνες για την εκπαίδευση. Στις 8/11/2004 εσείς ο ίδιος μέσα σʼ αυτή την αίθουσα λέγατε: «και βεβαίως θέλω να επαναλάβω τη δέσμευση σταδιακής αύξησης των κρατικών δαπανών για την παιδεία στο 5% μέσα στην τετραετία». Η τετραετία κάποτε θα τελειώσει. Αντί να πηγαίνουμε μπρος πηγαίνουμε πίσω.»
«... Το σύστημα των εισαγωγικών εξετάσεων είναι ένα αποτυχημένο σύστημα. Πρέπει να απελευθερωθεί το λύκειο από τις εισαγωγικές εξετάσεις και να καθιερωθεί και στην Ελλάδα η ελεύθερη πρόσβαση στα πανεπιστήμια για όλα τα ελληνόπαιδα, αφού δημιουργηθούν οι υποδομές τις οποίες μπορούμε με άλλους πόρους από τον προϋπολογισμό να τις δημιουργήσουμε. Να σταματήσουν οι ταξικοί φραγμοί. Να σταματήσει το σπρώξιμο των μαθητών προς την ιδιωτική εκπαίδευση και να σταματήσει αυτή η προσπάθεια να μπαίνουν διαρκώς καινούργια φίλτρα, όπως η βάση του 10. Θα ήθελα να πω μια κουβέντα για τη βάση του 10. δεν είναι η βάση για να προαχθείς από το σχολείο, είναι βάση που μπαίνει στις κατατακτήριες εξετάσεις.
Ο Συνασπισμός από τη δικιά του πλευρά θα καταθέσει μέσα στις επόμένες βδομάδες πρόταση νόμου σχετικά με την κατάργηση των εισαγωγικών εξετάσεων και την ελεύθερη πρόσβαση στα πανεπιστήμια και τις προϋποθέσεις φυσικά που χρειάζονται.»
«Σταματήστε αυτό το εγχείρημα με το άρθρο 16. Αυτό, κατά τη γνώμη μου, οδηγεί σε μία αλλαγή που έχει το βάρος πολιτειακής μεταβολής...»
«...Και σταματήστε και την ιστορία με τα μη κερδοσκοπικά Πανεπιστήμια. Ο Αστικός Κώδικας ο ίδιος διαρρυθμίζει τη λειτουργία μη κερδοσκοπικών εταιρειών ως ενώσεων προσώπων με οικονομικό σκοπό. Και ο οικονομικός σκοπός, ανεξάρτητα αν είναι κερδοσκοπικά, μη κερδοσκοπικά κ.λπ. είναι ο σκοπός τελικά μέσα στον οποίον θα γίνει η διείσδυση μέσα στο χώρο των πανεπιστημίων.
Είναι μια μεγάλη μάχη αυτή κ. Πρωθυπουργέ. Μπορώ να σας πω ότι είναι το κεντρικό πολιτικό θέμα στη χώρα. Στο Πανεπιστήμιο κρίνεται η μάχη για το κοινωνικό κράτος. Στο Πανεπιστήμιο κρίνεται η μάχη για το δημόσιο χώρο. Στο Πανεπιστήμιο με το άσυλο κρίνεται η μάχη των ελευθεριών, αν η κοινωνία ή κάποια τμήματά της θα μπορούν να ζουν χωρίς να παρακολουθούνται, να ελέγχονται ή να συλλαμβάνονται.
Με την προσπάθεια τροποποίησης του άρθρου 16, το δημόσιο Πανεπιστήμιο έχει κηρυχθεί σε κατάσταση πολιορκίας. Ετοιμάζεστε να κάνετε υποστολή της σημαίας της ελληνικής πολιτείας. Και να έχουμε κάποιες παρδαλές σημαίες από κολέγια του εξωτερικού ή από Κέντρα Ελευθέρων Σπουδών. Δεν θα το επιτρέψουμε. Στα κοντάρια των ελληνικών Πανεπιστημίων θα κυματίζει πάντα συμβολικά η αιματοβαμμένη από την προσφορά των αγωνιστών εκείνης της εποχής γαλανόλευκη σημαία του Πολυτεχνείου, που ηγείται εδώ και 32 χρόνια, όπως πριν από λίγες ημέρες, των μεγάλων φοιτητικών διαδηλώσεων. Και το μήνυμα απ΄ όλους μας θα είναι ότι η Παιδεία δεν είναι για πούλημα. Ο άνθρωπος πάνω από τα κέρδη.
Δεν θέλουμε Πανεπιστήμια χειραγωγούμενα. Δεν θέλουμε Πανεπιστήμια που υπηρετούν το κέρδος κι όχι τη γνώση...» «...Υπερασπιζόμαστε το δημόσιο χαρακτήρα του Πανεπιστημίου και παράλληλα κάνουμε κριτική για την αδιαφάνειά του, τις ελλείψεις σε προσωπικό, τις ανεπάρκειες, την κομματικοποίηση, τον κλειστό χαρακτήρα, την ψηφοθηρική λογική της γεωγραφικής διασποράς σχολών και συντασσόμαστε μ΄ όλες αυτές τις δυνάμεις που θέλουν την αναγέννηση του δημόσιου Πανεπιστήμιου.
Θέλουμε ένα Πανεπιστήμιο του 21ου αιώνα με ορθάνοιχτες πόρτες στις νέες γνώσεις και την παγκόσμια κοινωνία. Ένα Πανεπιστήμιο πηγή καινοτομιών. Ένα Πανεπιστήμιο με αξιοπρέπεια και αυτοσεβασμό, που μόνο η άμεση ικανοποίηση του αιτήματος για 5% για την Παιδεία μπορεί να εξασφαλίσει. Ένα Πανεπιστήμιο, ένα Πανεπιστήμιο κοιτίδα της ελεύθερης διακίνησης των ιδεών. Ένα Πανεπιστήμιο αυτοτελές, με αυτοέλεγχο, διαφανές στην κοινωνία. Και, τέλος, ένα Πανεπιστήμιο κοινωνικό, όχι ουδέτερο, μέσα και όχι έξω από την ιστορία, σύμμαχο του λαού και όχι των πολυεθνικών, εστία ανάπτυξης των κοινωνικών επιστημών και των ελεύθερων ιδεών.»
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS