Α. ΑΛΑΒΑΝΟΣ: Βρίσκομαι εδώ σήμερα, στα πλαίσια της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης, με αντιπροσωπεία του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς.
Το πρώτο σημείο που θα ήθελα να θέσω είναι ότι η Θεσσαλονίκη έχει την παράδοση, έχει την ιστορία, έχει την γεωγραφική θέση, έχει τις δυνατότητες να έχει κάτι πιο σημαντικό από τη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης αυτών των ημερών με τον τρόπο τον οποίο γίνεται.
Μια Έκθεση η οποία έχει μειωμένη διεθνή παρουσία. Μια διεθνή παρουσία, αν θέλετε, σε απλά καταναλωτικά είδη. Ένα περίπτερο από τη Ρωσία, ένα περίπτερο από τις Ηνωμένες Πολιτείες, περίπτερα που πουλάνε διεθνή ή παρουσιάζουν αρώματα ή απλά είδη ιματισμού. Φοβάμαι ότι πολύ πιο έντονη Διεθνής Έκθεση γίνεται συνεχώς σε πολλά σημεία της χώρας, όπως στην Κουμουνδούρου που είναι τα Γραφεία του Συνασπισμού της Αριστεράς, και που είναι η σημερινή Κινεζούπολη.
Αξίζει παραπάνω πράγματα η Θεσσαλονίκη και νομίζω ότι κι αυτό το στοιχείο είναι ένα στοιχείο στερεοτυπίας, επανάληψης, έλλειψης έμπνευσης και μιας παρακμής, η οποία απλώνεται με τις σημερινές πολιτικές ιδιαίτερα έντονα στο χώρο της Βόρειας Ελλάδας.
Και από την άλλη μεριά είναι ένα σκηνικό, το οποίο είναι ένα ακριβό σκηνικό για το δημόσιο. Όποιος περπατήσει την Διεθνή Έκθεση θα δει, ότι τα μεγάλα και τα κύρια περίπτερα είναι του ελληνικού δημοσίου που πληρώνονται από τους Δημόσιους Οργανισμούς, παρά την περιφρόνηση που έχει η σημερινή πολιτική ηγεσίς απέναντι στο δημόσιο και είναι ένα σκηνικό για να παρουσιάζεται ο Πρωθυπουργός της χώρας, είτε παλιότερα ο κ. Σημίτης, είτε σήμερα ο κ. Καραμανλής κλπ.
Νομίζω, ότι η Θεσσαλονίκη αξίζει περισσότερα πράγματα. Και νομίζω, ότι αυτός ο θεσμός ο οποίος είναι απαραίτητος, ο οποίος συνδέεται με τη Θεσσαλονίκη, τον οποίο τον γνωρίζουν όλοι οι Έλληνες πρέπει να μπει σε μια καινούργια φάση, όπου πραγματικά θα είναι ένα γεγονός, ειδικά όσον αφορά τις καινοτομίες, την τεχνολογία που θα υπερβαίνει τα σύνορα της χώρας μας.
Θα είναι ένα γεγονός για την Βαλκανική, θα είναι ένα γεγονός για την Ανατολική Μεσόγειο, θα είναι ένα γεγονός για την Ευρώπη, θα είναι ένα γεγονός για όλο τον κόσμο, όπως ξέρουμε ότι είναι πολλές σημαντικές διεθνείς εκθέσεις που γίνονται σε διάφορες πόλεις της Ευρώπης.
Στα πλαίσια αυτά νομίζω, ότι θα έπρεπε να αλλάξει και η πολιτική παρουσία. Το να έχουμε μονολόγους κυρίως από την πλευρά της Κυβέρνησης, σε δεύτερο βαθμό από την Αξιωματική Αντιπολίτευση, αλλά θα έλεγα το να οργανώνονται μονόλογοι και από τα υπόλοιπα κόμματα, δεν νομίζω ότι είναι κάτι που ανταποκρίνεται στις ανάγκες μιας ζωντανής και δημιουργικής συζήτησης για την οικονομία της χώρας μας.
Και γι' αυτό εμείς κάνουμε την πρόταση, αντί να γίνονται αυτές οι παρελάσεις, τις οποίες δεν παρακολουθούν πολλοί πολίτες στη χώρα μας, να οργανωθεί κάθε χρόνο με οικονομική θεματολογία ειδική συνεδρίαση της Βουλής, η Βουλή των Ελλήνων είναι σώμα, δεν είναι το κτίριο που ξέρουμε στην πλατεία Συντάγματος στην Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη, η οποία και να καταλήγει με ένα διάλογο πάνω σε προτάσεις που θα έπρεπε να προωθηθούν, όπως πάρτε για παράδειγμα η αναζωογόνηση της μεταποίησης στη Βόρειο Ελλάδα, η αντιμετώπιση της απασχόλησης και της ανεργίας των νέων ανθρώπων, που θα κλείνει με τη συζήτηση των πολιτικών αρχηγών.
Γι' αυτό το λόγο κι εμείς για δεύτερη χρονιά επιλέγουμε ένα χώρο, ο οποίος δεν είναι γύρω ή μέσα στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης. Πέρσι κάναμε τη συνέντευξη στο Δήμου του Ελευθερίου Κορδελιού, όπου είναι μεγάλα τα ποσοστά ανεργίας και ανθρώπων που ζουν κάτω από το επίπεδο το οποίο μπορεί να θεωρηθεί αποδεκτό.
Και φέτος το κάνουμε στο 2ο Διαμέρισμα του Δήμου Θεσσαλονίκης στην Ξηροκρίνη. Το κάνουμε γιατί είναι ένας υποβαθμισμένος χώρος, ένας χώρος ο οποίος έχει άσχημες συνθήκες κατοίκησης, ένας χώρος όπου πλήττεται από την βιοτεχνική παρακμή, απ' όλες αυτές τις βιοτεχνίες που υπήρχαν στα φασόν, στα υπόγεια και αλλού και που έκλεισαν. Και για έναν ακόμη λόγο, γιατί είναι ένας χώρος του Δήμου Θεσσαλονίκης, ο οποίος υπέστη μία προσβολή.
Και υπέστη προσβολή από προτάσεις υποψηφίου Δημάρχου, συγκεκριμένα του κ. Μπουτάρη να γίνει αυτός ο χώρος η γειτονιά του έρωτα. Να συγκεντρωθούν εδώ πέρα, οι οίκοι ανοχής ή άλλες συναφείς δραστηριότητες.
Και θα ήθελα να πω ότι όχι δε συμφωνούμε με τέτοιου είδους αντιλήψεις, οι οποίες μπορεί να ανήκουν στην Τρούμπα του Πειραιά, στην ιστορία του Πειραιά αν θέλετε της δεκαετίας του '50 ή της δεκαετίας του '60, στα "Κόκκινα φανάρια" και στην ιστορία του ελληνικού κινηματογράφου. Είναι όμως παρελθόν. Δεν μπορεί αυτό να είναι το μέλλον για μια συνοικία της συμπρωτεύουσας, της Θεσσαλονίκης.
Και θα ήθελα να τονίσω, ότι τέτοιες απόψεις προσβάλλουν τα δικαιώματα των γυναικών, τα δικαιώματα των εργαζομένων, τα δικαιώματα των ανέργων, τα δικαιώματα των παιδιών σ' αυτό τον τόπο. Αυτός είναι ο λόγος που επιλέξαμε να κάνουμε στη σημερινή μας συνέντευξη στην Ξηροκρήνη.
Το δεύτερο που θα ήθελα να πω, είναι να σχολιάσω την παρουσία του Πρωθυπουργού στη Θεσσαλονίκη και τις ομιλίες του. Εάν δείτε από την παρουσία στον Τύπο, υπήρξαν διάφοροι χαρακτηρισμοί, ο Πρωθυπουργός ήταν άνετος, τα πήγε καλά, στεκόταν στο βήμα. Αναρωτιέται κανείς, αυτοί είναι χαρακτηρισμοί πολιτικών ή χαρακτηρισμοί μιας υποκριτικής παρουσίας θα έλεγα.
Νομίζει κανείς, ότι ο Πρωθυπουργός δεν παρουσιάστηκε στο βήμα της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης, αλλά στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου. Και θα μπορούσε στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου λόγω της υποκριτικής του ικανότητας να πάρει και βραβείο. Μπορούσε να πάρει το βραβείο του 2ου ανδρικού ρόλου, γιατί του 1ου ανδρικού ρόλου συνήθως το παίρνει ο Πρόεδρος του Συνδέσμου Βιομηχανιών.
Δεν ήταν όμως. Υποκρίθηκε πολύ καλά τον Πρωθυπουργό μιας άλλης χώρας, δεν ήταν όμως ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας. Και θα το δείξω αυτό. Θα αναφέρω επιγραμματικά 10 στοιχεία, τα οποία έχουν κεντρική σημασία από την EUROSTAT, την Στατική Υπηρεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που δείχνουν μια άλλη εικόνα της Ελλάδας απ' αυτήν που παρουσίασε ο Πρωθυπουργός.
Η Ελλάδα είναι πρώτη στις φτωχότερες περιοχές της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Στις 10 φτωχότερες περιοχές της Ευρωπαϊκής Ένωσης των 15 οι 6 είναι Ελληνικές. Ανάμεσα σ' αυτές η Δυτική Μακεδονία, η Ανατολική Μακεδονία και η Θράκη.
Η Ελλάδα είναι πρώτη στα ποσοστά του πληθυσμού που ζει κάτω από τα όρια της φτώχειας με 21%.
Η Ελλάδα είναι η μόνη στην Ευρωπαϊκή Ένωση των 15, όχι απλώς η πρώτη, είναι η μόνη χωρίς ελάχιστο κοινωνικά εγγυημένο εισόδημα.
Η Ελλάδα είναι πρώτη στην Ευρωπαϊκή Ένωση των 15 σε ποσοστό των ανασφάλιστων εργαζομένων.
Η Ελλάδα είναι πρώτη στα επίσημα ποσοστά της ανεργίας.
Η Ελλάδα είναι πρώτη στο χαμηλότερο επίδομα της ανεργίας και αυτή αύξηση που έδωσε ή ανήγγειλε χθες η Κυβέρνηση, όχι μόνο δεν καλύπτει τις επιταγές του νόμου, που ζητάει να είναι το επίδομα 66% σε σχέση με το βασικό μισθό του ανειδίκευτου εργάτη, αλλά είναι και για πάρα πολύ λίγα χρόνια. Σε άλλες χώρες είναι 3-4 χρόνια το επίδομα ανεργίας και παραπάνω.
Η Ελλάδα είναι πρώτη στο άνοιγμα της ψαλίδας ανάμεσα στις καταθέσεις και τις χορηγήσεις.
Η Ελλάδα είναι πρώτη από τα κάτω στις δαπάνες για την έρευνα.
Η Ελλάδα είναι πρώτη από τα κάτω στις δαπάνες για την εκπαίδευση ως ποσοστό του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος.
Η Ελλάδα είναι πρώτη στις αντιπαραγωγικές δαπάνες για τους εξοπλισμούς.
Αυτά πια είναι στοιχεία της δικιάς μας πραγματικότητας, είναι στοιχεία της χώρας που ζούμε εμείς και όχι μιας φανταστικής χώρας που παρουσίασε ο Πρωθυπουργός και αποτυπώνει τα δομικά χαρακτηριστικά της πολιτικής της Νέας Δημοκρατίας, αλλά και των πολιτικών που ακολουθήθηκαν τα τελευταία χρόνια.
Το τρίτο που θα ήθελα να πω είναι, ότι εγώ δεν θα ήθελα να ακολουθήσω την μέθοδο του Πρωθυπουργού, δηλαδή να κρύψω κάποια στοιχεία ή πράγματα κεντρικά, τα οποία δεν ανταποκρίνονται πλήρως στην εικόνα που θέλουμε να φιλοτεχνήσουμε.
Και θέλω να πω, ότι εμείς ναι ξέρουμε, ότι η Ελλάδα έχει ποσοστό αύξησης του Ακαθαρίστου Εθνικού Προϊόντος, το οποίο είναι μεγαλύτερο από το μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Κυμαίνεται και πλησιάζει στο 4%. Ένα ποσοστό όμως το οποίο πρέπει να προσέξουμε, όχι μόνο από πού προέρχεται, ότι προέρχεται σε μεγάλο βαθμό από μη παραγωγικές δραστηριότητες, από τα κοινοτικά κονδύλια, από την χρέωση της χώρας κλπ.
Αλλά αυτό που έχει ιδιαίτερη σημασία είναι, πρώτον, ότι παρά το γεγονός ότι η Ελλάδα έχει ένα επίπεδο αύξησης του Ακαθαρίστου Εθνικού Προϊόντος μεγαλύτερο από το μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η Ελλάδα είναι η χώρα μέσα στην οποία υπάρχουν πάρα πολύ έντονες κοινωνικές αδικίες. Και η κατανομή αυτού του προϊόντος, του εθνικού εισοδήματος γίνεται με έναν από τους πιο άγριους και άδικους τρόπους.
Στην Ελλάδα έχουμε το μεγάλο πρόβλημα των ανέργων, τους εργαζομένους υπό εργασιακές σχέσεις δύσκολες, όπου στην Ελλάδα ο κόσμος εργάζεται περισσότερο, πληρώνεται λιγότερο, έχει τις ακριβότερες τιμές ή είμαστε μια χώρα από τις ακριβότερες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, φορολογείται περισσότερο το εισόδημα των μισθωτών και το λαϊκό εισόδημα μέσα και από τους έμμεσους φόρους.
Δεύτερον, έχει φτωχότερο σύστημα κοινωνικής προστασίας. Είναι χαρακτηριστικό ότι το πλουσιότερο 1/10 του πληθυσμού της χώρας μας έχει εισόδημα ίσο μ' αυτό που έχει ο μισός πληθυσμός της χώρας μας. Και το μερίδιο των εργαζομένων στο εισόδημα της χώρας μας συνεχώς μειώνεται.
Είναι αυτό που έγραφε πριν από λίγες μέρες ένας διάσημος Οικονομολόγος, ο Πολ Κρούγκμαν, για την πολιτική Μπους, ότι έχει στοιχεία βαθιάς ανισότητας και ότι η χώρα τελικά που κυβερνάται από τέτοιους Κυβερνήτες δεν είναι η χώρα την οποία ζουν καλά οι λαοί.
Αν χρησιμοποιήσουμε μια απλή εικόνα, θα πούμε, ότι ναι, παράγονται στη χώρα μας πολλά πράγματα, αλλά στο σαλόνι θα δεις ένα πλουσιοπάροχο τραπέζι και όταν πας παρά μέσα, εκεί που δουλεύει το προσωπικό, θα δεις συνεχώς να μειώνονται τα πιάτα.
Το τρίτο στοιχείο είναι, ότι αυτή η ανάπτυξη είναι μια ανάπτυξη, η οποία στηρίζεται σε μεγάλο βαθμό στην υπερχρέωση, στα δανεικά, αρκεί να δει κανείς ότι:
* Το 2005 το εθνικό μας εισόδημα ανέβηκε στα 10 δισεκατομμύρια ευρώ. Το 2005 επίσης ο δανεισμός έφτασε τα 33,9 δισεκατομμύρια ευρώ και απ' αυτόν το δανεισμό να σημειώσουμε ότι ο ιδιωτικός δανεισμός νοικοκυριών και επιχειρήσεων ήταν περίπου 20 δισεκατομμύρια ευρώ. Δηλαδή παράγουμε αυτό που παράγουμε, με μια υπερχρέωση της χώρας και οι πολίτες ζουν αυτή τη ζωή που ζουν με τρεις και τέσσερις και πέντε πιστωτικές κάρτες και με δανεικά.
* Για κάθε ένα ευρώ, το οποίο παράγεται στη χώρα μας, από πίσω υπάρχουν 2,5 ευρώ ως δανεισμός. Κι εδώ θα χρησιμοποιήσω μια απλή εικόνα. Είναι σαν ο Πρωθυπουργός, ένας κάποιος νοικοκύρης πηγαίνει στο καφενείο και κομπάζει γι' αυτά που έβγαλε, για την παραγωγή του, για το εισόδημά του και είναι και ορισμένοι που τον ακούν με ανοιχτό το στόμα και δεν τους λέει ότι την ίδια στιγμή είχε δανειστεί 2,5 φορές περισσότερο απ' αυτά που παρήγαγε.
Το πέμπτο σημείο που θα ήθελα να αναφέρω είναι ότι, όλη αυτή η ανάπτυξη που γίνεται στη χώρα και η πορεία της χώρας, έχει ένα χαρακτηριστικό το οποίο είναι σημαντικό. Δηλαδή ότι συνοδεύεται από την εκποίηση του δημόσιου πλούτου της χώρας μας.
Στην αρχή ξεκινήσαμε με τις λεγόμενες ζημιογόνες επιχειρήσεις, χωρίς να δούμε γιατί ήταν ζημιογόνες, γιατί σε άλλες χώρες δεν είναι ζημιογόνες. Εάν αυτές οι επιχειρήσεις απαλλάσσονταν από τον κομματικό εναγκαλισμό, αν είχαν αυτοτέλεια, αν είχαν προγραμματισμό, αν είχαν στρατηγικές διεθνών συμμαχιών, μήπως δεν θα ήταν ζημιογόνες; Όπως η Ολυμπιακή Αεροπορία, για παράδειγμα. Ξεκινάμε απ' αυτές όμως. Είναι το εύκολο θύμα.
Προχωράμε όμως και περνάμε και στις κερδοφόρες επιχειρήσεις. Φτάνουμε να ιδιωτικοποιούμε τον ΟΠΑΠ, που είναι από τη φύση του, αν θέλετε, κερδοφόρος. Δεν μπορεί να είναι ζημιογόνος ο ΟΠΑΠ. Προχωράμε στην ιδιωτικοποίηση Τραπεζών, της Εθνικής, της Εμπορικής, του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου κλπ. Και κάνουμε κι ένα τρίτο βήμα, που είναι σημαντικό βήμα, στην εκποίηση του δημόσιου πλούτου, την ιδιωτικοποίηση στον Οργανισμό Τηλεπικοινωνιών Ελλάδας.
Θα ήθελα να πω εδώ ότι θυμίζει πολιτική Γιέλτσιν η πολιτική του Καραμανλή. Δηλαδή μια πολιτική η οποία βγάζει στο σφυρί όλη τη δημόσια περιουσία, αλλά εκεί έγινε κάτω από ιστορικές συνθήκες τεράστιας αναστάτωσης και κατάρρευσης και παρακμής και κυριαρχίας της μαφίας. Εδώ για ποιο λόγο γίνεται;
Ξαναλέω, θυμίζει ο Πρωθυπουργός -γιατί δεν είναι δικός του πλούτος αυτός και δεν έχει δικαίωμα να τον αγγίζει μ' αυτόν τον εύκολο τρόπο- τον διαχειριστή πολυκατοικίας ο οποίος αρχίζει και πουλάει τα διαμερίσματα της πολυκατοικίας, τη στιγμή που είναι διαχειριστής και δεν είναι ιδιοκτήτης.
Και γιατί η ιδιωτικοποίηση του Οργανισμού Τηλεπικοινωνιών Ελλάδας έχει μεγάλη σημασία; Γιατί αν τον 19ο αιώνα αναπτύχθηκαν οι χώρες εκείνες οι οποίες αξιοποίησαν τον ατμό όχι μόνο με τα ατμόπλοια, αλλά κυρίως με τη βιομηχανική επανάσταση, αν τον 20ο αιώνα αναπτύχθηκαν οι χώρες εκείνες οι οποίες έγκαιρα έφτιαξαν δίκτυα εξηλεκτρισμού, τον 21ο αιώνα αναπτύσσονται εκείνες οι χώρες οι οποίες θα μπορέσουν να σταθούν και να ενσωματώσουν την επιστημονική και τεχνολογική επανάσταση που στηρίζεται στον τομέα επικοινωνίας - πληροφορικής.
Αυτός ο τομέας της οικονομίας δεν είναι μόνο ο τομέας ο οποίος συμβάλλει στην ανάπτυξη, είναι κινητήριος ανάπτυξη, δημιουργεί θέσεις απασχόλησης. Παγκοσμίως είναι ο χώρος της έρευνας, των καινοτομιών, των νέων δράσεων, του εκσυγχρονισμού της υποδομής της οικονομίας και απ' αυτόν το χώρο η Ελλάδα, σύμφωνα με τις επιλογές της κυβέρνησης, θα απουσιάζει και θα γίνουμε καταναλωτές προϊόντων είτε είναι κινητά τηλέφωνα, είτε είναι τα καινούρια προϊόντα της μιας ή της άλλης ευρωπαϊκής χώρας. Αντί να χρησιμοποιήσουμε αυτό το εργαλείο ανάπτυξης στη χώρα μας, για να την εκσυγχρονίσουμε, να την προχωρήσουμε μπροστά, να τη βάλουμε στα ευρυζωνικά δίκτυα και σε όλους τους άλλους εκείνους τομείς οι οποίοι υπάρχουν.
Το έκτο σημείο που θα ήθελα να αναφέρω είναι το ότι αυτή η πορεία της χώρας μας και δεν το είπε ο Πρωθυπουργός, έκανε απλώς κάποιους υπαινιγμούς λέγοντας "σας καταλαβαίνω", συνοδεύεται και από δυο μεγάλα προβλήματα.
Το ένα είναι το θέμα της ακρίβειας, το οποίο το ζει έντονα πάνω από το 1/5 του πληθυσμού μας, το οποίο είναι κάτω από τα όρια της φτώχιας και το ζει και όλος αυτός ο πληθυσμός ο οποίος είναι στην γκρίζα ζώνη, μεταξύ φτώχιας και της αγωνίας να τα βγάλει πέρα με τις καθημερινές του ανάγκες.
Η Ελλάδα έχει γίνει μια από τις ακριβότερες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Πολλοί είχαν ερωτηματικά. Μπορούμε να έχουμε ερωτηματικά μετά και τα χθεσινά, προχθεσινά γεγονότα σχετικά με το σκάνδαλο στις γαλακτοβιομηχανίες και την επιτροπή ανταγωνισμού;
Έχουμε μπει σε μια κατάσταση στην Ελλάδα όπου όλα πουλιούνται και όλα αγοράζονται. Πουλιούνται τα Πανεπιστήμια, πουλιούνται οι δασικές εκτάσεις, νοικιάζονται οι ακτές, πουλιούνται νοσοκομεία, μπαίνει η κερδοσκοπία παντού. Γιατί να μην πουληθεί και μια αθωωτική απόφαση για μια μεγάλη βιομηχανία η οποία παραβιάζει τους στοιχειώδεις κανόνες ανταγωνισμού, οι οποίοι υποτίθεται ότι υπάρχουν στην Ελλάδα;
Η διαφθορά είναι ένα από τα στοιχεία τα οποία επιδεινώνει το βιοτικό επίπεδο μέσα από την ένταση της ακρίβειας μαζί με άλλα, όπως η μη παραγωγική αξιοποίηση των δημοσίων και κοινοτικών κονδυλίων, η έλλειψη κανόνων ανταγωνισμού, σε μια κοινωνία η οποία έχει βάλει τα θέματα του ανταγωνισμού στη σημαία της την ιδεολογική. Όταν λειτουργούν επιχειρήσεις οι οποίες στραγγαλίζουν τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, τελικά ανεβάζουν το κόστος ζωής κλπ.
Εμείς ζητάμε, ο Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς ζητάει, με αφορμή και το πρόσφατο σκάνδαλο, να υπάρξει ένας γενικός έλεγχος σχετικά με τη δράση των μεγάλων επιχειρήσεων σε όλους τους τομείς, τον επισιτιστικό και στους άλλους τομείς της λαϊκής κατανάλωσης, αν θέλετε, ανάλογος μ' αυτόν που είχε αρχίσει από τον Μάρτη του 2006 στο Ηνωμένο Βασίλειο κάτω από τις πιέσεις της κοινωνίας και μη κυβερνητικών οργανώσεων από το "Office of Fair Trading" για τα super markets και τις άλλες βιομηχανίες.
Το έβδομο στοιχείο είναι ακριβώς αυτό που βιώνει πάρα πολύ έντονα, πιστεύω, ο ελληνικός πληθυσμός και είναι το θέμα της ανεργίας. Έχουμε φτάσει πια σε ακραία στοιχεία. Δεν μπορεί να κλείνει τα μάτια ο Πρωθυπουργός. Δεν είναι μόνο Πρωθυπουργός των μεγαλοεπιχειρηματιών. Έπρεπε να είναι και Πρωθυπουργός των ανέργων.
Έπρεπε εδώ όταν μιλάει στη Θεσσαλονίκη να πει ότι στη Δυτική Μακεδονία - για να δώσω μόνο ένα στοιχείο - το 49% των νέων είναι άνεργοι και το υπόλοιπο 51% των νέων δουλεύουν κάτω από τον τρόμο ότι μπορούν αυτοί αύριο να βγουν στην ανεργία και ζουν κάτω από τις πιέσεις, ζουν κάτω από την περικοπή των δικαιωμάτων τους, ζουν κάτω από την παράνομη επέκταση του ωραρίου. Έχει φτάσει στα άκρα η κατάσταση, ιδιαίτερα για τους νέους.
Δεν μπορούμε να ανεχθούμε αυτή την κατάσταση. Δεν πρέπει κανείς πολίτης να ανεχθεί αυτή την κατάσταση. Νέα παιδιά μπαίνουν στη ζωή χωρίς να έχουν δυνατότητες και εφόδια να μπουν στη ζωή. Τους κόβει με τη βάση "10" από τα Πανεπιστήμια και έχει μια αγορά εργασίας που δεν μπορεί να τους αφομοιώσει, να τους ενσωματώσει.
Αυτό το σύστημα ωθεί τους νέους ανθρώπους απλώς στο να πληρώνουν. Να πληρώνουν αυτά και οι οικογένειές τους. Ξεριζώνονται οι φιλοδοξίες. Ξεριζώνονται οι δυνατότητες εξέλιξης και οι ελπίδες για μια θέση στη ζωή. Παντρεύονται πιο μεγάλα τα παιδιά σήμερα. Ζουν μέσα στην οικογένεια. Ζουν μέσα στο παιδικό δωμάτιο. Πώς θα τα δεχτούμε όλα αυτά εμείς; Πώς μπορούμε να τα δεχθούμε και να δεχόμαστε αυτή την ειδυλλιακή κατάσταση που παρουσιάζει ο Πρωθυπουργός για τη χώρα μας;
Κάθε σχολείο που κλείνει, στην πραγματικότητα πρέπει να ανοίξει ένα παράρτημα του ΟΚΑΝΑ. Δεν μπορεί η Ελλάδα να ανέχεται αυτή την πολιτική απέναντι στους νέους, στα οικονομικά και στα κοινωνικά τους δικαιώματα και αυτή την ποδοπάτηση, πέρα από τα οικονομικά και κοινωνικά δικαιώματα, είναι ότι ποδοπατείται η αξιοπρέπεια, η αυτοπεποίθηση, η αυτοεκτίμηση του νέου ανθρώπου.
Ένα όγδοο σημείο είναι η ιδιαιτερότητα της Ελλάδας, το ελληνικό φαινόμενο. Κοιτάξτε, οι Ηνωμένες Πολιτείες διεξάγουν πόλεμο στο Αφγανιστάν. Διεξάγουν πόλεμο στο Ιράκ. Εκσυγχρονίζουν τα πυρηνικά τους όπλα. Κάνουν τεράστιους αντιβαλλιστικούς μηχανισμούς και δαπανούν για τις ένοπλες δυνάμεις και για τους εξοπλισμούς το 3,4% του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος τους.
Η Ελλάδα δαπανά το 4,2%. Έχουμε την υψηλότερη κατά κεφαλή δαπάνη για τους εξοπλισμούς μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στο ΝΑΤΟ. Σας λέω χαρακτηριστικά ότι ο κ. Πρωθυπουργός είπε εδώ στη Θεσσαλονίκη ότι το Δ' Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης θα είναι πάνω από 20 δισεκατομμύρια ευρώ και το δεκαετές πρόγραμμα για τους εξοπλισμούς θα στοιχίσει 26 δισεκατομμύρια ευρώ. Θα υπεραπορροφήσουν οι εξοπλισμοί ακόμη κι αυτά τα κονδύλια τα οποία θα έπρεπε να ήταν για την ανάπτυξη στη χώρα μας.
Κάθε ένα F16, που έχει καλοπληρωθεί στους Αμερικάνους και που μπορεί να πέσει στο Αιγαίο ή αλλού, ισοδυναμεί με 160 νέες εξοπλισμένες κλίνες στα νοσοκομεία. Ισοδυναμεί με 1.000 ευρώ ενίσχυση σε 30.000 μικροσυνταξιούχους ετήσια. Ισοδυναμεί με 1.230 αίθουσες σε νέα σχολεία.
Μέχρι πότε θα το δεχόμαστε αυτό; Και μέχρι πότε θα ανεχόμαστε τους πατριδοκάπηλους να περιφέρονται ανά την Ελλάδα, να θέλουν μάλιστα να έχουν μια προνομιακή εγκατάσταση στο χώρο της Θεσσαλονίκης, όταν τα κηρύγματά τους είναι αυτά που ιδεολογικά στηρίζουν αυτή την τεράστια απώλεια πόρων, που αφαιρεί πόρους από την εκπαίδευση, από την υγεία, από την έρευνα, από την κοινωνική προστασία. Γι' αυτό ο Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς ακολουθεί μια πολιτική ανάπτυξης με βασικό στοιχείο την ειρήνη και τη μείωση των χρημάτων για τους εξοπλισμούς.
Δυστυχώς βλέπουμε την κυβέρνηση να είναι ο καλύτερος πελάτης στα θέματα των εξοπλισμών διεθνώς και σε άλλα θέματα που θα έπρεπε να δραστηριοποιηθεί, δεν τη βλέπουμε. Και θα αναφέρω τα παραδείγματα τα εξής. Βαμβάκι. Πριν από λίγες ημέρες το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο ακύρωσε αυτόν τον απαράδεκτο κανονισμό για το βαμβάκι μετά από παρέμβαση ποιανού; Της Ελλάδας, που είναι η μεγαλύτερη βαμβακοπαραγωγός χώρα στην Ευρωπαϊκή Ένωση; Όχι. Της Ισπανίας, που έχει πολύ μικρότερη παραγωγή από μας.
Πυρκαγιές. Χθες έγινε συζήτηση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, με την παρουσία του Ευρωβουλευτή του Δημήτρη Παπαδημούλη, ο οποίος έθεσε μια σειρά ερωτήματα και η απάντηση η γραπτή, η οποία λήφθηκε από την Επιτροπή της Ευρωπαϊκής Ένωσης, είναι ότι παρότι προβλέπεται κοινοτικός μηχανισμός παρέμβασης στις πυρκαγιές, τις μεγάλες πυρκαγιές, δηλαδή εξοπλισμοί, αεροπλάνα, ελικόπτερα, άνθρωποι.
Η Ελλάδα δεν ζήτησε βοήθεια, παρότι μαίνονταν επί μέρες η πυρκαγιά στη Χαλκιδική και τη Μάνη και το φοβερό είναι ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή απαντάει: εμείς καλέσαμε την Ελλάδα και ρωτήσαμε: "μήπως χρειάζεστε συνδρομή;" και δεν πήραμε απάντηση. Και καλέσαμε και την επόμενη ημέρα "μήπως χρειάζεστε συνδρομή;" και δεν πήραμε απάντηση. Και την τέταρτη ημέρα βέβαια είχε καεί η μισή Κασσάνδρα, η Μάνη, κομμάτια του Μαινάλου κλπ.
Ή δείτε για το πώς ενεργοποιείται η κυβέρνηση, εάν έκανε καμιά συζήτηση, γιατί ειδικά εδώ έρχεται ο Πρωθυπουργός, εδώ σ' αυτό το χώρο της βιομηχανικής παρακμής και το χώρο εξόδου των επιχειρήσεων προς τις γειτονικές χώρες χαμηλότερου εργασιακού κόστους.
Έκανε καμία συζήτηση, καμία αναφορά ο Πρωθυπουργός για την απόφαση αυτή που πήρε το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο αυτές τις ημέρες (υπόθεση Goodyear), πριν από μια βδομάδα, 1-2 μέρες πριν μιλήσει ο Πρωθυπουργός; Ήταν κατόπιν προδικαστικού ερωτήματος ελληνικού δικαστηρίου Όπου λέει ότι σε περίπτωση που επιχείρηση φεύγει από τα σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης για να εγκατασταθεί και να συνεχίσει να δρα σε άλλη χώρα, τότε η επιχείρηση αυτή οφείλει να αντιμετωπίσει τους εργαζομένους κάτω από το καθεστώς των ομαδικών απολύσεων. Κάτι που, αν θέλετε, δεν προστατεύει τους εργαζομένους πλήρως και δεν τους προστατεύει γιατί θέλουμε επιχειρηματική δραστηριότητα, είναι ένα τεράστιο αντικίνητρο για να μη φύγουν οι επιχειρήσεις.
Αυτή είναι η κατάσταση. Αυτή είναι η κατάσταση σε μερικά κεντρικά σημεία. Ήδη σας έχουμε μοιράσει μια σειρά προτάσεις που κάνουμε ειδικά στο θέμα του κοινωνικού χώρου και των μέτρων που πρέπει να ληφθούν, αλλά θέλω να πω απλώς τις θέσεις κλειδιά που πιστεύουμε ότι πρέπει να ακολουθήσει σε μια εναλλακτική διαφορετική πορεία η ελληνική οικονομία.
Πρώτον, άλλου τύπου ανάπτυξη. Μια ανάπτυξη που δε θα πάει να κάνει ανταγωνιστική την Ελλάδα με τη Βουλγαρία και ανταγωνιστικό το μεροκάματο του Έλληνα με το μεροκάματο των γειτόνων μας, αλλά θα στηρίζεται στις νέες τεχνολογίες, στην παραγωγικότητα, στο άνοιγμα νέων δραστηριοτήτων που θα μπορούσαν να ήταν συναφείς με τις παλιές και στην ακριβή εργασία που όμως θα είναι ποιοτική εργασία ικανή να ανεβάσει την παραγωγικότητα.
Το δεύτερο σημείο, Πανεπιστήμια. Και δε βάζω εδώ σε αυτή την οικονομική και κοινωνική συζήτηση που κάνουμε τη γνωστή διάσταση της δωρεάν δημόσιας εκπαίδευσης. Βάζω τη διάσταση: Πανεπιστήμια, κέντρα ανάπτυξης.
Ήμουν χθες στο ΤΕΙ των Σερρών το οποίο ασφυκτιά από τεράστια προβλήματα έλλειψης πόρων, έλλειψης ανθρώπινου δυναμικού κλπ και θα μπορούσε να ήταν ένα κέντρο ανάπτυξης για την περιοχή, για το νομό, ο οποίος πιέζεται ιδιαίτερα σήμερα και αυτός όπως οι άλλοι νομοί της Μακεδονίας απ' την ανεργία, απ' την πτώση της αγροτικής παραγωγής, απ' την πτώση της μεταποιητικής δραστηριότητας κλπ.
Η ίδια η ανάπτυξη της τεχνολογίας στις Ηνωμένες Πολιτείες μέσα στις άγριες καπιταλιστικές συνθήκες των Ηνωμένων Πολιτειών, ξεκίνησε στη γνωστή Silicon Valley απ' το Πανεπιστήμιο του Stanford. Ένα Πανεπιστήμιο, ήταν το επίκεντρο. Εμείς θέλουμε τα δημόσια Πανεπιστήμια σε συνεργασία με τους δημόσιους οργανισμούς, με την κοινωνία, ανοιχτά Πανεπιστήμια, να είναι μοχλοί ανάπτυξης.
Το τρίτο στοιχείο είναι η αξιοποίηση του δημόσιου χώρου. Ο δημόσιος χώρος και τα δημόσια εργαλεία είναι αναγκαία για να σταματήσει αυτή η υποβάθμιση και η παρακμή της χώρας μας. Το κοινωνικό κράτος, η ενίσχυση του κοινωνικού κράτους, η οικονομία ειρήνης που σας ανέφερα, μια βασική θέση, ιδέα που είναι στην παράδοση της αριστεράς, μέσα στις σύγχρονες βέβαια συνθήκες, η ανάγκη του σχεδιασμού, η ανάγκη κλαδικών πολιτικών, τα όρια και ο έλεγχος στις αγορές, η αναθεώρηση του φορολογικού συστήματος.
Τελειώνοντας, θα ήθελα να πω ότι η κυβέρνηση εμφανίζεται ότι μπορεί και περνάει η πολιτική της. Δεν την περνάει, όμως. Και θέλω να πω ότι μεγάλη ελπίδα μας είναι η νεολαία, η οποία τσαλάκωσε την πολιτική της κυβέρνησης στα Πανεπιστήμια, την τσαλάκωσε και ήταν πρώτη φορά που αναγκάστηκαν όχι απλώς να τροποποιήσουν, αλλά να πάρουν πίσω τις θέσεις τους. Πιστεύω ότι θα συνεχιστεί αυτό το κίνημα και θα έχει τη στήριξή μας, γιατί είναι ένα κίνημα που δεν στηρίζει μόνο το δικαίωμα στη ζωή και στην εκπαίδευση, είναι ένα κίνημα που στηρίζει το κοινωνικό κράτος, το δημόσιο χώρο, την αξιοπρέπεια των καθηγητών, μια ελεύθερη ελληνική κοινωνία. Παρόλα αυτά η κυβέρνηση προσπαθεί να διαμορφώσει μια ψεύτικη εικόνα.
Πιστεύουμε ότι υπάρχουν ευθύνες. Υπάρχουν ευθύνες απ' την αξιωματική αντιπολίτευση, διότι συγχύσεις, συγκλίσεις, αποσιωπήσεις, ευνοούν την κυβερνητική πολιτική. Και εγώ απ' αυτό εδώ το μικρόφωνο θα ήθελα να καλέσω τον Πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ τον κ. Παπανδρέου να απαντήσει σε δύο ερωτήματα σε λίγες μέρες που θα μιλήσει στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης.
Το ένα είναι, όπως όλοι γνωρίζουν, ότι την ιδιωτικοποίηση του ΟΤΕ κατά 66 περίπου %, την προώθησε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Παρόλα αυτά ζητάμε απ' τον Πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ να εκφράσει με σαφήνεια τις θέσεις του, θέσεις που σήμερα πρέπει να ανταποκρίνονται στις ανάγκες της κοινωνίας, ότι δεν πρέπει πουληθεί ο ΟΤΕ. Ούτε μία μετοχή του ΟΤΕ.
Αντίθετα εξαγορά και άλλων μετοχών απ' το δημόσιο ώστε να κρατηθεί ο δημόσιος χαρακτήρας. Όχι μεταβίβαση της διεύθυνσης του ΟΤΕ σε ξένες επιχειρήσεις, σε άλλη επιχείρηση, στον ιδιωτικό τομέα. Αυτό να μη γίνει ούτε σήμερα, ούτε αύριο, αν θα υπάρχουν άλλες συνθήκες. Πάνω σε αυτή τη βάση πρέπει να αναπτυχθούν οι αγώνες των εργαζομένων.
Και ιδιαίτερα καλώ για μια ακόμη φορά τον Πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, παίρνοντας υπόψη ότι ακριβώς εκείνο το μέτωπο το οποίο δε μπορεί να περάσει η ΝΔ μόνη της, είναι το μέτωπο του άρθρου 16 να σταματήσει το ΠΑΣΟΚ να ευνοεί το πέρασμα της πολιτικής της ΝΔ σε αυτό τον τομέα, στον τομέα της εκπαίδευσης που είναι ο πιο σημαντικός τομέας.
Λυπούμαστε που το λέμε, αλλά ουσιαστικά σήμερα η αξιωματική αντιπολίτευση ευνοεί σε μεγάλο βαθμό το πέρασμα των κυβερνητικών θέσεων. Γι' αυτό πρέπει να κλείσει η υπόθεση του δικομματισμού. Και αυτή είναι η πολιτική έξοδος που θα έχουμε. Έχουμε ευθύνες όλοι, έχει ευθύνες η αριστερά; Έχει ευθύνες, πολλές ευθύνες και προσπαθούμε και ο Συνασπισμός της Ριζοσπαστικής Αριστεράς να ξεπεράσουμε τις αδυναμίες μας.
Αλλά πιστεύουμε ότι το μεγάλο πρόβλημα απ' τη μεριά της αριστεράς είναι η έλλειψη κοινής δράσης των δυνάμεων της αριστεράς και γι' αυτό αγωνιζόμαστε. Την έλλειψη κοινής δράσης των δυνάμεων της εργασίας και των δυνάμεων της αριστεράς, τη θέλει το σύστημα. Είναι η μεγάλη άμυνα του συστήματος. Την καλλιεργεί η ηγεσία της ΝΔ με κάθε τρόπο.
Και όποιος συμβάλει σε αυτό ουσιαστικά βοηθάει το σύστημα. Και γι' αυτό πιστεύουμε ότι είναι ιδιαίτερα αρνητική η πολιτική του ΚΚΕ σε αυτό τον τομέα και γι' αυτό και καταλήγω, εμείς μένουμε σε αυτή την προσπάθεια, την προσπάθεια σύγκλισης των ευρύτερων δυνάμεων της αριστεράς.
Αυτή η σύγκλιση που ξεκινούσε απ' τους προωθημένους πολίτες του σοσιαλιστικού χώρου και έφτανε μέχρι την ριζοσπαστική εξωκοινοβουλευτική αριστερά, κατάφερε και ανέτρεψε το Σύνταγμα ολόκληρης της Ευρωπαϊκής Ένωσης με το δημοψήφισμα στη Γαλλία. Αυτή η σύγκλιση μπορεί να καταφέρει να ανατρέψει και το δικομματισμό. Και εμείς προσπαθούμε να κάνουμε αυτά τα βήματα προς τα εμπρός.
Και είναι η ελπίδα αυτή η ενότητα, η συνεργασία των δυνάμεων της αριστεράς και είμαστε και χαρούμενοι γιατί σε πολλές περιοχές και σας μιλάω ως Πρόεδρος του Συνασπισμού της Αριστεράς και της Οικολογίας τώρα, έχουμε δυνάμεις και προσωπικότητες που τιμούν τις κινήσεις της αυτοδιοίκησης που στηρίζουμε, όπως τον Στρατή Πλωμαρίτη στη Νομαρχία της Θεσσαλονίκης, τον Γιάννη Πανούση στην Υπερονομαρχία της Αθήνας και τόσους άλλους.
Αυτά και ευχαριστώ πολύ.
ΧΡ. ΚΛΕΙΤΣΙΩΤΗ ("ΝΕΤ"): Κύριε Πρόεδρε, οι δημοσκοπήσεις που κατά καιρούς δείχνουν είτε τη δυσαρέσκεια απέναντι στην οικονομική πολιτική της κυβέρνησης, είτε την απογοήτευση γιατί το ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να ανακάμψει ώστε να αντιπροτείνει μία πειστική εναλλακτική πρόταση, αυτή η δυσαρέσκεια δεν εισπράττεται απ' την αντιπολίτευση ή μάλλον εισπράττεται κάπως απ' το ΚΚΕ και σχεδόν καθόλου από εσάς, με το επιπρόσθετο στοιχείο ότι σε ορισμένες σφυγμομετρήσεις το κόμμα του κ. Καρατζαφέρη προηγείται του Συνασπισμού, με πιθανότητα να σας εκπορθήσει απ' τη Βουλή.
Τι απαντάτε σε αυτό; Που αποδίδετε αυτή την αδυναμία του Συνασπισμού να εξασφαλίσει την ευρύτερη λαϊκή αποδοχή;
ΑΛ. ΑΛΑΒΑΝΟΣ: Δεν ξέρω αν είναι ακριβώς έτσι βέβαια οι δημοσκοπήσεις. Μας πολιορκούν οι δημοσκοπήσεις και στο τελευταίο κύμα δείχνουν ανοδική πορεία των δυνάμεων του Συνασπισμού της Ριζοσπαστικής Αριστεράς. Αλλά θέλω να σας πω δύο πράγματα σε αυτό. Ότι στόχος μας είναι να ανατρέπουμε τις δημοσκοπήσεις.
Κάποτε η μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών ήθελε να μην υπάρξει διαχωρισμός και διάκριση ρόλων μεταξύ εκκλησίας και κράτους. Κάτω απ' την παρέμβαση του Συνασπισμού, κυρίως του Συνασπισμού της Ριζοσπαστικής Αριστεράς, είχαμε πλήρη ανατροπή αυτής της κατάστασης.
Κάποτε η μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών πίστευε ότι η φοιτητική νεολαία είναι μια νεολαία που ενδιαφέρεται μόνο για την ατομική της καριέρα, ότι δεν έχει συλλογικότητα, ότι έχει συντηρητικές αξίες. Η νεολαία με το κίνημα του άρθρου 16, με το να γίνει η γενιά του άρθρου 16, απόδειξε ότι κινείται σε διαφορετικό δρόμο.
Σε αυτή την κατεύθυνση θα κινηθούμε και εμείς. Θα κινηθούμε προσπαθώντας να αλλάξουμε τις δημοσκοπήσεις. Το δεύτερο που θέλω να πω όμως είναι και το εξής, ότι κατανοούμε τη δυσκολία πολιτών να κάνουν το βήμα από ένα πολιτικό χώρο που τους έρχεται είτε ως κληρονομιά οικογενειακή ή και ως βίωμα της ίδιας της προσωπικής τους ζωής. Πιστεύουμε όμως ότι χρειάζεται όλοι αυτοί οι πολίτες που λένε εκτιμάμε τη δραστηριότητα του Συνασπισμού της Ριζοσπαστικής Αριστεράς, χρειάζεται και θα κάνουν αυτό το μεγάλο βήμα, ώστε η ενωτική αριστερή εναλλακτική μας πρόταση να έχει ευρύτερη στήριξη.
Μ. ΠΛΗΚΑ ("ΑΥΓΗ"): Πρόεδρε θα ήθελα να σας ρωτήσω για τα φαινόμενα της διαφθοράς. Η ΝΔ βγήκε με σημαία της την πάταξη αυτών των φαινομένων. Σήμερα βλέπουμε το ΠΑΣΟΚ να ξανανεβάζει τη σημαία του αδιάφθαρτου κόμματος. Πως τα σχολιάζετε όλα αυτά και υπάρχει απλά μια αίσθηση ότι ουδείς αδιάφθορος σε αυτή τη χώρα. Έτσι είναι;
ΑΛ. ΑΛΑΒΑΝΟΣ: Δεν θα το δεχόμουν αυτό το "ουδείς αδιάφθορος" και νομίζω ότι δεν θα έπρεπε να οδηγήσουμε σε ένα μηδενισμό της πολιτικής ζωής, αν θέλετε θα σας έλεγα και σε ένα μηδενισμό σε σχέση με στελέχη και των δύο κομμάτων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Θα ήταν κάτι λάθος αυτό.
Όμως, το φαινόμενο είναι υπαρκτό και το φαινόμενο παίρνει τεράστιες διαστάσεις. Και προκαλεί και ένα δευτερογενές φαινόμενο πάρα πολύ παθολογικό στην πολιτική ζωή. Αν δείτε η πιο έντονη αντιπαράθεση και το πιο έντονο και πικρό επιχείρημα που προσάπτει το ένα μεγάλο κόμμα απέναντι στο άλλο, είναι ότι "εσύ είσαι πιο διεφθαρμένος από εμένα" και αυτό νομίζω δηλητηριάζει και καθηλώνει την πολιτική ζωή.
Και είναι και ένα κόλπο ώστε το άρθρο 16, η ιδιωτικοποίηση του ΟΤΕ, η ανεργία της Θεσσαλονίκης, οι Ταγαράδες, τα τεράστια οικολογικά προβλήματα, να μην είναι αυτά που αποτελούν το κεντρικό μέτωπο της αντιπαράθεσης. Αυτό το στοιχείο που έχουμε τώρα με τα καινούργια φαινόμενα είναι ο μεγάλος τζίρος που γίνεται πια στην υπόθεση της διαφθοράς.
Για να δώσει κανείς μια υπογραφή που θα έδινε συγχωροχάρτι σε μία μεγάλη βιομηχανία, το λάδωμα έφτανε ένα επίπεδο που ήταν πολλαπλάσιο απ' όσα βγάζει ένας εργάτης βιομηχανίας ή ένας υπάλληλος το ΟΣΕ ή άλλου δημόσιου οργανισμού απ' τη στιγμή που προσλήφθηκε μέχρι τη στιγμή που θα αποσυρθεί. Απ' όλες τις αμοιβές μιας ολόκληρης ζωής.
Η διαφθορά έχει φτάσει σε τεράστια κλίμακα και διαδίδεται προς τα κάτω και μέσα σε όλη την κοινωνία. Εγώ νομίζω ότι αυτά τα μέτρα της κυβέρνησης αλλά και της προηγούμενης κυβέρνησης που αναδεικνύουν το κέρδος ως την υπέρτατη ηθική, οικονομική, πολιτική αξία και η οποία πρέπει να καθοδηγεί την κοινωνία μας, είναι ένα αξίωμα το οποίο δημιουργεί ένα νέφος ηθικοπολιτικής κατάπτωσης στη χώρα μας.
'Αρα, τα φαινόμενα της διαφθοράς συνδέονται με συγκεκριμένα μέτρα, συνδέονται όμως και με αυτές τις πολιτικές αποθέωσης του κέρδους και αποθέωσης της ελεύθερης αγοράς. Για να ληφθούν σημαντικά μέτρα, πρέπει να περάσουμε τα όρια του δικομματισμού, πρέπει να βγούμε έξω απ' το δικομματισμό και έξω απ' αυτό τον εναγκαλισμό με τους μηχανισμούς εξουσίας των μεγάλων κομμάτων και φυσικά χρειάζονται και μια σειρά συγκεκριμένα μέτρα.
Για παράδειγμα, πως θα αντιμετωπίσεις τη διαφθορά όταν βάζεις στην Επιτροπή Ανταγωνισμού για έλεγχο ανθρώπους, οι οποίοι έχουν το δικαίωμα να γίνουν όπως και έγιναν, μεγαλοδικηγόροι, με μεγαλοαμοιβές εταιρειών οι οποίες υποτίθεται ότι ελέγχονταν από τους ίδιους. Είναι κοροϊδία αυτό. Το καταλαβαίνουμε όλοι.
Χρειάζονται και θεσμικά μέτρα. Χρειάζεται παρέμβαση της Βουλής. Χρειάζεται εποπτεία της Επιτροπής Διαφάνειας της Βουλής. Θέλουμε δημοσιότητα στη λειτουργία αυτών των οργανισμών. Θέλουμε ελεγκτικούς μηχανισμούς που να λειτουργούν.
Πως θα ελέγξει το ΙΚΑ την εισφοροδιαφυγή η οποία φτάνει σε τεράστιες διαστάσεις και απορώ γιατί μιλάμε για αναθεώρηση των ασφαλιστικών ταμείων όταν έχουμε αυτό το πρώτο θέμα που είναι η αντιμετώπιση της εισφοροδιαφυγής, όταν το ΙΚΑ έχει έλλειψη 4.000 περίπου υπαλλήλων και όταν απ' τα 13 ελεγκτικά κέντρα που έχει, λειτουργούν τυπικά 2-3 ελεγκτικά κέντρα σε όλη την Ελλάδα και όταν δεν υπάρχουν αρκετοί ελεγκτές και στους χώρους που υπάρχουν ελεγκτικά κέντρα.
Πώς θα προχωρήσουμε όταν το Σώμα Επιθεωρητών Εργασίας με την επάνδρωση που έχει, λειτουργεί μόνο ως άλλοθι. Πήγαινα το καλοκαίρι, επειδή είμαι νησιώτης, στα νησιά των Κυκλάδων κλπ. και ρωτούσα -θυμάστε ότι έγινε μια μεγάλη απεργία για τις συνθήκες εργασίας που αντιμετωπίστηκε με την πολιτική επιστράτευση στα ακτοπλοϊκά πλοία- και ρωτούσα αν έχει έρθει ποτέ η Επιθεώρηση Εργασίας εδώ. Και δεν είχε έρθει ποτέ.
Επομένως χρειάζονται μια σειρά ζητήματα. Επαναλαμβάνω ότι εμείς ζητάμε να ανοίξουν όλοι οι φάκελοι της Επιτροπής Ανταγωνισμού. Όχι μόνο από το 2005 που προτείνει το ΠΑΣΟΚ, αλλά και παλαιότερα. Να εξεταστούν όλοι οι μεγάλοι φάκελοι και οι αποφάσεις οι οποίες μέχρι σήμερα εκδόθηκαν. Να γίνει μια ειδική έρευνα, σύμφωνα και με το βρετανικό παράδειγμα που σας ανέφερα, για τις μεγάλες βιομηχανίες και τα super market στον επισιτιστικό και σε άλλους τομείς για αθέμιτες πρακτικές για συνεννοημένες τιμές για πωλήσεις κάτω του κόστους που ακολουθούν για ένα ορισμένο μικρό διάστημα, προκειμένου να μπορέσουν να εκτοπίσουν τους μικρούς και μεσαίους επαγγελματίες.
Να γίνει έρευνα για την προέλευση των προϊόντων, που διάφορες πρακτικές έχουν ως αποτέλεσμα να εκτοπίζονται πάρα πολλοί παραγωγοί στη χώρα μας κλπ. Μπορεί να κάνει κανείς μια σειρά ζητήματα. Πιστεύω όμως ότι για να έχουμε μεγάλα αποτελέσματα πρέπει να περάσουμε στην άλλη όχθη του βουνού πέρα από το δικομματισμό.
κ. ΣΙΚΛΕΤΙΔΗΣ ("ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ"): Ήθελα να σας ρωτήσω για τις τοπικές εκλογές του Οκτωβρίου και περισσότερο να σας ρωτήσω σαν Πρόεδρο του Συνασπισμού της Αριστεράς, των Κινημάτων, της Οικολογίας και όχι του ΣΥΡΙΖΑ.
Χτες είπε η κα Παπαρήγα ότι ο Συνασπισμός πήρε μια απόφαση καλή για τις εκλογές αυτές μια απόφαση με την οποία θα έρχονταν σε ρήξη με το δικομματισμό. Όμως η κα Παπαρήγα είπε ότι δεν καταφέρατε τελικά να το πάτε μέχρι τέλος γιατί έχετε έναν κάποιο εθισμό στις συνεργασίες με το ΠΑΣΟΚ.
Θα ήθελα να μας πείτε πώς υλοποιείται αυτή η απόφαση και πώς εκτιμάτε τη συνεργασία με τις άλλες οργανώσεις που συμμετέχουν στο ΣΥΡΙΖΑ σε αυτές τις τοπικές εκλογές.
Να τελειώσω με το εξής. Πολλές φορές ακούγοντάς σας λέτε ότι δεν είναι ένα πρόκριμα για τις εθνικές εκλογές ας μην το μετρήσουμε καθαρά πολιτικά. Φοβάστε κάποια κακά αποτελέσματα;
ΑΛ. ΑΛΑΒΑΝΟΣ: Όσον αφορά στο πρώτο θέμα που είπατε. Δε νομίζω ότι η κα Παπαρήγα μπορεί να κάνει μια κριτική σε αυτό το ζήτημα από τη στιγμή που θεώρησε και θεωρεί η ηγεσία του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας προπατορικό αμάρτημα τη συνεργασία δυνάμεων του Κομμουνιστικού Κόμματος με δυνάμεις του Συνασπισμού της Ριζοσπαστικής Αριστεράς στις δημοτικές εκλογές. Θα μπορούσε να είχε συμβάλλει σε πολύ πιο ενισχυμένα αριστερά ψηφοδέλτια.
Γιατί πιο ενισχυμένα; Γιατί είναι η πολιτική μας η ενότητα μόνο; Όχι, αλλά για να δώσουμε απάντηση στους Ταγαράδες. Για να δώσουμε απάντηση στην Ξηροκρήνη. Για να δώσουμε απάντηση στα προβλήματα της ανεργίας. Για να δώσουμε απάντηση στα προβλήματα της ρύπανσης του περιβάλλοντος. Για να δώσουμε απάντηση στα προβλήματα της συγκοινωνίας. Για να δημιουργήσουν ένα μέτωπο ενάντια στις πολιτικές του δικομματισμού.
Από εκεί και πέρα εμείς στις δημοτικές εκλογές επιχειρούμε να έχουμε συνεργασίες που ξεκινάνε από τη σύμπραξη με άλλες αριστερές δυνάμεις που ήδη έχουμε, αλλά που μπορούν να αγκαλιάζουν δυνάμεις και πολίτες και από άλλους χώρους οι οποίοι συμμερίζονται ευαισθησίες δικές μας.
Δε λέμε εμείς ότι έχουμε το μονοπώλιο της ευαισθησίας είτε για τους Ταγαράδες είτε για την Ξηροκρήνη. Ξέρουμε ότι υπάρχουν πολίτες μέσα στην κοινωνία που μπορεί να έχουν άλλα κομματικά βιβλιάρια από αυτά που θα θέλαμε να έχουν και που μπορούν να δώσουν μάχη να συμβάλλουν σε συμπαρατάξεις. Να συμβάλλουν σε κοινά σχήματα. Να συμβάλλουν σε μέτωπα πάλης.
Αυτή είναι η πολιτική μας. Μια πολιτική ενότητας που θα αναδείχνει τα μεγάλα τοπικά προβλήματα. Φυσικά θα κριθούμε κι εμείς. Κι εγώ προσωπικά με τα αποτελέσματα των δημοτικών και νομαρχιακών εκλογών δεν υπάρχει αμφιβολία.
Πιστεύω, όμως, ότι θα έχουμε μια συμβολή. Θα έχουμε μια σημαντική συμβολή και για την ίδια την ταυτότητα των εκλογών ότι δε θα είναι ένα χαρτοπαίγνιο και μια δημοσκόπηση μεταξύ των κομμάτων, αλλά θα είναι μια ανάδειξη και μια συζήτηση εναλλακτικών κινηματικών ριζοσπαστικών λύσεων στα τοπικά προβλήματα.
Δεν τις βλέπουμε όμως όπως τις βλέπουν άλλοι ως μια δημοσκόπηση απλώς. Ο υποψήφιος του τάδε κόμματος ο υποψήφιος του τάδε κόμματος ο υποψήφιος του τρίτου κόμματος όπου μηδενίζεται μπροστά σε μια κομματική ταυτότητα η ίδια η δυναμική μιας ενωτικής ριζοσπαστικής στην περίπτωσή μας εναλλακτικής και αριστερής κίνησης πολιτών.
κ. ΡΟΥΜΠΟΣ ("ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ"): Όταν εκλεγήκατε Πρόεδρος είχατε κάνει μια έκκληση στο ΚΚΕ η οποία είχε δημιουργήσει και αίσθηση. Αργότερα είχατε κάνει μια έκκληση στον Πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ όπως και σήμερα για την περίπτωση της Ολυμπιακής.
Θέλω να μου πείτε από αυτές τις εκκλήσεις στους δύο χώρους πόσο ικανοποιημένος είστε ή αλλιώς ποιος από τους δύο σας απογοήτεψε περισσότερο; Και ένα δεύτερο τι θα κάνετε με τα στελέχη σας που συμμετέχουν στην πρωτοβουλία του κ. Μπουτάρη.
ΑΛ. ΑΛΑΒΑΝΟΣ: Δύο ερωτήσεις. Στην πρώτη ερώτηση θέλω να πω ότι εμείς είμαστε ένα κόμμα που κάνει προτάσεις και προς την Κυβέρνηση κάνουμε προτάσεις. Και αν δείτε τη Βουλευτή σας της Θεσσαλονίκης τη Μϊνα Ξηροτήρη στην κάθε ερώτηση και στην κάθε παρέμβαση υπάρχει και η πρότασή μας.
Κι εμείς κάνουμε πρόταση και προς την Αξιωματική Αντιπολίτευση που αναφέρετε όταν βλέπουμε ότι συγκλίνει και ευνοεί την Κυβέρνηση και αμύνεται υπέρ της Κυβέρνησης όπως στο άρθρο 16. Και είμαστε το κόμμα που κάνει προτάσεις. Είμαστε οι δυνάμεις που κάνουμε προτάσεις ο Συνασπισμός της Ριζοσπαστικής Αριστεράς μέσα στη Βουλή και θα συνεχίσουμε να κάνουμε προτάσεις. Θα πολιορκούμε με προτάσεις τις άλλες δυνάμεις γιατί οφείλουμε να το κάνουμε αυτό.
Όσον αφορά στην ανταπόκριση μπορείτε να την κρίνετε εσείς ο ίδιος. Νομίζω ότι δεν υπάρχει ανταπόκριση. Πιστεύω, όμως, ότι υπάρχει ανταπόκριση στους πολίτες και ειδικά στο μεγάλο αίτημα που καταλαβαίνει ο κάθε πολίτης γύρω ή μέσα στην αριστερά, ότι θα άλλαζε το πολιτικό τοπίο στην Ελλάδα αν είχαμε μια κοινή δράση της αριστεράς με το εύρος που σας ανέφερα. Με το εύρος από τους προωθημένους σοσιαλιστές μέχρι τη ριζοσπαστική εξωκοινοβουλευτική αριστερά.
Με ρωτήσατε κάτι για τον κ. Μπουτάρη τώρα. Εγώ θα ήθελα να σας πω το εξής. Εγώ νομίζω ότι ο κ. Μπουτάρης αν ήθελε να είναι εντάξει με αυτά που έχει πει δε θα έπρεπε να βάζει υποψήφιος στη Θεσσαλονίκη.
Γιατί; Γιατί ο κ. Μπουτάρης απευθύνθηκε με διάφορους τρόπους και με διάφορους απεσταλμένους στα κόμματα της αντιπολίτευσης μέσα στη λογική "όχι πολυδιάσπαση". "Ελάτε να κάνουμε ένα κοινό μέτωπο", ήταν μια δική του λογική απέναντι στην κυριαρχία της δεξιάς στη Θεσσαλονίκη.
Για διαφορετικούς λόγους το κάθε κόμμα απάντησε όχι. Εμείς απαντήσαμε διότι ήδη είχαμε την Κίνηση των Πολιτών και της Οικολογίας με τον Τάσο Κουράκη η οποία είχε δημιουργήσει ρίζες και είχε τεράστιες δυνατότητες και έχει τεράστιες δυνατότητες στη Θεσσαλονίκη.
Το ΠΑΣΟΚ για δικούς του λόγους απάντησε όχι. Το Κομμουνιστικό Κόμμα απάντησε όχι. τι θα περίμενε κανείς από τον κ. Μπουτάρη; Θα περίμενε να αποσυρθεί.
Ενώ εμφανίστηκε ότι μπαίνει στο προσκήνιο για να σταματήσει η πολυδιάσπαση και να συνεννοηθούν σε μια κοινή δράση οι δυνάμεις οι αντικυβερνητικές σύμφωνα με τη δική του λογική σήμερα όχι μόνο δεν το πέτυχε όχι μόνο δεν το πέτυχε με καμία από αυτές, αλλά λειτουργεί ως μία τέταρτη παρουσία που σύμφωνα με τη δική του λογική θα οποία συμβάλλει στην πολυδιάσπαση. Δεν είναι φερέγγυες αυτές οι τοποθετήσεις.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Για θέματα εξωτερικής πολιτικής. Τον άλλο μήνα θα κατατεθεί η έκθεση για την Τουρκία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Θεωρείτε ότι η χώρα μας θα πρέπει να βάλει φρένο σε αυτή την ένταξιακή πορεία σε περίπτωση που η Τουρκία δεν εφαρμόσει αυτά που έχει αναλάβει ως υποχρεώσεις; Εννοώ το πρωτόκολλο κυρίως.
ΑΛ. ΑΛΑΒΑΝΟΣ: Θεωρώ κατ' αρχήν ότι η χώρα μας πρέπει να κάνει κάποια βήματα στην εξωτερική της πολιτική που δεν τα κάνει. Και το πρώτο που θα ξανάαναφέρω γιατί είναι ζωτικής σημασίας όχι μόνο για την εξωτερική πολιτική, αλλά για όλους τους τομείς να προχωρήσουμε σε ουσιαστικές μειώσεις των εξοπλισμών. Να φτάσουμε σαν πρώτο βήμα έστω τα μέσα επίπεδα που υπάρχουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Να προχωρήσουμε σε μια προσπάθεια συμφωνίας με την Τουρκία για άμεση αμοιβαία μείωση των εξοπλισμών στις δύο πλευρές του Αιγαίου. Ήδη εμείς με πολλά κόμματα της αριστεράς της Τουρκίας έχουμε συμφωνήσει σε αυτό και υπάρχουν κοινές διακηρύξεις. Αυτό είναι το πρώτο.
Το δεύτερο που θα έπρεπε να κάνει η κυβέρνηση στα θέματα εξωτερικής πολιτικής, είναι να στηρίξει μια ουσιαστική διεθνή ελληνική παρουσία.
Δεν την είδαμε και δεν την είδαμε και κατά τη διάρκεια της κρίσης στο Λίβανο παρά το γεγονός ότι είχαμε τη διπλή ιδιότητα. Δηλαδή ήμασταν και μέλος του Συμβουλίου Υπουργών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ.
Τέλος για τα θέματα της Τουρκίας εμείς πιστεύουμε ότι η Τουρκία πρέπει να κάνει εκείνα τα σημαντικά βήματα τα οποία πρέπει να κάνει να ανταποκρίνεται στους όρους και τις προϋποθέσεις που έχουν μπει σε σχέση με την προώθηση της διαδικασίας ένταξής της στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Και τα σημαντικά βήματα που είναι άμεσα αυτή τη στιγμή είναι να εφαρμόσει τα σχετικά πρωτόκολλα σχετικά με την επίσκεψη των πλοίων κλπ. της Κύπρου και να αναγνωρίσει την Κυπριακή Δημοκρατία, που να μην ξεχνάμε ότι είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Πρέπει, επίσης, να συμβάλλει σε ένα σύντομο διάστημα στην επίλυση των διαφορών γύρω από το κυπριακό και στην ανάδειξη μιας λύσης βιώσιμης με βάση τις αποφάσεις του ΟΗΕ στο κυπριακό πρόβλημα.
ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ: Δεν υπάρχουν άλλες ερωτήσεις. Ο Πρόεδρος αν θέλει να προσθέσει κάτι.
ΑΛ. ΑΛΑΒΑΝΟΣ: Θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για την παρουσία σας εδώ.
Η Θεσσαλονίκη είναι ευλογημένη από μια άποψη. Έχει μεγάλες δυνατότητες, έχει καλή γεωγραφική θέση, έχει μια ιστορία και μια παράδοση και είναι κρίμα που όλες αυτές οι δυνατότητες δεν αναπτύσσονται σήμερα.
Θέλω να πιστεύω ότι με αυτές τις σκέψεις μας συμβάλλουμε σε έναν προβληματισμό που υπάρχει και γύρω από τη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης και γύρω από το μέλλον της ίδιας της πόλης. Ευχαριστούμε όλους πάρα πολύ.
ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ: Σας ευχαριστούμε όλους και όλες για την παρουσία σας εδώ.
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS