Αν η σιωπή είναι συνενοχή, τότε πραγματικά δεν θα σιωπήσουμε. Κυρίως σε περιπτώσεις που εμφανίζουν την ελληνική κοινωνία ρατσιστική και ομοφοβική. Αναφερόμαστε στην αναίτια και απρόκλητη επίθεση την 1η Οκτωβρίου 2006 εναντίον του κ. Ιωάννη-Sean Αλέξανδρου Ορφανουδάκη.
Ο λόγος που επέσυρε την μήνιν ομάδας-συμμορίας νεαρών αλλά και την απάθεια και διευκόλυνση εκ μέρους του οδηγού της ΕΘΕΛ-το περιστατικό συνέβη μέσα σε αστικό λεωφορείο κατά την καταγγελία του κ. Ορφανουδάκη- ήταν η παρουσία του στο χώρο με τον σύντροφό του του ίδιου φύλου.
Δυστυχώς η ελληνική πολιτεία, παρά τα ωραία λόγια, φαίνεται ανίκανη να αντιμετωπίσει στην πράξη φαινόμενα ρατσισμού και διακρίσεων, και μάλιστα σε τρία επίπεδα, νομοθετικό, διαπαιδαγώγησης των πολιτών και θετικής τους στάσης απέναντι στο διαφορετικό και μη παραδειγματικής τιμωρίας των ενεχομένων σε ρατσιστικές πράξεις. Ιδιαίτερα τη στιγμή που ήδη το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, με συντριπτική πλειοψηφία, στις 19 Ιανουαρίου του 2006 ανεγνώρισε την 17η Μαΐου ως παγκόσμια ημέρα κατά της Ομοερωτοφοβίας και με ψήφισμά του κάλεσε τα κράτη μέλη να αναλάβουν δράσεις για την εξάλειψη των διακρίσεων λόγω ομοερωτικού προσανατολισμού.
Ελπίζουμε στη διαλεύκανση του συγκεκριμένου περιστατικού και την απονομή δικαιοσύνης.
Τμήμα Δικαιωμάτων
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS