ΕΠΙΚΑΙΡΗ ΕΠΕΡΩΤΗΣΗ ΠΑΣΟΚ σχετικά με την παραχώρηση, ιδιωτικοποίηση λιμενικών εγκαταστάσεων των ΟΛΠ και ΟΛΘ Α.Ε.
ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΣΥΖΗΤΗΣΗΣ: 12-1-2007
ΓΙΑΝΝΗΣ ΔΡΑΓΑΣΑΚΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, επειδή έγινε λόγος, νοιώθω και εγώ την ανάγκη από μέρους του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς να καταδικάσω τη σημερινή επίθεση με ρουκέτες στην Αμερικάνικη Πρεσβεία, να χαιρετίσω –κατʼ αντιδιαστολή- τις ειρηνικές διαδηλώσεις των Αμερικανών πολιτών ενάντια στην πολιτική του Μπους και να σχολιάσω ότι ακριβώς αυτές οι μαζικές κινητοποιήσεις των λαών είναι που μπορούν να βάλουν φρένο και σʼ αυτήν τη νέα κλιμάκωση, η οποία επιχειρείται από την αμερικάνικη Κυβέρνηση στο Ιράκ και όχι ενέργειες σαν αυτή που είδαμε στην Αμερικάνικη Πρεσβεία.
Τέλος, κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να θέσω το ερώτημα στους Έλληνες πολίτες να σκεφτούν, να σκεφτούμε όλοι μας, με τι ασχολείται εδώ και τόσον καιρό ο κ. Πολύδωρας. Μόνο αυτό. Ας σκεφτούμε με τι ασχολείτο ο κ. Πολύδωρας και η Κυβέρνηση, πού έψαχνε για ύποπτους, ποιους ονόμαζε έκνομους και πού τελικά αποδεικνύεται ότι υπάρχει το πρόβλημα.
Φοβάμαι ότι αυτός ο αποπροσανατολισμός χαρακτηρίζει την κυβερνητική πολιτική και σʼ άλλους τομείς, ακόμα και στο σημερινό θέμα. Τι ακριβώς συζητάμε; Τη μια ο Υπουργός μας φέρνει για πολλοστή φορά τους καταλόγους με τις αμοιβές των εργαζομένων. Την άλλη ενοχοποιούνται οι λιμενεργάτες για τα προβλήματα. Την άλλη εμφανιζόμαστε να εκλιπαρούμε ξένους επενδυτές. Ποιο είναι τελικά το θέμα;
Θα ήθελα στο σημείο αυτό να υπενθυμίσω μερικές βασικές διαπιστώσεις δικές μας, που πιστεύω όμως ότι είναι κοινά αποδεκτές.
Πρώτη διαπίστωση. Τα λιμάνια δεν αποτελούν πρόβλημα. Έχουν προβλήματα, δεν αποτελούν όμως πρόβλημα. Αποτελούν μια πηγή τεράστιων δυνατοτήτων αναπτυξιακών για τη χώρα μας. Πού οφείλεται αυτό; Οφείλεται σε δύο παράγοντες.
Πρώτον, η ανάπτυξη του παγκόσμιου εμπορίου δημιουργεί μεγάλη ζήτηση λιμενικών υπηρεσιών και, δεύτερον, ειδικότερα η γεωγραφική ανακατανομή του παγκόσμιου εμπορίου και της παγκόσμιας ανάπτυξης με την ανάπτυξη της Κίνας και της Ινδίας δημιουργεί συγκριτικά πλεονεκτήματα τεραστίων διαστάσεων για τη χώρα μας.
Εδώ, λοιπόν, δεν έχουμε να διαχειριστούμε μία μίζερη κατάσταση, αλλά έχουμε να συζητήσουμε πώς αυτές οι δυνατότητες, οι οποίες προκύπτουν αφενός από τη γεωγραφική θέση της χώρας μας και αφετέρου από αυτές τις παγκόσμιες αλλαγές που ζούμε, μπορούν να αξιοποιηθούν προς όφελος του ελληνικού λαού, προς όφελος της χώρας συνολικά. Πρέπει κανείς να ψάξει πάρα πολύ, για να ανακαλύψει κάποια σκέψη στον πολιτικό λόγο της κυβέρνησης αλλά και άλλων κομμάτων τι τελικά συνιστά απάντηση στο πρόβλημα αυτό.
Δεύτερη επισήμανση. Ακριβώς εξαιτίας αυτών των αλλαγών και αυτής της σημασίας που αποκτούν σήμερα τα λιμάνια παγκοσμίως, υπάρχει και ένας παγκόσμιος ανταγωνισμός των κεφαλαίων και πολυεθνικών επιχειρήσεων για τον έλεγχο των λιμανιών. Αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάμε.
Στην Αμερική υπήρξε ολόκληρο θέμα αν θα μπορούσε μία εταιρεία βρετανικών συμφερόντων στην οποία, όμως, είχαν μπει και αραβικά κεφάλαια, να αναλάβει τη διαχείριση κάποιων αμερικανικών λιμανιών και θυμάστε ότι το αμερικάνικο Κογκρέσο έβαλε βέτο με πρόσχημα την τρομοκρατία. Στην πραγματικότητα πρόκειται για το φαινόμενο που είπα. Πρόκειται για έναν παγκόσμιο ανταγωνισμό.
Ποια είναι η θέση η δική μας έναντι αυτού του ανταγωνισμού; Αποτελεί απάντηση η ιδιωτικοποίηση; Εμείς λέμε όχι. Έχουμε τις δυνατότητες να αξιοποιήσουμε τα λιμάνια, υπάρχουν πόροι και μπορούν να βρεθούν και άλλοι.
Επειδή άκουσα τον κ. Βαρβιτσιώτη να λέει ότι θέλουμε διεθνείς συνεργασίες και διεθνείς εταίρους, λέω βεβαίως, ποιος διαφωνεί με αυτό; Άλλο ο διεθνής εταίρος, άλλο η διεθνής συνεργασία, η ισότιμη, η αμοιβαία επωφελής και άλλο το να πούμε ότι εμείς δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα και παραδίδουμε κρίσιμους τομείς του λιμανιού σε κάποιους άγνωστων ακόμα ταυτοτήτων, άγνωστων σχεδίων και επιδιώξεων, διεθνείς επενδυτές.
Η τρίτη παρατήρηση είναι ότι εδώ εκείνο το οποίο λείπει και εκείνο το οποίο χρειάζεται είναι ένας ενιαίος σχεδιασμός για όλα τα μεγάλα λιμάνια της χώρας και ειδικότερα για τα τέσσερα λιμάνια της Αττικής: Πειραιάς, Ελευσίνα, Λαύριο και Ραφήνα. Χρειάζεται να προσδιοριστεί με σαφήνεια ο ρόλος του κάθε λιμανιού, να δημιουργηθούν οι υποδομές που προσιδιάζουν σʼ αυτό το ρόλο, να αποφευχθεί ο άνευ λόγου ανταγωνισμός μεταξύ των λιμανιών και αντίθετα να ενισχυθεί η συμπληρωματική τους λειτουργία.
Τέταρτη παρατήρηση. Ειδικά για το λιμάνι του Πειραιά είναι ανάγκη να υπάρξει μία στρατηγική. Δεν μπορούμε να συζητάμε με αποσπασματικό τρόπο και αποσπασματικά μέτρα, διότι το λιμάνι του Πειραιά έχει να κάνει όχι μόνο με τη διαμετακόμιση και τις μεταφορές, αλλά έχει να κάνει με τη ζωή της πόλης του Πειραιά και έχει να κάνει και με τη διασύνδεση του λιμανιού και της πόλης του Πειραιά με τα ευρύτερα δίκτυα μεταφορών τόσο της χώρας μας, αλλά κατʼ επέκταση και με τα διευρωπαϊκά δίκτυα. Επομένως, το τι θα γίνει μέσα στο λιμάνι είναι σε άμεση συνάρτηση με τη ζωή συνολικά της πόλης και με τα έργα υποδομής, που είναι πέρα από το λιμάνι και που προφανώς δεν εξαντλείται εδώ το θέμα στο Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας, αλλά εμπλέκεται συνολικά η πολιτική της Κυβέρνησης.
Εδώ, λοιπόν, χρειάζεται να δούμε τι υποδομές χρειάζονται –και είναι γνωστό τι υποδομές χρειάζονται- τι εξοπλισμός χρειάζεται και να δούμε τι μας λείπει. Μας λείπουν πόροι; Ο κύριος Υπουργός λέει ότι δεν μας λείπουν πόροι. Ο ΟΛΠ έχει πόρους. Παρά τα προβλήματα που υπάρχουν, είναι κερδοφόρος. Μπορεί όμως να αξιοποιεί και το περιβόητο δάνειο κ.ο.κ.. Χρειάζεται τεχνογνωσία; Να δούμε πώς μπορούμε να τη βρούμε αυτή την τεχνογνωσία. Πρέπει, δηλαδή, η όποια συζήτηση να συνδέεται με το πρόβλημα το οποίο επιδιώκουμε να λύσουμε και εκεί να δούμε ποια είναι η καλύτερη λύση.
Η πέμπτη και τελευταία παρατήρηση αφορά τους εργαζόμενους. Εγώ θα περίμενα η Κυβέρνηση να έχει βγάλει τα συμπεράσματά της. Ό,τι γίνεται στο λιμάνι του Πειραιά, κύριε Υπουργέ, οι εργαζόμενοι το κάνουν. Ό,τι έγινε στον Ο.Τ.Ε. οι εργαζόμενοι το έφτιαξαν. Για ό,τι γίνεται στη Δ.Ε.Η. οι εργαζόμενοι είναι ο πρώτος και ο κύριος παράγων.
Εάν υπάρχουν προβλήματα, να τα δούμε. Και εμείς βλέπουμε ένα πρόβλημα. Πώς είναι δυνατόν να παραλύει το λιμάνι του Πειραιά, όταν οι εργαζόμενοι δεν κάνουν υπερωρίες; Οι εργαζόμενοι φταίνε γιʼ αυτό; Δεν δείχνει εδώ μία ανορθολογική κατάσταση σε ό,τι αφορά τη διάρθρωση του εργατικού δυναμικού, σε ό,τι αφορά τη μη πρόσληψη του αναγκαίου προσωπικού, σε ό,τι αφορά ένα καθεστώς που έχει δημιουργηθεί;
Γιατί, λοιπόν, να μη δούμε και αυτό το πρόβλημα των εργαζομένων; Δεν υπάρχει και πρόβλημα εκπαίδευσης του προσωπικού; Οι ίδιοι οι εργαζόμενοι, σε μία επιτροπή που ήλθαν, μας το έβαλαν.
Απʼ ό,τι κατάλαβα το ΚΚE ανέπτυξε μία λογική ότι «τα πάντα έληξαν, τα πάντα παραδίδονται και φταίνε όλοι οι άλλοι εκτός από εμάς».
Εμείς έχουμε μία άλλη αντίληψη: Να μην παραδοθούν τα πάντα. Μπορούν να υπάρξουν αντιστάσεις, διότι υπάρχουν εναλλακτικές πολιτικές και καλούμε προς αυτή την κατεύθυνση και τα πολιτικά κόμματα και το ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Υπάρχει βέβαια θέμα αποσαφήνισης της πολιτικής του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Να αποσαφηνίσει, λοιπόν, και το ΠΑ.ΣΟ.Κ. την πολιτική του.
Υπάρχει θέμα με την τοπική αυτοδιοίκηση, η οποία μπορεί να παίξει σοβαρό ρόλο. Εγώ άκουσα μια δήλωση του καινούριου δημάρχου του Πειραιά, του κυρίου Φασούλα, που το ένα σκέλος της το βρήκα πολύ σωστό. Είπε δηλαδή ότι η ιδιωτικοποίηση του λιμανιού του Πειραιά σημαίνει ιδιωτικοποίηση της πόλης του Πειραιά. Αλλά με έκπληξη μετά είδα να συνεχίζει και να λέει ότι αν είναι να ιδιωτικοποιηθεί το λιμάνι, αυτό να γίνει προσεκτικά. Αυτό είναι το θέμα;
Εμείς καλούμε και την αυτοδιοίκηση, όχι μόνο του Πειραιά, αλλά όλων των δήμων, καλούμε και τους εργαζόμενους να απαιτήσουν από την Κυβέρνηση, να διεκδικήσουν μια ολοκληρωμένη στρατηγική, ένα ολοκληρωμένο σχέδιο και για το λιμάνι και για τη σχέση του λιμανιού με την πόλη του Πειραιά και για τις περιβαλλοντολογικές επιπτώσεις και για τις διασυνδέσεις με τις αρτηρίες και όλο αυτό το σχέδιο να τεθεί σε ένα δημόσιο διάλογο και να μπορέσουμε να το συζητήσουμε και οι εργαζόμενοι και οι κοινωνίες και εμείς στη Βουλή.
Μόνο έτσι θα μπορέσουμε νομίζω να βρούμε σωστές λύσεις -τουλάχιστον όσοι ενδιαφερόμαστε να βρούμε λύσεις- και όχι απλώς να ακολουθήσουμε αυτή τη λογική των ιδιωτικοποιήσεων, παραβλέποντας τις τεράστιες αρνητικές συνέπειες, οι οποίες υποκρύπτονται πίσω απʼ αυτήν την πολιτική.
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS