Κατά τη διάρκεια της συζήτησης της Ειδικής Ημερήσιας Διάταξης στην Ολομέλεια της Βουλής, σχετικά με την πρόταση Σύστασης Εξεταστικής Επιτροπής, για το θέμα των υποκλοπών των τηλεφωνικών συνδιαλέξεων, ο εισηγητής του ΣΥΡΙΖΑ, Νίκος Α. Κωνσταντόπουλος, μεταξύ άλλων τόνισε:
«Όταν η κυβέρνηση, με συνέντευξη τριών Υπουργών, ανακοίνωνε τη δράση δικτύων παγίδευσης και υποκλοπών σε βάρος του Πρωθυπουργού κι άλλων Υπουργών, κρατικών λειτουργών ή κρίσιμων τομέων για την οικονομία, τους εξοπλισμούς και την ασφάλεια, ο απλός πολίτης είπε αυτό που απέδειξε στην συνέχεια η έρευνα της ΑΔΑΕ : Ότι, δηλαδή, πρόκειται για την μεγαλύτερη υπόθεση κατασκοπείας σε βάρος της ελληνικής δημοκρατίας. Ότι τέτοιας έκτασης και πλοκής υπόθεση διάβρωσης δεν θα μπορούσε να γίνει παρά μονάχα από εκείνους που είχαν το θράσος μιας επικυρίαρχης εξουσίας, την οικονομική δύναμη ανεξέλεγκτων και σκοτεινών πηγών, αλλά και την συνδυασμένη τεχνογνωσία κι εμπειρία υπόγειων συστημάτων μυστικών υπηρεσιών διακρατικής κάλυψης.
Θέλουμε να μάθουμε ποιοι και με ποιο στόχο έστησαν αυτό το υπόγειο και σκοτεινό κύκλωμα κατασκοπείας και παγίδευσης. Ποια πρόσωπα και ποιες υπηρεσίες είχαν παγιδευτεί. Που βρίσκονται τα δεδομένα των υποκλοπών και ποιοι είχαν κι έχουν πρόσβαση σ΄ αυτά. Με τη συνέργια και τη συμμετοχή ποιών πολιτών ή και υπηρεσιών της χώρας απλώθηκε πάνω μας και γύρω μας αυτός ο ιστός αράχνης.
Κυρίως και κύριοι συνάδελφοι, τα ζητάμε όλα αυτά, μέσω μιας Εξεταστικής Επιτροπής της Βουλής, όχι από περιέργεια για ένα πολιτικοοικονομικό θρίλερ κρατικής και βιομηχανικής κατασκοπείας, αλλά για συγκεκριμένους λόγους κατοχύρωσης της Δημοκρατίας, προστασίας των εθνικών συμφερόντων και υπεράσπισης της αυτονομίας της πολιτικής ζωής της χώρας.
Η πολιτική αυτονομία της Ελληνικής Δημοκρατίας και του Ελληνικού Κράτους, είναι το υπέρτερο δημόσιο αγαθό που υπονομεύτηκε και διασύρθηκε.
Τα κατασκοπευτικά κέντρα και οι μηχανισμοί παρακολούθησης δεν στήνονται χάριν παιδιάς. Επιδιώκουν πολλούς και σύνθετους στόχους αποσταθεροποίησης :
Τον εξευτελισμό και τον εκβιασμό των παρακολουθούμενων.
Την χαριστική εκδούλευση επιθυμητών συμφερόντων σε βάρος του δημοσίου χρήματος.
Την στρατηγική κηδεμόνευση της εξωτερικής πολιτικής.
Την διαμόρφωση ανασφάλειας στην εσωτερική πολιτική.
Την επεξεργασία τρόπων και σεναρίων παρέμβασης στην εσωτερική πολιτική.
Την εξασφάλιση κλίματος διαθεσιμότητας και προσφοράς για την στελέχωση των διαφόρων επιπέδων δράσης, από την τεχνολογία μέχρι τη δημοσιογραφία, από την επιχειρηματικότητα μέχρι την κοσμικότητα, από την διοίκηση μέχρι την πολιτική.
Τα δίκτυα κατασκοπείας κι επικυριαρχίας σε βάρος μιας χώρας, πάντα πλαισιώνονται από γαλαξίες συνεργατών και πρακτόρων και δεν είναι μηχανισμοί μιας χρήσης, για μια περίοδο, για έναν εφ΄ άπαξ στόχο.
Θα το πω ευθέως και η παρατήρησή μου αυτή έχει περισσότερο χαρακτήρα βιωματικής κατάθεσης και λιγότερο θεωρητικής σεναριολογίας.
Σήμερα, γύρω από την υπόθεση κατασκοπείας οι πολιτικές δυνάμεις, με ευθύνη της κυβέρνησης, δεν μπορούν να βρουν κοινό τόπο για την αυτονόητη αποκάλυψη, αλλά την ίδια ώρα οι μηχανισμοί ελέγχου και χειραγώγησης εργάζονται για την επόμενη μέρα η απεργάζονται την μεταδημοκρατία που θα διαδεχθεί την εξαντλημένη πλέον μεταπολίτευση.
Τα στελέχη της Vodafone, απεδείχθη ότι γνώριζαν πριν από την κυβέρνηση την ύπαρξη του παρείσακτου λογισμικού, που για την επιστημονική τους κατάρτιση, σήμαινε αποκάλυψη εκτεταμένης και υπέρτερης παγίδευσης. Ο κ. Κορωνιάς κινητοποιείται μετά τον θάνατο, υπό αδιευκρίνιστες συνθήκες, του Τσαλικίδη. Της εμφάνισής του στον Δ/ντή του Πρωθυπουργικού Γραφείου, προηγείται σύσκεψη διευθυντικών στελεχών και καταστροφή των πειστηρίων.
Πριν εμφανιστούν, ως μάρτυρες, οι αξιωματούχοι της Vodafone, έδρασαν ως αυτουργοί και συνεργοί αξιοποίνων δράσεων, στοιχεία των οποίων γνώρισαν, παρασιώπησαν ή εξαφάνισαν.
Καμία δίωξη δεν έχει ασκηθεί σε βάρος κανενός, ούτε οι εταιρείες κινητής τηλεφωνίας, αλλά ούτε και η Erickson και η υπεργολάβος Ιntracom, αισθάνθηκαν έστω την πίεση επαναδιαπραγμάτευσης με το Ελληνικό Δημόσιο, υπό την απειλή αφαιρέσεων των αδειών.
Απόμεινε μονάχα το σοβαρό πρόστιμο, που επέβαλε η ΑΔΑΕ, δουλεύοντας συστηματικά και χωρίς την πρόθυμη συνεργασία άλλων κρατικών υπηρεσιών, όπως της ΕΥΠ, η Αρχή Τηλεπικοινωνιών, κ.α.
Υπάρχει ένα εμφανές και δυσάρεστο έλλειμμα διαφάνειας και δημοκρατίας, ένα έλλειμμα θεσμικής εγρήγορσης της Ελληνικής Πολιτείας, για την προστασία της δημοκρατικής νομιμότητας, του εθνικού και δημοσίου συμφέροντος, της συλλογικής αξιοπρέπειας και αυτοεκτίμησης της ελληνικής κοινωνίας. Κι αυτό το έλλειμμα βοηθάει στην μετάλλαξη του δημοσίου βίου από τη συνεχή κατεργασία του στους χώρους της διαπλοκής και της επικυριαρχίας.
Μαζί με τις υποκλοπές, άγνωστες είναι οι πτυχές υποθέσεων που διαδραματίστηκαν στην Ελλάδα, όπως οι απαγωγές των Πακιστανών, οι μυστικές πτήσεις της CIA και προς την Ελλάδα, με τους αερομεταφερόμενους υπόπτους για τρομοκρατία σε μυστικές φυλακές, οι ανταγωνισμοί για τα ακριβοπληρωμένα συστήματα ασφάλειας ύψους εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ.
Δέστε, όμως, τι έγινε στην Ιταλία :
- Μετά την αποκάλυψη δικτύου υποκλοπών από την Ιταλική ΤΙΜ, την εμπλοκή ανωτάτων κλιμακίων της ιταλικής μυστικής υπηρεσίας και την εξώθηση σε αυτοκτονία του ειδικού στην ασφάλεια δικτύων κινητής τηλεφωνίας, Ανταμ Μπόβε, 43 χρόνων, η Ιταλική Δικαιοσύνη, κινήθηκε δραστικά, διατύπωσε κατηγορίες και εξέδωσε εντάλματα.
- Μετά την απαγωγή του Αμπού Ομάρ στο Μιλάνο, το 2003, απεκαλύφθη το «πρόγραμμα ειδικών παραδόσεων του δικτύου της CIA», για το οποίο είναι καταπέλτης η σχετική έκθεση της Επιτροπής του Ευρωκοινοβουλίου. Και αμέσως οι Ιταλοι εισαγγελείς ζήτησαν να προσαχθούν σε δίκη 26 πράκτορες της CIA κι ο επικεφαλής της Υπηρεσίας Στρατιωτικών Πληροφοριών της Ιταλίας.
Αυτό το έλλειμμα διαφάνειας στην Ελλάδα, αποτελεί έλλειμμα δημοκρατίας και προκαλεί έλλειμμα κοινωνικής εγρήγορσης και πολιτικής αξιοπιστίας. Έτσι, ανοίγει ο δρόμος για να εγκατασταθούν στο εσωτερικό της Ελληνικής Πολιτείας και κοινωνίας, οι μηχανισμοί της επικυριαρχίας και της διαπλοκής, της διάβρωσης και της χειραγώγησης, ως πραγματικά συστήματα εξουσίας, που διαθέτουν δύναμη μεγαλύτερη από τους αντιπροσωπευτικούς θεσμούς και τις συνταγματικές προβλέψεις.
Η ΑΔΑΕ διαπίστωσε το μηχανισμό των υποκλοπών και τα εξωτερικά κέντρα διασύνδεσής τους. Είναι στην πόλη των ΗΠΑ, (Μέρυλαντ) που εδρεύει η ΝSA, αλλά και σε χώρες, των οποίων οι μυστικές υπηρεσίες έχουν συμμετοχή στο διακρατικό πλαίσιο συνεργασίας, που έγινε για τους Ολυμπιακούς Αγώνες (Aυστραλία, Σουηδία, Αγγλία, Καναδάς).
Θα ζητήσει καμιά κρατική ή δικαστική υπηρεσία την ταυτοποίηση των αριθμών κλήσεων, που αποκαλύφθηκαν με δικαστική συνδρομή λόγω τελέσεως αξιοποίνων πράξεων.
Η ΑΔΑΕ, επίσης, αποκάλυψε ότι η ελληνική ΕΥΠ, πριν από τις εκλογές του 2004, αλλά και μετά, ζητούσε από όλες τις εταιρείες κινητής τηλεφωνίας αναλυτικές τεχνικές πληροφορίες, μέχρι το «χρόνο παγώματος» των δικτύων και τις ημέρες πιθανής προσθήκης νέου λογισμικού.
Θα δώσει κανείς εξήγηση για το πώς συγκεντρώθηκαν όλα τα δεδομένα του τηλεπικοινωνιακού χάρτη, που αποτελούν προπαρασκευαστικές πράξεις για τον επιχειρησιακό σχεδιασμό κι υλοποίηση της προσθήκης του παρείσακτου λογισμικού;
Επίσης, θα το πώς χωρίς περιφράσεις. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ μέχρι τις εκλογές του 2004 και η κυβέρνηση της ΝΔ, μετά τις εκλογές του 2004, ξέρουν πάρα πολύ καλά και συγκεκριμένα με ποιους και πως συνεργάστηκαν, ποιες διοικητικές και τεχνικές ευχέρειες προσφέρανε, ποιο νομοθετικό πλαίσιο ρυθμίσεων και οδηγιών διαμόρφωσαν, για την ασφάλεια των Ολυμπιακών Αγώνων. Ο απλός πολίτης έχει την αίσθηση ότι ψάχνουν οι Αρχές να βρουν αυτό που οι κυβερνήσεις και οι υπηρεσίες πληροφοριών ξέρουν.
Η υπόθεση των υποκλοπών, της απαγωγής Πακιστανών και της μεταφοράς υπόπτων με τα σκοτεινά αεροπλάνα της CIA προς τις μυστικές φυλακές, ο παροξυσμός για τις κάμερες παρακολούθησης και την διασπορά των προσωπικών δεδομένων, δεν κατοχυρώνει κανένα εθνικό συμφέρον, ούτε διαμορφώνει κανένα αίσθημα ασφάλειας. Απεναντίας, είναι μια πρόσθετη ταλαιπωρία του δημοσίου βίου που οδηγεί σε αμήχανους και σπασμωδικούς κρατικούς μηχανισμούς της λεγόμενης προληπτικής βίας, αλλά και σε κατακερματισμένη και έμφοβη κοινωνία, που ολοένα και περισσότερο παραλύει από το σύνδρομο του αντιδημοκρατικού μιθριδατισμού.
Σε κοινωνίες όπως η ελληνική, με έντονο το συνταγματικό πατριωτισμό, τα δημοκρατικά αγωνιστικά βιώματα και τις εμφανείς εσωτερικές κοινωνικές αδικίες, ανισότητες και πιέσεις, είναι επικίνδυνο να επιβληθεί η λογική της προληπτικής βίας και καταστολής και της διάχυτης ανασφάλειας από τη συνεχή κινδυνολογία της τρομοκρατίας. Σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο, το λεγόμενο «θεσμικό κι αστυνομοκρατικό οπλοστάσιο» θα κυοφορεί κινδύνους αποσταθεροποίησης και υπερεξουσίας των μηχανισμών.
Ο ολοκληρωτισμός των δικτύων παρακολούθησης είναι μπροστά μας και καθημερινά παραμερίζει τον πολιτισμό των δημοκρατικών εγγυήσεων.
Για την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας αναπτύσσεται μια νέα θεολογία και μια νέα αγορά. Η θεολογία της ασφάλειας θέλει να εξορκίσει τις δημοκρατικές κατακτήσεις του κράτους δικαίου και η αγορά της ασφάλειας, θέλει να ανοίξει ένα ακόμα τομέα ανταγωνιστικής κερδοφορίας, υπέρτερο εκείνου της αγοράς οπλικών συστημάτων.
Το μεγάλο μάτι και το μεγάλο χέρι, αόρατα και επίφοβα, πανταχού παρόντα με ανυπέρβλητη τεχνολογία επιβολής, επιδιώκουν να κάνουν ό,τι θέλουν χωρίς περιορισμούς νομιμότητας, με κάλυψη των κρατικών υπηρεσιών, ανοχή των κυβερνήσεων και των πολιτικών δυνάμεων, αδράνεια και προσαρμογή των κοινωνιών.
Καμιά κυβέρνηση και καμιά κοινωνία δεν υποτιμούν την τρομοκρατία. Όλοι, όμως, γνωρίζουν ότι η σημερινή υπερεθνικά και δικτυακά οργανωμένη τρομοκρατία έχει κοινωνικές και πολιτικές αιτίες. Ανακυκλώνεται αρκετές φορές κι ανατροφοδοτείται, και από περίεργες διασυνδέσεις μυστικών υπηρεσιών. Τέλος, χρησιμοποιείται για την προώθηση περίεργων δογμάτων περί πολέμου πολιτισμών, δυνάμεων του καλού και του κακού.
Συγκρούονται δύο φονταμενταλισμοί. Ο φονταμενταλισμός της τρομοκρατίας κι ο φονταμενταλισμός της αντιτρομοκρατίας. Θύμα, η ανθρωπότητα, η ειρήνη, τα ανθρώπινα δικαιώματα, ο πολιτισμός, ο πλανήτης.
Ο ηγεμονικός ρόλος των ΗΠΑ, που θέλουν να είναι ο μοναδικός εξουσιαστής με πολεμική προληπτική δράση, οδήγησε στην καταστροφή του διεθνούς δικαίου και την γενική αποσταθεροποίηση. Η κυρίαρχη λογική του πολέμου κατά της τρομοκρατίας, οδήγησε στην περιστολή του κράτους δικαίου των δημοκρατικών εγγυήσεων και την διάχυτη ανασφάλεια.
Η θεσμοθέτηση του νεοφιλελεύθερου ανταγωνισμού ως κοινωνικοπολιτικού καθεστώτος της παγκοσμιοποίησης, οδήγησε στην ανατροπή του κοινωνικού κράτους.
Διάλυση του διεθνούς δικαίου, περιστολή του κράτους δικαίου και ανατροπή του κοινωνικού κράτους, αποτελούν πολιτισμική αναδίπλωση. Συνιστούν πολιτισμικό κίνδυνο για τη δημοκρατία και τις κοινωνίες στον 21 ο αιώνα.
Ακούστε, τι γίνεται σήμερα μπροστά μας, με γνώση μας κι ευθύνη μας :
Κατά τη διάρκεια της Συνόδου των Υπουργών Εσωτερικών και Δικαιοσύνης στη Δρέσδη της Γερμανίας, στις 15/1, ο εκπρόσωπος του Γαλλικού Υπουργείου Εσωτερικών κ. Κριστιάν Εστρολί, ισχυρίστηκε ότι οι ευρωπαίοι πολίτες θα προστατεύονται δήθεν πολύ καλύτερα… «αν παίρναμε το DNA από κάθε μωρό που γεννιέται». Ο Γερμανός Υπουργός Εσωτερικών στην ίδια Σύνοδο κ. Βόλφγκανγκ Σόϊμπλε, δήλωσε την επιδίωξή του να επεκταθεί σε όλη την ΕΕ νομοθεσία που θα δίνει το δικαίωμα στην αστυνομία οποιασδήποτε χώρας – μέλους, να προχωρεί σε συλλήψεις πολιτών, άλλης χώρας – μέλους μέσα στην πατρίδα τους, χωρίς καμιά διακρατική άδεια ή συμφωνία.
Σε δώδεκα ακόμα αμερικανικά αεροδρόμια πρόκειται να εγκατασταθούν νέας τεχνολογίας μηχανήματα ακτίνων Χ, που χρησιμοποιούνται στην Αριζόνα και το Λονδίνο.
Στις ΗΠΑ λειτουργούν οι λεγόμενες στρατιωτικές επιτροπές, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης τύπου Γκουαντάναμο, τα βασανιστήρια ως αποδεικτικό μέσο όπως στις φυλακές του Ιράκ. Τα μυστικά στρατοδικεία, οι μυστικές φυλακές και οι απαγωγές και εκτελέσεις.
Αλλά και οι διμερείς συμφωνίες των ΗΠΑ με άλλα κράτη είναι γνωστές, προκειμένου να εξαιρεθούν του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου αμερικανοί κατηγορούμενοι για εγκλήματα πολέμου, προς απελευθέρωση των οποίων προβλέπεται και στρατιωτική επέμβαση στη Χάγη.
Οι τερατοεμπνεύσεις του Όργουελ και του Χάξλεϋ, ο ζοφερός κόσμος του Κάφκα, δεν είναι απόμακροι συμβολισμοί. Αποτελούν εγγύτατες πραγματικότητες.
Η εξίσωση Δημοκρατία – Ελευθερία – Ασφάλεια, ανατρέπεται υπέρ της Ασφάλειας. Και αυτό το νέο δόγμα υπέρ της ασφάλειας οδηγεί στην καταστολή των δημοκρατικών εγγυήσεων και την παρακολούθηση των προσωπικών δεδομένων και ελευθεριών.
Οι συσχετισμοί δύναμης μετατοπίζονται όχι προς όφελος του πολίτη, την ενδυνάμωση της κοινωνίας και των θεσμών. Αλλά προς διόγκωση και υπερεξουσία των δικτύων ελέγχου και παρακολούθησης όλων των υπαρξιακών, πολιτικών, πνευματικών και κοινωνικών δεδομένων κάθε πολίτη ολόκληρης της χώρας.
Είναι επιζήμιο να σηκώνεται ορυμαγδός κοινοτοπιών ή ασυναρτησιών καθώς μπαίνει σκηνοθετημένα το δίλημμα: ασφάλεια ή δικαιώματα, προληπτική καταστολή ή εγγυήσεις δικαίου. Η εξισορρόπηση και η εναρμόνισή της είναι εφικτή κι επιβεβλημένη. Αμφιβολία υπέρ της δημοκρατίας των δικαιωμάτων. Αυτό είναι το ελκυστικό χαρακτηριστικό του πολιτισμού μας. Καμιά ενοχή και κανένας λαός δεν θεώρησαν πρότυπο τον ολοκληρωτισμό του Μεγάλου Αδελφού.
Είναι, επίσης, επιζήμιο να γίνεται αυτή η πολεμική κατά των ανεξάρτητων αρχών. Οι ανεξάρτητες αρχές δεν είναι προς εξυπηρέτηση των κυβερνητικών και διοικητικών μηχανισμών, αλλά προς προστασία των δικαιωμάτων των πολιτών και της νομιμότητας
Είναι ενδιάμεσες εξουσίες προς άσκηση ελέγχου κι όχι μορφές συμπληρωματικής κυβερνητικής και κεντρικής εξουσίας. Είναι θεσμικά δημοκρατικά αντίβαρα κι όχι νομιμοποιητικά υβρίδια της κρατικής αυταρχίας και αυθαιρεσίας.
Η ΑΔΑΕ απέδειξε ότι αυτές οι αρχές, αντί να βρίσκονται απέναντι σε ένα δυσφημιστικό λαϊκισμό, χρειάζονται αναγνώριση και σεβασμό, ενίσχυση και αναβάθμιση».
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS