Ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του Συνασπισμού κ. Λεβέντης έχει το λόγο.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΛΕΒΕΝΤΗΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, συζητάμε την επερώτηση του ΠΑΣΟΚ για ένα κρίσιμο θέμα που αφορά τη χώρα μας και για το οποίο θρηνούμε κάθε μέρα θύματα. Βέβαια είναι ο μέσος όρος 1600 με 1650 νεκροί το χρόνο και σε σύγκριση με παλαιότερα χρόνια, τρία με τέσσερα χρόνια πριν, ο αριθμός αυτός έχει περιοριστεί όταν έφθανε στους 2000 και 2200. Από αυτήν την άποψη θα μπορούσαμε να θεωρηθούμε ότι έχουμε και εμείς προοδεύσει, πλην όμως του ότι οι άλλες χώρες έχουν κάνει πολύ μεγαλύτερες προόδους. Ήταν πολύ πιο μπροστά από εμάς και πήγαν ακόμα πιο μπροστά. Εμείς έχουμε τον υψηλότερο συντελεστή όσον αφορά τους θανάτους από τροχαία ατυχήματα στην Ευρώπη. Αυτό είναι κάτι ανεπίτρεπτό και πρέπει να μας ενεργοποιήσει και να δραστηριοποιηθούμε και να πάρουμε όχι μόνο αποφάσεις αλλά και να προβούμε σε συγκεκριμένες ενέργειες.
Συζητήσαμε την προηγούμενη εβδομάδα τον Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας και είπαμε εκεί ότι ναι μεν γίνεται μια προσπάθεια για να βελτιωθούν ορισμένα πράγματα, πλην όμως αντιμετωπίζει μόνο με ποινές το όλο πρόβλημα και μάλιστα χρηματικές μόνο ποινές. Πιστεύουμε, λοιπόν, ότι πρέπει να δούμε σε όλα τα μεγέθη το πρόβλημα και πρώτον και κύριο να δούμε τον ανθρώπινο παράγοντα γιατί όλα τα ατυχήματα οφείλονται σε ανθρώπινο παράγοντα. Και ο ανθρώπινος παράγοντας είναι οδηγός ο οποίος κάνει υπερβάσεις, σήματα, κόκκινα, κανόνες, οδηγεί υπό την επήρεια αλκοόλ, ναρκωτικών και οτιδήποτε άλλο, είναι όμως και το όχημα το οποίο πάλι άνθρωποι πρέπει να το ελέγξουν, να το επιτηρήσουν, να το διορθώσουν, να δούνε τις ατέλειές του και μάλιστα να παρέμβουν έγκαιρα.
(02GM)
Είναι επίσης οι δρόμοι. Άνθρωποι θα τους φτιάξουν, αυτοί θα τους συντηρήσουν και θα πρέπει να είναι καλοί, δηλαδή και το οδόστρωμα να είναι σωστό και ο φωτισμός να είναι ανάλογος και η σήμανση να είναι η πρέπουσα. Δυστυχώς, όμως, αυτό πολλές φορές δεν γίνεται και βέβαια είναι και το άλλο πρόβλημα, πως αν συμβεί το ατύχημα και υπάρχουν τραυματίες, πώς θα παρέμβουν το γρηγορότερο, για να τους βοηθήσουμε.
Από αυτή την άποψη, η χώρα μας έχει πολύ δρόμο να διανύσει παρά τη σχετική πρόοδο που έχει επιτευχθεί τα τελευταία χρόνια, γιατί χρειάζεται να οργανώσουμε ακόμα καλύτερα τις υπηρεσίες μας, να πηγαίνουν τα σωστικά μέσα πολύ πιο γρήγορα από ό,τι πηγαίνουν σήμερα, να μεταφέρουν τους τραυματίες πολύ πιο έγκαιρα και στο ανάλογο κέντρο που είναι ανάγκη και να μην πελαγοδρομούν και τρέχουν σε διάφορα κέντρα οι τραυματίες, κάτω από αυτή τη βαριά κατάσταση του τραυματισμού που συνήθως έχουν και βέβαια αν χρειαστεί και κρεβάτι εντατικής ή χειρουργείο, να είναι άμεσα διαθέσιμο. Δυστυχώς είναι κάτι που ακόμα δεν το έχουμε πετύχει και βλέπουμε κάθε μέρα πόσα και πόσα προβλήματα αντιμετωπίζουμε.
΄Εχω την ατυχία, το έχω πει και άλλες φορές στην Αίθουσα, σαν γιατρός νευροχειρουργός να έχω ζήσει άπειρα δράματα πάνω σʼ αυτό το θέμα και βέβαια να έχω να αντιμετωπίσω και το ψυχικό πρόβλημα όχι μόνο των τραυματιών, αλλά και των συγγενών και το δράμα, όχι αυτών που σκοτώνονται, αλλά και αυτών που επιβιώνουν άμεσα από το ατύχημα, αλλά μπορεί να πεθάνουν μεταγενέστερα από μια σειρά παράγοντες και από αυτή την άποψη οι νεκροί δεν είναι χίλιοι εξακόσιοι, δυστυχώς είναι πολύ περισσότεροι. Πολλοί από αυτούς είναι και βαριά τραυματίες που μένουν για μεγάλο χρονικό διάστημα ή για όλη τους την ζωή σε βαριά κατάσταση και είναι ένα από τα μεγαλύτερα δράματα που μπορεί να αντιμετωπίσει ένας άνθρωπος και η οικογένειά του.
Χρειαζόμαστε, λοιπόν, μέσα και πρέπει να ξεκινήσουμε από το αυτονόητο, να ενημερωθούμε, να ξέρουμε τι πρέπει να κάνουμε. Αυτό αφορά και την οδήγηση και τη συντήρηση του οχήματος και ακόμα να είμαστε σε θέση να προσφέρουμε ενδεχομένως και κάποιες πρώτες βοήθειες σε ένα ατύχημα.
Από εκεί και πέρα, είναι και τα μέτρα, αν θέλετε οι ποινές που πρέπει να υποστούν οι παραβάτες των διατάξεων, αρχίζοντας από τα πρόστιμα και φθάνουν μέχρι τη στέρηση της άδειας κυκλοφορίας, και ενδεχομένως της δέσμευσης του αυτοκινήτου, αν αυτό χρησιμοποιείται και μάλιστα καθʼ υποτροπήν σαν φονικό όργανο και επίσης επανεκπαίδευση των οδηγών.
Τώρα ο κύριος Υπουργός αναφέρθηκε σε μια σειρά έργα που έχουν προγραμματιστεί και εμείς με χαρά τα ακούμε και ευχόμαστε να υλοποιηθούν και μάλιστα γρήγορα, γιατί δυστυχώς στον τόπο μας η εμπειρία μας έχει διδάξει ότι ακούμε πολλά αλλά βαστάμε και μικρό καλάθι, γιατί πάντα υπάρχουν καθυστερήσεις για διάφορους λόγους που δικαιολογίες μπορούν να βρεθούν, αλλά δυστυχώς οδηγούν στην παράταση του επιδιωκόμενου σκοπού που είναι να φτιαχτούν οι καλοί δρόμοι σωστά και γρήγορα.
Θέλω να πιστεύω ότι αυτοί οι δρόμοι που είναι και οι μεγάλες καρμανιόλες, όπως το πέταλο του Μαλλιακού, η Κορίνθου-Πατρών-Πύργου, οι άλλοι δρόμοι στη Βόρεια Ελλάδα και στη Δυτική Ελλάδα και στην Κρήτη και σε όλη τη χώρα ότι θα διατεθούν τα ανάλογα κονδύλια, ώστε να μπορέσουν να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα. Βέβαια δεν είναι να φτιάχνουμε δρόμους σʼ αυτό τον τόπο ή να κτίζουμε τσιμεντουπόλεις, πρέπει και άλλα πράγματα να σκεφτούμε.
Όσο για το αυτοκίνητο έχουμε κάνει κατάχρηση και έχουμε ξεχάσει να περπατάμε ακόμα και για ένα χιλιόμετρο, λέει, οι Έλληνες είναι αυτοί που χρησιμοποιούν πιο πολύ το αυτοκίνητο από οποιονδήποτε άλλον λαό. Ακόμα και για πεντακόσια μέτρα ή ένα χιλιόμετρο, χρησιμοποιούν το αυτοκίνητο. Ούτως ή άλλως είναι μία δεδομένη κατάσταση και γιʼ αυτό χρειάζεται οι δρόμοι να γίνουν σωστοί. Ανάμεσα στους άλλους δρόμους, κύριε Υπουργέ, θα σας επαναλάβω αυτό που έλεγε ο υπηρέτης του Δαρείου, «Δέσποτα μέμνησο των Αθηναίων» κάθε βράδυ. Και εγώ θα σας έλεγα, κύριε Υπουργέ, μέμνησο δύο οδών, η μία είναι η Λεωφόρος ΝΑΤΟ και η Παλαιά Εθνικής Οδός Ελευσίνας-Θήβας. Είναι δύο δρόμοι με βαριά κυκλοφορία, κάθε μέρα θρηνούμε θύματα.
Και βέβαια, γίνεται και το αδιαχώρητο, γιατί υπάρχει μια συνεχής συμφόρηση, τη στιγμή που δημιουργούνται ολόκληρα κομβόι από νταλίκες βαριά φορτωμένες που δεν μπορούν να κινηθούν, και αυτό έχει σαν συνέπεια και ταλαιπωρία και κόστος και ρύπανση του περιβάλλοντος και ειδικότερα, οι άνθρωποι που κάθονται γύρω από αυτές τις περιοχές να μην μπορούν να κινηθούν, να πάνε στις δουλειές τους και στα σπίτια τους.
Νομίζω ότι τουλάχιστον η παλιά Εθνική Οδός χωρίς ένα πολύ υψηλό κόστος θα μπορούσε εδώ και πολλά χρόνια να είχε διορθωθεί στα σημεία που είναι και τα πιο δύσκολα, που έχουν στροφές, ανηφόρες, κατηφόρες. Ένας δρόμος από τότε που πέρασε ο Ξέρξης έχει μείνει εκεί στην παλιά χάραξη και μπορεί να έχει φαρδύνει λίγο περισσότερο. Όμως, από την εποχή τουλάχιστον της Γερμανικής Κατοχής και μετά, οι διαστάσεις είναι περίπου οι ίδιες.
Βέβαια, άκουσα με χαρά ότι υπάρχει στις προθέσεις της Κυβέρνησης -και μπαίνει στο Δʼ ΚΠΣ- να γίνει και η σύγχρονη οδός Ελευσίνας-Υλίκης. Ανεξάρτητα όμως από αυτό, κύριε Υπουργέ, το οποίο ούτως ή άλλως θα βραδύνει και ούτως ή άλλως έχει ένα υψηλό κόστος, μέχρι τότε αλλά και μετά από τότε πρέπει να διορθωθεί η παλαιά εθνική οδός Ελευσίνας-Θήβας, διότι δέχεται ένα πολύ μεγάλο φορτίο και είναι ένα μαρτύριο καθημερινό, το οποίο και εγώ, επειδή κατάγομαι από αυτήν την περιοχή, το ζω συχνά.
Όσο για τη λεωφόρο ΝΑΤΟ που σηκώνει τη μισή βιομηχανία της Ελλάδας, εκεί πάλι έχουμε ρίξει όλη τη βαριά κυκλοφορία. Δημιουργήθηκε τώρα και το εμπορευματικό κέντρο του Ασπροπύργου, που σε λίγο θα αρχίσει να λειτουργεί, και τα πράγματα θα είναι ακόμα χειρότερα. Αυτός ο δρόμος είναι μια φυσαρμόνικα, κύριε Υπουργέ, και το ξέρετε πολύ καλά. Το έχουμε πει και άλλες φορές. Φαρδαίνει, έχει δυο λωρίδες με νησίδα στη μέση, ξαφνικά σταματά αυτό, στενεύει ο δρόμος, από τη μια και από την άλλη μεριά υπάρχουν γέφυρες, ρεύματα, στηθαία και μπορεί να πέσει οποιοσδήποτε μέσα, κάτι που έχει συμβεί δυστυχώς πάρα πολλές φορές. Σημειωτέον ότι δεν υπάρχει και φωτισμός. Και βέβαια, έτσι όπως τρέχουν τα αυτοκίνητα ιδιαίτερα με κακές καιρικές συνθήκες, δεν μπορούμε παρά να έχουμε αιφνίδιο θάνατο.
Ευχαριστώ πολύ και ας ελπίσουμε ότι και η αποψινή συζήτηση θα βοηθήσει κατά τι, ώστε να περιοριστούν τα ατυχήματα και να εξυπηρετηθούν καλύτερα οι πολίτες.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ευχαριστούμε.
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS