Η πρόταση δυσπιστίας της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης και κυρίως η αποχώρηση από την αναθεωρητική διαδικασία του Συντάγματος σημαίνει ότι το Εκπαιδευτικό Κίνημα, οι εργαζόμενοι, οι κοινωνικοί φορείς έσπασαν τη δικομματική συναίνεση να περάσει με 180 ψήφους η αναθεώρηση του άρθρου 16.
Το ΠΑΣΟΚ, έστω και από πλευράς τακτικής, κατάλαβε ότι δεν μπορεί να διακηρύσσει ότι η Κυβέρνηση είναι επικίνδυνη για τη χώρα και συγχρόνως να συμπλέει μαζί της σε ένα κορυφαίο ζήτημα, όπως το άρθρο 16 και το Δημόσιο Πανεπιστήμιο, που η προστασία του αποτελεί την κορυφή των κινητοποιήσεων της νέας γενιάς.
Φοβάμαι όμως, και αυτό φάνηκε και από την ομιλία του προέδρου του ΠΑΣΟΚ, ότι πρόκειται για έναν πολιτικό ελιγμό και όχι για μία αλλαγή πολιτικής στο άρθρο 16 και ότι η δικομματική συναίνεση για μια μετεκλογική ρύθμιση για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια παραμένει.
Για τον ΣΥΡΙΖΑ η υπεράσπιση του άρθρου 16, όπως και του άρθρου 24 αποτελεί ένα από τα κεντρικά θέματα των επόμενων εκλογών.
Η απόφαση της ΝΔ να κινήσει τη διαδικασία μιας νέας αναθεώρησης του Συντάγματος πριν ακόμη ολοκληρωθεί η προηγούμενη αποτελεί στοιχείο επικοινωνιακής πολιτικής και αποπροσανατολισμού από τα μεγάλα προβλήματα, που επιδεινώνει αντί να τα επιλύει η πολιτική της Κυβέρνησης .
Το άρθρο 16 εάν προβλέψει τη λειτουργία ιδιωτικών πανεπιστημίων, μη κερδοσκοπικών, ή άλλων κέντρων θα λύσει τα διαρθρωτικά και υποχρηματοδότησης προβλήματα της παιδείας;
Το άρθρο 24 αν αναθεωρηθεί θα λύσει ή τελικά θα διογκώσει τα χρόνια προβλήματα της άναρχης οικιστικής ανάπτυξης, της μη διαφύλαξης του φυσικού και πολιτιστικού πλούτου της χώρας, της έλλειψης χωροταξικού σχεδιασμού, με όρους περιβαλλοντικής αρμονίας ;
Το ΠΑΣΟΚ με την πρόταση δυσπιστίας ζητάει εκλογές, γιατί οι πολιτικές της Κυβέρνησης και ο τρόπος λειτουργίας της είναι επικίνδυνα για τη χώρα. Δεν έχει όμως καταθέσει τις δικές του προτάσεις για τις πολιτικές που θα ακολουθήσει, ώστε να αντιμετωπισθούν τα προβλήματα που έχουν συσσωρευθεί και από την δική του διακυβέρνησή , στην παιδεία, στην διαχείριση των δημόσιων αγαθών, στους κοινωνικούς δείκτες, στην ελληνική γεωργία και ύπαιθρο.
Εμείς στα πλαίσια μιας σταθερής, προγραμματικής αντιπολίτευσης θα υπερψηφίσουμε την πρόταση δυσπιστίας, ακριβώς γιατί η Κυβέρνηση της Ν.Δ. με σημαία τις «μεταρρυθμίσεις» έχει απορυθμίσει τον δικό της κυβερνητικό ιστό, όπως και τον παραγωγικό της χώρας και αδυνατεί να εξασφαλίσει τις προϋποθέσεις για μια ανάπτυξη που θα συμβάλει στην απασχόληση, στην ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής , στην άμβλυνση των περιφερειακών ανισοτήτων, στην προστασία του περιβάλλοντος και του πολιτιστικού πλούτου της χώρας. Το μόνο που επιτυγχάνει είναι το ευνοϊκό περιβάλλον για τους λίγους και ισχυρούς και μία διαχείριση που τους υπηρετεί, έστω και αν ο κ. Αλογοσκούφης παραδέχθηκε ότι τον κίνδυνο της φτώχειας, που καλύπτει το 23% του πληθυσμού, αλλά μετά την ψήφιση του προϋπολογισμού 2007 !
Δεν αρκούν όμως οι προτάσεις δυσπιστίας, αλλά η ανατροπή των πολιτικών που συσσωρεύουν τα μεγάλα προβλήματα στους τομείς κοινωνικής ευθύνης και διαχείρισης δημόσιων αγαθών.