«Συνεχώς ως Πρόεδρος της Κ.Ο. του Συνασπισμού από τον Ιούνιο σε κάθε σχεδόν δήλωση για το θέμα των κινητοποιήσεων επαναλάμβανα ότι η τροποποίηση του άρθρου 16 δεν θα περάσει. Κατηγορήθηκε ο ΣΥΝ για έπαρση και υπεραισιοδοξία.
Η αναθεώρηση του άρθρου 16 έχει ώρες μόνο ζωής, ίσως ημερών, έστω εβδομάδων. Και εν πάση περιπτώσει σίγουρα πολύ πριν από τις εκλογές. Ο δικομματισμός δεν θα αντέξει την πίεση του εκπαιδευτικού κινήματος και του λαϊκού κινήματος. Κατάφεραν να σπάσουν τη δικομματική συναίνεση στην πρώτη φάση. Είναι πολύ κοντά στο να σπάσουν συνολικά τη συναίνεση των δύο κομμάτων και στη δεύτερη φάση, σε μια μεγάλη νίκη του κινήματος.
Όλα αυτά γίνονται αυτές τις ώρες και αυτές τις μέρες μέσα σε συνθήκες παλινωδιών , υπαναχωρήσεων, ασαφειών, ανακριβειών, από την πλευρά των δύο μεγάλων κομμάτων. Την ίδια στιγμή που εδώ και μήνες το πανεπιστημιακό κίνημα έχει σαφέστατο αγωνιστικό στόχο, την υπεράσπιση του δημόσιου πανεπιστημίου, τη μη αναθεώρηση του άρθρου 16.
Αυτές τις ώρες κυκλοφορούν παρά πολλές εκδοχές και επίσημα πια από την αξιωματική αντιπολίτευση λέγοντας ότι δεν συναινεί συνολικά στη διαδικασία αναθεώρησης του Συντάγματος και εφόσον βγει κυβέρνηση θα θέσει σε λειτουργία την έναρξη μιας νέας διαδικασίας.
Φυσικά το κάθε κόμμα μπορεί να λέει ότι θέλει. Υπάρχει όμως το Σύνταγμα και ο Κανονισμός της Βουλής, τα οποία επιτάσσουν στον πρόεδρο της νέας Βουλής μετά τις εκλογές στην πρώτη κιόλας σύνοδο να θέσει σε κίνηση τη δεύτερη φάση της συνταγματικής αναθεωρητικής διαδικασίας. Το άρθρο 110 του Συντάγματος επίσης δεν επιτρέπει να ξεκινήσει νέα αναθεωρητική διαδικασία πριν κλείσει μια πενταετία από την προηγούμενη.
Επομένως για να προσγειωθούμε στην πραγματικότητα σήμερα, και για να υπάρχει μια σαφήνεια στην πολιτική ζωή: Καλώ την αξιωματική αντιπολίτευση να δηλώσει ότι στην επόμενη βουλή, είτε είναι πρώτο κόμμα, είτε δεύτερο είτε τρίτο, εφόσον συνεχισθεί η διαδικασία της αναθεώρησης, δεν θα συμμετάσχει θετικά σε αυτήν και ιδιαίτερα στο άρθρο 16, είτε ψηφίζοντας αρνητικά είτε μη παίρνοντας μέρος, μη προσθέτοντας δηλαδή θετικές ψήφους ώστε να μη συγκεντρωθούν 180 ψήφοι που χρειάζονται.
Πρέπει όλοι να κατανοήσουμε ότι είμαστε κοντά στη νίκη. Ότι αυτό που λέγαμε ότι η αναθεώρηση του άρθρου 16 δεν θα περάσει, δεν αναφέρεται πια στον μέλλοντα αλλά στον ενεστώτα.
Θέλω να εκφράσω την μεγάλη εκτίμηση του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς για έναν δύσκολο, όμως σταθερό και αγωνιστικό δρόμο που ακολούθησε η ΠΟΣΔΕΠ παρά τις πιέσεις έξωθεν και έσωθεν. Με επιμονή, με σαφήνεια στους στόχους, σε συνήχηση με το φοιτητικό κίνημα. Χωρίς αυτά δεν θα μπορούσαμε να προχωρήσουμε.
Εμείς ως Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς πιστεύουμε ότι ακολουθήσαμε το σωστό δρόμο. Υπάρχει μια νέα κατάσταση στην Ελλάδα όπου δεν μιλάμε μόνο για την παρουσία μιας ριζοσπαστικής, ανανεωτικής, κινηματικής, ενωτικής αριστεράς, αλλά για την παρουσία μιας παρεμβατικής και αποτελεσματικής αριστεράς. Μιας αριστεράς η οποία μπορεί να φέρνει αποτελέσματα και να επηρεάζει το πολιτικό γίγνεσθαι. Μιας αριστεράς που αποδεικνύεται ότι είναι πρωταγωνιστής, όχι στις τεχνητές πολώσεις που αναπτύσσονται πάνω στα σκάνδαλα της διαφθοράς, αλλά στις πολώσεις που δημιουργούνται από τις πραγματικές επιλογές.
Θα κάνουμε τα Πανεπιστήμια σούπερ-μάρκετς, θα μπουν ιδιωτικές επιχειρήσεις; Ή θα στηρίξουμε και θα αναβαθμίσουμε το δημόσιο πανεπιστήμιο; Η αριστερά μας είναι ο πρωταγωνιστής , σε πολιτικό επίπεδο, στον άλλο πόλο, σε μια ουσιαστική αντιπολίτευση στις πολιτικές της ακραίας επικράτησης της αγοράς που θέλησε να εφαρμόσει η ΝΔ και στον πανεπιστημιακό χώρο.
Ο αγώνας συνεχίζεται. Είμαστε κοντά στη νίκη. Αποφασιστικότητα και αγωνιστικότητα μέχρι το τέλος.
Στηρίζουμε την πρόταση των τεσσάρων πρυτάνεων, ιδιαίτερα στις σημερινές, νέες συνθήκες, ότι η κυβέρνηση οφείλει να αποσύρει αμέσως τις προτάσεις της για το Νόμο πλαίσιο και να ξεκινήσει ένας άλλος πραγματικός διάλογος ο οποίος θα έχει ως βάση την κατοχύρωση του δημόσιου πανεπιστημίου με βάση προτάσεις που θα έρθουν από την ΠΟΣΔΕΠ, από τους φοιτητικούς συλλόγους από τα κόμματα, τα συνδικάτα, από όλους τους ενδιαφερόμενους.»
---------------------------------------------
«Η σημερινή διημερίδα θα αποδείξει για μια άλλη φορά ότι η αριστερά είναι εκείνη που έχει προτάσεις για την αναβάθμιση των πανεπιστημιακών σπουδών. Γιατί εμείς το πονάμε το δημόσιο πανεπιστήμιο ενώ άλλους τους ενοχλεί ως ένα βάρος από το παρελθόν. Γιατί εμείς πιστεύουμε στην παιδεία και την έρευνα ως βάση για το μέλλον του τόπου μας όπως άλλοι πιστεύουν στον τζόγο και τις φούσκες του χρηματιστηρίου.
Άλλοι θέλουν να του κόψουν τα φτερά, εμείς θέλουμε να τα ανοίξουμε.
Πανεπιστήμιο αυτοδιοίκητο και αυτοτελές. Πανεπιστήμιο διαφανές, ανοικτό στον έλεγχο της κοινωνίας. Ανεξάρτητο από τον χώρο των επιχειρήσεων. Με δημοκρατικούς θεσμούς συμμετοχής, κοινότητα γνώσης και έρευνας. Ανοικτό στη διεθνή συνεργασία. Καινοτόμο, πρωτοποριακό, τολμηρό. Οχυρό στους αγώνες για τις ελευθερίες».
--------------------------------------
«Πολλοί ονειρεύονται το τέλος του Πανεπιστημίου ως δημοσίου θεσμού και ως ασύλου των ακαδημαϊκών ελευθεριών. Βλέπουν στη θέση του πανεπιστήμια σουπερμάρκετ, με την εκφοβιστική πειθαρχία που επιβάλλουν στους εργαζόμενούς τους. Και δεν θα αργήσουν να ζητήσουν η αξιολόγησή τους να γίνεται από το χρηματιστήριο.
Δεν έχουν καταλάβει τίποτε. Το Πανεπιστήμιο είναι συνώνυμο με τη φοιτητική παρουσία και συμμετοχή. Κυριολεκτικά συνώνυμο.
Μια λοιπόν και βρισκόμαστε σε ένα επιστημονικό διήμερο, αξίζει να πούμε σε αυτούς που επιθυμούν το τέλος να σκεφθούν λίγο την αρχή του Πανεπιστημίου.
Ο όρος Πανεπιστήμιο είναι η αντιστοίχιση στην ελληνική γλώσσα του λατινικού όρου Universitas που κυριάρχησε από την αρχή της ιστορίας του και πέρασε σε όλες σχεδόν τις ευρωπαϊκές γλώσσες.
Ο όρος αυτός παρουσιάσθηκε στο πρώτο Πανεπιστήμιο στον κόσμο, στη Μπολόνια, τον 11ο μ.Χ. αιώνα. Και δεν σημαίνει το κτήριο. Δεν σημαίνει τους καθηγητές. Δεν σημαίνει τα συγγράμματα. Universitas ήταν το όνομα των δύο φοιτητικών συλλόγων της Μπολόνια. Οι φοιτητές εξέλεγαν ανάμεσά τους τον rector, τον πρύτανη. Σε αυτόν έδιναν όρκο υπακοής οι καθηγητές. Οι καθηγητές όφειλαν να συμμορφώνονται με τους όρους διεξαγωγής των μαθημάτων, με ποινή προστίμου.
Οι φοιτητικοί αγώνες και συμμετοχή, που τόσο και τόσοι επιχειρούν σήμερα να τους διαβάλλουν, βγαίνουν μέσα από την ιστορική μήτρα του Πανεπιστημίου και προσδιορίζουν την πορεία και τις αξίες του».
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS