Χρόνια τώρα ακούμε από τις εκάστοτε κυβερνήσεις ότι στην παιδεία βρίσκεται το μέλλον της χώρας μας και πως αποτελεί προτεραιότητα για τις ίδιες. Βλέπουμε, όμως, τις δαπάνες για την παιδεία να παραμένουν από τις χαμηλότερες σε όλη την Ευρώπη και η αύξησή τους να παραμένει υπόσχεση που συνεχώς ετεροχρονίζεται και παραπέμπεται στο μέλλον. Η συντηρητική στροφή στην παρεχόμενη εκπαίδευση βρίσκεται σε εξέλιξη με την επερχόμενη συνταγματική αναθεώρηση και την ίδρυση ιδιωτικών Πανεπιστημίων, με την άρση της μονιμότητας στο Δημόσιο, τις Συμπράξεις Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ), που ξεκίνησαν με την κατασκευή σχολικών κτιρίων, την κατάργηση δεκάδων ΤΕΕ. Η εγκατάλειψη του δημόσιου σχολείου και του εκπαιδευτικού, η αποσπασματικότητα και η προχειρότητα (όπως η έκδοση των νέων βιβλίων, η επιμόρφωση που μόνο η υπουργός Παιδείας την είδε πετυχημένη, η διεύρυνση του ωραρίου του ολοήμερου σχολείου) είναι τα χαρακτηριστικά των «νεομεταρρυθμιστών» που στόχο έχουν την πλήρη απορρύθμιση της δημόσιας εκπαίδευσης και την κατάργηση της δωρεάν παιδείας.
Οι ευθύνες της κυβέρνησης παραμένουν τεράστιες για την αναστάτωση που δημιουργείται μία μόλις εβδομάδα μετά την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς, με την πενθήμερη απεργία των δασκάλων και νηπιαγωγών. Η κυβέρνηση οφείλει να εξηγήσει στον ελληνικό λαό γιατί αφού γνώριζε από τον Ιούνιο για την απεργία δεν προέβη σε καμία ενέργεια για να την αποτρέψει.
Η μεγάλη συμμετοχή τόσο στην απεργία όσο και στη σημερινή συγκέντρωση που πραγματοποιήθηκε έξω από το υπουργείο Παιδείας φανερώνουν το δίκαιο και την ωριμότητα των αιτημάτων αλλά και τη συσσωρευμένη αγανάκτηση των εκπαιδευτικών.
Οι τακτικίστικοι ισχυρισμοί για συνεχή διάλογο για την παιδεία καταρρίπτονται από τις πρακτική της κυβέρνησης να συζητά μόνη της ή τουλάχιστον με όσους συμφωνούν μαζί της.
Η έλλειψη ευαισθησίας από την υπουργό Παιδείας να ζητήσει συνάντηση με τη Διδασκαλική Ομοσπονδία Ελλάδας πριν την απεργία που ήταν γνωστή από το Ιούνιο, θα έπρεπε να απασχολήσει τον ίδιο τον πρωθυπουργό.
Καλούμε την κυβέρνηση να εγκαταλείψει αυτή την τακτική. Να δώσει άμεσα λύσεις στα προβλήματα της εκπαίδευσης και στα δίκαια αιτήματα των εκπαιδευτικών, πριν οι δυσάρεστες συνέπειες από την απεργία γίνουν ανεπανόρθωτες για τους μαθητές τη νέα σχολική χρονιά αλλά και πριν οδηγήσει τους ήδη κακοπληρωμένους εκπαιδευτικούς σε περαιτέρω οικονομική εξάντληση με τη συμμετοχή τους σε μια απεργία που προτάσσει τα αιτήματα, να ζουν με αξιοπρέπεια από το μισθό τους και την αναβάθμιση της Δημόσιας Εκπαίδευσης .
Ζητάμε:
Αξιοπρεπή μισθό για τους δασκάλους, ο οποίος για το νεοδιοριζόμενο να φτάνει τα 1400 ?, που ακόμα και αυτός είναι πολύ κάτω από τα χαμηλότερα επίπεδα των περισσότερων χωρών της Ε.Ε.
Να λήξει αυτό το καθεστώς των ωρομισθίων και του εξευτελισμού.
Οι δάσκαλοι να έχουν όλες τις δυνατότητες για επιμόρφωση, αναβάθμιση των δικών τους γνώσεων, ώστε ακριβώς να στηρίξουν τα πρώτα βήματα των παιδιών στην εκπαιδευτική διαδικασία.
Να αυξηθούν οι δαπάνες για την Παιδεία στο 5% του ΑΕΠ.
Τμήμα Παιδείας
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS