Ο βουλευτής του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς και πρώην πρόεδρος του ΣΥΝ Ν.Α. Κωνσταντόπουλος, μιλώντας στη Βουλή στα πλαίσια της συζήτησης για την συνταγματική αναθεώρηση, αναφέρθηκε στην απόφαση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τις πτήσεις AIR-CIA και τόνισε τα εξής:
«Το κράτος δικαίου υποχωρεί στο καθεστώς ανάγκης. Τη θέση της θεσμικής εγρήγορσης για εφαρμογή Συνταγμάτων και διεθνών συνθηκών την παίρνουν οι μηχανισμοί προληπτικής εποπτείας και καταστολής. Δημιουργείται έτσι μια νέα πραγματική κατάσταση που δεν ενισχύει την δημοκρατία. Απεναντίας, την βάζει σε δοκιμασία και σε πολλές πιέσεις. Απέναντι σε αυτή την πραγματικότητα ένα Σύνταγμα θα έπρεπε να έχει ρήτρες και ρυθμίσεις, να προβλέπει πρόσθετες εγγυήσεις, να θεσμοθετεί και να κατοχυρώνει αντίβαρα υπέρ των ελευθεριών, της δημοκρατίας και των αξιών του πολιτισμού. Όσο πολλαπλασιάζονται οι προκλήσεις επιβάλλεται να μεγεθύνονται οι εγγυήσεις γιατί αλλιώς πράγματι πάμε στο κράτος του Μεγάλου Αδελφού, σε μια εφιαλτική αναβίωση μιας νέα βαρβαρότητας τον 21 αι. Χτές το Ευρωκοινοβούλιο διαπίστωσε ότι στο έδαφος της Ευρώπης, όπου τα ανθρώπινα δικαιώματα αποτελούν ελκυστικό χαρακτηριστικό του ευρωπαϊκού πολιτισμού και της ευρωπαϊκής ιστορίας, τελούνται παραβιάσεις του τύπου: Μυστικών συλλήψεων, μυστικών απαγωγών, μυστικών μεταφορών υπόπτων της κράτησης αυτών των υπόπτων χωρίς ένταλμα, χωρίς υπεράσπιση, χωρίς επικοινωνία με κανέναν, σε μυστικές φυλακές. Πρόκειται για επιχείρηση της CIA, που κατά το Ευρωκοινοβούλιο, παραβιάζει όλο το σύστημα εγγυήσεων για τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Το Σύνταγμά μας λέει ότι όλα αυτά τα οποία καταλογίζονται και στην Ελλάδα δεν επιτρέπονται. Εμείς λέμε ότι, τα αγνοούμε. Δεν ακούμε τη βοή των πραγμάτων. Δεν ακούμε την κατηγορία των θεσμικών ευρωπαϊκών οργάνων. Εδώ στην Ελλάδα έγιναν οι εκτεταμένες δραστηριότητες της πιο οχληρής κατασκοπίας σε βάρος της Πολιτείας, με τις υποκλοπές. Ούτε αυτό μπορούμε να το ψάξουμε, ούτε στο άλλο μπορούμε να αντισταθούμε. Αναθεωρούμε το Σύνταγμα. Είναι υπαρκτές αυτές τις προκλήσεις, απέναντι σ΄ αυτές τις υπαρκτές προκλήσεις στην Αναθεώρηση του Συντάγματος δεν σκεφτόμαστε ότι, πρέπει να προσθέσουμε εγγυήσεις και θεσμικές λειτουργίες, που να περιορίσουν την αυθαιρεσία και να προστατέψουν όσο γίνεται αποτελεσματικότερα τις καταστάσεις αυτές, οι οποίες τελικά είναι αντιδημοκρατικές και συνιστούν πολιτισμική αναδίπλωση και έκπτωση. Και όταν μιλάμε για εγγυήσεις δεν εννοούμε αφηρημένες διακηρύξεις αλλά εφαρμόσιμες ρήτρες που θα προβλέπουν και λογοδοσία όλων εκείνων που τις παραβιάζουν»