«Έχουμε μία παρουσία στον αγώνα ενάντια στην αναθεώρηση του άρθρου 16 και στην προσπάθεια εμφάνισης ιδιωτικών Πανεπιστημίων τόσο μεγάλη ώστε κρίναμε ότι δεν πρέπει να λείψουμε από την κηδεία. Πρέπει να εκφωνήσουμε και τον δικό μας επικήδειο».
Έτσι ξεκίνησε την ομιλία του στη Βουλή ο πρόεδρος της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ Αλ. Αλαβάνος.
«Είναι σαφές πια ότι, με τις εξελίξεις που είχαμε και με τη δυνατότητα της κοινωνίας να επηρεάσει το πολιτικό γίγνεσθαι, η αναθεώρηση του άρθρου 16 δεν φαίνεται ότι έχει δυνατότητες να προχωρήσει. Ήδη σ΄ αυτή τη Βουλή, την προαναθεωρητική, δεν θα υπάρξουν 180 ψήφοι. Βλέπω βέβαια ότι υπάρχουν αοριστίες και ασάφειες στην πολιτική του ΠΑΣΟΚ και αποφυγή μιας πλήρους δέσμευσης και ακριβούς τοποθέτησης για το τι θα κάνει στην επόμενη Βουλή. Αλλά νομίζω ότι, κάτω από την πίεση των γεγονότων και κάτω από την πίεση της προεκλογικής περιόδου -όπου το κάθε κόμμα οφείλει να δίνει σαφείς απαντήσεις, αλλιώς θα πληρώσει βαρύτατο τίμημα- το τοπίο θα διασαφηνιστεί εντελώς».
Ο Αλ. Αλαβάνος κάλεσε την κυβέρνηση «να κατανοήσει ότι βρισκόμαστε στην μετά την επιχείρηση αναθεώρησης του άρθρου 16 εποχή. Θα ήταν καλό η κυβέρνηση να κάνει αυτή την παραδοχή» Και συνέχισε. «Θα ήταν πολύ σημαντικό η κυβέρνηση να πει ναι, δεχόμαστε την πρόταση των πρυτάνεων των 4 αρχαιοτέρων Πανεπιστημίων της χώρας μας, να αποσυρθούν οι προτάσεις της κυβέρνησης σχετικά με το νόμο πλαίσιο, άσυλο κι όλα αυτά που ετοιμάζει και να γίνει μια συζήτηση όπου ο καθένας θα μπορεί να συνεισφέρει. Μια συζήτηση που, κατά τη γνώμη μας, μπορεί να έχει ως βάση τις προτάσεις που κάνει η ΠΟΣΔΕΠ, τις προτάσεις των φοιτητικών συλλόγων και του συντονιστικού τους, τις προτάσεις των κομμάτων. Μέσα εκεί φυσικά έχουν ιδιαίτερη βαρύτητα και οι προτάσεις της κυβέρνησης. Σε ένα διάλογο όμως. Σε ένα διάλογο στον οποίο το επίκεντρο, για εμάς, είναι οι προτάσεις της Πανεπιστημιακής κοινότητας.
Μ΄ αυτό τον τρόπο θα δίναμε απάντηση και σε μία αγωνία που υπάρχει στις οικογένειες, στους φοιτητές κ.λπ., ότι, αφού λήγει η υπόθεση με το άρθρο 16, μπορούν να ανοίξουν τα Πανεπιστήμια, μπορούν να γίνουν οι εξεταστικές περίοδοι, μπορεί να ξαναρχίσει η διαδικασία της γνώσης .
Στη συνέχεια υπογράμμισε τα εξής:
«Επομένως θέλω να πω κατ΄ αρχήν ότι η κυβέρνηση έχει πλέον απόλυτη ευθύνη για το αν θα συνεχιστεί η κατάσταση αυτή με τα Πανεπιστήμια. Διότι είναι στο χέρι της κυβέρνησης - παραδεχόμενη την πολιτική πραγματικότητα, ότι τελείωσε δηλαδή η αναθεώρηση του άρθρου 16- να αποδεχθεί προτάσεις, να υπάρξει ένας πραγματικός διάλογος με βάση τις θέσεις της Πανεπιστημιακής κοινότητας, ώστε να περάσουμε σε μια νέα φάση, που νομίζω ότι μπορεί να είναι ιδιαίτερα θετική για τα Πανεπιστήμια.»
Στο δεύτερο μέρος της ομιλίας του αναφέρθηκε σε δέκα προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ για το δημόσιο Πανεπιστήμιο.
«Η κυβέρνηση και ο φιλοκυβερνητικός Τύπος, καθώς και φιλικές φωνές στην αξιωματική αντιπολίτευση που είναι υπέρ της ιδιωτικοποίησης στο χώρο της ανώτατης Παιδείας, έχουν παρουσιάσει την Αριστερά ότι δεν έχει θέσεις, επειδή δίνει τη μάχη για το δημόσιο Πανεπιστήμιο. Δεν είναι έτσι. Από τη δικιά μας πλευρά επιχειρούμε να είμαστε μια δύναμη αλλαγής, αναβάθμισης, εξέλιξης, ανταπόκρισης στη σημερινή εποχή και στις τεχνολογικές δυνατότητες του Δημόσιου Πανεπιστήμιου. Με αυτή την έννοια εγώ θα αναφέρω τις δέκα προτάσεις του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς, οι οποίες βρίσκονται βέβαια μέσα σε ένα πλέγμα πολλών προτάσεων, που θεωρούμε κεντρικές για την αναβάθμιση του Δημοσίου Πανεπιστημίου».
Η πρώτη πρόταση είναι το τέλος του αναχρονιστικού συστήματος εισαγωγής στα ΑΕΙ. Να σταματήσει πια ο κλειστός αριθμός εισακτέων. Σε πάρα πολλές χώρες της Ευρώπης αυτό έχει γίνει είτε με πολιτικές αποφάσεις, είτε με αποφάσεις των Ανωτάτων Δικαστηρίων. Χαρακτηριστική είναι η απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου της Γερμανίας, που αναγνώρισε το δικαίωμα κάθε αποφοίτου Λυκείου να σπουδάζει δωρεάν σε Δημόσιο Πανεπιστήμιο.
Πιστεύουμε ότι αυτό είναι εξαιρετικά σημαντικό. Υπάρχουν εκτιμήσεις από Πανεπιστημιακούς ότι τα σημερινά Πανεπιστήμια έχουν δυνατότητα, με την κατάλληλη στήριξη και με την ενίσχυση που θα υπάρξει, να ενσωματώσουν και να απορροφήσουν ένα μεγαλύτερο αριθμό φοιτητών. Έτσι, νομίζω, θα ξεφύγουμε, σε μεγάλο βαθμό, από αυτό που γίνεται με την τρομερή αιμορραγία με τα φροντιστήρια προκειμένου να μην μείνουν τα παιδιά έξω από την Πανεπιστημιακή μόρφωση, με τον ακραίο ανταγωνισμό για το 1/10 της μονάδας που γίνεται ανάμεσα στα παιδιά και θα δοθεί η δυνατότητα να εγγράφονται όλα τα παιδιά στο πρώτο έτος .
Η δεύτερη θέση. Η αναβάθμιση και ανασυγκρότηση όλων των ακαδημαϊκών εκπαιδευτικών ιδρυμάτων με ιδιαίτερη βαρύτητα στην Περιφέρεια. Tόσο η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ προηγουμένως, όσο και η Κυβέρνηση της Ν.Δ. είδαν τα Πανεπιστήμια να έρχονται να καλύπτουν το κλείσιμο των στρατοπέδων και της παρουσίας του στρατού στην περιφέρεια. Κάτω από πελατειακές σχέσεις και σκοπιμότητες, να χρησιμοποιούνται τα Πανεπιστήμια απλώς για να «μπαλώσουν» τις πολλές πιέσεις που δέχονται πάρα πολλές επαρχιακές πόλεις. Εμείς πιστεύουμε ότι, τα Πανεπιστήμια στις επαρχιακές πόλεις, μέσα από έναν άλλο προγραμματισμό, μπορούν να γίνουν μοχλός ανάπτυξης, να γίνουν εστία μόρφωσης, έρευνας και παραγωγής ιδεών, προτάσεων σχετικά με τα πολλαπλά προβλήματα τα οποία υπάρχουν.
Το τρίτο θέμα, είναι η ανάπτυξη της βασικής έρευνας. Εμείς θεωρούμε ότι και στα πρώτα χρόνια, αλλά ιδιαίτερα στις μεταπτυχιακές σπουδές, υπάρχει μια δυνατότητα εμβάθυνσης της γνώσης, διάχυσης της επιστημονικής πληροφορίας και προώθησης της έρευνας, η οποία είναι ιδιαίτερα αναγκαία στη χώρα μας. Ένα παράδειγμα. Δείτε τι έρευνα έχει γίνει και σε πανεπιστημιακό επίπεδο και τι αποτέλεσμα έχει υπάρξει σε παραγωγικό επίπεδο στην Ισπανία σε σχέση με τα θέματα των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, σε σχέση με τα ζητήματα της αιολικής ενέργειας και τι μηδενική παραγωγή, ή πολύ μικρή σχετικά και χωρίς στήριξη του κράτους, υπάρχει στην Ελλάδα…
Το τέταρτο σημείο. Εμείς θεωρούμε ότι πρέπει να υπάρχει διαφάνεια. Και το ξαναλέω: ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ σε όλα τα επίπεδα διοίκησης και λειτουργίας των ΑΕΙ. Στους προϋπολογισμούς, στους προγραμματισμούς των Ιδρυμάτων, στις εκλογές, στις κρίσεις των διδασκόντων, στα επιστημονικά βιογραφικά τους, στο σχεδιασμό των σπουδών, στις διδακτορικές διατριβές, στις προπτυχιακές και μεταπτυχιακές διπλωματικές εργασίες. ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ. Και θα θέλαμε πάρα πολύ να σταθούμε στις χρηματοδοτήσεις που παίρνει και αξιοποιεί ο κάθε καθηγητής. Και πιστεύω ότι θα ήταν ιδιαίτερα χρήσιμο αν ορισμένοι καθηγητές -οι οποίοι έχουν γίνει μόνιμοι κονδυλοφόροι σε ορισμένες εφημερίδες επιτιθέμενοι στο συνδικαλιστικό τους όργανο, στους συναδέλφους τους- κάνανε αυτό που είμαστε υποχρεωμένοι να κάνουμε, ως βουλευτές, στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Δηλαδή, πριν μιλήσουμε για κάποιο θέμα, στο οποίο είμαστε οικονομικά εμπλεκόμενοι, να δηλώσουμε τι σχέση είχαμε μʼ αυτό. Πριν μιλήσεις, για παράδειγμα, για θέματα πολιτικής πετρελαίου, να δηλώσεις αν έχει μετοχές σε μια εταιρία πετρελαίου…
Το πέμπτο σημείο είναι η δικτύωση με το διεθνή ακαδημαϊκό χώρο. Εμείς κατανοούμε ότι δεν μπορεί η Ελλάδα, και θα ήταν μεγάλο λάθος, να αποκοπεί από τις μεγάλες εξελίξεις, τις ανταλλαγές που γίνονται σε διεθνές επίπεδο και να κερδίσει και να δώσει, φυσικά, γνώσεις και ερευνητικές δυνατότητες μέσα σε διεθνή προγράμματα και ειδικά από χώρες ή πανεπιστήμία, τα οποία είναι ιδιαίτερα προχωρημένα. Αυτή μπορεί να είναι μια μεγάλη δυνατότητα για το δημόσιο πανεπιστήμιο...
Το έκτο σημείο, που θέλω να αναφέρω, είναι η ανάγκη να υπάρξουν πολλαπλά συγγράμματα και να σπάσει η κερδοσκοπία των εκδοτών. Υπάρχει συνενοχή με τους συγγραφείς σε βάρος των δημόσιων ταμείων. Ανάπτυξη πανεπιστημιακών εκδόσεων. Βιβλιοθήκες, αμφιθέατρα, εργαστήρια, κέντρα ηλεκτρονικών δικτύων, φοιτητικών εστιών, εστιατορίων κ. ά. Νομίζω ότι, μία οποιαδήποτε κυβέρνηση θα ήταν έντιμη, εάν έλεγε, θα φτιάξω φοιτητικές εστίες, θα φτιάξω αίθουσες διδασκαλίας, θα στελεχώσω τα πανεπιστήμια με καθηγητές και τότε θα σας προτείνω τις μεταρρυθμίσεις μου. Μόνο έτσι…
Το έβδομο σημείο, στο οποίο δίνουμε εξαιρετική σημασία επίσης είναι οι υποτροφίες. Να δοθούν όσες χρειάζονται σε αγόρια και κορίτσια για να μορφωθούν, να ζήσουν ανθρώπινα, να ολοκληρώσουν τις προπτυχιακές και μεταπτυχιακές τους σπουδές.
Το όγδοο σημείο, είναι η μόνιμη απασχόληση των μελών του διδακτικού και ερευνητικού προσωπικού, η οποία έχει δύο πλευρές. Η μία είναι ότι, έχουν δικαίωμα να έχουν μόνιμη απασχόληση και δεν μπορεί να έχουμε νέους καθηγητές, που έχουν πάρει το πτυχίο, έχουν πάρει master, έχουν πάρει τα διδακτορικά τους, έχουν γράψει τις εργασίες τους και είναι συμβασιούχοι με μισθούς των 700 και των 800 ευρώ... Και η δεύτερη είναι για να προφυλάξουμε το Πανεπιστήμιο. Δεν μπορεί να έχουμε πανεπιστημιακούς, οι οποίοι εμφανίζονται κάποιες στιγμές στο Πανεπιστήμιο και συγχρόνως περνάνε όλες τις δραστηριότητες και όλο τους το χρόνο σε ιδιωτικές εταιρίες ή άλλου. Ό,τι ισχύει με το Εθνικό Σύστημα Υγείας θα έπρεπε να ισχύει και στα Πανεπιστήμια. ... Μόνιμη απασχόληση για όλους. Και ως δικαίωμα των καθηγητών, αλλά και ως υποχρέωσή τους απέναντι στο δημόσιο πανεπιστήμιο.
Το ένατο θέμα, που θα ήθελα να αναφέρω βέβαια είναι το θέμα του ασύλου. Καταρχήν ας σταματήσει να εμφανίζεται το Πανεπιστήμιο ως Κορυδαλλός και άντρο δολοφόνων. Και φυσικά είναι σαφές ότι, όταν σταματήσει η ασφυκτική πίεση της κυβέρνησης στα Πανεπιστήμια, δεν θα έχουν δυνατότητες κάποιοι να δημιουργούν εκδηλώσεις βίας, οι οποίες τελικά είτε υπαγορεύονται είτε όχι, βοηθούν την κυβέρνηση. Κατοχύρωση του ασύλου.
Και τελευταίο σημείο. Η χρηματοδότηση της παιδείας. Είμαστε η χώρα των 25 της Ευρωπαϊκής Ένωσης με το χαμηλότερο ποσοστό του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος για την Παιδεία. Έτσι θα προχωρήσουμε; Έτσι θα γίνουν οι μεταρρυθμίσεις; Είναι βασικός στόχος του κόμματός μας το 5% ως αφετηρία. Όχι ως τέλος, όχι ως άκρη του τούνελ. Αν θέλουμε κυριολεκτικά να δώσουμε μια ώθηση στη χώρα μας, μια αναπτυξιακή ώθηση, νομίζω ότι πρέπει να είμαστε σε λίγο από τις χώρες εκείνες που έχουν τις υψηλότερες και τις πιο αποτελεσματικές χρηματοδοτήσεις για τη δημόσια παιδεία, για το δημόσιο πανεπιστήμιο, για την έρευνα.
Αυτές είναι οι δέκα προτάσεις του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς. Μέσα από ʽδω τις προτείνουμε και στην ελληνική κοινωνία και πιστεύουμε ότι, όπως υπήρξε η στήριξη στην πάλη ενάντια στην αναθεώρηση του άρθρου 16, θα υπάρξει και η στήριξη σε μια προγραμματική ανανέωση του δημόσιου πανεπιστημίου που θα δίνει ποιοτική και δωρεάν εκπαίδευση σε όλα τα ελληνόπουλα.»