Είναι μία κυβερνητική μεθόδευση η οποία, πιστεύω, ότι δεν υπηρετεί το δημοκρατικό διάλογο και τις δημοκρατικές αρχές και αξίες της Πανεπιστημιακής κοινότητας.
- Σε τι συνίσταται η μεθόδευση;..
Η διαδικασία και οι συνθήκες μέσα στις οποίες κατατίθεται αυτό το νομοσχέδιο δεν διαμορφώνουν όρους διαλόγου. Απεναντίας, διαμορφώνουν όρους αντιδικίας, κατά τη διάρκεια της οποίας συστηματικά επιχειρήθηκε από την κυβέρνηση να ενοχοποιηθούν οι φοιτητές και οι πανεπιστημιακοί, που δεν συμφωνούν με τις δικές της αντιλήψεις.
Θα επισημάνω ότι δεν δίδονται απαντήσεις σε πολύ σοβαρά ζητήματα, που είναι η αιτία όλων των προβλημάτων, όπως λ.χ. το πρόβλημα της συστηματικής υποχρηματοδότησης της Παιδείας. Και αυτά που εξαγγέλλονται δεν έχουν καμία πρόβλεψη στον Προϋπολογισμό. Απεναντίας, εξακολουθεί η κυβέρνηση να υποχρηματοδοτεί την Παιδεία, την ίδια ώρα που στις διακηρύξεις της αναγορεύει την Παιδεία –και σωστά- ως πρώτο εθνικό στόχο.
Αυτό το νομοσχέδιο δεν θα λύσει υπάρχοντα προβλήματα...
- Ούτε η χρηματοδότηση θα τα λύσει....
.. Δεν θα λύσει αυτό το νομοσχέδιο υπάρχοντα προβλήματα. Θα δημιουργήσει κι άλλα προβλήματα Η υπερχρηματοδότηση θα δώσει τη δυνατότητα να υπάρξει με συνέπεια και διάρκεια ένας σχεδιασμός μεσοπρόθεσμος έτσι ώστε να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα.
Προβλήματα στην Παιδεία υπάρχουν. Αυτά τα υπαρκτά προβλήματα δυστυχώς χρησιμοποιούνται προκειμένου να προωθηθούν επιλογές οι οποίες έχουν ένα εμφανές χαρακτηριστικό. Είναι ένας νεοφιλελεύθερος νεοσυντηρητισμός. Η ακαδημαϊκή κοινότητα υποβαθμίζεται, η δημοκρατική αυτονομία επίσης περιορίζεται, η δημόσια χρηματοδότηση δεν ενισχύεται, στο ακαδημαϊκό άσυλο μπαίνουν διαδικασίες οι οποίες ουσιαστικά φαλκιδεύουν μια από τις σοβαρές κατακτήσεις ...
- Σε τι φαλκιδεύεται το άσυλο όταν γίνονται έκτροπα της έκτασης και της μορφής που έχουμε.. .. αποκρουστικά για όλη την κοινωνία .... Σε τι φαλκιδεύεται όταν το Πρυτανικό Συμβούλιο θα μπορεί να δίνει την άδεια ...;....
Δεν αμφισβητεί κανείς ότι υπάρχουν προβλήματα από καταχρηστικές συμπεριφορές ή από την μη εφαρμογή της υπάρχουσας νομοθεσίας. Η υπάρχουσα νομοθεσία είναι πλήρης και θα μπορούσε και θα έπρεπε να εφαρμοστεί. Κι αν δεν εφαρμόζεται, την ευθύνη δεν την έχουν σήμερα άλλοι, παρά μονάχα εκείνοι οι οποίοι εκ των πραγμάτων άσκησαν εντός των Πανεπιστημίων κυβερνητικό παραγοντισμό.
Στον χώρο των Πανεπιστημίων επιρροές ασκούν και οι κυβερνήσεις, επιρροές ασκούνται και από άλλες πλευρές προκειμένου να εξασφαλιστούν οι επιθυμητές, αν θέλετε, διασυνδέσεις.
- Αυτή την κριτική που κάνετε την βρίσκω θεμιτή, αλλά δεν είναι καθόλου το είδος της κριτικής που έχει κάνει ο ΣΥΝ έως τώρα.....
Είναι μια κριτική ουσιαστική και είναι σε συνέπεια με εκείνα τα οποία και κατ΄ επανάληψη έχω υποστηρίξει και βιωματικά έχω αποκομίσει. Έχω διαμορφωθεί μέσα από αγώνες για το ακαδημαϊκό άσυλο.
- Το λέω . ..... δεν έχω ακούσει τον ΣΥΝ να λέει, γιατί η αστυνομία, ενώ έβλεπε τους άλλους να πετάνε τις μολότωφ, δεν τους συνέλαβαν...;;...
Όχι.. όχι. Για όλα αυτά τα γεγονότα υπάρχει πλήρης αποδοκιμασία και διαχωρισμός της ευθύνης. Το θέμα ακριβώς εδώ έγκειται. Να μην χρησιμοποιούνται υπαρκτά γεγονότα, για τα οποία δεν έχουν ευθύνη το φοιτητικό κίνημα και οι ακαδημαϊκοί δάσκαλοι, να μην χρησιμοποιούνται τέτοια γεγονότα για να προωθούνται λύσεις οι οποίες αλλάζουν τις λειτουργίες και τα χαρακτηριστικά ενός θεσμού.
Άκουσα την κυβερνητική άποψη ότι όλα αυτά είναι επί της διαδικασίας Όχι. Είναι επί της διαδικασίας αλλοίωση της ουσίας. Και αυτά αποτελούν μεθοδεύσεις. Η θεσμική ειλικρίνεια επιβάλλει να διαμορφωθεί ένα κλίμα συνεννόησης και ειλικρινούς διαλόγου μεταξύ όλων των παραγόντων της ακαδημαϊκής κοινότητας έτσι ώστε να αντιμετωπιστούν τέτοια φαινόμενα τα οποία, σε τελευταία ανάλυση, βλάπτουν και το Πανεπιστήμιο και το ανθρώπινο δυναμικό του.
Διερωτώμαι ως ένας απλός άνθρωπος. Κάθε μεταρρύθμιση σε οποιονδήποτε κρίσιμο τομέα της δημόσιας ζωής, της οικονομίας, της ανάπτυξης, της κοινωνίας, προϋποθέτει, εκτός των άλλων, κι ένα ανθρώπινο δυναμικό το οποίο θα ενεργοποιηθεί έτσι ώστε οι αλλαγές αυτές να πάρουν σάρκα και οστά. Ποια μεταρρύθμιση μπορεί να εφαρμόσει η κυβέρνηση όταν βάζει στη γωνία με αυτό το πνεύμα αντιδικίας ακαδημαϊκούς και φοιτητές και περιμένει να λυθεί το πρόβλημα με τις διαδικασίες του κοινωνικού αυτοματισμού, δηλαδή με συνθήκες ήττας-νίκης, επιβολής και επικράτησης.
Δεν λύνονται έτσι τα προβλήματα της Παιδείας. Και σε τελευταία ανάλυση, η άποψή μου είναι ότι δεν λύνεται έτσι κανένα θέμα θεσμικών, διαρθρωτικών αλλαγών. Αν δεν εκθέσεις, αν δεν ενεργοποιήσεις, αν δεν κατακτήσεις αξιοπιστία, εάν δεν ανοίξεις τη δυνατότητα αυτά που λες να γίνουν πραγματικότητα ενισχύοντας τη χρηματοδότηση, δεν πρόκειται να κάνεις τίποτε άλλο διαφορετικό. Θα επαναλάβεις εκείνο το οποίο όλες οι κυβερνήσεις και όλοι οι υπουργοί έχουν κατά καιρούς επιφυλάξει σ΄ αυτόν τον τόπο.
Η Παιδεία μπαίνει στο κρεβάτι του Προκρούστη και ο καθένας γίνεται μαθητευόμενος μάγος επ΄ αυτής.
Για τις πολιτικές εξελίξεις
- Διάβασα με ενδιαφέρον τη συνέντευξη που δώσατε την Κυριακή στην «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία» και στο συνάδελφο Φ. Παπούλια. Και ήθελα να σας ρωτήσω, επειδή εκεί αναφερθήκατε στο ζήτημα της ανασυγκρότησης της κεντροαριστεράς, της ενοποίησης... της ανασυγκρότησης.... Ήθελα να ρωτήσω κατά πόσο βλέπετε η Παιδεία, και μάλιστα στη συγκεκριμένη συγκυρία...., μπορεί να αποτελέσει πλατφόρμα για μια τέτοια εξέλιξη....
Εκείνο το οποίο εμένα με απασχολεί είναι αυτό το πλειοψηφικό προοδευτικό ρεύμα στην κοινωνία να μπορέσει να συζητήσει για την επόμενη μέρα, να ανασυγκροτήσει δηλαδή αυτή την πλειοψηφική του παρουσία και να πάρει πρωτοβουλίες οι οποίες θα οδηγήσουν στην ανασυγκρότηση του ευρύτερου χώρου. Δεν μιλάω ούτε για κεντροδεξιά, ούτε για κεντροαριστερά, ούτε για συμπαρατάξεις, ούτε για συμπράξεις, ούτε για συμμαχίες, ακριβώς διότι τέτοιες ορολογίες έρχονται από το παρελθόν, έχουν και αποτύχει και κατά καιρούς έχουν αποδυναμωθεί από την μεταχείριση η οποία τους επιφυλάχθηκε.
Θεωρώ, όμως, ότι μεγάλα ζητήματα εθνικής στρατηγικής, όπως είναι η Παιδεία, η διεύρυνση και κατοχύρωση του σύγχρονου κοινωνικού κράτους, η υπεράσπιση των δημοκρατικών εγγυήσεων για ένα κράτος δικαίου των δικαιωμάτων και των ελευθεριών, το οποίο θα απαντά στις πολλαπλές προκλήσεις συρρίκνωσης αυτών των εγγυήσεων, είναι τα μεγάλα θέματα της προστασίας του περιβάλλοντος, είναι θέματα πάνω στα οποία μπορούν πραγματικά να αναδειχθούν και καινούργιες ιδέες και πρωτοποριακές δράσεις και να διαμορφωθεί ένα άλλο κλίμα αισιοδοξίας στην κοινωνία.
- Σύμφωνοι... Αλλά με το μεγάλο κόμμα του ευρύτερου χώρου που περιγράφετε.. που είναι το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, βρεθήκατε απολύτως απέναντι στο ζήτημα του άρθρου 16 για παράδειγμα...
Το άρθρο 16, πιστεύω, ότι δεν υπηρετεί το ρόλο μιας δημόσιας Παιδείας. Είναι φανερό ότι σε κρίσιμα θέματα, που έχουν σχέση με το δημόσιο συμφέρον η κοινωνία αντιδρά. Δεν είναι τυχαίο ότι η κοινωνία είναι άκρως επιφυλακτική έως αρνητική στην επιχειρηθείσα τροποποίηση του άρθρου 16 στο Σύνταγμα, ούτε επίσης είναι τυχαίο ότι η κοινωνία έχει εκδηλώσει μια ενεργό συμμετοχή, που παίρνει τα χαρακτηριστικά επιμέρους κινημάτων, για την προστασία του περιβάλλοντος, όταν επιχειρείται να τροποποιηθεί το άρθρο 24 του Συντάγματος.
Η σημερινή ελληνική κοινωνία είναι φορτωμένη πολλά προβλήματα. Ξέρει ποιες είναι οι αιτίες των προβλημάτων. Προκύπτουν αυτά τα προβλήματα από τις πολιτικές που εφαρμόζονται. Ζητάει αντισταθμίσματα, αντίβαρα, έτσι ώστε να μπορέσει να κρατήσει την κοινωνική της συνοχή ..
- Έχετε έντονες απόψεις για μια μεγάλη σειρά από κρίσιμα ζητήματα. Ήθελα να ρωτήσω, γιατί τότε αποφασίσατε να μη διεκδικήσετε την είσοδό σας στην επόμενη Βουλή....
Είναι μια απόφαση την οποία πήρα με νηφαλιότητα και ηρεμία. Δεν είναι απόφαση της στιγμής. Νομίζω ότι και οι απόψεις μου και οι δυνατότητες να αναπτύσσω την οποιαδήποτε πολιτική παρέμβαση είναι ανεξάρτητες από την βουλευτική ιδιότητα.
- Με αφετηρία ή παράλληλα με την απόφασή σας εκδηλώθηκε και μια άλλη κίνηση, η γνωστή επιστολή των 10 στελεχών στην ΚΠΕ... Υπάρχει μια κινητικότητα στον ΣΥΝ .... που καταλύτης υπήρξε η ανακοίνωση της δικής σας απόφασης. Πώς βλέπετε αυτή την κινητικότητα, πέρα από το δικό σας προσωπικό ζήτημα....
Νομίζω ότι ο ΣΥΝ πρέπει να διευρύνει, να ενισχύει και να στηρίζει τη βασική λειτουργία των δημοκρατικών διαδικασιών, που είναι η σύνθεση. Και με νηφαλιότητα και ψυχραιμία πρέπει η ηγεσία του ΣΥΝ να υπολογίσει όλες αυτές τις παρατηρήσεις, όλες τις κριτικές, γιατί φέρνουν πλούτο ιδεών και σε τελευταία ανάλυση αντιπροσωπεύουν αυτό το ευρύ φάσμα πολιτικών αντιλήψεων και κοινωνικών ευαισθησιών που υπάρχει σ΄ έναν χώρο όπως είναι η δημοκρατική Αριστερά των κοινωνικών κινημάτων και της οικολογίας.
- ..... Νομίζω πως είναι μια παραδοσιακή μάχη γενεών από μια άλλη άποψη.....
Δεν πρέπει να αντιμετωπίζονται έτσι τα θέματα της ανανέωσης. Τα θέματα της ανανέωσης έχουν να κάνουν περισσότερο με τις ιδέες, με τις πρακτικές, με τις νοοτροπίες και πολύ λιγότερο με τις ηλικίες. Εν πάση όμως περιπτώσει αυτό είναι μέσα στη ζωή. Διαφορετικό το πλαίσιο των γεγονότων και των συνθηκών μέσα στο οποίο διαμορφώθηκα εγώ στα τελευταία 50 χρόνια του 20ου αιώνα και διαφορετικό το πλαίσιο μέσα στο οποίο διαμορφώνονται σήμερα στα πρώτα 50 χρόνια του 21ου αιώνα οι καινούργιες γενιές. Είναι μια άλλη εποχή η σημερινή. Καλό είναι λοιπόν να υπάρχει εξέλιξη και στους κομματικούς οργανισμούς, ανάλογη με τις μεγάλες αλλαγές που γίνονται στον περίγυρό μας.
Θέλω όμως με επιμονή να επισημάνω ότι τα ζητήματα της πολιτικής ανανέωσης έχουν να κάνουν με δημοκρατικές διαδικασίες, με συνθέσεις ιδεών και απόψεων, με δημιουργία νέων προτάσεων και παρεμβάσεων και κυρίως με διαφορετικό τρόπο συμπεριφοράς των κομμάτων απέναντι στην κοινωνία. Η κοινωνία αυτή τη στιγμή απομακρύνεται από την πολιτική και τα κόμματα, την απόσταση την καταλαμβάνει η μιντιοκρατία, η ηγεμονία των ΜΜΕ. Εκείνο που χρειάζεται είναι να αποκατασταθεί η σχέση εμπιστοσύνης μεταξύ κοινωνίας και πολιτικής και να ανακτηθεί η παρέμβαση της κοινωνίας έτσι ώστε να μην οδηγηθούμε στην απόσυρση της κοινωνίας. Να επανέλθει η πολιτική στην κοινωνία και η κοινωνία στην πολιτική.
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS