22/01/2004

Θέλουμε έναν Αθλητισμό για τον άνθρωπο και όχι για τα κέρδη | Παρέμβαση του εκπροσώπου του Συνασπισμού Ι.Συναδινού (υπεύθυνου του Αθλητικού Τμήματος της ΚΠΕ) στο διεθνές σεμινάριο του Υπουργείου Πολιτισμού για τη βία στον αθλητισμό

Κ.κ Υπουργοί, εκπρόσωποι κομμάτων και φορέων των Ευρωπαϊκών χωρών

Το ενδιαφέρον του Συνασπισμού της Αριστεράς για το πρόβλημα της βίας στον αθλητισμό είναι δεδομένο κι έχει εκφρασθεί με δημόσιες τοποθετήσεις, ανακοινώσεις και πρωτοβουλίες επανειλημμένα.

Οι τρόποι προσέγγισης και οι διαφορετικές ερμηνείες που δίνονται για το φαινόμενο της βίας στη κοινωνία και τον αθλητισμό ειδικότερα είναι γνωστές και δεν πρόκειται να σας κουράσω επαναλαμβάνοντας τις.

Γνωρίζουμε όλοι και την ιδέα που προσδίδει στον αθλητισμό την ιδιότητα της «βαλβίδας ασφαλείας», η οποία ανοίγει ώστε να γίνει εκτόνωση της συσσωρευμένης έντασης των κοινωνικών ομάδων. Εάν οι αιτίες συσσώρευσης έντασης είναι αντικείμενο γενικότερης μελέτης, αλλά και αποτέλεσμα των εφαρμοζόμενων οικονομικών και κοινωνικών πολιτικών τα τελευταία είκοσι χρόνια στη χώρα μας, αντικείμενο δράσης μιας αθλητικής ηγεσίας θα έπρεπε να είναι η δημιουργία προϋποθέσεων ώστε η εκτόνωση αυτή να μη γίνεται με τρόπο αντικοινωνικό, να μη διαιρεί ακόμα περισσότερο την κοινωνία με κριτήρια εθνοκεντρικά ή τοπικιστικά, ώστε εντέλει να μη κουκουλώνονται οι πραγματικές - κοινωνικές αντιθέσεις, τα πραγματικά προβλήματα της ζωής των πολιτών.

Ένας απολύτως αποτελεσματικός τρόπος για να προστατευθεί ο αθλητισμός από εισαγόμενα σ' αυτόν αρνητικά φαινόμενα, είναι η ουσιαστική ένταξή του στη κοινωνική πολιτική του κράτους. Στο σημείο αυτό λοιπόν κύριοι υπουργοί δεν τα έχετε πάει καθόλου καλά. Έχετε πλήρως αγνοήσει την παιδαγωγική πλευρά του αθλητισμού, την πρόληψη και μονίμως μεταθέτετε τις δικές σας ευθύνες σε άλλους φορείς.

Προσπαθείτε να βρείτε τρόπο αντιμετώπισης της βίας που προκαλούν 16χρονα παιδιά, στα οποία όμως ποτέ δεν δώσατε τη δυνατότητα να αθληθούν τα ίδια, ώστε να βιώσουν αυτό που αισθάνεται ένας αθλητής ακόμα και ο επαγγελματίας, ώστε να μπορούν να σέβονται την προσπάθεια και του αντίπαλου.

Αντιθέτως, κύριοι της κυβέρνησης, χτίσατε με μεγάλη επιμέλεια και πιστότητα ένα αθλητικό οικοδόμημα το σχέδιο και τα θεμέλια του οποίου είναι έργο της Ν. Δημοκρατίας. Συμβάλατε τα μέγιστα ώστε οι νέοι να θεωρούν αθλητισμό αυτό που προσφέρει σήμερα το επαγγελματικό του σκέλος, με όλα τα αρρωστημένα φαινόμενα που το ακολουθούν. Παραδώσατε μια χρήσιμη κοινωνική δραστηριότητα στους νόμους της αγοράς και του κέρδους, στη δράση και επαγγελματιών οπαδών.

Διότι αφού καταρχήν οδηγήσατε τη νεολαία στην εξέδρα σαν παθητικό θεατή, τώρα πια εξέλειπε κι αυτό. Οι παθητικοί θεατές μπορούν να παρακολουθούν αθλητικά γεγονότα και από την άνεση του σπιτιού τους. Απέμεινε λοιπόν ο αθλητισμός ως προϊόν κι όχι ως δραστηριότητα των νέων.

Στα γήπεδα σήμερα πηγαίνουν οι οργανωμένοι οπαδοί και μερικοί τελευταίοι ρομαντικοί. Κυριαρχούν οι οργανωμένοι σύνδεσμοι. Γιατί πρέπει να υπάρχουν οι σύνδεσμοι; Όταν ένας φίλαθλος αγαπά την ομάδα γιατί δεν μπορεί να εγγραφεί κατευθείαν στον ερασιτεχνικό σύλλογο αλλά πηγαίνει στον «παρασύλλογο». Μήπως γιατί κάποιοι δεν θέλουν τους αγνούς φιλάθλους στα κέντρα των αποφάσεων; �Ένα θέμα λοιπόν είναι ο εκδημοκρατισμός των ερασιτεχνικών συλλόγων που έχουν καταντήσει κλειστές λέσχες και απρόσιτες στους φιλάθλους.

Κάνατε μια προσπάθεια με τον αθλητικό νόμο να ελέγξετε τους συνδέσμους, να θεσμοθετήσετε την συνυπευθυνότητα των ΠΑΕ. Δεν μπορέσατε να κάνετε το απλούστερο, δηλαδή να ξεχωρίσετε τους καταστατικά νόμιμους συνδέσμους από τις άτυπες αλλά οργανωμένες ομάδες, οι οποίες ελέγχονται από εξωθεσμικούς παράγοντες. Τελικά μόνοι σας υπονομεύσατε το νόμο και τη δυνατότητα λύσης του προβλήματος, δίνοντας παράταση στην εφαρμογή του νόμου, μετατρέποντας τον σε λάστιχο κατά το δοκούν. Γιατί; Ποιόν φοβηθήκατε ότι θα στεναχωρήσετε από την πιθανή εφαρμογή του δικού σας νόμου;

Πρόσφατα σε συνέντευξη του κυρίου Λιάνη ακούσαμε μια έκφραση που έχει γραφτεί κατά κόρον σε εφημερίδες της αριστεράς. «Θα κόψουμε τον ομφάλιο λώρο των συνδέσμων με τις ΠΑΕ». Και πράγματι, ποια υγιώς και επιχειρηματικά σκεπτόμενη ανώνυμη εταιρεία μπορεί να αποδεχθεί την εκμετάλλευση ονομάτων και συμβόλων από ομάδες επαγγελματιών φιλάθλων και ποια δεν θα αντιδρούσε αν συνέβαινε αυτό χωρίς την συναίνεσή της ;

Εδώ όμως δεν συμβαίνει αυτό. Ο ομφάλιος λώρος όμως δεν είναι μόνο τα εισιτήρια, οι φανέλες, άντε και τα κασκόλ των οπαδών. Υπάρχει ένα ολόκληρο σύστημα που έχει σημαντικούς τζίρους και περιλαμβάνει αθλητικά ΜΜΕ, μερίδα αθλητικογράφων, γραφεία τουριστικών εκδρομών, μάνατζερ αθλητών, μικροεμπόρους αθλητικών ειδών και φυσικά τους επαγγελματίες οπαδούς που κάνουν και τη βρώμικη δουλειά, τη λάντζα. Αυτό το σύστημα ως τώρα δεν είχατε το θάρρος να το ακουμπήσετε. Για να μην αναφερθώ στις άθλιες οπαδικές εκπομπές, που υποβαθμίζουν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, που προκαλούν, καθυβρίζουν, προετοιμάζουν το κλίμα αλλά και ανοικτά διοργανώνουν τα επεισόδια, ενέδρες σε αντιπάλους οπαδούς, σε αθλητές κλπ.

Γιατί δεν παρεμβαίνει το ραδιοτηλεοπτικό συμβούλιο; Ποιος είναι υπεύθυνος για την λειτουργία των θεσμών; Οι αθλητικοί φορείς ή η καθ� ύλην αρμόδια κυβέρνηση;

Ο ομφάλιος λώρος όμως κύριοι έχει και τις πολιτικές του προεκτάσεις. Το χώρο του αθλητισμού τον γνωρίζουμε όλοι πολύ καλά. Γνωρίζουμε πρόσωπα και πράγματα. Γνωρίζουμε και τους πολιτευτές των δυο μεγάλων κομμάτων του ΠΑΣΟΚ και της Ν. Δημοκρατίας που ανακατεύονται στα διοικητικά των ΠΑΕ, γνωρίζουμε και μερικά «καλά» παιδιά συνδέσμων που έχουν άμεση σχέση μαζί τους. Για αυτή την πλευρά του φεγγαριού απόλυτη σιωπή. Δεν μπορεί όμως άλλα να λέμε στις πολιτικές συζητήσεις, άλλα στις επιστημονικές ημερίδες κι άλλα να κάνουμε όταν πηγαίνουμε στις ποδοσφαιρικές μας ομάδες.

Τελειώνω εδώ. Εμείς, ο Συνασπισμός της Αριστεράς λέμε. Θέλουμε ένα αθλητισμό για τον άνθρωπο κι όχι για τα κέρδη. Ένα αθλητισμό ενταγμένο ισότιμα στη κοινωνική πολιτική του κράτους. Αυτό τον αθλητισμό ούτε εσείς κύριοι της κυβέρνησης, αλλά ούτε εσείς της αξιωματικής αντιπολίτευσης δε μπορείτε να τον προσφέρετε στην ελληνική νεολαία.