«Φοβάμαι ότι η Κυβέρνηση έχει εμπλακεί σε μια μεγάλη περιπέτεια παρασύροντας ολόκληρη την εκπαιδευτική κοινότητα και την κοινωνία. Αυτό φαίνεται από το γεγονός ότι η προσπάθεια για να προωθηθούν αυτές οι αλλαγές, συνοδεύεται και με συνεχώς νέες εκτροπές από το δημοκρατικό τρόπο λειτουργίας της κοινωνίας. Είναι εντυπωσιακό ότι έχουμε φαινόμενα που είχαμε σε άσχημες εποχές της πολιτικής ζωής της μεταπολεμικής Ελλάδας
Είδαμε διάφορα φαινόμενα, τις σιδερογροθιές, τους κουκουλοφόρους, που κατά τη γνώμη μου είναι ο στενός σύμμαχος της Κυβέρνησης. Βλέπουμε φαινόμενα ΕΚΟΦ πια, αγανακτισμένους πολίτες.
Είναι λάθος ο δρόμος της Κυβέρνησης. Είναι μια λανθασμένη αντίληψη για την παιδεία. Πανεπιστημιακή αντίληψη και πολιτική σημαίνει ότι δημιουργώ συνθήκες εμπιστοσύνης, διαλόγου, συνεργασίας των διαφόρων φορέων μέσα στην εκπαιδευτική κοινότητα, με τις δυσκολίες που έχει φυσικά, και χωρίς να είναι κανένας ρομαντικός, με τις τριβές, με τα κατεστημένα, με τις πολιτικές αντιθέσεις που υπεισέρχονται , αλλά παρόλα αυτά, προσπαθώ να δημιουργήσω ένα πλαίσιο εμπιστοσύνης. Αυτό δεν μπορεί να το κάνει η Κυβέρνηση.
Έχουμε μια κατάσταση, η οποία επιδεινώνεται μέρα με τη μέρα. Αυτός ο νόμος και τα άρθρα του στην πραγματικότητα είναι ένα είδος εκτελεστικού νόμου, του αναθεωρητέου άρθρου 16 και κινείται μέσα σε ένα πλαίσιο ότι θα αλλάξει το άρθρο 16. Τώρα που όπως φαίνεται δεν θα αλλάξει το άρθρο 16, μπορεί να μείνει ίδιος αυτός ο νόμος; Δεν παίζει καθόλου ρόλο το πλαίσιο; Αν έχουμε ένα πλαίσιο, στο οποίο είναι αποκλειστικά δημόσια, κρατική η ανώτατη εκπαίδευση ή αν είμαστε σε ένα πεδίο αντίστοιχο με αυτό που έχουμε στον τηλεοπτικό χώρο, δεν παίζει κανένα ρόλο, δεν αλλάζει τίποτα; Το αντιμετωπίζουμε με τον ίδιο τρόπο;
Νομίζω ότι το νομοσχέδιο αυτό δε μπορεί να σταθεί, γιατί ήταν ενταγμένο σε μία άλλη λογική και γιατί κινείται σε μια πολύ αρνητική κατεύθυνση.»
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS