Αυτό τον καιρό οι γυναίκες δέχονται πολλαπλή επίθεση στα οικονομικά και κοινωνικά δικαιώματα τους.
Η φτώχεια αυξάνεται διαρκώς, το 25% του ελληνικού λαού ζει κάτω από το όριο της φτώχειας και η πλειοψηφία είναι φυσικά γυναίκες.
Η ανεργία καλά κρατεί! Με τα στοιχεία του τρίτου τριμήνου του 2006 η ανεργία είναι 8,3%. Στις γυναίκες είναι 13,3% και στους άνδρες 5,4%. Στις γυναίκες 15-29 χρονών αγγίζει το νούμερο του 25%.
Τα στοιχεία αυτά καταγγέλθηκαν από τους συνδικαλιστές ως χαλκευμένα, γιατί αποκρύπτονται οι 100.000 άνεργοι που δεν δηλώνονται πουθενά, οι πάνω από 30.000 άνεργοι που είναι στα προγράμματα εκπαίδευσης ανέργων (STAGE) και εκείνοι που έχουν βγει από την αγορά εργασίας διότι δεν ελπίζουν πλέον σε τίποτα. Από αυτούς οι περισσότερες είναι γυναίκες.
Και στο βάθος παραμονεύει η flexicurity (ελαστικότητα με ασφάλεια), που γενικεύει την μερική απασχόληση και την ευελιξία στην εργασία, που θα μοιράσει μία θέση εργασίας (8ωρο) σε δύο θέσεις ( 4ωρο), με την ανάλογη αμοιβή. Που θα καταργήσει το όριο των απολύσεων και θα δημιουργήσει σε όλη την Ευρώπη στρατιές εργαζόμενων φτωχών.
Η εκμετάλλευση στην εργασία κορυφώνεται με κακοπληρωμένη, κάτω του ελάχιστου ορίου, και ανασφάλιστη εργασία, βία και σεξουαλική παρενόχληση και με άμεση απόλυση σε περίπτωση καταγγελίας.
Η βία κατά των γυναικών είναι σε έξαρση που, σε ορισμένες περιπτώσεις, φτάνει μέχρι και τη δολοφονία. Ο εξαναγκασμός αλλοδαπών γυναικών σε πορνεία συνεχίζεται με πρωτοφανούς αγριότητας βασανισμούς.
Οι νόμοι, περί ίσης μεταχείρισης ανδρών και γυναικών στην εργασία, κατά της ενδοοικογενειακής βίας, και κατά της εξαναγκαστικής πορνείας, αγνοούνται προκλητικά όχι μόνο από τους δράστες, αλλά από τους εργοδότες, τις δικαστικές αρχές, τους δικηγόρους, την αστυνομία.
Οι δράστες αντιμετωπίζονται επιεικώς ή αθωώνονται και οι μαστροποί σπάνια τιμωρούνται.
Το πιο εξοργιστικό όμως, είναι η συμπεριφορά των ΜΜΕ. Πλήρως χειραγωγημένα από την κυβέρνηση, από συντηρητικούς πολιτικούς και εκκλησιαστικούς κύκλους, προπαγανδίζουν έντεχνα μέσα από τις ειδήσεις, τις συζητήσεις, αλλά και τις τηλεοπτικές σειρές, τις πιο αντιδραστικές απόψεις για τον ρόλο, την παρουσία και την φύση των γυναικών.
Ούτε ένα κανάλι κρατικό ή ιδιωτικό δεν έχει μία μόνιμη εκπομπή για τα ζητήματα της ισοτιμίας γυναικών και ανδρών Οι εκδηλώσεις του φεμινιστικού κινήματος σπάνια βγαίνουν στην δημοσιότητα.
Στις μέρες μας η κύρια απασχόληση των ΜΜΕ είναι η παραπλάνηση και η συκοφάντηση των αγώνων της πανεπιστημιακής κοινότητας για την υπεράσπιση του δημόσιου πανεπιστήμιου και την αναβάθμιση της παιδείας. Το ζήτημα αυτό αφορά και τις γυναίκες διότι η παιδεία είναι κοινωνικό και δημόσιο αγαθό και όλοι/ όλες δικαιούνται να το έχουν. Επιπλέον, αφορά ιδιαίτερα τις γυναίκες, μιας και οι φοιτήτριες είναι πολύ περισσότερες από τους φοιτητές.
Ο Συνασπισμός θεωρεί ότι συστατικό στοιχείο μιας δημοκρατικής λειτουργίας των ΜΜΕ είναι και η υπεράσπιση των αγώνων των γυναικών και η αναγνώριση των δικαιωμάτων τους.
Υπερασπίζουμε τους αγώνες του κινήματος των εργαζομένων εναντίον της απορύθμισης των εργασιακών σχέσεων, της κατάργησης των συλλογικών συμβάσεων, της ιδιωτικοποίησης του κοινωνικού κράτους, ενάντια στην προσπάθεια κατάργησης των συνδικαλιστικών οργάνων
Ζητάμε,
To Γραφείο Τύπου