Αυτό το συμπέρασμα βγαίνει και από τα μέσα ενημέρωσης, αλλά είναι γεγονός ότι η δύναμη που έχει ορθώσει το ανάστημά της στην πολιτική των μεταρρυθμίσεων της Ν.Δ., η πολιτική δύναμη, γιατί σε επίπεδο κοινωνικό υπάρχουν πολλές δυνάμεις, είναι κυρίως ο Συνασπισμός. Και γι αυτό το λόγο ίσως έχουμε τη μεγαλύτερη, κατά τη γνώμη μου, πολιτική επίθεση ενάντια στην Αριστερά από την πλευρά της συντηρητικής παράταξης της Δεξιάς, που έχει εξαπολυθεί από την αρχή της μεταπολίτευσης μέχρι σήμερα.
Μιλάμε, για να χρησιμοποιήσω έναν ιστορικό όρο, για «αντικομμουνισμό» με όρους του 2007, δηλαδή μια συντονισμένη επίθεση της Δεξιάς ενάντια στο κόμμα της ανανεωτικής και ριζοσπαστικής Αριστεράς, η οποία συνοδεύεται και από μία εκστρατεία προβοκάτσιας ενάντια στην Αριστερά, που σήμερα έχει τη μορφή της κατηγορίας περί κουκουλοφόρων, όπως πριν από τη δικτατορία είχε τη μορφή της κατηγορίας των ΕΑΜοβουλγάρων ή οτιδήποτε άλλο.
Εμείς ζητάμε στήριξη, όχι μόνο πια από τις δυνάμεις που είναι φιλικές στο Συνασπισμό, όχι μόνο από το χώρο της Αριστεράς, ζητάμε απ' όλη τη δημοκρατική κοινωνία. Και γι αυτό και σήμερα στην Πολιτική Γραμματεία του ΣΥΝ θα εισηγηθώ να γίνει μια μεγάλη συγκέντρωση στήριξης του ΣΥΝ, των πολιτικών του στόχων, της δυναμικής του στην Αθήνα πριν από το Πάσχα.
Χρησιμοποίησα έναν όρο παραδοσιακό. Είναι ουσιαστικά αντιαριστερή επίθεση του σήμερα πια.
Θεωρώ θετικό ότι έγινε ένα δειλό βήμα, οι απόψεις του κ. Πάγκαλου ουσιαστικά αποσύρθηκαν από την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ.
Είναι λυπηρό να υπάρχουν πολιτικοί στο χώρο της αξιωματικής αντιπολίτευσης, οι οποίοι στρώνουν ένα πράσινο χαλί προκειμένου να περάσουν γαλάζια μέτρα. Ουσιαστικά αυτού του είδους οι πολιτικές, όση γραφικότητα κι αν έχουν, στην πραγματικότητα –και σε μια στιγμή μεγάλης αντιπαράθεσης της κυβέρνησης, όχι μόνο με τον ΣΥΝ, αλλά με όλο το πανεκπαιδευτικό κίνημα- ουσιαστικά συστρατεύονται με την κυβέρνηση και είναι συνεργάτες του κ. Πολύδωρα.
Ο ΣΥΝ δεν είναι το φοιτητικό κίνημα και δεν είναι το πανεκπαιδευτικό κίνημα. Είναι θετικό ότι το κίνημα αυτό αναπτύσσεται με έναν αυτόνομο τρόπο και ακηδεμόνευτο.
Δεύτερον. Στις πολιτικές μας ενέργειες δεν ανοίγουμε το τεφτέρι να δούμε ποιους θα κερδίσουμε, ποιους θα χάσουμε και αν το υπόλοιπο έχει πρόσημο συν ή πρόσημο πλην. Ο ΣΥΝ έχει στρατευθεί σε μεγάλες ιδέες και μεγάλες αξίες, τις οποίες έβαλε ουσιαστικά η φοιτητική νεολαία σε μια τελματωμένη κοινωνία, που είναι οι αξίες της ελευθερίας της γνώσης, οι αξίες των ακαδημαϊκών ελευθεριών, οι αξίες της δημόσιας και δωρεάν Παιδείας, οι αξίες των καλών Πανεπιστημίων και αυτές υπηρετεί και ο ΣΥΝ σε πολιτικό πια επίπεδο με την πολιτική του δράση.
Αυτό πιστεύω ότι είναι θετικό πρώτα απ' όλα για την κοινωνία. Δηλαδή εμφανίζεται μια πολιτική δύναμη η οποία λέει, μία άλλη Παιδεία είναι εφικτή, μία άλλη Ελλάδα είναι εφικτή, ένας άλλος κόσμος είναι εφικτός. Και πιστεύω ότι αυτό έχει και θα έχει ακόμη μεγαλύτερη στήριξη από πολύ ευρύτερες δυνάμεις απ' όσες εμπλέκονται σήμερα άμεσα στον εκπαιδευτικό χώρο.
Καλοδεχτή κάθε παρατήρηση, κάθε συμμετοχή των στελεχών του ΣΥΝ. Είμαστε ένα κόμμα που συζητάει δημιουργικά. Πιστεύω ότι δεν υπάρχει όμως σήμερα στέλεχος που, μπροστά στη δυναμική που έχει και μπροστά στην επίθεση που δέχεται, δεν θα στηρίξει αυτή την προσπάθεια του ΣΥΝ.
Μην είστε βιαστικοί. Νομίζω θα συζητήσουμε γι αυτό το θέμα. Υπάρχουν διαφορές μεταξύ των κομμάτων της αντιπολίτευσης. Υπάρχουν πολύ μεγάλες διαφορές ανάμεσα στον ΣΥΝ και στο ΠΑΣΟΚ. Είδατε και στο θέμα του άρθρου 16, όπου έχουμε ουσιαστικά διαφορετική κατεύθυνση και προσανατολισμό, αλλά και στο θέμα του νόμου-πλαισίου, όπου εμείς προβάλαμε ένα συνολικό αντι-νομοσχέδιο. Αλλά νομίζω ότι μπορεί να υπάρξουν κοινές ενέργειες στο θέμα της υπεράσπισης της δημοκρατίας απ' αυτή την επικίνδυνη επίθεση που κάνει η κυβέρνηση.
Εμείς προειδοποιούμε και σήμερα την κυβέρνηση, ζητάμε από την κυβέρνηση να προχωρήσει σε εκτόνωση της κρίσης. Να πάρει μαθήματα από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, Πρωθυπουργό το 1980, όταν δημοσίως ως Πρωθυπουργός δέχθηκε να ακυρωθεί η εφαρμογή του νόμου 815. Να πάρει μαθήματα από την κυβέρνηση Σημίτη, η οποία, μπροστά στη λαϊκή αντίδραση για το ασφαλιστικό νομοσχέδιο του Γιαννίτση, ουσιαστικά το απέσυρε. Της ζητάμε να κάνει αυτή την κίνηση εκτόνωσης, γιατί έχει όλες τις ευθύνες γι αυτά που γίνονται και γι αυτά που θα μπορούσαν να γίνουν. Και έχει κάθε ευθύνη για να προστατεύσει τους πάντες στη χώρα μας, και τους διαδηλωτές και από τις δυνάμεις της τάξης αλλά και από οποιεσδήποτε ομάδες βίας ουσιαστικά μπαίνουν σε ένα παιχνίδι το οποίο ευνοεί εκλογικά, πολιτικά κ.λπ. τη Ν.Δ. και γι αυτό το εκμεταλλεύεται η Ν.Δ.
Είναι ιστορική η απόφαση της Συγκλήτου του ΕΜΠ. Είναι εξαιρετικά σημαντική και δείχνει και το δρόμο που πρέπει να ακολουθηθεί για να φύγουμε από τη σημερινή ένταση, να ανοίξουν τα Πανεπιστήμια, να μπουν οι φοιτητές και οι φοιτήτριες στα μαθήματα, να γίνουν οι εξεταστικές περίοδοι και να βρεθούν άλλες λύσεις με βάση τις προτάσεις της πανεπιστημιακής κοινότητας για τα προβλήματα που έχουν τα Πανεπιστήμια.
Αυτή τη στιγμή δεν θέλω να σχολιάσω την στάση της ηγεσίας του ΚΚΕ. Για μας το μέτωπό μας σήμερα είναι αποκλειστικά η κυβέρνηση της Ν.Δ., οι πολιτικές στην Παιδεία αλλά και οι πολιτικές της στα ζητήματα των ελευθεριών και των ειρηνικών κινητοποιήσεων. Πιστεύω όμως ειλικρινά ότι όλοι οι κομμουνιστές στην κοινωνία μας στηρίζουν αυτή την προσπάθεια που κάνει ο ΣΥΝ να δημιουργηθεί ένα ευρύτερο μέτωπο αντιπαράθεσης μ' αυτές τις πολιτικές της κυβέρνησης.
Δεν θέλω να σχολιάσω. Το μέτωπό μας είναι η κυβέρνηση.
Είναι ένα συνέδριο που θα συζητήσουμε. Υπάρχουν διάφορα ζητήματα. Θα καταλήξουμε κάπου και η πορεία μας θα γίνει ακόμα πιο αποφασιστική και σαφής.
Αυτό είναι σωστό. Από την άλλη υπάρχει κάτι πολύ πιο ουσιαστικό για το θέμα του ΟΤΕ. Δηλαδή, όπως κάποτε ο εξηλεκτρισμός, στην αρχή του 20ου αιώνα, ήταν ο δρόμος για την ανάπτυξη μιας χώρας, σήμερα είναι οι τηλεπικοινωνίες και η πληροφορική, όπου έχουμε μια επανάσταση των γνώσεων και των τεχνολογιών. Χώρες, χωρίς να έχουν παρουσία σ' αυτόν τον τομέα, ουσιαστικά θα καταδικαστούν να είναι καθυστερημένες και στη γωνιά τις επόμενες δεκαετίες. Κι αυτό είναι το ουσιαστικό ζήτημα για μας. Και υπάρχει ένα κοινό στοιχείο σε όλες τις πολιτικές της κυβέρνησης, είτε αφορά στον τομέα της ανάπτυξης, είτε αφορά στο Πανεπιστήμιο, δηλαδή η μόνη προσφορά που μπορεί να κάνει αυτή η κυβέρνηση είναι να παραδώσει αυτούς τους χώρους στις ιδιωτικές επιχειρήσεις και ουσιαστικά να ευνουχίσει τη χώρα.»
To Γραφείο Τύπου