Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε. Και ευχαριστώ ιδιαίτερα σήμερα γιατί έχω την αίσθηση ότι μου δώσατε χαριστικά το λόγο. Βλέποντας τις εφημερίδες, τους τηλεοπτικούς σταθμούς να ασχολούνται με το θέμα των αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων, διαπιστώνουμε ότι δεν υπάρχει Αριστερά, δεν υπάρχει Συνασπισμός της Ριζοσπαστικής Αριστεράς. Και θα ήθελα να τονίσω ότι αυτό είναι ένα φαινόμενο που επαναλαμβάνεται. Όπου υπάρχει βούρκος δεν υπάρχει η Αριστερά. Και βλέπουμε ότι ο βούρκος είναι ακριβώς εκείνο το θερμοκήπιο, μέσα στο οποίο αναπτύσσεται ο δικομματισμός. Και δεν μιλάω για πρόσωπα και για ηγέτες -έχουν την εκτίμησή μου- μιλάω για ένα σύστημα.
Πολλοί φίλοι και σύντροφοι ενοχλούνται απʼ αυτό, ενοχλούνται από το γεγονός ότι δεν υπάρχει Αριστερά, δεν υπάρχει ο Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς στην επικαιρότητα. Εγώ είμαι ευχαριστημένος γιʼ αυτό, με την έννοια ότι εμείς, ως Αριστερά, είμαστε έξω από μία πολιτική αντιπαράθεση που πάει να κυριαρχήσει με το ερώτημα: Ποιος είναι περισσότερο «τρωκτικό»; Ποιος έχει τα περισσότερα ξαδέλφια στις διοικήσεις; Ποιος κάνει τις περισσότερες κομπίνες; Ποιος είναι πιο διεφθαρμένος; Ποιος είναι πιο διαπλεκόμενος; Και η προσπάθεια η δικιά μας είναι να αντιμετωπίσουμε αυτό το θέμα, πέρα από τις ευθύνες που υπάρχουν και τις προσωπικές, ως ένα πολιτικό ζήτημα.
Και γιʼ αυτό, ξεκινώντας, θα ήθελα να κάνω την εξής πρόταση, η οποία απευθύνεται και στο Κ.Κ.Ε. –όχι κριτική, πρόταση θα κάνω, κυρία Παπαρήγα- αλλά κυρίως προς το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και θα περίμενα μια απάντηση από τον Πρόεδρο του ΠΑ.ΣΟ.Κ. στη δευτερολογία του. Επειδή είναι ένα σοβαρό πια ζήτημα το πρόβλημα με την εκμετάλλευση των ασφαλιστικών ταμείων. Εμείς, ως Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς, προτείνουμε να ζητήσει η Αντιπολίτευση να γίνει Εξεταστική Επιτροπή, που θα έχει σχέση και με τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων, θα έχει σχέση -αν θέλετε μπορεί να διευρυνθεί το αντικείμενό της- και με ζητήματα, όπως είναι η εισφοροδιαφυγή, όπως είναι οι ελεγκτικοί μηχανισμοί και η οποία θα βοηθήσει να έχουμε μια πραγματική αίσθηση του ποια είναι τα προβλήματα και ποιες είναι οι δυνατότητες των ασφαλιστικών ταμείων. Να λυθούν προβλήματα που έχουν σχέση με τη διαρροή ενός τεράστιου ποταμού πόρων από τα ασφαλιστικά ταμεία και μετά να συζητήσουμε, μετά να τολμήσουν κάποιοι να συζητήσουν για άλλες αλλαγές. Και νομίζω ότι θα έπρεπε κάποτε και η Κυβέρνηση και ο Διοικητής της Εθνικής Τράπεζας και όσοι από τη σημερινή Αντιπολίτευση πρότειναν τις μεγάλες εκείνες μεταρρυθμίσεις -θυμάμαι το νομοσχέδιο Γιαννίτση, που βγήκαν εκατοντάδες χιλιάδες κόσμος στο δρόμο- να ζητήσουν συγνώμη από τους εργαζόμενους για το γεγονός ότι προσπαθούν να χαράξουν μια πορεία περιορισμού των κατακτήσεών τους σχετικά με το χρόνο εργασίας, σχετικά με το τι συντάξεις παίρνουν, πριν δουν την επίλυση σοβαρότατων προβλημάτων σχετικά με τη διαχείριση και την αξιοποίηση των αποθεματικών αλλά και των δυνατοτήτων των ασφαλιστικών ταμείων, μέσα από την αντιμετώπιση της εισφοροδιαφυγής.
Είναι ένα σημαντικό θέμα τα ασφαλιστικά ταμεία. Ας δει κανείς τις κατακτήσεις, τις οποίες είχε μέσα στις δεκαετίες, μέσα στους αιώνες η εργατική τάξη. Ποιες είναι αυτές; Είναι το οκτάωρο, που με σημερινούς όρους γίνεται τριανταπεντάωρο εβδομαδιαίας εργασίας, είναι οι κλαδικές συμβάσεις, είναι τα ασφαλιστικά δικαιώματα, η ασφάλιση, το δικαίωμα στη σύνταξη κ.λπ.. Σήμερα βλέπουμε μια από τις μεγάλες αυτές κατακτήσεις να υποσκάπτεται από τις κυβερνήσεις. Εγώ κατʼ αρχήν θα ήθελα να δω αυτό το θέμα από μία ειδική σκοπιά, αυτή που αποτελεί κεντρική προτεραιότητα για το Συνασπισμό της Ριζοσπαστικής Αριστεράς. Ποια είναι η κεντρική προτεραιότητα για το Συνασπισμό της Ριζοσπαστικής Αριστεράς σήμερα; Είναι η νέα γενιά, οι νέοι άνθρωποι.
Αν χρησιμοποιούσαμε μια παρομοίωση και την Ελλάδα της Νέας Δημοκρατίας την παρομοιάζαμε με ένα σπίτι, θα λέγαμε ότι έχουμε έναν επικεφαλής της οικογένειας, ο οποίος βγάζει μισό πιάτο φαΐ στους νέους μια φορά τη μέρα και την ίδια στιγμή πάει στο καφενείο και παίζει τα εισοδήματα στα ζάρια. Διότι βλέπουμε σήμερα να υπάρχει μια εξαιρετική πίεση για τους νέους στα ασφαλιστικά ζητήματα, την ίδια στιγμή που γίνεται ένα μεγάλο φαγοπότι, φαγοπότι και με παράνομες πράξεις, φαγοπότι και με νόμιμες πράξεις. Θα αναφέρω κάποιες πλευρές και ρωτώ πώς μπορεί η Κυβέρνηση, ο Πρωθυπουργός, ο Υπουργός Οικονομικών, ο Υπουργός Εργασίας να κοιτάνε τη νεολαία στα μάτια.
Πριν από λίγες μέρες ήλθε και με είδε η Διοίκηση των εργαζομένων με το θεσμό της ενοικίασης στην Εθνική Τράπεζα. Και μόνο το ότι υπάρχει θεσμός ενοικίασης εργαζομένων είναι κάτι το οποίο δεν μπορούμε να το αποδεχτούμε! Δεν είναι αυτοκίνητα οι εργαζόμενοι! Και δεν είναι αυτοκίνητα ιδιαίτερα τα νέα παιδιά, οι νέοι άνθρωποι στην ηλικία, τριάντα-τριάντα πέντε χρονών, τη στιγμή που πάνε να κάνουν οικογένεια, που απεγνωσμένα θέλουν να έχουν κάποιες ικανοποιητικές απολαβές και ασφαλιστική κάλυψη. Η Εθνική Τράπεζα, λοιπόν, η μεγαλύτερη τράπεζα, υπό την κρατική εποπτεία -μέχρι προ ολίγου τουλάχιστον- δημιουργεί εταιρείες «μαϊμού» και έχει τους νέους εργαζόμενους να πηγαίνουν από τη μία εταιρεία στην άλλη, στις εταιρείες «μαϊμού» της Εθνικής Τράπεζας και να ενοικιάζονται, να δανείζονται στην Εθνική Τράπεζα, με συνέπεια να έχουν και μισθολογικά προβλήματα, αλλά και ασφαλιστική υποβάθμιση. Τι θα τους πείτε; Θα τους δείξετε την Ακρόπολη; Τι θα πείτε σʼ αυτούς τους νέους ανθρώπους;
Θα αναφέρω τη συμφωνία ΟΜΕ-ΟΤΕ, όπου υπάρχει συνυπευθυνότητα της Αντιπολίτευσης και στην οποία διαμορφώνεται το πλαίσιο για όλες τις Δ.Ε.Κ.Ο., όπου οι νεοπροσλαμβανόμενοι θα έχουν χειρότερες μισθολογικές και ασφαλιστικές συνθήκες από τις παλαιότερες γενιές. Θα αναφέρω τους τραπεζοϋπαλλήλους και τις ρυθμίσεις που έχουν γίνει. Εδώ πέρα έχουμε συνηθίσει όσο μεγαλώνουμε να κρύβουμε χρόνια από την ηλικία μας. Στη νεολαία πάμε να κάνουμε το αντίθετο, δηλαδή να λένε ότι γεννήθηκαν πιο νωρίς, διότι έχουμε ζώνες πια που η κάθε μία χρονικά έχει χειρότερους ασφαλιστικούς και μισθολογικούς όρους από τις προηγούμενες. Στις τράπεζες άλλες ασφαλιστικές συνθήκες έχουν όσοι προσλήφθηκαν πριν από το 1992, άλλες ασφαλιστικές συνθήκες έχουν όσοι προσλήφθηκαν από το 1992, δηλαδή είναι νεότεροι, μέχρι το 2005, οπότε ψηφίστηκε ο ν. 3371 και άλλες έχουν όσοι προσλήφθηκαν μετά το 2006 με βάση αυτή την πολιτική που λέει ότι υποβαθμίζω τα ασφαλιστικά και μισθολογικά δικαιώματα στο νέο όσο νεότερος είναι.
Έχουμε τα προγράμματα Stage, τα οποία είναι μία ντροπή για τη χώρα μας. Είναι -υποτίθεται- προγράμματα κατάρτισης και καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες. Τι θα πούμε σʼ αυτά τα παιδιά του Stage, σʼ αυτούς τους νέους ανθρώπους, νέα αγόρια και κορίτσια που δουλεύουν και στο δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα με το Stage ανασφάλιστοι, χωρίς να έχουν δικαιώματα στις διακοπές; Έχουμε φθάσει στο σημείο μέσα στο ίδιο το ΙΚΑ, στον κεντρικό, τον μεγαλύτερο ασφαλιστικό Οργανισμό της χώρας μας, το 20% των εργαζομένων -το έχουμε θέσει στον κ. Τσιτουρίδη- να είναι εργαζόμενοι Stage χωρίς ασφάλιση, εκεί ακριβώς που έπρεπε η ασφάλιση να στηριχθεί και ως αξία και ως ιδέα. Και να μην μιλήσω -γιατί είχαμε κάνει μία επίσκεψη στο ΙΚΑ πριν από λίγους μήνες- για τα ιδιωτικά συνεργεία καθαριότητας που μπαίνουν στο ΙΚΑ και που οι εργαζόμενες στην καθαριότητα, μέσα στο ΙΚΑ, είναι ανασφάλιστες.
Εδώ όταν δείτε παιδιά από τη νέα γενιά των συμβασιούχων να μιλάνε και να ρωτάνε «τι είναι, τι γίνεται, τι παίρνεις …», η αργκό που χρησιμοποιούν είναι: «Εσύ τι ασφάλιση έχεις; Με το μπλοκάκι είσαι;». Δηλαδή, σύμβαση παροχής έργου, που είναι ιδιαίτερα εκτεταμένη σήμερα μέσα στη νέα γενιά των συμβασιούχων. Απέναντι σʼ αυτό, δηλαδή απέναντι στην προσπάθεια εξοικονόμησης πόρων, δήθεν επειδή σε μεγάλο βαθμό τα ασφαλιστικά ταμεία δεν αντέχουν, έχουμε αυτή τη συνεχή επιδείνωση της νέας γενιάς στους όρους της ασφάλισής της. Και βέβαια έχουμε και μία δραματική κατάσταση στους συνταξιούχους και στους εργαζόμενους που θα βγουν αύριο, μεθαύριο, μετά από πέντε χρόνια στη σύνταξη. Έχουμε πάνω από τους μισούς συνταξιούχους να παίρνουν κάτω από 500 με 600 ευρώ. Έχουμε τους συνταξιούχους του ΤΕΒΕ που βλέπουν να υποβαθμίζεται η σύνταξή τους λόγω της ενοποίησης των ταμείων. Έχουμε μη εφαρμογή της Αυτόματης Τιμαριθμικής Αναπροσαρμογής και χρησιμοποίηση των επιδομάτων για να μην αυξάνει η σύνταξη με βάση τον πληθωρισμό. Έχουμε τις συντάξεις εξευτελισμού στον ΟΓΑ. Και παρότι έχουμε όλη αυτή την πίεση σε νέους και μεγαλύτερους ανθρώπους, έχουμε μία δραματική κατάσταση στα ασφαλιστικά ταμεία.
Η «ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ» είναι ένα φαινόμενο των ημερών. Είναι ένα μεγάλο σκάνδαλο, είναι μία εικόνα της κοινωνίας στην οποία ζούμε και της πολιτικής η οποία εφαρμόζεται. Αλλά υπάρχει ένας νόμος επί δεκαετίες, ο οποίος λέει ότι πρέπει να γίνει εκμετάλλευση των πόρων από τα αποθεματικά και από τα διαθέσιμα των ταμείων. Όλη η μεταπολεμική ιστορία της Ελλάδας είναι μία εκμετάλλευση των πόρων που έχουν τα ταμεία.
Τι σημαίνει «πόροι που έχουν τα ταμεία»; Σημαίνει τα χρήματα εκείνα που έχουν συγκεντρωθεί για να στηρίξουν το συνταξιοδοτικό σύστημα. Και αν είναι πολλά, μπορεί κανείς να είναι αισιόδοξος και να δίνει μεγαλύτερες συντάξεις. Καταλήστευση των ταμείων σημαίνει καταλήστευση των εργαζομένων, είτε ήταν εργαζόμενοι στο παρελθόν, είτε είναι συνταξιούχοι στο μέλλον. Από το 1950 μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του ΄90 έχουμε υποχρεωτική κατάθεση των αποθεματικών των ταμείων στην Τράπεζα της Ελλάδος. Μάλιστα μέχρι το 1982 αυτή η κατάθεση ήταν άτοκη. Να σκεφθούμε ότι τη δεκαετία του ΄70 τα ασφαλιστικά ταμεία καταθέτουν άτοκα τους πόρους τους, τα αποθεματικά τους, στην Τράπεζα της Ελλάδος κι αν χρειάζονταν να δανειστούν, δανείζονταν με 30%. Αλλά και από το 1982, που άρχισε η έντοκη κατάθεση, ουσιαστικά τα επιτόκια ήταν τέτοια που ήταν αρνητικές οι αποδόσεις. Πρώτη φάση καταλήστευσης των ταμείων.
Δεύτερη φάση. Η περίοδος με επίκεντρο το 1999 μέχρι 2001, όπου έγινε η αγορά μετοχών και μετοχικών ομολόγων, που τα ταμεία μπήκαν με ανοιχτά πανιά μέσα στην υπόθεση της φούσκας του χρηματιστηρίου και η κατάρρευση του χρηματιστηρίου που δημιούργησε τεράστιες ζημιές στα ταμεία, επομένως στους ίδιους τους εργαζόμενους.
Τρίτη περίπτωση. Είναι η περίπτωση του Ιουλίου-Αυγούστου 2006, όπου με κυβερνητική παρέμβαση τα ασφαλιστικά ταμεία αναγκάζονται να πουλούν μετοχές, όχι με βάση το συμφέρον τους -αφού τα είχαν βάλει στο παιχνίδι του τζόγου- αλλά ούτε καν με βάση τους κανόνες του τζόγου. Έχουμε το κακό ότι τα έριξαν στο τζόγο και από πάνω δεν τήρησαν ούτε καν τους κανόνες του τζόγου. Και υποχρεώνουν, για παράδειγμα, τα ταμεία τα οποία είχαν μετοχές της Εθνικής Τράπεζας, είτε να τις πουλήσουν στην τιμή των 25 ευρώ υποχρεωτικά, εκείνη τη στιγμή, για να προωθηθεί η ιδιωτικοποίηση της Εθνικής Τράπεζας, είτε αν είχαν ρευστό, να μην ασκήσουν καν το δικαίωμα αγοράς νέων μετοχών που είχαν ως παλαιοί μέτοχοι. Γιατί; Γιατί έπρεπε τα ταμεία -δηλαδή οι συνταξιούχοι, οι εργαζόμενοι, οι νέοι εργαζόμενοι όταν θα γίνουν συνταξιούχοι- να πληρώσουν την πολιτική της ιδιωτικοποίησης της Εθνικής Τράπεζας.
Και βέβαια τώρα έχουμε το σκάνδαλο το οποίο έγινε με την αγορά ομολόγων από τη χρηματιστηριακή εταιρεία ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ, που δείχνει τα άκρα στα οποία μπορεί να φθάσει κανείς.
Σύμφωνα με μελέτες του επιστημονικού ινστιτούτου της ΓΣΕΕ, τα ταμεία έχουν χάσει περίπου 70 δισεκατομμύρια ευρώ, δηλαδή μιλάμε για ένα κολοσσιαίο ποσό από το 1950 μέχρι σήμερα. Ξαναλέω ότι εμείς προτείνουμε εξεταστική επιτροπή, η οποία θα λειτουργήσει σε βάθος χρόνου και θα μας δώσει μία εικόνα για το ασφαλιστικό. Και απευθύνουμε την πρότασή μας σε όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης.
Πώς παρουσιάστηκε το σκάνδαλο της ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ; Απλώς μπήκε κάποιος ή κάποιοι που έκαναν μία κομπίνα και βρήκαν αθώους ανθρώπους και προωθήθηκε η κομπίνα; Νομίζω πως όχι. Το θέμα δεν είναι ούτε προσωπικό μόνο ούτε τεχνικό μόνο. Τα βασικά στοιχεία της πολιτικής διαχείρισης των αποθεματικών των ταμείων είναι ένα θέμα πολιτικό. Γιατί οι επικεφαλής των ταμείων να είναι ξαδέλφια; Για ποιο λόγο να είναι ξαδέλφια και γιοι και συγγενείς κομματικών στελεχών; Γιατί να υπάρχει αυτή η κομματική, πελατειακή αντίληψη απέναντι στα ταμεία; Και αλλάζουν με πελατειακά κριτήρια όχι μόνο όταν έχουμε αλλαγή κυβέρνησης, αλλά όταν έχουμε ακόμη και αλλαγή Υπουργού. Γιατί να υπάρχει ένα αδιαφανές θεσμικό πλαίσιο, το οποίο κανείς δεν μπορεί να το ελέγξει; Γιατί να υπάρχει έλλειψη υποστηρικτικών μηχανισμών;
Η υποτίμηση που δείχνει η Κυβέρνηση φαίνεται και από το γεγονός ότι καταργεί το Υφυπουργείο Κοινωνικής Ασφάλισης το Μάρτιο του 2006, στα πλαίσια ενός μικρότερου σχήματος. Το Υφυπουργείο Κοινωνικής Ασφάλισης καταργούμε; Και τουλάχιστον η υπηρεσία που κάνουμε Γενική Γραμματεία έχει υπόσταση και δυνατότητα; Τα αποτελέσματα τα βλέπουμε σήμερα.
Η Τράπεζα Ελλάδας δεν ασκεί τον ελεγκτικό μηχανισμό που έχει. Το Υπουργείο, ενώ ενημερώνεται με τις στατιστικές όλων αυτών των αγοραπωλησιών που γίνονται από τα ταμεία, δεν ασκεί κανέναν έλεγχο.
Και βέβαια, το κύριο είναι τα ειδικά ομόλογα. Γιατί ειδικά ομόλογα; Είναι μια μεγάλη ευθύνη του κ. Αλογοσκούφη. Γιατί ο κ. Αλογοσκούφης πραγματικά βγήκε με τη σημαία της διαφάνειας. Γιατί ειδικά ομόλογα; Για ποιο λόγο ειδικά ομόλογα; Γιατί όχι ομόλογα τα οποία περνάνε μέσα από τον οργανισμό διαχείρισης του δημοσίου χρέους; Για ποιο λόγο τα χρέη στους εξοπλισμούς καλύπτονται με αυτά τα ειδικά ομόλογα; Μόνο για να τα κρύψουμε από την Ευρωπαϊκή Ένωση; Κρύψτε τα από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Τα κρύβετε όμως και από τα κόμματα, τα κρύβετε και από τη Βουλή, τα κρύβετε από τον Τύπο, τα κρύβετε από τα Μέσα Ενημέρωσης, ουσιαστικά τα κρύβετε από την κοινή γνώμη. Για ποιο λόγο ειδικά ομόλογα, μια αντιστοιχία αν θέλετε στους ειδικούς λογαριασμούς; Και βλέπουμε εδώ ότι ο ρόλος των ειδικών ομολόγων είναι κυρίως για να καλύψουν τα χρέη στην αγορά εξοπλισμών.
Και βλέπουμε πόσο εύκολα το ένα σκάνδαλο ακουμπάει το άλλο. Ξέρουμε ότι η αγορά εξοπλισμών είναι βούρκος. Και βλέπουμε τα ειδικά ομόλογα, τα οποία επιστρατεύονται για να καλύψουν την αγορά εξοπλισμών ώστε να μην καταγραφούν στις διεργασίες που έχουν σχέση με το δημόσιο χρέος, να είναι και αυτά ένας βούρκος.
Γιʼ αυτό έχει μεγάλη ευθύνη η Κυβέρνηση, γιʼ αυτούς τους υπονόμους που υπάρχουν στη διοίκηση. Και κινδυνεύουν να βουλιάξουν όλοι μέσα σε αυτούς, όλη η χώρα.
Όμως, θα έλεγα ότι αυτό είναι η μία πλευρά, η ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ και οι πολιτικές ευθύνες. Αυτό είναι το πόσο υποφέρουν τα αποθεματικά των ταμείων από το χρηματιστηριακό και κερδοσκοπικό τζόγο. Αλλά δεν είναι μόνο αυτά. Υπάρχει επίθεση στα ταμεία μέσα από την εισφοροδιαφυγή. Η εισφοροδιαφυγή υπολογίζεται στα 4.000.000.000 δραχμές, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της ίδιας της ΓΣΕΕ που προχθές είχε συνέδριο. Το 20% των εργαζομένων είναι σε μαύρη και ανασφάλιστη εργασία. Μία στις έξι επιχειρήσεις είναι αναπόγραφη. Πάνω από 3.000.000.000 ευρώ χρωστάνε οι εργοδότες στο Ι.Κ.Α. Ουσιαστικά, είναι κέρδη των επιχειρήσεων σε βάρος των εργαζομένων, σε βάρος των ασφαλιστικών ταμείων.
Όμως, δεν είναι μόνο αυτό. Υπάρχει έλλειψη ελεγκτικών μηχανισμών, η οποία επιβαρύνει τα ταμεία και αναπτύσσει αυτά τα φαινόμενα. Μόνο τέσσερις από τις δέκατρεις Επιθεωρήσεις Εργασίας του Ι.Κ.Α. που θα έπρεπε να λειτουργούν, λειτουργούν ή λειτουργούσαν τουλάχιστον πριν από μερικές βδομάδες. Το Ι.Κ.Α. έχει έλλειψη τεσσάρων χιλιάδων υπαλλήλων. Υπάρχει έλλειμμα τεσσάρων χιλιάδων υπαλλήλων στο Ι.Κ.Α.! Πώς θα κάνει ελέγχους το Ι.Κ.Α.; Πώς θα κάνουν ελέγχους τα άλλα ταμεία; Για ποιο λόγο η Αγροφυλακή και τα ΜΑΤ είναι πλήρη και από άποψη στελέχωσης και από άποψη υποδομής και το Ι.Κ.Α. ή το Σώμα Επιθεωρητών Εργασίας έχει όλα αυτά τα ελλείμματα;
Επόμενο στοιχείο είναι η ενοποίηση των ταμείων με τον τρόπο που έγινε και με την ένταξη διαφόρων ταμείων τραπεζοϋπαλλήλων και άλλων, επιβαρύνοντας ουσιαστικά με τα βάρη τα οποία υπήρχαν, τα ταμεία και το Ι.Κ.Α. και απαλλάσσοντας τις μεγάλες τράπεζες.
Και βέβαια, τελειώνοντας, θα πω ότι τα ταμεία ληστεύονται από το ίδιο το κράτος, το οποίο δεν αποδίδει το 1% του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος που προβλέπει ο νόμος. Και τα χρέη του δημοσίου προς το Ι.Κ.Α. –που είναι μία ντροπή για το ελληνικό δημόσιο- φτάνουν τα 9.000.000.000 ευρώ. Μέσα σ' αυτό το πλαίσιο κινούμαστε και είναι τεράστιες οι πολιτικές ευθύνες γιʼ αυτόν τον εξευτελισμό και την καταλήστευση των ασφαλιστικών ταμείων που ανήκουν στη σημερινή Κυβέρνηση, αλλά και σε προηγούμενες κυβερνήσεις, για τα μέτρα τα οποία υπήρξαν.
Κατά τη γνώμη μας, τα αποθεματικά των ταμείων, αντί να είναι ένα πρόβλημα, έπρεπε να ήταν μία σοβαρή δυνατότητα. Και εμείς έχουμε τις εξής προτάσεις για άμεσες ρυθμίσεις: Επιστροφή των κλαπέντων από τα ταμεία, ειδικά λόγω των πρόσφατων γεγονότων. Έχουμε κομπίνες χρηματιστηριακής -ενδεχομένως με στελέχη των ταμείων ή όχι- οι οποίες στοίχισαν στα ταμεία, στοίχισαν στο Επικουρικό Ταμείο Δημοσίων Υπαλλήλων. Θέλουμε αποκατάσταση, αποζημίωση. Ανήκουν στους εργαζόμενους. Κανείς δεν μπορεί να τα κλέψει αυτά τα λεφτά.
Δεύτερον, θέλουμε μελέτη και έρευνα σε βάθος χρόνου σε σχέση με τα προβλήματα που έχουν δημιουργηθεί στα ταμεία, όπως η εισφοροδιαφυγή, η εκμετάλλευση των διαθεσίμων κ.λπ.
Και επειδή βλέπω τον Πρόεδρο του ΠΑ.ΣΟ.Κ., θέλω να επαναλάβω ένα αίτημα. Κύριε Παπανδρέου, εμείς πιστεύουμε ότι πρέπει η Αντιπολίτευση να ζητήσει Εξεταστική Επιτροπή για το θέμα των αποθεματικών των ταμείων που να μπορεί να διευρυνθεί και σε θέματα εισφοροδιαφυγής, ώστε να έχουμε μία εικόνα του τι συμβαίνει στα ταμεία, μια εικόνα για την ασφάλιση, πριν βγουν οι δήμιοι που θέλουν να κόψουν τις κατακτήσεις των εργαζομένων.
Τρίτον, θέλουμε νέα πλαίσια, αρχές, κριτήρια για επιλογή διοικήσεων, εσωτερικούς κανονισμούς, διαφάνεια, λογοδοσία και όχι πια «ξαδέλφια». Θέλουμε να έχουν ρόλο οι ίδιες οι οργανώσεις των εργαζομένων στην επιλογή των διοικήσεων.
Θέλουμε δομές επιστημονικής και τεχνικής υποστήριξης των ταμείων, γιατί πραγματικά υπάρχουν τεχνικές πλευρές που οι εκπρόσωποι, για παράδειγμα, των εργαζομένων είναι δύσκολο να τις κατανοήσουν αν δεν έχουν τη στήριξη.Θέλουμε ενθάρρυνση συνεργασίας μεταξύ των Ταμείων με δομές ανοικτές και σε άλλα ταμεία. Για παράδειγμα, το ΕΔΑΚ του ΙΚΑ θα μπορούσε να γίνει ένα σημείο στο οποίο αδύναμα, μικρά ταμεία, χωρίς τις δυνατότητες του ΙΚΑ, θα μπορούσαν να τις αξιοποιήσουν. Επίσης, για παράδειγμα, βλέπουμε τις δυνατότητες που έχουν το ΤΣΜΕΔΕ ή άλλα ταμεία.
Στο σημείο αυτό, θα ήθελα να πω ότι έχει σημασία να μελετηθεί η εμπειρία από άλλες χώρες, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι θα την αντιγράψουμε. Όμως, θα πρέπει να δούμε ακριβώς τα βήματα, για παράδειγμα, που έχουν κάνει άλλες χώρες, όπως το ότι στην Ιταλία υπάρχει επενδυτική τράπεζα κάτω από τον έλεγχο των ταμείων και των εργατικών σωματείων, σε σχέση με τα διαθέσιμά τους.
Επίσης, θα έπρεπε να δούμε και άλλες εμπειρίες και τοποθετήσεις, όπου οι αποδόσεις να είναι όσο το δυνατόν σταθερές, χωρίς βέβαια να καταλήξουν στις μεγάλες τράπεζες με χαμηλά επιτόκια. Παλιά ήταν η Τράπεζα Ελλάδας, τώρα είναι οι μεγάλες ιδιωτικές τράπεζες οι οποίες ουσιαστικά θα τα παίρνουν άτοκα. Θα πρέπει να βρεθεί ένας τρόπος. Βέβαια, ξέρουμε ότι σήμερα δεν μπορούν να υπάρξουν ασφαλείς τοποθετήσεις και καταθέσεις σε συνθήκες καπιταλισμού και ασυδοσίας της αγοράς. Παρʼ όλα αυτά, θα πρέπει να βρεθούν οι καλύτερες λύσεις για τη διασφάλιση των εργαζομένων, όσων από αυτούς περάσουν όλη τους τη ζωή στον καπιταλισμό, τουλάχιστον.
Τέλος, θέλω να πω ότι πρέπει να αντιμετωπιστούν τα θέματα της εισφοροδιαφυγής, των ελεγκτικών μηχανισμών, της μαύρης εργασίας των μεταναστών και των κρατικών υποχρεώσεων.
Καταλήγοντας, κύριε Πρόεδρε, θα επαναλάβω ότι είναι μία από τις μεγάλες κατακτήσεις της εργατικής τάξης, των εργαζομένων. Είναι μια κατάκτηση η οποία υπονομεύεται. Κατά τη γνώμη μου, ο Πρωθυπουργός οφείλει στη δευτερολογία του να ζητήσει συγνώμη από τους συνταξιούχους και από τους νέους εργαζόμενους, γιατί έγινε τόση συζήτηση για αρνητικά ασφαλιστικά μέτρα και μεταρρυθμίσεις, πριν αντιμετωπιστούν τα ζητήματα τα οποία θα μπορούσαν να έχουν πολύ πιο ακμαία ταμεία που να στηρίξουν και τις σημερινές, αλλά και καλύτερες μελλοντικές κατακτήσεις.
Θέλω να πω ότι δεν πρέπει να υποτιμάμε τους Έλληνες εργαζόμενους. Δεν πρέπει να υποτιμάμε τη νεολαία που είναι στα stage, τους συμβασιούχους, αυτούς που είναι στα ΦΕΚ του ʼ98 και τις άλλες κατηγορίες. Είδατε το φοιτητικό κίνημα. Στη Γαλλία η μεγάλη έκρηξη της νεολαίας έγινε πάνω σʼ αυτό το θέμα. Δηλαδή, στην προσπάθεια να διαμορφωθούν συμβόλαια πρώτης απασχόλησης με ανασφάλιστη ουσιαστικά την εργασία των νέων.
Επίσης, πιστεύουμε ότι είναι ένα από τα μεγάλα μέτωπα και ο Συνασπισμός της Ριζοσπαστικής Αριστεράς θα προσπαθήσει να πρωταγωνιστήσει. Και εν πάση περιπτώσει, νομίζω ότι θα έπρεπε να υπάρχει από τις κυβερνήσεις μας ένας στοιχειώδης σεβασμός στα δικαιώματα των εργαζομένων, παλαιότερων και νέων.
Ευχαριστώ πολύ.
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS