«Θα συνεχίσουμε σταθερά να έχουμε ως κεντρικό προσανατολισμό τη συνάντησή μας με τη νέα γενιά.
Όσοι πίστευαν ότι η νεολαία είναι «φυτό», ότι δεν σκέπτεται, ότι δεν ονειρεύεται, ότι δεν έχει οράματα, ότι είναι χαμένη στον ατομισμό και τη μοναξιά, ότι εδώ δεν είναι Γαλλία, ότι έχει έρθει το τέλος της ιστορίας με το νεολαιίστικο κίνημα – όλοι αυτοί έχουν κάνει μεγάλο λάθος. Και το γνωρίζουν πλέον.
Αύριο στη Βουλή γίνεται η δεύτερη ψηφοφορία για την συνταγματική αναθεώρηση. Διαφορετικό ήταν το σενάριο: Κυβέρνηση και αντιπολίτευση να δώσουν τις πάνω από 180 ψήφους για την αναθεώρηση του άρθρου 16 για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια. Όμως τα πράγματα θα γίνουν αλλιώς. Στην αίθουσα της Βουλής θα είναι από τη μια μεριά η ΝΔ, με λιγότερους από 180 βουλευτές, που θα ψηφίσει «ναι» στην αναθεώρηση του άρθρου 16 και από την άλλη μεριά ο Συνασπισμός της Ριζοσπαστικής Αριστεράς, με τους 6 βουλευτές αλλά με μια κεντρική ενωτική πολιτική συμβολή στους αγώνες για το δημόσιο πανεπιστήμιο, που θα ψηφίσει «όχι».
Το φοιτητικό κίνημα, στα πλαίσια όλου του πανεκπαιδευτικού κινήματος ανατρέπει όλη τη συνταγματική μεταρρύθμιση της ΝΔ. Σπάει τη δικομματική συναίνεση. Αλλάζει την πολιτική ζωή. Θέτει νέους όρους για την προσφυγή στις εκλογές, όπου το θέμα της Παιδείας θα είναι από τα κορυφαία ζητήματα.
Αυτές τις μέρες ζούμε, εν μέσω του μεγάλου και χρονικά επίμονου κινήματος για την παιδεία, τη «διασωλήνωση» του δικομματισμού.
Ο δικομματισμός ως σύστημα - και δεν αναφέρομαι σε πρόσωπα- μπορεί να ανθίσει εκεί που υπάρχει βούρκος, εκεί που έχει δημιουργηθεί τέλμα, εκεί που ζουν τα τρωκτικά.
Τα κόμματα του δικομματισμού δεν συγκρούονται για την ανασφάλιστη εργασία των νέων. Ούτε για την επίλυση του προβλήματος των συμβασιούχων. Ούτε για τον δημόσιο ή ιδιωτικό χαρακτήρα των πανεπιστημίων. Ούτε για το μέλλον της Ολυμπιακής. Ούτε για το ασφαλιστικό.
Ο δικομματισμός ζει και βασιλεύει στα σκάνδαλα της αγοράς εξοπλισμών. Στα σκάνδαλα με τη φούσκα στο χρηματιστήριο. Στα σκάνδαλα με το καρτέλ γάλατος και τους «κουμπάρους». Στα σκάνδαλα των ασφαλιστικών ταμείων.
Δεν μπορεί η χώρα μας να μετεωρίζεται ανάμεσα στους «αρχιερείς της διαφθοράς» και στους «αρχάγγελους της κάθαρσης» και τους εναλλασσόμενους ρόλους τους. Πρέπει να σπάσει το πνιγηρό αυτό πλαίσιο που καθηλώνει τον τόπο. Και βασικό εργαλείο για να επιτευχθεί αυτό, είναι η ενίσχυση των δυνάμεων της Ανανεωτικής Ριζοσπαστικής Αριστεράς.
Μπορούμε να κατανοήσουμε τη διαφωνία. Μπορούμε να κατανοήσουμε την κριτική. Μπορούμε να κατανοήσουμε την ανησυχία. Μπορούμε να κατανοήσουμε ακόμα και την καταγγελία.
Δεν μπορούμε να δεχθούμε όμως τις πολτοποιήσεις βιβλίων. Τις «αποσύρσεις» επί το ευγενικότερο.
Δεν μπορούμε να δεχθούμε να καίγονται βιβλία στην πυρά, όπως είδαμε τη μέρα της εθνικής επετείου.
Αυτή είναι επιστροφή στο μεσαίωνα. Στον σκοταδισμό. Στην πυρά του Τζορντάνο Μπρούνο. Πριν την Αναγέννηση. Πριν τον Διαφωτισμό.
Δεν μπορούμε να δεχθούμε την Ιστορία να τη γράφει καμία Ιερά Σύνοδος. Ούτε του Πάνω ούτε του δικού μας Κόσμου. Ούτε με μαύρα ράσα. Ούτε με κόκκινα. Ούτε με γαλάζια.
Κι εμείς στην Αριστερά, δεν μπορούμε να δεχθούμε τη λογική που άλλα γεγονότα κι άλλα πρόσωπα πρωταγωνιστούν στην Ιστορία της Σοβιετικής Ένωσης επί Στάλιν, άλλα στην Ιστορία επί Μαλένκοφ, άλλα επί Χρουτσώφ, άλλα επί Μπρέζνιεφ, άλλα επί Τσερνιένκο, άλλα επί Γκορμπατσόφ.
Εμείς κρατάμε τα τελευταία λόγια από την αυτοβιογραφία του υπερενενηντάχρονου μαρξιστή ιστορικού, του Έρικ Χομπσμπάουμ, που βίωσε προσωπικά, και πολλές φορές δραματικά τον 20ο αιώνα, την «Εποχή των 'Ακρων»:
- Ο κόσμος του 20ου αιώνα έχει ανάγκη τους ιστορικούς περισσότερο από ποτέ, ειδικά τους σκεπτικιστές ιστορικούς…
Η ιστορία έχει ανάγκη την αποστασιοποίηση από τα πάθη, τα συναισθήματα, τις ιδεολογίες, τους φόβους και τους επικίνδυνους πειρασμούς της ταυτότητας.
Σήμερα κηρύσσουμε επί της ουσίας, σε ότι μας αφορά, την έναρξη μιας σοβαρής και δύσκολης πολιτικής μάχης, όπως είναι η μάχη ενόψει των προσεχών βουλευτικών εκλογών ανεξάρτητα του πότε θα γίνουν, καθώς δεν εγκλωβιζόμαστε στα σχετικά σενάρια.
Ας μην έχουμε καμιά αμφιβολία, το είδαμε άλλωστε και από την προσπάθεια να περιοριστεί σε στενά δικομματικά πλαίσια συμψηφισμού η σκληρή αντιπαράθεση για το σκάνδαλο των ομολόγων, δηλαδή το σκάνδαλο της πολύχρονης καταλήστευσης των ασφαλιστικών εισφορών των εργαζομένων, ότι με πρωταγωνιστές διαπλεκόμενα ΜΜΕ και πρόθυμους τηλεαστέρες, θα επιχειρηθεί να σβηστούν με μια γομολάστιχα οι πολύ σημαντικές κοινωνικές διεργασίες, οι ταξικές και οι ευρύτερα κοινωνικές συγκρούσεις, οι ιδεολογικές αντιπαραθέσεις, που σφράγισαν αυτά τα χρόνια την πολιτική μας ζωή.
Θέλω να δώσω σήμερα το μήνυμα της αυτοπεποίθησης και της ελπίδας που μας γέννησε αυτή η πορεία, με πρωταγωνιστική συμβολή της νεολαίας της πατρίδας μας και των νέων του Κόμματός μας. Το μήνυμα αυτό πρέπει με τρόπο πειστικό, με αναφορά στα γεγονότα, με ανάλυση της εμπειρίας αυτών των πολύχρονων αγώνων να περάσει σε όλους τους πολίτες. Τους πολίτες που έχουν ευαισθησίες και ανησυχίες, σε όσους θα ήθελαν να αντισταθούν ακόμα και με την ψήφο τους, σε όσους ενδιαφέρονται να συμμετάσχουν με οποιονδήποτε τρόπο στα κοινά για να εγκαταλείψουν τον καναπέ της μοναξιάς, της αδυναμίας και της επανάπαυσης.
Με τη στήριξή μας στη νεολαία, με την ενότητά μας, με την ανάπτυξη των συνεργασιών μας με την Ριζοσπαστική Αριστερά, τη σοσιαλδημοκρατική αμφισβήτηση, τον χώρο της οικολογίας, με την ενίσχυση της οργανωμένης παρουσίας μας ιδιαίτερα στην περιφέρεια, με την κινηματική μας δράση, με τη συνέχιση των πολιτικών μας πρωτοβουλιών, μπορούμε να ξεφύγουμε από το άγχος της κοινοβουλευτικής εκπροσώπησης. Να βάλουμε τον πήχη πιο ψηλά. Να επιδιώξουμε ένα πολλαπλασιασμό των δυνάμεών μας. Να γίνει η ενισχυμένη δύναμη του Συνασπισμού της Ριζοσπαστικής Αριστεράς το κύριο μέσο προς την αναδιάταξη της πολιτικής ζωής έξω από τα όρια του δικομματισμού. Σε αυτό τον δύσκολο, αλλά εφικτό στόχο, ανταποκρίνεται και η απόφαση για υποψηφιότητα του Προέδρου του Συνασπισμού σε περιφέρεια που η εκλογιμότητα απαιτεί πολύ μεγάλη ενίσχυση των δυνάμεών μας.»
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS