Ο ευρωβουλευτής του Συνασπισμού Δημήτρης Παπαδημούλης μιλώντας σήμερα στην τηλεόραση της ΝΕΤ (Λυριτζής-Οικονόμου) για το πολιτικό σκάνδαλο των ομολόγων, δήλωσε μεταξύ άλλων τα εξής:
«Το μεγάλο πολιτικό σκάνδαλο είναι ότι μέσα σε λίγους μήνες μετακινήθηκαν περίπου 2 δις ευρώ από συντηρητικές τοποθετήσεις σε «περίεργα» ομόλογα -τα δομημένα- τα οποία έχουν ρίσκο, δεν έχουν σίγουρη απόδοση. Αυτή η μετακίνηση δεν έγινε τυχαία. Έγινε μέσα από μικρές χρηματιστηριακές εταιρίες που έχουν γαλάζιο χρώμα. Άρα υπάρχει σοβαρή πολιτική ευθύνη και κάποιος πρέπει να εξηγήσει πώς έγινε αυτή η μετακίνηση και ποιοι παρέσυραν τις διοικήσεις των ταμείων. Άκουγα χθες τον κ. Μωραϊτάκη -τον πρόεδρο των ελλήνων χρηματιστών- ο οποίος δεν είναι αντιπολιτευόμενος στην κυβέρνηση, ούτε ανήκει στην επαναστατική αριστερά, να υπολογίζει, με βάση τη κίνηση του γνωστού ομολόγου που άλλαξε πέντε χέρια σε μια μέρα, ότι μπορεί να βγήκαν κέρδη 35 εκ. ευρώ. Αυτό, για ομόλογο ύψους 280 εκ. ευρώ, σημαίνει πάνω από 10% κέρδος από «περίεργες» εταιρίες. Διότι αυτή η Ακρόπολις δεν είναι καμιά μεγάλη εταιρία. Είναι μικρή, καινούργια και γαλάζια.
Δεκαετίες τώρα τα λεφτά των ασφαλισμένων, τα αποθεματικά των ταμείων χρησιμοποιούνται εις βάρος των ασφαλισμένων για εξυπηρετηθούν κυβερνητικές και κομματικές σκοπιμότητες. Για να κλείσουν ελλείμματα του δημοσίου, για να χρηματοδοτηθούν επιχειρηματικές επενδύσεις άτοκα ή για να κλέψουν ορισμένοι. Αυτή τη κατάσταση, να χρησιμοποιούνται τα λεφτά των ασφαλισμένων για να παίζονται παιχνίδια κυβερνητικά, κομματικά ή απατεωνίστικα, δεν την ανέχονται οι ασφαλισμένοι.
Ο κόσμος -και μιλάω γιʼ αυτόν που ψηφίζει όλα τα κόμματα-, ανέχεται περισσότερο –κακώς βέβαια- τη μίζα στις στρατιωτικές προμήθειες ή τη μίζα στο δημόσιο έργο. Όμως το να του φας τα λεφτά του ταμείου του, της σύνταξής του, αυτό δεν το δέχεται με τίποτα. Μετά από αυτό το σκάνδαλο η ΝΔ θα δυσκολευτεί πάρα πολύ να προωθήσει τα σχέδια που έχει στο συρτάρι για το ασφαλιστικό που αφορούν το να βάλει χέρι στα όρια ηλικίας.
Διαφωνώ πλήρως με την άποψη ότι έχω πολιτική ευθύνη μόνον αν αποκαλυφθεί μια απατεωνιά και αποδειχθεί ότι την συγκάλυψα. Αν αυτός που έβαλα εκεί αποδειχθεί απατεώνας ή λίγος, έχω πολιτική ευθύνη. Στην περίπτωση αυτή πολιτική ευθύνη δεν είναι μόνο διότι απεδείχθη ότι ο κ. Σημαιοφορίδης αγόρασε φύκια για μεταξωτές κορδέλες. Ο κ. Σημαιοφορίδης δεν διορίστηκε βάσει του βιογραφικού του και των προσόντων του, αλλά ως γιος του γνωστού πολιτικού της Ν.Δ.. Εδώ η κορυφαία πολιτική ευθύνη είναι διότι μέσα σε λίγους μήνες συγκεντρώθηκαν επενδύσεις υψηλού ρίσκου 2 δις ευρώ από ταμεία των οποίων οι διοικήσεις δεν ήταν σε θέση να ελέγξουν το επικίνδυνο του πράγματος. Γιʼ αυτό λογιστικά έχουμε 20% απώλειες.
Αυτά τα δομημένα ομόλογα τα οποία εκδίδει το ελληνικό δημόσιο, αν τα πάρει ένα ταμείο και τα δεσμεύσει για χρόνια, μειώνουν το λογιστικό δημόσιο έλλειμμα της κυβέρνησης. Άρα συμφέρει τη κυβέρνηση, τον κ. Αλογοσκούφη, αυτά τα ομόλογα να μην τα πάρει η πιάτσα, η αγορά, αλλά ένα ταμείο που θα τα κρατήσει για χρόνια. Επομένως αυτή η σκοπιμότητα, εξυπηρετεί τους οικονομικούς σχεδιασμούς της κυβέρνησης.
Να αφήσουμε τον κ. Ζορμπά να κάνει τη δουλειά του. Ο κ. Αλογοσκούφης είναι ελεγχόμενος από τον κ. Ζορμπά όπως και ο κ. Τσιτουρίδης. Το σωστό θα ήταν ο κ. Ζορμπάς να συγκαλούσε στο γραφείο του αυτούς που θέλει και όχι να καλείται υπό την προεδρία του κ. Αλογοσκούφη ο οποίος ελέγχεται.
Επιβάλλεται να παραιτηθεί ο κ. Τσιτουρίδης, να συγκροτηθεί εξεταστική επιτροπή και να πάψουν να χρησιμοποιούν οι κυβερνήσεις και τα κόμματα, που έχουν εξουσία, τα ταμεία των ασφαλισμένων. Αντί να αυξήσουν τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης και να μειώσουν τις συντάξεις, ας αφήσουν τα ασφαλιστικά ταμεία να διαχειρίζονται ως συντηρητικοί θεσμικοί επενδυτές και με επαγγελματίες συμβούλους τα αποθέματά τους.»
To Γραφείο Τύπου