Σε πρόσφατο άρθρο του Γιώργου Γιαννουλόπουλου («Ελευθεροτυπία»-22.3.06) υπάρχει μια επισήμανση: «Δυστυχώς, στην Ελλάδα η υπόθεση της Αριστεράς κατάντησε να έχει μία μόνο διάσταση: το ενδεχόμενο συνεργασίας ή όχι με το ΠΑΣΟΚ... Πριν δοθεί οποιαδήποτε απάντηση, θα πρέπει να γίνει μια προσεκτική, σαφής και πολιτικά υπεύθυνη ανάλυση...
Πρόκειται για μια ενδιαφέρουσα και επίκαιρη παρατήρηση, που αφορά τις στρατηγικές αναφορές, αλλά και το παρόν της σύγχρονης Αριστεράς και μια δημιουργική πρόκληση για τη διατύπωση ορισμένων σκέψεων, στα πλαίσια ενός διαλόγου που είναι απόλυτα αναγκαίος..
- Κατ΄αρχάς θέλω να τονίσω ότι, στη συζήτηση για στρατηγική και πρακτική, ένα πολύ συνηθισμένο «λάθος» είναι η σύγχυση ανάμεσα στους σκοπούς και στα μέσα. Προτείνονται, δηλαδή, τα μέσα - εδώ πρόκειται για τις συνεργασίες - χωρίς προηγουμένως να έχει ξεκαθαριστεί ο στόχος, ο σκοπός που θέλεις να υπηρετήσεις. Βάζοντας «το κάρο πριν από το άλογο» οδηγείσαι πολύ εύκολα σε άγονες και απολίτικες αντιπαραθέσεις.
- Ας επαναλάβουμε ακόμη μια φορά ότι το αναγκαίο στρατηγικό πολιτικό σχέδιο ενός κόμματος της σύγχρονης ανανεωτικής Αριστεράς, όπως οφείλει να είναι ο Συνασπισμός, περιλαμβάνει δύο αλληλένδετες πλευρές. Το περιεχόμενό του, δηλαδή τι προτείνει και τα μέσα, τις δυνάμεις που υποδεικνύει για την προώθησή του.
Στη σημερινή φάση, ιδιαίτερα, που βρίσκεται σε κρίση η πολιτική που έχει αποφασίσει και υλοποιεί ο ΣΥΝ, προτεραιότητα αποτελεί η ανάδειξη ενός σαφούς αριστερού ανανεωτικού πολιτικού και προγραμματικού λόγου.
Το στρατηγικό αυτό «εργαλείο» του Κόμματος οφείλει να είναι ένα συνεκτικό σύνολο εναλλακτικών προτάσεων και διαρθρωτικών αλλαγών, που να απαντούν στις σημερινές ανάγκες της κοινωνίας, να αμφισβητούν το νεοφιλελεύθερο και δικομματικό πλαίσιο και ταυτόχρονα να στοχεύουν στη δημοκρατική και σοσιαλιστική αναγέννηση της χώρας.
Το περιεχόμενο του εναλλακτικού αυτού σχεδίου οφείλει να περιλαμβάνει καίρια ζητήματα, όπως το ρόλο της αγοράς και τις αναγκαίες ρυθμίσεις, την παρουσία μιας ισχυρής δημόσιας σφαίρας και μιας υγιούς επιχειρηματικής δραστηριότητας, τα εργαλεία για την αναδιανομή των εισοδημάτων υπέρ των πιο αδύνατων, το συνδυασμό ανάπτυξης και κοινωνικής προστασίας με σύγχρονους όρους κ.ο.κ. Τα παραπάνω, μεταφραζόμενα σε καθημερινή πρακτική, εκπέμπουν ένα τολμηρό μήνυμα που αναδεικνύει τον διακριτό και αυτόνομο ρόλο του ΣΥΝ. Έτσι μπορεί να αντιπροσωπεύσει με σταθερότητα και συνέχεια τμήματα των πολιτών και της νεολαίας, που θα τον επιλέγουν ως διακριτό πολιτικό και ιδεολογικό ρεύμα πέρα από τη σοσιαλδημοκρατία και τον κομμουνισμό, ως αριστερή ανανεωτική, χρήσιμη και αναγκαία πολιτική δύναμη.
- Τώρα, φυσιολογικά, έρχεται η σειρά των μέσων. Από την πλευρά των αριστερών ανανεωτικών δυνάμεων στον ΣΥΝ υποστηρίζεται, σταθερά και διαχρονικά, ότι η υλοποίηση των παραπάνω στρατηγικών στόχων, απαιτεί συγκέντρωση δυνάμεων ώστε να συγκροτηθεί μια νέα κοινωνική και πολιτική πλειοψηφία.
Η στρατηγική που παραθέσαμε - περιεχόμενο και μέσα - βρίσκεται στην παρούσα φάση, στον ΣΥΝ, σε αντίθεση με τη στρατηγική της συνεδριακής πλειοψηφίας και ως προς το περιεχόμενο, αλλά και ως προς την απολυτοποίηση της στρατηγικής συμμαχίας του ΣΥΡΙΖΑ και της στρατηγικής του τρίτου πόλου της «μεγάλης Αριστεράς» μαζί με το ΚΚΕ.
Η αναγκαία νέα πλειοψηφία δεν θα προκύψει από το πουθενά. Η συγκέντρωση των δυνάμεων απαιτεί πολιτικούς όρους και προϋποθέσεις που σήμερα δεν πληρούνται. Για να έρχεται, όμως, πιο κοντά ο στρατηγικός στόχος της συγκρότησης της πλειοψηφίας απαιτείται, απέναντι στις εγχώριες σοσιαλδημοκρατικές δυνάμεις, ως Κόμμα να προωθούμε μια τακτική που αντιπαρατίθεται καθαρά όταν ακολουθούνται νεοφιλελεύθερες πολιτικές, χωρίς να γκρουπάρει συνολικά το χώρο του ΠΑΣΟΚ στον πόλο του νεοφιλελευθερισμού μαζί με τη Δεξιά. Έτσι μπορούν να προκύπτουν θετικές διεργασίες στις δυνάμεις της σοσιαλδημοκρατίας που μας ενδιαφέρουν.
Κατανοούμε ότι εντυπωσιακά αποτελέσματα δεν μπορούν να υπάρξουν σ΄αυτή τη φάση. Όμως οι κοινωνικοπολιτικές εξελίξεις και διεργασίες δεν εκβιάζονται, δεν επιταχύνονται με το ζόρι, δεν είναι ζήτημα επικοινωνιακής διαχείρισης. Ο κίνδυνος των αλμάτων στο κενό είναι πάντα υπαρκτός.
Στον ΣΥΝ, εκτιμήσεις και προτεινόμενες λύσεις θα δοκιμασθούν το αμέσως επόμενο διάστημα. Από την πλευρά μας επιμένουμε στην ανάγκη ορισμένων, τουλάχιστον, διορθώσεων και προσαρμογών, ιδιαίτερα για τις αυτοδιοικητικές εκλογές, αλλά και για τον ΣΥΡΙΖΑ και την κριτική προς το ΚΚΕ.
Τέλος, όσα για στρατηγικές και τακτικές προτείνονται είναι στη λογική που έχουν ήδη υιοθετήσει πολλά Κόμματα στο ΚΕΑ, στην Ιταλία, στη Γαλλία, στη Γερμανία και άλλου.
Και μια ευχή για νίκη της L' UNIONE στις εκλογές της 9ης Απριλίου στην Ιταλία!
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS