Πριν ένα περίπου χρόνο, αμέσως μετά το 4ο Συνέδριο του Κόμματος, γράφαμε («Αυγή», 14/1/05) ότι η πλειοψηφία, ο Πρόεδρος και το συνεδριακό πολιτικό σχέδιο θα δοκιμασθούν στην πράξη, κάνοντας μία ιδιαίτερη αναφορά στις επιλογές για την Αυτοδιοίκηση.
Ένα χρόνο μετά, το Κόμμα βρίσκεται σε μια ιδιότυπη κρίση, με έντονη εσωστρέφεια και διάχυτη ανησυχία στα μέλη του, σε όλους μας.
Όπως ανέλυσε σε άρθρο του ο Σπ. Λυκούδης («Αυγή», 20.11.05), οι εξελίξεις γύρω από τις υποψηφιότητες στο Δήμο Αθηναίων, με τον αποκλεισμό Παπαγιαννάκη κ.λ.π., ήταν μόνο η αφορμή για την εκδήλωση των κρισιακών αυτών φαινομένων. Η αιτία είναι πιο βαθειά, εντοπίζεται στις ίδιες τις συνεδριακές αποφάσεις και στον τρόπο που υλοποιούνται τον τελευταίο χρόνο και γι αυτό υπάρχει κίνδυνος για κρίση διαρκείας αν τα πράγματα δεν αντιμετωπισθούν στην ουσία τους.
Όλοι είμαστε υποχρεωμένοι να απαντήσουμε στο κρίσιμο ερώτημα: τι πρέπει να γίνει. Από την πλευρά μας έχουμε ως αφετηρία ότι και αυτή η προσπάθεια για απαντήσεις και προτάσεις θα γίνει στα πλαίσια του ΣΥΝ και του ευρύτερου αριστερού ανανεωτικού χώρου. Δεν παίζουμε με τα «μένουμε-φεύγουμε», διότι ο ΣΥΝ εξακολουθεί να είναι ο κύριος κομματικός εκφραστής της ανανεωτικής Αριστεράς, της Αριστεράς της διαρκούς ανανέωσης, ο ζωτικός χώρος για να προβάλλουμε και να υπερασπίσουμε τις αριστερές ανανεωτικές ιδέες και θέσεις, που βρίσκονται σε άμυνα τα τελευταία χρόνια και στο ίδιο μας το Κόμμα.
Παράλληλα, όμως, θεωρούμε ότι δεν μπορούμε να συνεχίσουμε να πορευόμαστε όπως μέχρι σήμερα, πρέπει να ανιχνεύσουμε νέους δρόμους και τρόπους για να αντιμετωπίσουμε τα φαινόμενα των συνεχών τριβών, τις διαλυτικής εσωστρέφειας, της αλληλοακύρωσης, της μόνιμης τασικής αντιπαράθεσης.
Κατά τη γνώμη μας ήλθε η ώρα στη θέση των ευχών (για αλλαγή κουλτούρας κ.λ.π.) να εισάγουμε κανόνες και ρυθμίσεις στη λειτουργία του Κόμματός μας, που ακριβώς θα θεσμοθετούν την ενότητα στη διαφορετικότητα.
Οδηγηθήκαμε στη σκέψη - πρόταση αυτή έχοντας καταλήξει, μέσα από την εμπειρία μας, ότι ο Συνασπισμός είναι ένα ιδιαίτερου τύπου ενιαίο Κόμμα. Δεν είναι ένα κλασσικό ενιαίο κόμμα της Αριστεράς, όπου μπορεί να λειτουργεί ένας έμμεσος, έστω, δημοκρατικός συγκεντρωτισμός. Είναι ένα Κόμμα στο οποίο συνυπάρχουν, στο οποίο μπορούν και πρέπει να συνυπάρξουν δύο, βασικά, υπαρκτά και σαφή ρεύματα ιδεών και πρακτικών.
Επομένως, η λύση στα προβλήματα του Κόμματος δεν είναι να δοθεί προτεραιότητα στην ανατροπή των συσχετισμών υπέρ του ενός ή του άλλου ρεύματος. Το ίδιο ισχύει για τη λειτουργία των σημερινών τάσεων. Μπορούμε να οδηγηθούμε σταδιακά στην υπέρβασή τους μέσα από την συνύπαρξη των δύο ιδεολογικών ρευμάτων και την αναγνώριση της αναγκαίας πολιτικής και λειτουργικής ιδιαιτερότητάς τους, στα πλαίσια της λειτουργίας του ενιαίου κόμματος.
Είναι προφανής η ανάγκη για ειλικρινή συνεννόηση μέσα στο κόμμα για να προχωρήσουμε. Υπάρχουν οι σκέψεις που προαναφέρθηκαν, σίγουρα υπάρχουν και άλλες. Το βασικό είναι να μπούμε πρακτικά, με κανόνες και ρυθμίσεις, στη λογική προωθητικών συναινετικών διαδικασιών, με την αυθεντική καταγραφή της θέλησης των μελών του Κόμματος σε κάθε φάση, με την εξασφάλιση αυξημένης νομιμοποίησης για τις μείζονες αποφάσεις, με το σεβασμό και του ενιαίου του κόμματος κα της ιδιαιτερότητας των ιδεολογικών ρευμάτων. Ας τολμήσουμε δύο βήματα «πίσω» για να γίνει ένα (ουσιαστικό) βήμα μπροστά.
Σπεύδω να προλάβω την εύλογη ένσταση ότι τα προβλήματα είναι πολιτικά και όχι οργανωτικά. Ομως, η συνεννόηση για το πλαίσιο λειτουργίας, που μπορεί να παραμερίσει το συνεχές άγχος της υπερίσχυσης απέναντι στον εσωκομματικό αντίπαλο, θα βοηθήσει αποφασιστικά σε δύο κρίσιμες κατευθύνσεις:
Πρώτο, θα απελευθερώσει και θα στρέψει όλο το κομματικό δυναμικό προς την κοινωνία, στα πραγματικά προβλήματα. Θα εκλογικεύσει τις διαφορές μας, θα συμβάλλει σε μια πιο συντεταγμένη, πιο ρεαλιστική, πιο αποτελεσματική παρέμβαση.
Δεύτερο, θα αναδείξει την κοινή αριστερή ανανεωτική μας κληρονομιά, θα αναδείξει τον αριστερό ανανεωτικό χαρακτήρα του κόμματος μας στις σύγχρονες συνθήκες.
Αυτή η αριστερή ανανεωτική φυσιογνωμία και οι πολιτικές που εμπνέονται από αυτήν είναι το βασικό μας πλεονέκτημα για να πείσουμε και να αντιπροσωπεύσουμε με συνέχεια και σταθερότητα σημαντικό τμήμα της ελληνικής κοινωνίας.
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS