Για την επίκαιρη ερώτηση στον Πρωθυπουργό
Έχει ευθύνη η κυβέρνηση και ο Πρωθυπουργός να αποσαφηνίσουν τις θέσεις τους, γιατί είναι φανερό ότι χρειάζεται νέος καταστατικός χάρτης της Εκκλησίας, ο οποίος να επαναφέρει τα πράγματα στο θεσμικό πλαίσιο που προβλέπει το Σύνταγμα. Νόμω-κρατούσα είναι η πολιτεία. Η πολιτεία δηλαδή με νόμους καθορίζει τον τρόπο, τα όρια της λειτουργίας της εκκλησίας. Δεν παρεμβαίνει στα εσωτερικά λατρευτικά της, αλλά αν δεν είναι κράτος εν κράτει η εκκλησία.
Ο μητροπολίτης, ο αρχιεπίσκοπος, όπως κάθε πολίτης, μπορεί να λέει τη γνώμη του... Δεν ακούγεται παράλογο αυτό....
'Αλλο να εκφράζει την άποψη ένας πολίτης, ακόμη και ιερωμένος και επίσκοπος, και άλλο να διεκδικούν ορισμένοι ιεράρχες, ο καθένας για τον εαυτό του εθναρχικό ρόλο, ρόλο πολιτικού καθοδηγητή που θα αξιώνει ούτε λίγο-ούτε πολύ να συμπεριφέρονται όλοι κατά τις υποδείξεις της εκκλησίας.
Παλιότερα ο κ. Αμβρόσιος είχε πει ότι η Ιερά Σύνοδος είναι ανώτερη κι από το Σύνταγμα.. Δεν ξέρω τι είχε πει...
Μαζί με το νέο καταστατικό χάρτη χρειάζεται επιτέλους έλεγχος των οικονομικών και της περιουσίας, μητροπόλεων και μητροπολιτών. Είναι υποχρεωμένη η κυβέρνηση και ο κ. Πρωθυπουργός να αποσαφηνίσουν την θέση τους στο ώριμο πια και αναγκαίο αίτημα και της συνταγματικής ρήτρας περί διάκρισης των ρόλων πολιτείας-εκκλησίας.
Από του χρόνου αυτά που θα ανοίξει πάλι το θέμα της αναθεώρησης...
Μέχρι τότε είναι φανερό ότι δεν θα πάψουν ορισμένοι ιεράρχες να δημιουργούν προβλήματα, διότι πολλοί ρέπουν προς την πολιτικολογία.
Ίσως μ΄ αυτόν τον τρόπο όμως ίσως εξαναγκάσουν ακόμα και την κυβέρνηση να στραφεί προς την κατεύθυνση που λέτε...
Είναι φανερό ότι δεν μπορούν να συνεχίσουν μ΄ αυτόν τον φαρισαϊσμό. Υπάρχει ένας διάχυτος φαρισαϊσμός. Πολιτικά θέλουν να παρεμβαίνουν, οικονομικά θέλουν να εισπράττουν, εκκλησιαστικά θέλουν να είναι η δεσποτοκρατία στεγανό εξουσίας.
Όταν είχαν ξεσπάσει τα σκάνδαλα στην εκκλησία και ρωτούσαμε την Υπουργό Παιδείας τι θα κάνει, μας έλεγε «να ολοκληρωθεί η αυτοκάθαρση πρώτα και μετά βλέπουμε...» . Τι λέτε λοιπόν για την αυτοκάθαρση...
Στο εσωτερικό της εκκλησίας εξακολουθούν να παραμένουν τα ίδια φαινόμενα διάβρωσης, διαφθοράς και διαπλοκής. Δεν είναι μόνο διαπλοκή προς το παραδικαστικό κύκλωμα. Είναι και εσωτερικό έλλειμμα εκδημοκρατισμού και υπάρχουν σοβαρά προβλήματα τα οποία κλονίζουν την προς τα έξω μαρτυρία της εκκλησίας.
Τα περί αυτοκάθαρσης ήταν και είναι προφάσεις εν αμαρτίαις.
Και πάντως και αν επιχειρήθηκε, δεν ολοκληρώθηκε...
Είναι βέβαιο ότι υπάρχουν άλλες προτεραιότητες σε ορισμένους ιεράρχες. Αγωνιούν και αγωνίζονται για το μεταθετό, αγωνιούν και αγωνίζονται για την έλλειψη ελέγχου, αγωνιούν και αγωνίζονται για την υπερεξουσία τους έναντι των κατωτέρων κληρικών, αγωνιούν και αγωνίζονται για τον κοσμικό ρόλο τους, με χλιδή προς τα έξω.
Ειδικά μετά τα τελευταία, το θέμα του οικονομικού ελέγχου αποκτά επικαιρότητα...
Έχει να γίνει οικονομικός και διαχειριστικός έλεγχος από το 1978. Πριν ένα χρόνο η Υπουργός Παιδείας έλεγε ότι «σήμερα διατάσσεται».. και μέχρι σήμερα δεν έχει γίνει τίποτε.
Σ΄ αυτά πρέπει να προσθέσετε την ύπαρξη και τη λειτουργία παραεκκλησιαστικού κυκλώματος από οργανώσεις οι οποίες παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο.
Για τον ΣΥΝ
Φαίνεται ότι μετά την κατάληξη για το δήμο Αθηναίων από την ΚΠΕ βαθαίνει το ρήγμα αντί να εκτονώνεται η κρίση. Χθες είχαμε δύο παράλληλες εκδηλώσεις για το ίδιο περίπου θέμα... Στο πλαίσιο μιας απ΄ αυτές ακούσαμε και πρόταση για αλλαγή δομών στο κόμμα σας.... Πώς σας ακούγονται όλα αυτά;
Θέλω να κατανοήσετε την θέση μου. Παρακολουθώ αυτά, δεν τα σχολιάζω. Δεν ενθουσιάζομαι βεβαίως, αλλά δεν θέλω να εμπλακώ.
Δεν σας λέω να μιλήσετε υπέρ του ενός ή του άλλου.... Σας λέω συνολικά το φαινόμενο...
Πιστεύω ότι δημιουργική πολιτική είναι η δημοκρατική σύνθεση. Και επί 10-12 χρόνια αγωνίστηκα από την θέση του Προέδρου για να ξεκολλήσουμε από το άγονο κλίμα και ρήγμα της περιόδου ΄90-΄93. Πιστεύω ότι προς τα έξω είναι ευθύνη όλων μας να εξασφαλίζουμε αξιοπιστία, αποτελεσματικότητα, έμπνευση, ενθουσιασμό και ενιαία δράση.
Δεν είναι καλό να γινόμαστε φέτες.
Όμως αυτή η πρόταση για ομοσπονδιακού τύπου κόμμα, αν αποδίδεται έτσι, δεν σημαίνει πιο πολύ φέτες;...
Νομίζω ότι εκείνο που χρειάζεται είναι νέες δημοκρατικές διαδικασίες στο εσωτερικό που να συνθέτουν σε ενιαίο σύνολο και να μην μετατρέπουν την ενότητα ενός κόμματος σε ομοσπονδιακές ή άλλες δραστηριότητες.
Δεν είναι τώρα το ζητούμενο ο καθένας με την άποψή του. Το ζητούμενο είναι σ΄ έναν χώρο όπως ο Συνασπισμός να προχωρήσουμε με την ημερήσια διάταξη που έχει το Ευρωπαϊκό Κόμμα της Αριστεράς.
Δεν καταλαβαίνω πώς είναι δυνατόν να πρωταγωνιστούμε στη δημιουργία του Ευρωπαϊκού Κόμματος της Αριστεράς και στο σπίτι μας να είμαστε σε αυτή την κατάσταση που δεν είναι ευχάριστη. Δεν είναι ευχάριστη για τον κόσμο μας, δεν είναι ευχάριστη για μας τους ίδιους. Κανείς δεν είναι ευχαριστημένος.
Επειδή μια μερίδα του κόμματός σας ρίχνει μέρος της ευθύνης στη λειτουργία των συμμαχικών δυνάμεων, του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., που, κατά τη γνώμη τους, ασκούν επικυριαρχία κατά κάποιον τρόπο στον ΣΥΝ και επειδή θυμόμαστε, ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. δημιουργήθηκε επί των ημερών σας, μήπως υπάρχει ένα ζήτημα αυτοκριτικής επ΄ αυτού;...
Πιστεύω σε εκείνο που νομίζω είναι αυτή τη στιγμή η δυναμική προοπτική της Αριστεράς. Ανοιχτές πολιτικές, διαδικασίες οι οποίες να βγάζουν την Αριστερά από τον πολυκερματισμό, πολιτικές πρωτοβουλίες οι οποίες να βγάζουν την Αριστερά από την αμηχανία και, πάνω απ΄ όλα, παρουσία πολιτική σε όλα τα πεδία, κοινοβουλευτικά και κοινωνικά, που να διαμορφώνουν σχέσεις εμπιστοσύνης και αξιοπιστίας με την κοινωνία.
Η άποψή μου είναι σαφής. Σήμερα χρειάζεται η Αριστερά να διατυπώσει την εναλλακτική της πρόταση προς το νεοφιλελευθερισμό. Η Αριστερά της εποχής μας να ανοιχτεί προς την κοινωνία και να εξασφαλίσει τις κοινωνικές και πολιτικές προοδευτικές πλειοψηφίες που θα στηρίξουν αυτή την εναλλακτική πρόταση.
'Αρα λοιπόν, δεν είναι ο καθένας μόνος του. Ούτε είναι ο καθένας στην τρύπα του. Ούτε είναι ο καθένας το βιολί του.
Δεν ακούσαμε από σας απάντηση σε όσα και προσωπικά κατά κάποιον τρόπο σας καταμαρτυρεί ο κ. Σημίτης στο βιβλίο του.. Είσαστε και στην παρουσίαση της εκδήλωσης.. Νομίζω υπάρχει και εσωτερική κριτική στο κόμμα σας γι αυτό, και για σας και για άλλους συντρόφους σας... Αλλά υπάρχει κριτική για την τακτική που ακολουθήσατε εσείς ως Πρόεδρος του ΣΥΝ στο βιβλίο...
Ο κ. Σημίτης έγραψε ένα βιβλίο ως πρώην Πρωθυπουργός και ασχολείται με τα θέματα της πολιτικής την οποία εφάρμοσε. Είναι μία πολιτική παρέμβαση που προκαλεί βεβαίως αντιθέσεις. Οι αντιθέσεις είναι φανερό ότι κυρίως αφορούν στο ΠΑΣΟΚ.
Από την πλευρά μου και από την πλευρά του ΣΥΝ σε όλα τα θέματα έχουμε μιλήσει με σαφήνεια και με τρόπο συγκεκριμένο έχουμε ασκήσει την προγραμματική μας αντιπολίτευση.
Τα όσα ο κ. Σημίτης αναφέρει στο βιβλίο του δείχνουν ότι το ΠΑΣΟΚ έχει κάποιους ανοιχτούς λογαριασμούς. Κι εκείνο που προκύπτει είναι η εσωτερική συζήτηση που γίνεται μέσα στα διάφορα στελέχη του ΠΑΣΟΚ.
Εγώ από την πλευρά μου, και από την πλευρά του ο ΣΥΝ, έχουμε ασκήσει προγραμματική αντιπολίτευση. Η προγραμματική μας αντιπολίτευση σήμερα είναι δικαιωμένη.
Έχει δίκιο ή άδικο ο κ. Σημίτης σ΄ αυτά που σας καταλογίζει για το ναυάγιο της οποιασδήποτε συζήτησης μεταξύ σας για τους προσανατολισμούς σας που ήταν αντίθετοι μ΄ αυτά που λέγατε κ.λπ... Έχει δίκιο ή άδικο;...
Ο κ. Σημίτης υπερασπίζεται την τακτική την οποία ακολούθησε ως Πρωθυπουργός και Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, προς την οποία από τότε υπήρχε διαφωνία. Δεν έχει μετατοπιστεί σε τίποτε, ούτε είναι ποτέ δυνατόν να εκτιμηθεί η εκ των υστέρων εμμονή σε μία τακτική η οποία δεν απέδωσε.
Μπορώ να σας πω ότι σε μία μακρά περίοδο στη χώρα μας δοκιμάστηκαν τρία πράγματα, πολύ σημαντικά. Δοκιμάστηκε η προοδευτική κοινωνική και πολιτική πλειοψηφία...
Πού δοκιμάστηκε αυτό;...
Δοκιμάστηκε από την πολιτική η οποία εφαρμόστηκε... Ταλαιπωρήθηκε. Δεν καλύφθηκε απ΄ αυτή την πολιτική. Και, επίσης, είναι ηλίου φαιεινότερο, ότι ταλαιπωρήθηκε επίσης και το αξιακό και ηθικό περιεχόμενο της μεταπολίτευσης, ολόκληρης της μεταπολίτευσης.
Γι αυτό και σήμερα πολλά στελέχη του ΠΑΣΟΚ δείχνουν σαν να μην ξέρουν τι τους συνέβη. Ή, επειδή ξέρουν πολύ καλά τι τους συνέβη, προσπαθεί ο καθένας να βγει έξω από έναν κύκλο αυτοκριτικής και ευθύνης.
Να σας ρωτήσω εάν, με βάση όλα αυτά που διαπιστώνετε, που τα λέγατε από τότε, είναι αλήθεια...
Τα έλεγα και τα έλεγα με τρόπο κατηγορηματικό και είναι σήμερα στην ημερήσια διάταξη της πολιτικής ζωής του τόπου...
Εάν βλέπετε διαφορές ουσίας και κατεύθυνσης, κυρίως, διαφορές στο σημερινό ΠΑΣΟΚ...
Αυτό θα φανεί στην πολιτική την οποία ακολουθεί...
Δεν φαίνεται ήδη κάτι;...
Σήμερα το ΠΑΣΟΚ δεν έχει δείξει καμία απομάκρυνση από την πολιτική της προσαρμογής στο νεοφιλελευθερισμό. Ούτε επίσης έχει δείξει καμία αυτοκριτική διάθεση η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ έναντι του άγονου δικομματισμού, ούτε, πολύ περισσότερο, σε ζητήματα που σχετίζονται με τις ευρύτερες κοινωνικές και πολιτικές συμμαχίες έχει διαπιστωθεί κάτι διαφορετικό.
Επομένως θα μπορούσε να πει κανείς ότι με βάση όλες αυτές τις διαπιστώσεις μένετε σ΄ αυτά που λέγατε κι όταν ήσασταν Πρόεδρος, ότι κατόπιν όλων αυτών δεν υπάρχει έδαφος για συνεννόηση...
Πιστεύω ότι η εμμονή σ΄ αυτόν τον άγονο δικομματισμό οδηγεί το πολιτικό σύστημα σε συνεχή διολίσθηση, φθορά και αναξιοπιστία. Είναι φανερό ότι ο άγονος καθεστωτικός δικομματισμός απομακρύνει την πολιτική από την κοινωνία. Κι εδώ είναι ο ρόλος κομμάτων όπως ο Συνασπισμός, με μεγάλες πρωτοβουλίες, να απευθυνθούν σε όλο τον κόσμο που θέλει εναλλακτική πρόταση έναντι του νεοφιλελευθερισμού, που θέλει αναδιάταξη των κοινωνικών και πολιτικών συμμαχιών για μια προοδευτική προοπτική και επίσης που θέλει διαρθρωτικές αλλαγές στο πολιτικό σύστημα και κρατικής οργάνωσης και διακυβέρνησης της χώρας.
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS