Οι εξελίξεις, μετά την επιστολή Μαγκρίβι σχετικά με τη συνταγματική διάταξη για τον "βασικό μέτοχο" και τους δύο εκτελεστικούς νόμους που ακολούθησαν, αναδεικνύουν την αδυναμία του πολιτικού μας συστήματος να προσεγγίσει καυτά ζητήματα με ορθολογικό τρόπο. Αποδείχθηκε, εκ των υστέρων, πόσο δίκιο είχαν όσοι ζητούσαν το ζήτημα του ασυμβίβαστου δημοσίων προμηθευτών και κατόχων ΜΜΕ, να αντιμετωπιστεί από την οπτική του "σε ποιούς δίνω άδεια για ΜΜΕ;" και όχι από την οπτική του "ποιούς όρους πρέπει να καλύπτουν οι ανταγωνιζόμενοι προμηθευτές του ελληνικού δημοσίου;".
Η θέση του ΣΥΝ, αν αφαιρέσουμε μερικές αρχικές ακραίες, επιστημονικά και πολιτικά διατυπώσεις, περί απόλυτης υπεροχής του εθνικού Συντάγματος έναντι του Ευρωπαϊκού Δικαίου, έχει κινηθεί σε μια γραμμή με εσωτερική συνέπεια.
Εδώ δεν θα πρέπει να παραβλέψουμε την αρνητική σύμπτωση του δημόσιου διαλόγου για τον "βασικό μέτοχο" με τη δημόσια συζήτηση για την ψήφιση της Ευρωπαϊκής Συνταγματικής Συνθήκης και το ΟΧΙ που έχει προκρίνει το ΣΥΝέδριο. Πολλές φορές η ακραία απορριπτική επιχειρηματολογία στην αναζήτηση της "άλλης" Ευρώπης, που από πολλούς φτάνει στα όρια της απόρριψης του συνόλου του ευρωπαϊκού Δικαίου, από τα πράγματα δυσκολεύει την επικέντρωση στην κατανόηση των επιχειρημάτων μας για τον "βασικό μέτοχο", που ιδιαιτέρως την τελευταία περίοδο ορθώς ξεκινούν από την προσπάθεια στήριξής τους στο ευρωπαϊκού γίγνεσθαι.
Στη δημόσια, μάλιστα, αντιπαράθεση, ο παλιός μας σύντροφος Νίκος Μπίστης έσπευσε να μας χαρακτηρίσει και ως... "η βολική αριστερά" (!) για την δεξιά επειδή ακριβώς στο δημόσιο διάλογο δεν είναι δυνατόν να συμπαραταχθούμε με την επιχειρηματολογία του ΠΑΣΟΚ όπως άλλωστε δεν κάναμε και δεν κάνουμε με αυτή της Ν.Δ.
Τι να κάνουμε δεν μπορούμε να βρεθούμε μαζί με το ΠΑΣΟΚ υπερασπιστές των θιγόμενων επιχειρηματιών, ούτε να επιχαίρουμε για την αντίδραση της Κομισιόν, ούτε να μιζάρουμε τα πάντα στον "υγιή και τέλειο ανταγωνισμό" γιατί ...δεν υπάρχει.
Και από την άλλη δεν μπορούμε να δεχόμαστε μαζί με τη Ν.Δ. την πλήρη υπεροχή του εθνικού Συντάγματος έναντι του Ευρωπαϊκού Δικαίου όταν την ίδια ακριβώς περίοδο είμαστε εμείς που έχουμε αγωνιστεί για την υπερίσχυση της Οδηγίας 99/70/ΕΚ για τη μονιμοποίηση των Συμβασιούχων κόντρα στις "περί αντισυνταγματικότητας" δικαιολογίες του ΠΑΣΟΚ πριν και της Ν.Δ. τώρα(!)
Ο ΣΥΝ δεν ψήφισε τον βασικό μέτοχο ούτε στη Συνταγματική αναθεώρηση, ούτε και στους δύο επόμενους εκτελεστικούς νόμους. Έκανε αρκετές τροπολογίες και ψήφισε ορισμένα άρθρα στον τελευταίο.
Η θέση του ΣΥΝ, όπως διαμορφώνεται πλέον, στηρίζεται κυρίως στην ύπαρξη παράγωγου δικαίου, αποφάσεων του Ευρωκοινοβουλίου και Οδηγίας του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, όπου αναγνωρίζεται ότι σε ζητήματα ΜΜΕ προκειμένου να στηριχθεί η διαφάνεια, η πολυφωνία, η αξιοπιστία και η μη υπερσυγκέντρωση, οι χώρες-μέλη μπορούν να παίρνουν ειδικά εθνικά μέτρα. Είναι σε συναντίληψη με την ευρωπαϊκή αριστερά, με το μεγαλύτερο μέρος των Ευρωπαίων σοσιαλδημοκρατών, υποστηρίζοντας ότι από τη λογική "ανταγωνισμός παντού" εξαιρούνται τα ζητήματα πολιτισμού, ενημέρωσης, παιδείας... Και αυτό το συγκεκριμένο άρθρο του Συντάγματος(14, παρ 9) το καλύπτει. Πέρα από τα κενά και τα προβλήματα που και το ίδιο το άρθρο και ο τελευταίος εκτελεστικός νόμος έχουν.
Από εδώ και πέρα είναι προφανώς αναγκαίο όλα τα κόμματα και οι εμπλεκόμενοι με τα ΜΜΕ να απαιτήσουν νομοσχέδιο για την αποκατάσταση της τάξης στο ραδιοτηλεοπτικό πεδίο. Να κατατεθεί τάχιστα και να υπάρξουν όλες οι κατάλληλες τροποποιήσεις όπου εξόφθαλμες αδυναμίες λειτουργικής εφαρμογής του εκτελεστικού νόμου να επιχειρηθεί να θεραπευθούν.
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS