Μετά μεγάλο διάστημα, ξανά στις «Συναντήσεις». Έχουν μεσολαβήσει πολλά, ιδιαίτερα το 4ο Συνέδριο του ΣΥΝ με τα αποτελέσματά του.
Αδύνατον να το αγνοήσει κανείς. Γι' αυτό θα καταγραφούν ορισμένες σκέψεις, που ελπίζω ότι συναντώνται με αντίστοιχους προβληματισμούς και άλλων πολλών, συντρόφων και φίλων.
1.- Στην προσυνεδριακή συζήτηση, με βάση τα δύο κατατεθειμένα κείμενα, συζητήθηκαν συγκλίσεις και σημαντικές (ή λιγότερο σημαντικές) διαφορές, κυρίως όμως αναδείχθηκαν οι δύο βασικές αποχρώσεις ιδεών και θέσεων που συνυπάρχουν μέσα στο κόμμα.
Στο συνέδριο η συζήτηση ολοκληρώθηκε και οι σύνεδροι, με μεγάλη πλειοψηφία, ψήφισαν την πολιτική απόφαση και εξέλεξαν τον πρόεδρο και τη νέα ΚΠΕ. Και οι τρεις πτυχές των αποτελεσμάτων (απόφαση, πρόεδρος, ΚΠΕ) σηματοδοτούν τη συνέχεια και την εμβάθυνση της ακολουθούμενης τα 2-3 τελευταία χρόνια «αριστερής στροφής».
Μεγάλος αριθμός συνέδρων έκρινε ότι η κατεύθυνση αυτή θα ενισχύσει το κόμμα και θα αντιμετωπίσει τους υπαρκτούς κινδύνους διαρροών προς άλλους πολιτικούς φορείς.
Υπάρχει εδώ ένας διαφαινόμενος κίνδυνος, ανεξάρτητα από προθέσεις. Η ανάδειξη ενός ιδιόμορφου σεχταρισμού. Το άμεσο μέλλον θα δείξει.
2.- Ήδη προχωράμε σε μια νέα φάση για τον ΣΥΝ. Υλοποίηση αποφάσεων, προτεραιότητες, δείγματα γραφής, με πρώτη ευθύνη της συνεδριακής πλειοψηφίας.
Πως, όμως, θα κινηθεί ένας ολόκληρος «χώρος»¨του κόμματος, που είδε τις ιδέες του και τις θέσεις του , θέσεις σύγχρονες, αριστερές, ανανεωτικές, να υποχωρούν και να μειοψηφούν στο πρόσφατο Συνέδριο;
Για μεγάλο διάστημα αυτός ο «χώρος» στήριξε τις βασικές πολιτικές και τα φυσιογνωμικά χαρακτηριστικά του κόμματος. Τα 2-3 τελευταία χρόνια, σε μια περίοδο που ο ΣΥΝ επιχειρεί αυτό που αποκλήθηκε από τους εμπνευστές της «αριστερή στροφή», ο «χώρος» δεν λειτούργησε ενιαία, ως παραγωγή ιδεών και πρωτοβουλιών. Αναπτύχθηκαν προσωπικές απόψεις και στάσεις, διαφορετικές μεταξύ τους, χωρίς δημιουργική συνεννόηση και παρέμβαση.
Τα τελικά αποτελέσματα του Συνεδρίου αντανακλούν και την κατάσταση στο τμήμα αυτό του κόμματος.
Η νέα κατάσταση στο κόμμα, αλλά και η πολιτική συγκυρία γενικότερα, απαιτεί ένα νέο ξεκίνημα με το βλέμμα στραμμένο μπροστά.
Αναφερόμαστε, προφανώς και ιδιαίτερα, στους συντρόφους και τις συντρόφισσες, που εκφράζονται από ιδέες και πρακτικές ανανεωτικές και διαρκώς ανανεούμενες, που θέλουν το κόμμα μας να εκφράζει τη σύγχρονη δημοκρατική και ριζοσπαστική Αριστερά.
Το ρεύμα ιδεών που αναφερόμαστε είναι υπαρκτό μέσα και γύρω από το κόμμα. Το παρόν και το μέλλον το χρειάζεται.
Όλοι όσοι περπατήσαμε μαζί στο παρελθόν και όλοι όσοι συμμερίζονται σήμερα ανάλογες αγωνίες και απόψεις, οφείλουν να συμβάλλουν , με θετικές πρωτοβουλίες, με το μυαλό και την καρδιά, στην ανασυγκρότηση του ρεύματος των δημοκρατικών, αριστερών ανανεωτικών ιδεών στον ΣΥΝ.
Η ανασυγκρότηση και αναζωογόνηση του ρεύματος των αριστερών ανανεωτικών ιδεών θα μπορέσει να εκφράσει και να αντιπροσωπεύσει το μεγάλο, κατά τη γνώμη μου, τμήμα του κοινωνικού σώματος του Συνασπισμού.
Αυτό μπορεί να γίνει με όρους συλλογικότητας, σεβασμού των εσωκομματικών δεδομένων, αλλά και με σαφές «στίγμα» απέναντι στη νέα κατάσταση που διαμορφώθηκε στο κόμμα.
Ως προς τη συνεδριακή πλειοψηφία η καταρχήν στάση του νέου ρεύματος ιδεών δεν μπορεί παρά να είναι στάση «αντιπολίτευσης», στάση κριτική, από τη σκοπιά της αριστερής ανανέωσης, χωρίς σπασμωδικές κινήσεις και βιασύνη.
Αυτό προέκυψε από το Συνέδριο, αυτό προωθεί ένα αυθεντικό πολιτικό προβληματισμό και πολιτικό «ανταγωνισμό» στο κόμμα και στην Αριστερά γενικότερα.
Τα παρακάτω μέτωπα της μετασυνεδριακής συγκυρίας, που παρατίθενται ενδεικτικά, θα αποτελέσουν, αναμφισβήτητα, προτεραιότητες του νέου ρεύματος ιδεών:
Πρώτο, είναι το ίδιο το κόμμα μας. Η αναβαθμισμένη δημοκρατική λειτουργία σε όλα τα επίπεδα. Ο ολοκληρωμένος και αυτόνομος ρόλος του ΣΥΝ, σε σχέση με σχήματα συνεργασίας που προωθούνται. Η υπεράσπιση της φυσιογνωμίας του, ως φορέα της σύγχρονης δημοκρατικής και ριζοσπαστικής - ανανεωτικής Αριστεράς.
Δεύτερο, είναι το πολιτικό σχέδιο που υλοποιείται μετασυνεδριακά και η δοκιμασία του στην πράξη.
Ιδιαίτερα, οι συνεχείς εκκλήσεις προς το ΚΚΕ για «ενότητα» και η εμμονή στη συνέχεια του ΣΥΡΙΖΑ.
Τρίτο, είναι η βασική επιλογή ως προς τις εκλογές στην Αυτοδιοίκηση. Σχήματα ΣΥΡΙΖΑ παντού η τακτική με βάση τα δεδομένα των τοπικών κοινωνιών.
Ας μείνουμε εδώ. Υπάρχει πολλή δουλειά. Για το κόμμα, ως δύναμη αριστερή, δημοκρατική, σοσιαλιστική, ανανεωτική και για ένα ρεύμα αριστερών ανανεωτικών ιδεών που θα συμβάλλει αποφασιστικά στις παραπάνω κατευθύνσεις.
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS