22/01/2005

Ομιλία του Προέδρου του ΣΥΝ Αλέκου Αλαβάνου στη συνεδρίαση της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής

Σύνοδος ΚΠΕ 22 Ιανουαρίου 2005

Σύντροφοι και συντρόφισσες,

Κατ΄ αρχήν να πω ότι σε όλους μας λείπει ο Νίκος Καίσαρης. Πραγματικά μπορούμε να πούμε ότι ήταν μια ζωή αφιερωμένη στις ιδέες και τις αξίες της Αριστεράς, της ελευθερίας, της δημοκρατίας. Τον θυμούμαστε και θα τον τιμούμε, εμμένοντας στις ιδέες αυτές και τις αξίες που σφράγισαν όλη του τη ζωή.

Θέλω να κάνω μια σύντομη αναφορά σε κάποιες εξελίξεις και κάποιες δραστηριότητες που έχουν σχέση με τον Συνασπισμό. Ουσιαστικά είναι πολύ φρέσκια η απόφαση του συνεδρίου μας, ώστε να έχουμε να λύσουμε κάποια καινούργια ζητήματα. Υπήρξε όμως μια σωρεία γεγονότων τα οποία αξίζει τον κόπο να αναφέρουμε, μαζί με μερικές πρώτες εκτιμήσεις σε αυτή την Κεντρική Επιτροπή η οποία, όπως ξέρουμε, είναι αφιερωμένη στην οργάνωση της δουλειάς μας και στην αντιμετώπιση του προβλήματος, του τι θέση θα κρατήσουμε στην εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας.

Ως πρώτο στοιχείο, σχετικά με τις εξελίξεις, θα ήθελα να αναφέρω την τραγωδία στη Ν.Α. Ασία. Η παγκοσμιοποίηση έδειξε το πρόσωπό της, έδειξε και τα θύματα και τους θύτες, απέκτησε νέες ρωγμές τραγικές σ΄ αυτή την εικόνα της δήθεν ευμάρειας και δήθεν προόδου την οποία προσπαθεί να εμφανίσει.

Το τεράστιο κίνημα αλληλεγγύης το οποίο αναπτύχθηκε μέσα στους λαούς σε πάρα πολλές χώρες, ανεπτυγμένες και μη ανεπτυγμένες, το είδαμε και στη χώρα μας. Κάθε κίνηση αλληλεγγύης έρχεται σε σύγκρουση με τις αξίες του ατομισμού του συστήματος και είναι σπόρος για να φυτρώσουν τα λουλούδια της αλληλεγγύης, τα λουλούδια της Αριστεράς. Δεν μπορούν οι δημοσκοπήσεις να δείξουν το εύρος των αξιών μέσα στην κοινωνία, μέσα σε ευρύτατες δυνάμεις με τις οποίες εμείς πρέπει να αποκτήσουμε έναν ουσιαστικό, ειλικρινή και βαθύ διάλογο.

Ο ΣΥΝ παρενέβη με έγκαιρο τρόπο στη διαδικασία αυτή. Είχαμε τις βασικές θέσεις μας για τη διαγραφή των χρεών, για τη βοήθεια στις αναπτυσσόμενες χώρες, η οποία πρέπει να φτάνει το 0,7 του ΑΕΠ, σύμφωνα και με τις αποφάσεις του ΟΗΕ, για την άμεση δημιουργία συστημάτων προφύλαξης από φυσικές καταστροφές, τα οποία συστήματα είναι και εύκολο να εγκατασταθούν και σχετικά φτηνά στην εγκατάστασή τους. Οι προτάσεις τις οποίες παρουσίασε και ο Μιχ. ο Παπαγιαννάκης στη συνέντευξη που έγινε στα γραφεία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, ανέδειξαν την παραδοξότητα και τον παραλογισμό. Ενώ όλες αυτές οι παραλιακές κοινότητες μένουν χωρίς σκάφη μετά την καταστροφή που έγινε, την ίδια στιγμή να έρχονται εδώ εκσκαφείς και γκρέηντερ και να καταστρέφουν τον αλιευτικό στόλο της Ε.Ε., σε εφαρμογή της αλιευτικής πολιτικής της. Είναι ένας παραλογισμός, τον οποίον πρέπει να αναδείξουμε, ανάμεσα σε πολλούς άλλους που υπάρχουν, και να αντιπαλέψουμε.

Πρέπει να έχουμε υπόψη ότι στην χώρα μας πέφτει ένα μεγαλύτερο βάρος ευαισθητοποίησης, ενεργοποίησης, παρουσίασης προτάσεων σχετικά με τα ζητήματα αυτά, δεδομένου ότι από 1/1/2005 είμαστε πια μέλος μη τακτικό του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ.

Ο ΣΥΝ έχει θέσει την πρόταση να συζητηθεί αυτό το θέμα, να παρουσιαστούν οι προτάσεις της κυβέρνησης και των κομμάτων, με επιστολή που έστειλε προς τον Υπουργό Εξωτερικών να συμπεριληφθεί δηλαδή το θέμα στη συνεδρίαση του Συμβουλίου Εξωτερικής Πολιτικής. Είναι σημαντικό το ότι στη συνεδρίαση αυτή, που θα γίνει μέσα στην ερχόμενη βδομάδα περιελήφθη και αυτό το θέμα.

Το γεγονός αυτό επιβαρύνει κι εμάς, την Αριστερά στη χώρα μας, με την υποχρέωση να είναι ακόμα πιο άγρυπνη, να είναι παρούσα σε όλα αυτά τα ζητήματα και να πρωτοστατήσει σε συζήτηση με τους συμπολίτες μας ότι, πέρα απ΄ όλα τα άλλα, σήμερα είμαστε και μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ και πρέπει να έχουμε λόγο. Λόγο για τις αγριότητες, λόγο για τις αδικίες, λόγο για τις ακραίες αντιπαραθέσεις μεταξύ φτώχειας και πλούτου στον σημερινό κόσμο.

Δεύτερο σημείο, όλα αυτά τα προβλήματα εντάχθηκαν σ΄ ένα πλαίσιο ιδιαίτερης ανησυχίας μετά την ομιλία του Προέδρου Μπους, με την ευκαιρία της ορκωμοσίας του για τη δεύτερη θητεία του. Τα κηρύγματα περί ελευθερίας, όπως εκφράζονται από την καρδιά των ακραίων και πιο επιθετικών και πιο συντηρητικών κύκλων των ΗΠΑ, ουσιαστικά είναι σήμαντρα συναγερμού για όλη την ανθρωπότητα. Περιείχαν μια σαφή απειλή προς κάθε λαό που ακολουθεί διαφορετικό δρόμο. Περιείχαν μία προειδοποίηση για επανάληψη καταστροφικών επεμβάσεων, όπως αυτή που έγινε στο Ιράκ, με συγκεκριμένους μάλιστα αποδέκτες, το Ιράν.

Τα αποτελέσματα αυτής της πολιτικής εκφράζονται ίσως με τον πιο χαρακτηριστικό τρόπο από την σειρά των φωτογραφιών που συγκλόνισαν την ευρωπαϊκή και την παγκόσμια κοινή γνώμη, τα άγρια βασανιστήρια που γίνανε, όχι από αμερικάνικα αυτή τη φορά, αλλά από στρατεύματα μιας χώρας της Ε.Ε. ενάντια στους κρατουμένους στο Ιράκ.

Οφείλουμε να έχουμε συνείδηση των δύσκολων στιγμών στις οποίες μπορεί να οδηγηθεί η ανθρωπότητα. Οι διεθνείς Οργανισμοί, όπως ο ΟΗΕ, αναμετρούνται ξανά με την ανάγκη να εκπληρώσουν, έστω και κατ΄ ελάχιστο, τον ιστορικό τους ρόλο.

'Αλλοι διεθνείς Οργανισμοί, όπως η Διεθνής Τράπεζα, οι συμμαχίες, το G8 μπαίνουν στο κέντρο μιας αναγκαίας όσο ποτέ και σκληρής κριτικής για την ουσία των πολιτικών τους και τα δεινά που επιφέρουν αυτές οι πολιτικές σε μεγάλο μέρος του κόσμου.

Εμείς θα πάμε και φέτος στο Πόρτο Αλέγκρε, στη μεγάλη συνάντηση του Παγκόσμιου Κοινωνικού Φόρουμ. Θα συμμετάσχουμε στις συζητήσεις, στις διεργασίες, στην εκπόνηση πολιτικών και το συντονισμό αντιστάσεων αυτού του κινήματος των κινημάτων.

Το κόμμα μας θα συμμετάσχει με όλες του τις δυνάμεις στις δραστηριότητες του Ελληνικού Κοινωνικού Φόρουμ, και ιδιαίτερα στην προετοιμασία για την φιλοξενία στη χώρα μας των εκδηλώσεων και των διαδηλώσεων της επόμενης συνόδου του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Φόρουμ.

Τρίτο σημείο. Μέσα σ΄ αυτές τις διεργασίες τις παγκόσμιες, πρέπει να δούμε και τις τάσεις αποσταθεροποίησης οι οποίες θα μπορούσαν να ενισχυθούν και στη δική μας περιοχή. Δεν αναφέρομαι μόνο στην κατάσταση στη Μέση Ανατολή και την αδυναμία να αξιοποιήσουν αυτό το οποίο περίμεναν ως ευκαιρία, δηλαδή την απουσία του Αραφάτ από το πολιτικό σκηνικό, για να τεθεί σε κίνηση η διαδικασία επίλυσης του Μεσανατολικού, αλλά και στην κατάσταση στην περιοχή των Βαλκανίων και ευρύτερα των γειτόνων μας.

Να πω βέβαια για την Μέση Ανατολή ότι η Νεολαία ιδιαίτερα του ΣΥΝ, ο Θανάσης Λεβέντης, άλλοι σύντροφοι, δώσανε τη δική τους παρουσία στη διαδικασία περιφρούρησης των εκλογών για τη νέα Παλαιστινιακή αρχή.

Μας ανησυχεί ιδιαίτερα στην περιοχή μας η κατάσταση στους βόρειους γείτονές μας, και ειδικά οι πληροφορίες για μια πάλι αυθαίρετη, έξω από τους διεθνείς Οργανισμούς, πρωτοβουλία των ΗΠΑ για την αναγνώριση του Κοσσόβου ως ανεξάρτητη πια οντότητα. Ήδη ο Δημ. Παπαδημούλης, με παρέμβασή του, έφερε το θέμα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

Μας ανησυχεί επίσης οι εξελίξεις που διαμορφώνονται στο Αιγαίο, γύρω από τον εναέριο χώρο, τον θαλάσσιο χώρο αλλά και τις βραχονησίδες. Είναι εμφανής ο κίνδυνος μιας αποσταθεροποίησης στην περιοχή. Μας ανησυχούν οι ΝΟΤΑΜ που εκδόθηκαν με την ευκαιρία της επιχείρησης διάσωσης, που είδαμε προχτές στα νερά του Αιγαίου.

Δυστυχώς, είδαμε από την πλευρά της κυβέρνησης μια έλλειψη προγραμματισμού και στόχων σε σχέση με τη διαδικασία επίλυσης αυτών των προβλημάτων και την πορεία ένταξης της Τουρκίας στην Ε.Ε.

Ήδη οι προθεσμίες για να βρεθεί μια λύση είτε να παραπεφθεί το θέμα στο Ευρωπαϊκό Δικαστήρια, που είχαν τεθεί με το Ελσίνκι, έχουν παρέλθει. Υπάρχει κίνδυνος να διαμορφωθεί μια κατάσταση αδράνειας, η οποία θα παραπέμπει το θέμα συνεχώς στο μέλλον.

Πρέπει να αξιοποιήσουμε σύντομα, άμεσα τις διαδικασίες προσέγγισης της Τουρκίας με την Ε.Ε., για να υπάρξουν λύσεις στα ζητήματα, είτε αφορά στο Κυπριακό σε σχέση με την πλήρη αναγνώριση της Κυπριακής Δημοκρατίας, σε σχέση με την αποχώρηση των ξένων στρατευμάτων, σε σχέση με τους κανόνες όπου οι δύο Κοινότητες θα μπορέσουν να συμβιώσουν ειρηνικά σε ένα ενιαίο δημοκρατικό ανεξάρτητο κράτος. αλλά και να υπάρξουν λύσεις σε σχέση με την επίλυση όλων των προβλημάτων του Αιγαίου.

Τέταρτο σημείο. Σε σχέση με την εσωτερική επικαιρότητα. Κάθε μέρα που περνάει η Ν.Δ. διαψεύδει όλο και περισσότερο όσες λαϊκές αυταπάτες είχαν καλλιεργηθεί με την άνοδό της στη διακυβέρνηση της χώρας.

Το ιδεολόγημα της ήπιας προσαρμογής δεν μπορεί να συγκαλύψει το γεγονός ότι η κυβέρνηση της Ν.Δ., στο όνομα της μείωσης των ελλειμμάτων, έχει εγκαινιάσει μια περίοδο εξουθενωτικής λιτότητας για μισθούς και συντάξεις, και από την άλλη προχωρεί σε νέες ευνοϊκότερες ρυθμίσεις για τις μεγάλες επιχειρήσεις, με χαρακτηριστικό το παράδειγμα των σχετικών διατάξεων του φορολογικού και αναπτυξιακού νόμου.

Γινόμαστε μία χώρα όπου υπάρχουν τιμές Βρυξελλών και την ίδια στιγμή υπάρχουν μισθοί Βαλκανίων, οι οποίοι κινδυνεύουν να γίνουν μισθοί Κίνας και μισθοί Πακιστάν. Είναι πρωτοφανές και εξοργιστικό ότι σε λίγο τα εισοδήματα από την μισθωτή εργασία θα φορολογούνται με ανώτερο συντελεστή σε σχέση με τα εισοδήματα που προέρχονται από μερίσματα.

Την ίδια ώρα, η κυβέρνηση της Ν.Δ. σχεδιάζει, αν δεν προαναγγέλλει κιόλας, ένα νέο πλέγμα επώδυνων νεοφιλελεύθερων απορυθμίσεων σε ευρύτατους τομείς από το ασφαλιστικό και τις εργασιακές σχέσεις ως την απελευθέρωση του ωραρίου των καταστημάτων και νέες εκτεταμένες ιδιωτικοποιήσεις.

Διανύουμε μια πολύ σκληρή περίοδο. Πιθανά μπαίνουμε σε έναν οικονομικό και κοινωνικό χειμώνα, όπου τα οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα των εργαζομένων, των μικρομεσαίων, των αγροτών, των μικρών οικογενειακών επιχειρήσεων, της Νεολαίας παρουσιάζουν πρωτοφανή επιδείνωση, ενώ προδιαγράφονται εξ αιτίας των ασκουμένων πολιτικών πολύ πιο δύσκολες μέρες για τα πλατιά λαϊκά στρώματα.

Η συνεχής υποβάθμιση μισθών και συντάξεων, η πρωτοφανής καλπάζουσα ακρίβεια, η όλο και πιο εφιαλτική ανεργία, η εξάπλωση της νέας φτώχειας, η επιταχυνόμενη εμπορευματοποίηση της Παιδείας και της Υγείας, η διαρκής συρρίκνωση της μικρομεσαίας αγροτιάς διαμορφώνουν ένα νέο πολύ σκληρό κοινωνικό τοπίο.

Από τις δραστηριότητές μας αντιλαμβανόμαστε ότι διαμορφώνεται ένα νέο χαρακτηριστικό, γεννιέται μια νέα γενιά προβληματικών επιχειρήσεων.

Είχαμε τη δυνατότητα να έρθουμε σε επαφή με τους εργαζόμενους σε δύο από τις πιο προωθημένες επιχειρήσεις τεχνολογικά που υπάρχουν στη χώρα μας.

Το ΠΑΣΟΚ, υπεύθυνο για τον εξοργιστικό κανονισμό που πληρώνουν σήμερα οι βαμβακοπαραγωγοί, δεν προτείνει τίποτα για την εξοντωτική Κοινή Αγροτική Πολιτική και τους συγκεκριμένους κανονισμούς που ισχύουν, οι οποίοι θα γίνουν ακόμη πιο δύσκολοι από το 2006 με την καινούργια μεταρρύθμιση.

Στον αγροτικό τομέα βλέπουμε στην αποθέωσή της τον ρόλο της εναλλαγής των δύο κομμάτων. Τον ίδιο ρόλο που έπαιζε πριν μερικούς μήνες το ΠΑΣΟΚ τον παίζει σήμερα η Ν.Δ. και τον ίδιο ρόλο που παίζει η Ν.Δ. τον παίζει σήμερα το ΠΑΣΟΚ.

Είναι ιδιαίτερα βαρύ για το αγροτικό κίνημα αυτό το κλίμα της άγριας κομματικοποίησης το οποίο έχει περάσει, το οποίο διασπά και διαιρεί το κίνημα των αγροτών. Δεν ξέρω αν έχουμε συνηθίσει άλλη φορά να ακούμε ότι την Πέμπτη βγαίνουν οι αγρότες αυτού του κόμματος, την Δευτέρα βγαίνουν οι αγρότες εκείνου του κόμματος. Εμείς διαφωνούμε μ΄ αυτό. Εμείς θέλουμε μια ενωτική παρουσία του συνδικαλιστικού κινήματος των αγροτών.

Στις αγροτικές κινητοποιήσεις παρατηρούμε και ένα ιδιαίτερο στοιχείο διαίρεσης, ιδιαίτερα επικίνδυνο, δηλαδή το ότι διαμορφώνονται συγκρούσεις ενδοαγροτικές και διαπεριφερειακές, οι οποίες καλλιεργούνται εξ αιτίας κυβερνητικών και άλλων κομματικών παρεμβάσεων. Βγαίνουν αγρότες στα Γιαννιτσά, ώστε να μην ικανοποιηθούν τα αιτήματα των αγροτών της Θεσσαλίας και αντιστρόφως.

Ο ΣΥΝ επιχειρεί να κάνει μια καίρια και ενωτική παρέμβαση, μια παρέμβαση με προοπτική στο αγροτικό θέμα. Κι αυτό ήταν και το μήνυμα της παρουσίας μας πριν από λίγες μέρες στη Θεσσαλία. Θέλουμε στήριξη της μικρής οικογενειακής εκμετάλλευσης, η οποία βρίσκεται στο χείλος της απόγνωσης.

Για να καταλάβουμε την κοινωνική σημασία αυτής της μικρής εκμετάλλευσης, να πούμε ότι οι ΗΠΑ, με μερίδιο περίπου 23% της παγκόσμιας παραγωγής βαμβακιού, έχει 25 χιλιάδες επιχειρήσεις, ενώ η Ελλάδα, με μερίδιο στην παραγωγή γύρω στο 1,5%, έχει 80 χιλιάδες επιχειρήσεις καλλιέργειας βαμβακιού. Αυτό για να αντιληφθούμε την κοινωνική σημασία.

Για να αντιληφθούμε επίσης ένα θέμα που μας απασχολεί �και σωστά μας απασχολεί- ότι δεν μπορεί εύκολα να πηγαίνουμε στο Πόρτο Αλέγκρε και να λέμε, να ανοίξουν οι αγορές για τις φτωχές χώρες και να ερχόμαστε εδώ και να υποστηρίζουμε μέτρα στήριξης που θα βάζανε προβλήματα στις αναπτυσσόμενες χώρες όπως την Αφρική που βασικά έχουν μονοκαλλιέργεια βαμβακιού, είτε είναι το Καμερούν, είτε είναι το Μάλι, είτε είναι άλλες χώρες. Η Οχfam, η βασική ευρωπαϊκή, βρετανική μη κυβερνητική οργάνωση αλληλεγγύης προς τις αναπτυσσόμενες χώρες, δεν θέτει θέματα σχετικά με το ευρωπαϊκό σύστημα στήριξης, αλλά θεωρεί ότι το πρόβλημα γι αυτές τις χώρες στον τομέα του βαμβακιού προέρχεται από τις εκτεταμένες και ανεξέλεγκτες ενισχύσεις, μέσω δανειακών μορφών κυρίως, τις οποίες κάνουν οι ΗΠΑ. Και σε περίπτωση μείωσης των ενισχύσεων των ΗΠΑ στις 25 χιλιάδες μεγάλες επιχειρηματικές φάρμες, τότε θάχουμε ένα τριπλό αποτέλεσμα: 'Ανοδο της διεθνούς τιμής του βαμβακιού. Διέξοδο των εξαγωγών των λιγότερο αναπτυσσομένων χωρών στη διεθνή αγορά. Μείωση των επιδοτήσεων της Ε.Ε., διότι οι επιδοτήσεις της Ε.Ε. διαμορφώνονται με βάση την τιμή τη διεθνή του βαμβακιού. Όσο την χαμηλώνουν οι ΗΠΑ, κατεβάζοντάς την κάτω από το κόστος ακόμη και στις αναπτυσσόμενες χώρες, με την εξευτελιστική αμοιβή εργασίας, τόσο είναι αναγκασμένες οι κοινοτικές επιδοτήσεις να ανεβαίνουν.

Ο ΣΥΝ εμφανίστηκε σ΄ αυτό το πλαίσιο με πολιτική στήριξης της μικρής και μεσαίας επιχείρησης, απέναντι σ΄ έναν κανονισμό ο οποίος ενισχύει την κακή σοδειά. Αν οι αγρότες λέγανε ως ευχή «καλή σοδειά», τώρα θα πρέπει να λένε «κακή σοδειά».

Γιατί; Γιατί αν η νόμιμη παραγωγή περάσει ένα ορισμένο όριο, τότε, όχι απλώς μειώνεται η τιμή, αλλά ως ποινή μειώνεται και το ποσό το οποίο συνολικά δίνεται στο βαμβάκι. Και γι αυτό καταρρέουν κυριολεκτικά οι τιμές του βαμβακιού σε περίπτωση που, με βάση αυτό τον κανονισμό, ανέβει πολύ η παραγωγή.

Εάν παίρναμε την λογική αυτού του κανονισμού και την εφαρμόζαμε στις εισαγωγικές ας πούμε εξετάσεις από το Λύκειο στα Πανεπιστήμια, όποιος υποψήφιος φοιτητής απαντούσε σωστά στις περισσότερες ερωτήσεις, θα έπρεπε να παίρνει όλο και μικρότερο βαθμό.

Δεν μπορούμε εμείς να συμφωνήσουμε μ΄ αυτόν τον παραλογισμό.

Στηρίζουμε τα δίκαια αιτήματα των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων. Υποστηρίζουμε την ανάγκη διαφάνειας, την μη ύπαρξη μεθόδων «αέρα» ή ψεύτικης παραγωγής. Διότι την πλασματική αυτή παραγωγή θα πληρώσουν οι παραγωγοί εκείνοι που με νόμιμο τρόπο και μόχθο καλλιέργησαν τα χωράφια τους.. Και επίσης εμείς ως ΣΥΝ είμαστε η μόνη δύναμη, που ζητάει, εν όψει της λειτουργίας την επόμενη χρονιά των νέων κανονισμών για την Κοινή Αγροτική Πολιτική, να γίνει μια μεγάλη συζήτηση σε περιφερειακό και εθνικό επίπεδο για την ετοιμότητα της αγροτικής μας οικονομίας να ανταπεξέλθει στις νέες συνθήκες, για τις αναδιαρθρώσεις οι οποίες πρέπει να γίνουν, για τα μέτρα, για την ανάπτυξη του οικολογικού χαρακτήρα της γεωργίας μας, για την ενίσχυση της κτηνοτροφίας, για μια δέσμη προτάσεων για την ανάπτυξη της υπαίθρου.

Η εντύπωση όσων ήμασταν στη Θεσσαλία προχθές είναι ότι το μήνυμα αυτό του ΣΥΝ, που συνδέει την στήριξή μας σε δίκαια αιτήματα των αγροτών, με τις προτάσεις μας να διαμορφώσουμε μια πολιτική προοπτικής με αναπτυξιακό, οικολογικό και κοινωνικό χαρακτήρα, γίνεται δεκτή απ΄ όσους αγρότες τουλάχιστον εμείς συζητήσαμε.

Τώρα, σχετικά με τις θέσεις της αξιωματικής αντιπολίτευσης, στη συζήτηση του νόμου για το βασικό μέτοχο, το ΠΑΣΟΚ, με την στάση του, αναγόρευσε ως υπέρτατη και απαρασάλευτη αξία την ελευθερία της επιχειρηματικότητας, υπερακοντίζοντας σε κορόνες και τους πιο ακραιφνείς και ακραίους εκπροσώπους της νεοφιλελεύθερης αντίληψης στη χώρα μας. Και βλέπουμε ότι εκ των πραγμάτων διαμορφώνεται σε σημαντικά ζητήματα, όπως είναι το θέμα του βασικού μετόχου, της διαπλοκής, της συγκέντρωσης των ΜΜΕ, εκ ένα κοινό μέτωπο, στο οποίο από τη μια συμμετέχει η αξιωματική αντιπολίτευση, από την άλλη συμμετέχει ο ΣΕΒ.

Αυτή την περίοδο είναι η ώρα που μόνον οι δυνάμεις της Αριστεράς μπορούν να ασκήσουν μια πραγματική επί της ουσίας εναλλακτική αντιπολίτευση στην κυβέρνηση της Ν.Δ. Είναι η ώρα που ο ΣΥΝ καλείται να πρωτοστατήσει σε πρωτοβουλίες και στην ανάπτυξη των πιο πλατιών ενωτικών κοινωνικών μετώπων, πάνω σε πιεστικά προβλήματα και ανάγκες.

Ο ΣΥΝ εδώ και καιρό δίνει μια συνεπή μάχη κατά του φαινομένου, που συνήθως αποκαλείται διαπλοκή. Και οφείλουμε να πούμε ότι είμαστε στη Βουλή οι μόνοι που, κατά τη συζήτηση του νόμου για τον βασικό μέτοχο, καταθέσαμε μια σειρά από συγκεκριμένες προτάσεις για να κλείσουν παράθυρα και φεγγίτες που θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν, και ενδεχομένως θα αξιοποιηθούν, ώστε να μην αλλάξει τίποτα στο υπάρχον καθεστώς. Και πρέπει να αναφέρουμε την ενεργή και δημιουργική παρουσία της Κοινοβουλευτικής μας Ομάδας, και ιδιαίτερα του εισηγητή του κόμματός μας, του Φώτη Κουβέλη, σ΄ αυτό το θέμα. Η οποία νομίζω ότι έγινε θετικά δεκτή από την κοινή γνώμη.

Ο αγώνας μας κατά της διαπλοκής προφανώς δεν έχει ως όραμα την αντικατάσταση του ενός επιχειρηματία με έναν άλλον. Δεν ανήκουμε σ΄ αυτούς που θα βγαίνανε να πανηγυρίσουν επειδή ένα συγκρότημα Τύπου από κάποιον δημόσιο εργολάβο θα περνούσε σε κάποιον εφοπλιστή.

Το πρόβλημα δεν είναι απλώς να αντικατασταθεί το κατασκευαστικό από το ναυτιλιακό κεφάλαιο το οποιοδήποτε συγκρότημα των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης. Η μάχη η δική μας κατά της διαπλοκής δεν έχει σχέση με τις ανακατατάξεις στον χώρο των ΜΜΕ. Εμείς αγωνιζόμαστε για να σταματήσουν να μας δείχνουν σκουπίδια από τις τηλεοράσεις, να σταματήσουν να ονομάζουν πολιτικές συζητήσεις τους ανούσιους καυγάδες, όπου γενικότερα απουσιάζει η Αριστερά και ειδικότερα ο ΣΥΝ. Να σταματήσει μια τηλεοπτική ενημέρωση, όπου κυριαρχεί το θέαμα, η ευτέλεια και ο εντυπωσιασμός. Αγωνιζόμαστε για ένα νέο τοπίο στο χώρο των ΜΜΕ, που θα συμβάλει στην σωστή ενημέρωση και στον πολιτισμό.

Η κατάσταση των δικαιωμάτων στη χώρα μας. Χρειάζεται να εργαστούμε και να πάρουμε όλες εκείνες τις κοινωνικές και κινηματικές πρωτοβουλίες για να αλλάξουμε το πρόσημο σε ένα κλίμα απάθειας και εν τέλει αποδοχής αντιδημοκρατικών εκτροχιασμών και υιοθέτησης φοβικών προκαταλήψεων.

Στην πρόσφατη πολιτική περίοδο, με πρόσχημα την ασφάλεια, την καταπολέμηση της τρομοκρατίας και την επιτυχία των Ολυμπιακών Αγώνων, επιβλήθηκαν πολλά έκτακτα μέτρα περιστολής δικαιωμάτων και ελευθεριών. Δικονομικές εγγυήσεις παραβιάστηκαν, τρομονόμοι επιβλήθηκαν, συμφωνίες έκδοσης υπόπτων στις ΗΠΑ συνομολογήθηκαν, ενώ οι παραβιάσεις ατομικών δικαιωμάτων πολλαπλασιάζονται και από εξαιρέσεις τείνουν να γίνουν ο κανόνας.

Μπορεί το ΖΕΠΕΛΙΝ να απομακρύνθηκε από τον Αττικό ουρανό, αλλά οι κάμερες παραμένουν στους δρόμους και τις πλατείες της χώρας, εμπεδώνοντας ένα κλίμα απειλής και επιτήρησης.

Σ΄ αυτό το πολιτικό κλίμα αυταρχισμού δεν είναι τυχαία και περιστασιακά τα φαινόμενα της αστυνομικής βίας, ιδιαίτερα στις πιο ευαίσθητες και ανυπεράσπιστες ομάδες του πληθυσμού, στους μετανάστες και στις μετανάστριες, κατά κύριο λόγο, στη νεανική διαφορετικότητα που δέχεται κάθε είδους προσβολή και βία ή στη γυναικεία αξιοπρέπεια που δοκιμάζεται ατιμώρητη σε κρατητήρια και σε αίθουσες δικαστηρίων. Όπως δεν είναι ανεξήγητο και δίχως ερμηνεία, με συγκεκριμένες πολιτικές ευθύνες του δικομματισμού, που την τελευταία περίοδο πληθαίνουν τα φαινόμενα ρατσισμού, εθνικισμού, θρησκευτικής μισαλλοδοξίας και θρησκευτικού σκοταδισμού.

Εμείς, από φιλοσοφία και από αξίες, είμαστε αντίθετοι και καταδικάζουμε την χρήση ακραίων μορφών βίας απέναντι στη βία του συστήματος. Είναι στην ευθύνη της Αριστεράς, στη δική μας ευθύνη, να νικήσουμε στο πεδίο των ιδεών. Πρέπει να πείσουμε ότι οι άνθρωποι, οι κοινωνίες μπορούν να γίνουν καλύτερες μόνο με τις ιδέες της ισότητας, της ελευθερίας, της ανοχής, της φιλοξενίας, της αλληλεγγύης, της πολυπολιτισμικής συνύπαρξης. Είναι στο χέρι μας να το επιχειρήσουμε. Είναι στο χέρι μας και στον πλούτο των ιδεών μας να το καταφέρουμε.

Τελειώνοντας, θέλω να σας πω ότι έχει περάσει ένας μήνας περίπου από το συνέδριο. Γίνονται οι πρώτες προσπάθειες να μπούμε στη μετασυνεδριακή εποχή. Στη Γραμματεία του κόμματος υπάρχει ένα κλίμα ειλικρίνειας, αλληλεγγύης, ανοιχτής συζήτησης των απόψεων και των προβληματισμών που αναπτύσσονται, αναζήτησης ενός σαφούς προσανατολισμού του ΣΥΝ με βάση τις συνεδριακές αποφάσεις. Τα βήματα είναι αργά, αλλά νομίζω ότι είναι σταθερά.

Ήδη έχει ξεκινήσει μια προσπάθεια ανοίγματος στην κοινωνία, όχι μόνο με συνδικάτα, με εκπροσώπους φορέων, αλλά άμεσα με την ίδια την κοινωνία. Από την εμπειρία μου οι δυο πιο σημαντικές επαφές και συναντήσεις που είχα αυτό τον καιρό, μετά τις γιορτές των Χριστουγέννων και του Νέου Έτους, ήταν η είσοδός μας στα Τεχνικά Επαγγελματικά Εκπαιδευτήρια, τα νυχτερινά, στη Θεσσαλονίκη και την Αθήνα, όπου ήρθαμε σε επαφή με εκατοντάδες νέα παιδιά, όπου είδαμε τη δυσπιστία με την οποία αντιμετωπίζανε και εμάς, ως πολιτικό φορέα, όπου είδαμε, σε επαφή με ακραία προβλήματα, την ανάγκη να κρύβουν από τους εργοδότες ότι πάνε σε νυχτερινό σχολείο, γιατί θα μπορούσαν έτσι να απολυθούν, το τρέξιμο μέσα σε ταξίδι δεκάδων χιλιομέτρων, να προλάβουν από τη δουλειά το σχολείο, τις απαράδεκτες συνθήκες υλικοτεχνικής υποδομής, ειδικά στον χώρο της Θεσσαλονίκης.

Μ΄ αυτές τις δυνάμεις πρέπει να ανοίξουμε ένα διάλογο. Δύσκολο, με καχυποψίες, με ερωτηματικά, και να μας ενεργοποιήσει σε δραστηριότητες και μέσα στη Βουλή και έξω από τη Βουλή. Είναι μεγάλη πρόκληση. Και εκεί είναι η μεγάλη και η εκρηκτική επαφή της Αριστεράς με την κοινωνία.

Να αναφέρω ένα σημαντικό στοιχείο, ότι ήταν η αντιπροσωπεία του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς που έκανε αυτή την ξενάγηση, την πικρή ξενάγηση μέσα στον χώρο της ανεργίας στη Θεσσαλονίκη. Θέλαμε να δώσουμε και ένα οικολογικό στοιχείο στην παρουσία μας στη Θεσσαλονίκη. Κανονίσαμε να συναντηθούμε στο Δήμο Κορδελιού με τις δημοτικές αρχές και με όλους τους φορείς της περιοχής. Συναντηθήκαμε και αναδύθηκαν από κει τα μεγάλα οικολογικά και κοινωνικά προβλήματα.

Η παρουσία μας εκεί ως ΣΥ.ΡΙΖ.Α. ήταν σημαντική, ήταν θετική, ήταν βοηθητική, άνοιγε τις δυνατότητές μας να συναντήσουμε έναν ευρύτερο κόσμο.

Και να αναφέρουμε ότι έχει αξία ότι το 2004 κληρονόμησε για μας το 2005 τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α. εν κινήσει, προσπαθώντας, με βάση την εμπειρία και την κεφαλαιοποίηση αυτών των μηνών ζωής, να αναδιατάξει και να βελτιώσει τις συνθήκες οργάνωσής του, την πολιτική του βάση αλλά και ξέροντας ότι είναι ένα πείραμα, ένα εγχείρημα που το δοκιμάζουμε στην πράξη όλοι, που ακούμε απόψεις από τον καθένα μας, που μπορεί να είναι χρήσιμες και το οποίο κύρια θα δοκιμαστεί μέσα στην ίδια του τη λειτουργία.

Αν έχει γίνει το πρώτο τεστ μ΄ αυτή την παρουσία του στη Θεσσαλονίκη, με τις συνεδριάσεις του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., νομίζω ότι τα μηνύματα είναι αισιόδοξα.

Και, τελειώνοντας, να πω δύο κουβέντες για το θέμα των εκλογών στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Είναι ένα μεγάλο ζήτημα. Δεν πρέπει να καθυστερήσουμε. Τον χρόνο που έχουμε στη διάθεσή μας δεν πρέπει να τον σπαταλήσουμε. Έχει ξεκινήσει να γίνεται μια δουλειά. Κατά την προσωπική μου άποψη, θάναι σημαντικό εάν, αξιοποιώντας όλες τις απόψεις, και των συντρόφων και φίλων και συνεργατών που βρίσκονται στον χώρο της Τ.Α., μπορέσουμε στο συνέδριο το καταστατικό το οποίο θα γίνει στα μέσα του Απρίλη, να επεξεργαστούμε και να αποφασίσουμε με τον ευρύτερο δυνατό τρόπο και την ισχυρότερη νομιμοποιητική δημοκρατική βάση, τις επιλογές μας για την πολιτική μας στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Τότε θα μπορούμε όντως να κάνουμε μία δυναμική έξοδο. Να πούμε ότι δεν δεχόμαστε εμείς την αντίληψη που παρουσιάζει ο Τύπος για τις εκλογές της Τ.Α. Που την παρουσιάζει ως ένα παιχνίδι μπιρίμπας ανάμεσα στις κοινοβουλευτικές δυνάμεις: τι ζευγάρια ή τι τριάδες θα διαμορφωθούνε ανάμεσα στις κοινοβουλευτικές δυνάμεις. Είναι έξω αυτό από τη λογική μας. Η λογική η δική μας είναι η ανάδειξη των προγραμματικών στοιχείων, των ριζοσπαστικών και ανανεωτικών προγραμματικών στοιχείων της Αριστεράς για την Τοπική Αυτοδιοίκηση, είναι η στήριξη μιας ευρύτερης συνεργασίας της Αριστεράς ως η πρώτη μαγιά για μεγάλα λαϊκά ψηφοδέλτια ευαισθησίας. Η επαφή μας με πολίτες, ανεξάρτητα από πού προέρχονται, που ανησυχούνε με τα προβλήματα που σωρεύονται στον τόπο κατοικίας τους, είτε αυτό είναι η ρύπανση, είτε αυτό είναι οι συγκοινωνίες, είτε αυτό είναι τα θέματα της ανεργίας και της διάλυσης του κοινωνικού ιστού, η συνάντησή μας με ομάδες ευαισθησίας και αγώνα, το άνοιγμα του διαλόγου μας με τους μεγάλους αριθμούς της νεολαίας, στην οποία πρέπει να δώσουμε εμείς ένα βήμα λόγου, και φυσικά πάνω σ΄ αυτές τις γενικές αρχές θα μπορέσουμε να διαμορφώσουμε, να επεξεργαστούμε και να απαντήσουμε σε πολιτικά και άλλα ζητήματα όλοι μαζί, ακούγοντας την συμβολή του καθένα, της τελικής στρατηγικής μας για την Αυτοδιοίκηση.

To Γραφείο Τύπου