Ο Πρόεδρος του ΣΥΝ Αλέκος Αλαβάνος, χαιρετίζοντας την έναρξη της Πανελλαδικής σύσκεψης συνδικαλιστικών στελεχών του ΣΥΝ, τόνισε, μεταξύ άλλων, τα εξής:
"Αγαπητοί σύντροφοι και συντρόφισσες, καλώς βρεθήκαμε σ΄ αυτή την αξιόλογη στιγμή της συγκρότησης του τμήματος εργατικής πολιτικής.
Έχουμε ρίξει, ως κόμμα, βάρος στα εργατικά θέματα. Μέσα από τις περιοδείες που έχουμε κάνει μέχρι σήμερα, τόσο στην περιφέρεια όσο και στην Αθήνα, διαπιστώνουμε διαρκώς ότι τα ζητήματα απασχόλησης, εργασιακών σχέσεων εισοδήματος, αγοραστικής δύναμης είναι στο επίκεντρο των προβλημάτων των πολιτών.
Επομένως, είναι σωστός ο προσανατολισμός που μας δίνει το συνέδριο, να επαναπατριστούμε, να ξαναγυρίσουμε στα λαϊκά στρώματα. Να βρούμε τους ανθρώπους του μόχθου, τους ανθρώπους χωρίς δουλειά, να αναδείξουμε περαιτέρω αυτά τα θέματα, να βρούμε μια γλώσσα επικοινωνίας μαζί τους. Να ανοίξει πάλι ένα μεγάλο κανάλι ανάμεσα σε εμάς, ανάμεσα στην Αριστερά και σε όλο αυτόν τον κόσμο ο οποίος πιέζεται ιδιαίτερα από τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές που ακολουθούνται.
Το ότι είναι σκληρές αυτές οι πολιτικές φάνηκε με το θέμα του ΛΑΦΚΑ και στις δύο φάσεις. Και στην πρώτη φάση, που υπήρξε μια τόσο έντονη και ακραία εξαπάτηση από την πλευρά της κυβέρνησης, αλλά και στη δεύτερη φάση, μετά τις σημερινές εξαγγελίες του Πρωθυπουργού, όπου, ναι μεν η κυβέρνηση κάτω από τις πιέσεις οπισθοχωρεί, απομακρύνεται από την θέση της για επίλυση του θέματος μετά από τελεσίδικη απόφαση, παρόλα αυτά όμως σε τέτοιες κατηγορίες συμπολιτών που έχουν ανάγκη, βάζει δόσεις οι οποίες κρατάνε χρόνια, οι οποίες είναι εξευτελιστικές και δεν ξέρει κανείς αν οι συμπολίτες μας αυτοί θα είναι στην γη ή στον Παράδεισο όταν θα παίρνουν τις τελευταίες δόσεις του ΛΑΦΚΑ.
Η σκληρή επίθεση εξαπολύεται σε όλα τα μέτωπα. Εξαπολύεται και στο μέτωπο του ασφαλιστικού. Βλέπουμε τα μέτρα σε σχέση με τις τράπεζες, όπου συνδυάζουν την ιδιωτικοποίηση, την απαλλαγή των τραπεζών από τις υποχρεώσεις τους και την επιβάρυνση του δημοσίου και ιδιαίτερα του ΙΚΑ με υποχρεώσεις που θα έπρεπε να αναλάβουν οι τράπεζες, οι οποίες έχουν πάρα πολύ υψηλή κερδοφορία.
Το βλέπουμε με τον ίδιο τρόπο στην αντιμετώπιση της ναυτιλίας. Κάναμε περιοδείες αυτές τις δύο τελευταίες βδομάδες στον Πειραιά, όπου είναι το λιμάνι της ανεργίας και το λιμάνι της αγωνίας, κυριολεκτικά. Βλέπουμε ότι η κυβέρνηση, παρότι έχουμε μια ναυτιλία που έχει από τις υψηλότερες κερδοφορίες τα τελευταία χρόνια, προχωρά σε μέτρα επίθεσης, όπως την αλλαγή των οργανικών συνθέσεων των ποντοπόρων πλοίων. Ο επόμενος σχεδιασμός της αφορά στην ακτοπλοΐα, που σημαίνει απώλεια θέσεων εργασίας. Αυτό οδήγησε και τους ναυτεργάτες στην απεργία.
Βλέπουμε επίσης την έλλειψη οποιασδήποτε παρέμβασης στο πρόβλημα της ανεργίας. Το υπ΄ αριθμόν ένα ζήτημα στο οποίο οφείλουμε να παρέμβουμε ως Αριστερά είναι το θέμα της ανεργίας. Η ανεργία μπαίνει σε κάθε σπίτι. Χτυπάει μικρούς και μεγάλους. Γυναίκες πρώτα και άντρες. Χτυπάει εργαζόμενους που έχουν κατάρτιση και άλλους που είναι ανειδίκευτοι. Χτυπάει αποφοίτους του γυμνασίου και ανθρώπους που έχουν έρθει με ένα και δύο διδακτορικά από την Ελλάδα ή το εξωτερικό. Δύσκολα θα βρεις οικογένεια που να μην πλήττεται από την ανεργία.
Έχουμε επεξεργαστεί προτάσεις σε σχέση με το ζήτημα του 35ωρου, το άνοιγμα των κοινωνικών και οικολογικών λειτουργιών για την εξασφάλιση απασχόλησης με την στήριξη της μικρομεσαίας επιχείρησης. Να δούμε τα θέματα νέων τεχνολογιών και απασχόλησης. Μια σειρά ζητήματα, τα οποία πρέπει να είναι στην προτεραιότητά μας.
Είναι πολύ σημαντικό να κάνουμε αυτό που έγινε και σε άλλες χώρες -ίσως και ευρωπαϊκές. Παράδειγμα στην Ουρουγουάη, όπου εκλέχτηκε αριστερός Πρόεδρος. Δημιούργησαν ένα κίνημα ανέργων και ενοποίησαν όλες τις διαφορετικές κατηγορίες, από τον 30αρη με το διδακτορικό που δεν μπορεί να βρει δουλειά, μέχρι τον εργαζόμενο που απολύεται για λόγους τρομοκρατίας, μέχρι την εργάτρια του ιματισμού που λίγο καιρό πριν πάρει σύνταξη κλείνει η επιχείρηση.
Να τους φέρουμε σε συντονισμό. Να τους φέρουμε σε επαφή. Να δημιουργήσουμε ένα πλατύ δίκτυο ανέργων με ρίζες μέσα στην ίδια την κοινωνία.
Δύσκολο πράγμα. Αν σκεφτεί όμως κανείς πόσο έχει προσφέρει το κόμμα μας στο ότι οι αρχικές διεσπαρμένες κινητοποιήσεις των συμβασιούχων κατέληξαν σε ένα πανελλαδικό κίνημα, καταλαβαίνουμε ότι μπορεί να κάνουμε πάρα πολλά πράγματα.
Πάντα η σκοπιά μας είναι σκοπιά στήριξης των εργαζομένων και στα μεγάλα ζητήματα που θέτουμε. Για παράδειγμα, στην κρίση που υπάρχει σήμερα στη δικαιοσύνη, που αναδείχθηκε κυρίως μέσα από τις σχέσεις της με παρεκκλησιαστικούς μηχανισμούς, τα μυστικά δείπνα Αρχιεπίσκοπου, Γιοσάκη και ανώτατων δικαστικών, μέσα από την σχέση δικαστών με εμπόρους ναρκωτικών, εμείς προσπαθήσαμε και προσπαθούμε να αναδείξουμε το πρόβλημα σχέσεις κύκλων -όχι όλης- της δικαιοσύνης με το μεγάλο κεφάλαιο, με την μεγάλη εργοδοσία.
Δεν μπορεί τα τελευταία δέκα χρόνια σχεδόν όλες, με μια-δυο εξαιρέσεις, οι αποφάσεις των δικαστηρίων να κρίνουν παράνομες και καταχρηστικές όλες τις απεργίες. Δεν μπορεί σχεδόν όλες οι αποφάσεις των δικαστηρίων του Πειραιά να είναι ενάντια σε αιτήματα των ναυτεργατών, που στηρίζονται και στην ίδια την εθνική νομοθεσία. Είναι ένας φάκελος που με τεκμηρίωση μπορούμε εμείς να τον ανοίξουμε.
Εμείς θα στηρίξουμε κάθε προσπάθεια για ενότητα, κοινή δράση των εργαζομένων. Η διαίρεση στις αγωνιστικές κινητοποιήσεις των εργαζομένων είναι σε όφελος του μεγάλου κεφαλαίου. Ο συντονισμός και η κοινή δράση είναι σε όφελος της εργατικής τάξης.
Εύχομαι καλή επιτυχία."
Το Γραφείο Τύπου του Συνασπισμού