Όταν προγραμματίζαμε αυτή τη συνέντευξη τύπου για να παρουσιάσουμε τις θέσεις του ΣΥΝ για τον δημόσιο αερομεταφορέα της Ελλάδας, την Ολυμπιακή Αεροπορία, δεν γνωρίζαμε ότι θα την δίναμε με φόντο τις απίστευτα αντεργατικές στη σύλληψή τους αποφάσεις της Κυβέρνησης για τον εορτασμό της Πρωτομαγιάς.. Δεν φανταζόμασταν ότι η Κυβέρνηση θα επέλεγε την απεργία της 1ης Μάη για να δώσει το μήνυμα στους εργαζόμενους ότι μπορούν να τιμούν τους παγκόσμιους αγώνες του εργατικού κινήματος μόνο στο βαθμό που θα συμφωνούν οι εργοδότες. Ότι μπορούμε να έχουμε 4 θρησκευτικές αργίες αλλά όχι αυτή την μία των εργαζόμενων, των ανθρώπων που παράγουν τον πλούτο, τον πολιτισμό, την κοινωνική αλληλεγγύη, την ιστορία.
Θα πάρει την απάντησή της η Κυβέρνηση. Και θα είναι μια απάντηση αντάξια των αγώνων και των αξιών της εργατικής τάξης.
Η πολιτική αερομεταφορών για την χώρα μας δεν είναι θέμα που αφορά μόνο τους εργαζόμενους στον τομέα αυτόν ή μόνο τα οικονομικά αποτελέσματα του δημόσιου ή και των ιδιωτικών φορέων που δραστηριοποιούνται. Αφορά στην εξυπηρέτηση του κοινωνικού συνόλου, στη περιφερειακή συνοχή της χώρας, στην ασφάλεια των πτήσεων. Συνδέεται με την αναπτυξιακή προοπτική ζωτικών τομέων της οικονομίας μας, τον τουρισμό, τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, την πολιτική για τους ομογενείς μας, την πολιτική για τις ακριτικές περιοχές μας.
Μπορεί μια χώρα σαν την Ελλάδα που βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στον τουρισμό να μην έχει εθνική στρατηγική αερομεταφορών ;
Όταν διαθέτει το τέταρτο μεγαλύτερο αεροδρόμιο σε συχνότητα πτήσεων της Ευρώπης και το δέκατο μεγαλύτερο του κόσμου ;
Όταν 14 εκατομμύρια ομογενείς διάσπαρτοι σε όλο το κόσμο συνεχώς διατυπώνουν αιτήματα αναβάθμισης της αεροπορικής σύνδεσης με την Ελλάδα;
Όταν για δεκαετίες η ΟΑ έχει στηρίξει και επιτελέσει εθνικό και κοινωνικό έργο στη χώρα που ουδέποτε επιδοτήθηκε σε αντίθεση με άλλες χώρες της Ε.Ε. ;
Και όμως από το 1999 μία μόνο εκβιαστική πολιτική ασκείται: η Ολυμπιακή Αεροπορία ή θα πουληθεί ή θα κλείσει. Και η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και η Κυβέρνηση της ΝΔ σε μια πρωτοφανή σύμπλευση και σύμπνοια υπηρετούν με συνέπεια αυτήν την δογματική και διλλημματική πολιτική.
Επικαλούνται και οι δύο κυβερνήσεις τις κατευθύνσεις και αποφάσεις της Ε.Ε. Πράγματι η Ε.Ε με την πολιτική των «ελεύθερων ουρανών» στοχεύει στην συγκρότηση ενός ιδιότυπου μονοπωλιακού αεροπορικού περιβάλλοντος στην Ευρώπη με σοβαρές επιπτώσεις στην ασφάλεια των πτήσεων αλλά και στο κόστος μετακίνησης των επιβατών και εμπορευμάτων. Και στα πλαίσια αυτά πιέζει με κάθε τρόπο προκειμένου να μην ενισχύονται οι δημόσιοι αερομεταφορείς.
Είναι χαρακτηριστικό ότι σε πρόσφατη απάντηση του κ. Barrot Επιτρόπου της Commission, αρμόδιου για τις μεταφορές σε ερώτηση του Ευρωβουλευτή του ΣΥΝ Δ. Παπαδημούλη, ουσιαστικά γίνεται αποδεκτό ότι τα χρέη της ΟΑ προς το κράτος που αποτέλεσαν το επίδικο αντικείμενο παραπομπής της ΟΑ στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο θα κριθούν ανάλογα με την επιτυχή τελεσφόρηση της ιδιωτικοποίησης. 'Αρα οι «υποτιθέμενες» κρατικές ενισχύσεις μπορούν να θεωρηθούν ξαφνικά μη γενόμενες αν πρόκειται να πετύχει το εγχείρημα ιδιωτικοποίησης. Ή αλλιώς μπορούν να θεωρηθούν κάλλιστα έμμεση επιδότηση στον ιδιώτη αγοραστή.
Όμως παρά τις προβλέψεις του πλαισίου της συγκεκριμένης πολιτικής της Ε.Ε για επικράτηση 2 η 3 αερομεταφορέων - giga - carriers στον ευρωπαϊκό αεροπολιτικό χώρο, οι περισσότερες εταιρίες του χώρου τελούν υπό δημόσιο έλεγχο και εξυπηρετούν δημόσια συμφέροντα με σαφείς αναπτυξιακούς στόχους. Σε όλες τις χώρες της Ε.Ε, εκτός από το Βέλγιο και την Ιρλανδία, δραστηριοποιούνται κρατικοί ή υπό δημόσιο έλεγχο αερομεταφορείς.
Εμείς, ο ΣΥΝ, θεωρούμε ότι ζήτημα εκβιαστικών διλημμάτων του τύπου «η ΟΑ ή πωλείται ή κλείνει» δεν μπορεί να τίθεται, ούτε προς τους εργαζομένους, ούτε προς την ελληνική κοινωνία.
Θεωρούμε ότι η Ελλάδα δεν έχει την πολυτέλεια να μην ασκεί δημόσια - ποιοτική - εθνική - κοινωνική - περιφερειακή πολιτική αερομεταφορών με τις αναγκαίες ισότιμες και επωφελείς διεθνείς συμμαχίες με ασφάλεια και συνέπεια.
Θεωρούμε ότι οι εργαζόμενοι στην ΟΑ έχουν καταβάλλει από το 1996 μέχρι σήμερα με τα προηγούμενα αποτυχημένα «σχέδια εξυγίανσης», για τα οποία κανείς από τους κυβερνώντες δεν ελέγχθηκε ποτέ, βαρύ κόστος και στο επίπεδο των αποδοχών τους και στις συνθήκες εργασίας τους. Στη δεκαετία 1994-2003 το μόνιμο προσωπικό μειώθηκε κατά 40%, οι αποδοχές των εργαζόμενων μειώθηκαν κατά 25%, οι ελαστικές μορφές απασχόλησης (με κρούσματα μαύρης εργασίας) αυξήθηκαν κατά 70%, η μέση παραγωγικότητα αυξήθηκε κατά 60%.
Θεωρούμε ότι οι συμβασιούχοι στην ΟΑ αποτελούν οργανικό κομμάτι της εταιρείας, με καταγεγραμμένη συμβολή στην αυξημένη παραγωγικότητα της εργασίας και πρέπει να μονιμοποιηθούν με πλήρη δικαιώματα αφού πληρούν πάγιες και διαρκείς παραγωγικές ανάγκες.
Πιστεύουμε ότι η Ελληνική κυβέρνηση όφειλε να θέσει με σοβαρότητα και συνέπεια μια αδιαπραγμάτευτη θέση για δημόσια, εθνική, πολιτική αερομεταφορών όπως εξάλλου έχουν πράξει με επιτυχία και άλλες ευρωπαϊκές κυβερνήσεις (Ιταλία , Ισπανία , Γαλλία, Πορτογαλία, κ.λ.π.).
Ζητάμε την κατάργηση του ν.3185/03 της προηγούμενης κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ που έβαλε οριστικά την ΟΑ σε τροχιά κρίσης, απαξίωσης, τεμαχισμού και ξεπουλήματος και σήμερα υλοποιεί «κατά γράμμα» η κυβέρνηση της Ν.Δ.
Και με αυτές τις βασικές θέσεις μας καλούμε όλα τα κόμματα να συμφωνήσουν να ανοίξει ένας πλατύς δημοκρατικός εθνικός διάλογος για ένα νέο δημοκρατικό, αποτελεσματικό θεσμικό πλαίσιο, για την ουσιαστική ανασυγκρότηση και ανάπτυξη Ολυμπιακής Αεροπορίας και όλων των θυγατρικών της εταιριών, για το παρόν και το μέλλον του εθνικού αερομεταφορέα.
Σε αντίθεση με αυτό που έχει ειπωθεί από πρωθυπουργό στο παρελθόν ( Μάης 1992): «Σήμερα η Ελλάδα έχει ανάγκη την Ολυμπιακή όσο ποτέ».
Το Γραφείο Τύπου του Συνασπισμού