Ο Πρόεδρος του ΣΥΝ Αλ. Αλαβάνος στην ομιλία του στην ΚΠΕ του κόμματος αναφέρθηκε σε δέκα σημεία. Αναλυτικά ο Αλ. Αλαβάνος τόνισε:
«Το πρώτο θέμα είναι κάτι το οποίο συμβαίνει τώρα, έχει οικολογική διάσταση και είναι ιδιαίτερα σημαντικό και πρέπει να σταματήσει. Από το πρωί ιδιωτικά συνεργεία, με την κάλυψη του Δήμου της Αθήνας, έχουν αρχίσει να κατεδαφίζουν μια σειρά κτίρια γύρω από το ιστορικό κτίριο της εταιρείας ΚΟΛΟΥΜΠΙΑ, το οποίο προορίζεται να γίνει Μουσείο της Ελληνικής Δισκογραφίας, δηλαδή κάτι το οποίο έχει μεγάλη σχέση με έναν μεγάλο τομέα του πολιτισμού μας, με τους συνθέτες, με τους τραγουδιστές, με τις παλιές τεχνολογίες, με τις ηχογραφήσεις που γίνονταν κ.λπ.
Ο ΣΥΝ, με πρωτοβουλία της Νομαρχιακής Οργάνωσης της Αθήνας, με πρωτοβουλία δημοτικών κινήσεων που στηρίζει, είχε πάρει μια μεγάλη πρωτοβουλία, είχε γίνει αποδεκτό να γίνει το δισκογραφικό μουσείο. Σήμερα όμως, ημέρα Σάββατο, παραβιάζοντας και την εργατική νομοθεσία, χωρίς καμία ειδοποίηση, έχουν αρχίσει τις κατεδαφίσεις. Αυτή τη στιγμή γίνονται κατεδαφίσεις κτιρίων.
Το καταγγέλλουμε αυτό. Καταγγέλλουμε το Δήμο της Αθήνας για την βάναυση αυτή στάση απέναντι σε ένα μεγάλο κομμάτι της πολιτιστικής κληρονομιάς της πόλης μας. Ζητούμε άμεσα να σταματήσουν τα συνεργεία και να περιφρουρηθεί αυτός ο χώρος. Οι δυνάμεις του κόμματός μας προσπαθούν να κινητοποιηθούν γι αυτό το ζήτημα.
Δεύτερο σημείο. Έχει ανοίξει ξανά με έντονο τρόπο το μέτωπο της πάλης για την ειρήνη, ενάντια στον πόλεμο, με τις εξελίξεις που έχουμε γύρω από την πυρηνική ενέργεια, το Ιράν και τις επιλογές των ΗΠΑ και ορισμένων δυνάμεων οι οποίες συμπλέουν σήμερα με τις ΗΠΑ.
Εμείς θεωρούμε ότι διαμορφώνονται νέας ποιότητας κίνδυνοι, μετά μάλιστα την ανάδειξη στη δημοσιότητα του γεγονότος ότι μέσα στα σχέδια των ΗΠΑ δεν είναι απλώς οι στρατιωτικές παρεμβάσεις στο έδαφος του Ιράν, αλλά είναι και η χρήση τακτικών πυρηνικών όπλων. Ένα ενδεχόμενο, του οποίου μόνο η συζήτηση, αντί να μας πάει μπροστά, σε έναν κόσμο ο οποίος μπορεί να λύνει τις διαφορές του με διπλωματικό τρόπο, με πολιτικά μέσα, με ειρηνικές μεθόδους, μας γυρίζει στις σκοτεινές μέρες της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι.
Ζητάμε από την ελληνική κυβέρνηση, η οποία σήμερα εκπροσωπεί και τη χώρα μας στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ ως μη τακτικό μέλος, να καταδικάσει αυτές τις ενέργειες των ΗΠΑ, να αποστασιοποιηθεί απ΄ αυτές και να συμβάλει ώστε να διαμορφωθεί μια ευρωπαϊκή στάση -η ενωμένη Ευρώπη έχει μια σημαντική παρουσία και μέσα στα μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας- η οποία θα στηρίζεται στην αναζήτηση μιας διπλωματικής, πολιτικής λύσης που θα σέβεται το δικαίωμα όλων των χωρών να αξιοποιήσουν τις διάφορες μορφές ενέργειας και την ίδια στιγμή θα ζητάει να καλυφθούν οι υποχρεώσεις τους σχετικά με την συνθήκη για τη μη διάδοση των πυρηνικών όπλων και σχετικά με τις επιθεωρήσεις τις οποίες υποχρεούνται να δέχονται από τη Διεθνή Υπηρεσία Ατομικής Ενέργειας.
Μέσα στα πλαίσια του κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς, προσπαθούμε να πάρουμε μια ευρύτερη πρωτοβουλία για να επηρεάσουμε τις ευρωπαϊκές πολιτικές, η οποία θα συμπεριλαμβάνει και το αίτημα όλη αυτή η ζώνη της Μ. Ανατολής να καταστεί μια ζώνη χωρίς πυρηνικά όπλα.
Το τρίτο σημείο είναι οι σημαντικές εξελίξεις που έχουμε στον ευρωπαϊκό χώρο, οι οποίες ξεκινούν από την μεγάλη επιτυχία που υπήρξε στη Γαλλία, με την ακύρωση της προσπάθειας της κυβέρνησης Ντε Βιλπέν για το Προσωρινό Σύμφωνο Πρόσληψης, ακύρωση η οποία ήρθε ως αποτέλεσμα μαζικότατων αγώνων με την συμμετοχή, ιδιαίτερα, της φοιτητικής, σπουδαστικής νεολαίας, της νεολαίας των προαστίων. Αγώνες οι οποίοι καταρρίψανε έναν μύθο, τον οποίον θέλουν να επιβάλουν και σε εμάς, ότι σήμερα στην Ελλάδα, στη Γαλλία, στην Ευρώπη, έχουμε μια νεολαία απολίτικη, μια νεολαία χωρίς ενδιαφέροντα, μια νεολαία αποτραβηγμένη, μια νεολαία πρακτικά συντηρητική και ανεκτική σε ό,τι γίνεται σήμερα στις χώρες της Ε.Ε. Είδαμε όμως ένα μεγάλο σχολείο πολιτικής πάλης μέσα στους δρόμους. Τα αποτελέσματα αυτά ήταν αποτελέσματα της μεγάλης ενότητας των πιο διαφορετικών δυνάμεων.
Παράλληλα με αυτό να αναφέρουμε και τα σημαντικά γεγονότα στην Ιταλία. Το γεγονός ότι η κυβέρνηση Μπερλουσκόνι, έστω και με αυτή την μικρή διαφορά, ανήκει πια στο παρελθόν. Τις νέες δυνατότητες να παίξει η Ιταλία έναν άλλο ρόλο, και για τα ζητήματα τα ευρωπαϊκά αλλά και για τα ζητήματα ειρήνης και πολέμου, την ιδιαίτερη σημασία που θα έχει η υλοποίηση της δέσμευσης του νέου κυβερνητικού σχηματισμού για αποχώρηση των ιταλικών στρατευμάτων από το Ιράκ.
Επίσης νομίζω εμείς ως Αριστερά πρέπει να χαιρετίσουμε κάτι το οποίο έχει και πολιτικό, ουσιαστικό, αλλά και συμβολικό χαρακτήρα, δηλαδή το γεγονός ότι από τη μια Πρόεδρος της Ιταλικής Δημοκρατίας είναι ένα παλαίμαχο στέλεχος της Αριστεράς, ο Τζ. Ναπολιτάνο -μην ξεχνάμε κάποτε στην Ιταλία τα τείχη τα οποία είχαν στηθεί απέναντι τότε στο Κομμουνιστικό Κόμμα Ιταλίας σε σχέση με την συμμετοχή του και σε χαμηλές βαθμίδες της διακυβέρνησης- και από την άλλη, την εκλογή στην Προεδρία της Ιταλικής Βουλής του Φάουστο Μπερτινότι, μέχρι πριν από λίγο Προέδρου του αδελφού κόμματος της Κομμουνιστικής Επανίδρυσης.
Οι εξελίξεις αυτές δίνουν σοβαρές δυνατότητες να αναδειχθούν οι αριστερές επιλογές και προτάσεις, να πάρουν μια νέα δυναμική.
Εμείς ως ΣΥΝ ζητήσαμε να συγκληθεί το συμβούλιο των ηγετών των κομμάτων που συνθέτουν το Κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς. Αυτό θα γίνει μέσα στον Ιούνιο, κατά πάσα πιθανότητα στο Παρίσι, αμέσως μετά τη Σύνοδο Κορυφής των χωρών μελών της Ε.Ε., με στόχο και να συγκεφαλαιώσουμε και να κάνουμε κοινές εκτιμήσεις για τις εξελίξεις, αλλά κυρίως να ανοίξουμε ένα δρόμο θετικών προτάσεων για έναν άλλο δρόμο της Ε.Ε. και των χωρών μας και για μια συνολική εναλλακτική συνολική πρόταση. Πρόταση που θα μπορούσε να προβληθεί, όχι μόνο από το Κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς, αλλά από ευρύτερες δυνάμεις με τις οποίες μπορούμε να συμμαχήσουμε και που θα δίνει απάντηση και στο αδιέξοδο της συνταγματικής αλλαγής που επιχειρήθηκε να προωθηθεί.
Το τέταρτο σημείο είναι οι αποκαλύψεις που έγιναν από μια πρώτη, θα έλεγα όχι σε μεγάλο εύρος, προανάκριση για το θέμα των Πακιστανών, η οποία επιβεβαιώνει την εμμονή και το πείσμα με το οποίο ο ΣΥΝ επιχείρησε να προβάλει αυτό το ζήτημα ως ένα στοιχείο της λειτουργίας ουσιαστικά αδιαφανών, με διεθνείς διασυνδέσεις ενδεχομένως, μηχανισμών στη χώρα μας, οι οποίοι καταλύουν στοιχειώδεις πολιτικές ελευθερίες.
Φτάσαμε να ζητήσουμε συνάντηση με τον ίδιο τον Πρωθυπουργό αποκλειστικά γι αυτό το ζήτημα.
Η κυβέρνηση της Ν.Δ. είναι έκθετη σ΄ αυτό το θέμα, διότι μας είχε διαβεβαιώσει ότι δεν έγιναν απαγωγές κι ότι ουδεμία ελληνική υπηρεσία ή κάποιος άνθρωπός της δεν είχε συμμετοχή σε μια τέτοια ενέργεια, και σήμερα τα πράγματα φαίνεται ότι είναι εντελώς διαφορετικά.
Είναι έκθετη και η κυβέρνηση και οι συγκεκριμένοι υπουργοί που είχαν τις ευθύνες γι αυτό το ζήτημα.
Και κανείς δεν μπορεί να αποκόψει αυτά τα στοιχεία από τις διεργασίες που βλέπουμε σε διεθνές επίπεδο, και ιδίως σήμερα στις ΗΠΑ, όπου με την ανάδειξη του νέου επικεφαλής της CIA, έρχεται στην επιφάνεια αυτή η φοβερή κατάλυση των ελευθεριών και των δικαιωμάτων, που είχε γίνει ειδικά στον τομέα της παρακολούθησης τηλεφώνων μέσα στις ΗΠΑ, παραβιάζοντας και ξεπερνώντας ακόμη κι αυτή την ασφυκτική νομιμότητα που δημιούργησαν στις ΗΠΑ αλλά και παγκοσμίως μετά την 11η Σεπτεμβρίου.
Είναι σοβαρά ζητήματα αυτά. Συνδέονται με τα θέματα βασικών ελευθεριών των πολιτών και με τη λειτουργία ενός διεθνούς παρακράτους το οποίο έχει διεισδύσει και στον χώρο των ελληνικών κρατικών υπηρεσιών, με τρόπο που να λειτουργούν μέσα σε συνθήκες αδιαφάνειας, σε συνθήκες εξαπάτησης της κοινής γνώμης, παραπλάνησης, απόκρυψης των βασικών στοιχείων.
Το πέμπτο σημείο αναφέρεται στα κοινωνικά ζητήματα και σε μια συμπίεση ενός μεγάλου μέρους της κοινωνίας, είτε μέσα από την ακρίβεια, είτε μέσα από την ανεργία.
Θα επιμείνω στο θέμα της Νάουσας και στη συζήτηση η οποία έγινε και την οποία αντιμετωπίσαμε με σωστό τρόπο, δηλαδή ψηφίζοντας μία τροπολογία η οποία είναι περιορισμένη, ανεπαρκής και δεν είναι ενταγμένη σε μια ολοκληρωμένη λογική, αλλά όμως βελτιώνει την κατάσταση ενός μικρού αριθμού ανθρώπων που βρίσκονται στην απελπισία. Την ίδια στιγμή όμως εμείς οφείλουμε να αναδείξουμε την ανάγκη να υπάρξουν μια σειρά κατευθύνσεις οι οποίες θα εντάσσουν και την στήριξη σε όσους χάνουν την εργασία τους, μέσα σε ένα πρόγραμμα ανάπτυξης της περιοχής, διαφοροποίησης της παραγωγής, εξόδου από την ξεπερασμένη πια κατάσταση του φασόν που επικρατούσε σε ολόκληρη την Ελλάδα, νέων παραγωγικών δραστηριοτήτων. Που σημαίνει ότι πρέπει η βασική ιδέα της Αριστεράς, η ιδέα του σχεδιασμού, των κλαδικών πολιτικών, του συνδυασμού των κοινωνικών μέτρων με αναπτυξιακές προοπτικές, να ενταχθεί στη δράση της πολιτείας στη χώρα μας.
Έχουμε θέσει εδώ και πάρα πολύ καιρό επανειλημμένα το ζήτημα ενός ειδικού αναπτυξιακού προγράμματος και προγράμματος απασχόλησης για τη Β. Ελλάδα, που είναι μια ζώνη φτώχειας, ανεργίας, ανεργίας των νέων και των γυναικών σε πάρα πολύ υψηλά επίπεδα, και ήδη έχουμε αποφασίσει μέσα στον Μάϊο να γίνει στη Δυτική Μακεδονία, ενδεχομένως στο νομό Ημαθίας μια ειδική ημερίδα του κόμματός μας, η οποία θα προσπαθήσει και να αξιοποιήσει δυνάμεις από το κέντρο και να αξιοποιήσει τις τοπικές δυνάμεις, ώστε να δώσουμε, με έναν πιο συγκεκριμένο τρόπο, τις βασικές αιχμές και κατευθύνσεις της πολιτικής μας.
Το έκτο σημείο αφορά στο ασφαλιστικό. Μέσα στη Βουλή εκφράσαμε τις απόψεις μας γι αυτό το ζήτημα. Εμείς, από τη μια δεν πρόκειται να συμμετάσχουμε σ΄ έναν τελετουργικό διάλογο ο οποίος δίνει την εικόνα ότι είναι δυνατόν οι δυνάμεις που συμμετέχουν να ασπαστούν κοινές κατευθύνσεις για τα θέματα του ασφαλιστικού. Δεν έχουμε αυταπάτες για το πού το πάει η κυβέρνηση σε σχέση με το ασφαλιστικό. Και το πάει σε μια κατεύθυνση η οποία είναι συνεπής με όλη της την πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων, των περιορισμών των κοινωνικών δικαιωμάτων κ.λπ. Από την άλλη όμως, αξιοποιούμε, δεν δραπετεύουμε. Αξιοποιούμε κάθε δυνατότητα που έχουμε, ειδικά μέσα στο χώρο της Βουλής, παραμένοντας σε συζητήσεις οι οποίες δεν δεχόμαστε ότι αποτελούν έναν τελετουργικό διάλογο, να αναδείξουμε τις δικές μας προτάσεις μάχης αλλά και τεκμηριωμένες για το ασφαλιστικό και να προβάλλουμε τις δικές μας απόψεις για την μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού συστήματος. Μεταρρυθμίσεις οι οποίες έχουν σχέση με την ανάγκη συγκέντρωσης των υποχρεώσεων και των εισφορών από διάφορους φορείς, και από τον ιδιωτικό τομέα και από το δημόσιο, με την ανάγκη εξυγίανσης και στήριξης του ασφαλιστικού συστήματος σε συνδυασμό με την έξοδο των μεταναστών από την μαύρη εργασία και σε συνδυασμό με μέτρα για την ανεργία, ειδικά των νέων, που θα μπορούσε να δώσει νέο αίμα για την στήριξη στο ασφαλιστικό, σε συνδυασμό με την ανάγκη μιας απλοποίησης της δομής του ασφαλιστικού συστήματος, με στήριξη των κεκτημένων δικαιωμάτων όσον αφορά τις συντάξεις και τα άλλα δικαιώματα στον ασφαλιστικό τομέα.
Το έβδομο σημείο στο οποίο θέλω να σταθώ είναι η συνταγματική αναθεώρηση. Τελικά το Σύνταγμα της Ελλάδας αρχίζει να θυμίζει τις Συνθήκες της Ε.Ε., χωρίς να έχει όμως τα προβλήματα που έχει η Ε.Ε., με την ανάγκη δηλαδή να συγκλίνουν 25 χώρες σε ορισμένες βασικές συνταγματικές κατευθύνσεις, κατευθύνσεις των Συνθηκών.
Πριν καν βγουν οι εφαρμοστικοί νόμοι για τις προηγούμενες αναθεωρήσεις του 1996 και του 2001, πριν δηλαδή καν υλοποιηθούν αυτές οι αναθεωρήσεις, πάμε για νέα συνταγματική αναθεώρηση.
Η προσπάθεια αυτή των συνταγματικών αναθεωρήσεων έχει δύο στοιχεία. Το ένα στοιχείο είναι η προσπάθεια να ενταχθούν παιχνίδια γύρω από το Σύνταγμα σε σχέση με τους εκλογικούς σχεδιασμούς των δυνάμεων του δικομματισμού, ειδικά σήμερα της Ν.Δ. Δηλαδή, η εμπλοκή μιας συνταγματικής αναθεώρησης στην εκλογή μιας νέας Βουλής, να λειτουργήσει με έναν τέτοιο τρόπο που εκλογικά να ωφελεί τη σημερινή κυβέρνηση.
Και το δεύτερο, ένα στοιχείο το οποίο νομίζω ότι το έχουν δανειστεί από ορισμένες δυνάμεις στην Ε.Ε., η προσπάθεια επίθεσης ενάντια στο κοινωνικό κράτος και στο δημόσιο χώρο να έχει και συνταγματικά χαρακτηριστικά. Είναι σαφές ότι προτάσεις της Ν.Δ., όπως για την μείωση της προστασίας των δασικών εκτάσεων και των δασών, όπως για τη δυνατότητα να λειτουργούν ιδιωτικά πανεπιστήμια, όπως για περιορισμό ή κατάργηση των σταθερών εργασιακών σχέσεων στο χώρο του δημοσίου, αυτό ακριβώς δείχνουν.
Εμείς στην Αριστερά είμαστε κατ΄ εξοχήν η δύναμη εκείνη η οποία θέλουμε να υπάρξουν αναθεωρήσεις στο Σύνταγμα, αλλά καταλαβαίνουμε σε ποια φάση είμαστε, τι συσχετισμοί υπάρχουν. Την στιγμή που θα έπρεπε να υπάρξει μια συνολική απάντηση απ΄ όλες τις δυνάμεις της αντιπολίτευσης στα σχέδια της Ν.Δ. είναι μεγάλο λάθος και δεν βοηθάει αυτή τη συνάντηση, είτε η συναίνεση που υπάρχει σε ζητήματα, όπως τα ιδιωτικά πανεπιστήμια για παράδειγμα, από την πλευρά της αξιωματικής αντιπολίτευσης, είτε ο αποπροσανατολισμός σε ζητήματα τα οποία και αρνητικό φορτίο έχουν και δεν είναι αυτή τη στιγμή τα σημαντικά, όπως η εκλογή ενός Προέδρου Δημοκρατίας ο οποίος δεν έχει ουσιαστικές εξουσίες από το λαό.
Ελπίζω ότι την επόμενη βδομάδα εμείς, παρότι προειδοποιούμε για το ποια κίνητρα και που μπορεί να οδηγήσει με τους σημερινούς συσχετισμούς η συνταγματική μεταρρύθμιση, θα προβάλουμε μια σειρά από θέσεις που κεντρικό αντικείμενο έχουν την στήριξη των κοινωνικών δικαιωμάτων και του κοινωνικού κράτους, τη διεύρυνση των ελευθεριών και της δημοκρατίας, τον σεβασμό στο περιβάλλον.
Το όγδοο σημείο στο οποίο θέλω να αναφερθώ είναι το θέμα του Κοινωνικού Φόρουμ. Νομίζω μία κινητοποίηση πανευρωπαϊκή και μια σειρά εκδηλώσεων ενός θεσμού, στον οποίον συμμετέχουμε κι εμείς, δεν είναι δικός μας θεσμός, συμμετέχουμε και συμμετέχουμε μέσα στην αντίληψη και την αξία που έχουμε για την ενότητα και την σύγκλιση των ευρύτερων δυνάμεων, αυτή η παρουσία του Φόρουμ στην Αθήνα νομίζω ότι αποτελεί ένα γεγονός το οποίο έχει ιστορικό βάρος. Με τα ποιοτικά στοιχεία που είχε το Φόρουμ αυτό μπορούμε να μιλάμε για μια Αθήνα που στέκεται δίπλα στο Σηάτλ, δίπλα στο Πόρτο Αλέγκρε, δίπλα στη Γένοβα, δίπλα στη Φλωρεντία.
Μπορούμε να πούμε ότι ήταν η μεγαλύτερη, η πιο μαζική κινητοποίηση, η πιο μαζική έκφραση του Συνασπισμού από την μέρα που ιδρύθηκε ο ΣΥΝ ως ενιαίο κόμμα. Είναι μια σημαντική στιγμή. Αυτό είναι ένα στοιχείο το οποίο έχει και την ηθική του διάσταση και την σημασία του και δείχνει τις πολύ μεγάλες δυνατότητες τις οποίες έχουμε.
Υπάρχει ένα σοβαρό ζήτημα. Ο τρόπος με τον οποίον επιτέθηκε το ΚΚΕ, η ηγεσία του, στο Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Φόρουμ. Όχι πια στον Συνασπισμό, όχι σε κάποιο πρόσωπο του ΣΥΝ, αλλά στην μεγαλύτερη παρουσία και την ευρύτερη παρουσία των δυνάμεων της Αριστεράς, των συνδικάτων, των κινήσεων, των κινημάτων στην Ευρώπη με στόχο μια άλλη Ευρώπη. Κι εδώ αποδεικνύεται ότι το γνωστό πια επιχείρημα «τι έγινε με το Μάαστριχτ», το οποίο υποτίθεται ότι ενδιαφέρει το ΚΚΕ, δεν είναι παρά μόνον ένας ισχυρισμός διαίρεσης και επιβολής της Αριστεράς. Διότι η ηγεσία του ΚΚΕ επιτέθηκε στις ευρύτατες δυνάμεις του κινήματος, όχι μόνο του ελληνικού, αλλά του ευρωπαϊκού, οι οποίες αποβλέπουμε στο να απελευθερωθεί η Ευρώπη από το Μάαστριχτ, από το Σύμφωνο Σταθερότητας, αναζητώντας έναν εναλλακτικό δρόμο. Δρόμος ο οποίος δεν έχει σχέση με το νεοφιλελευθερισμό και ο οποίος στηρίζεται στην ανάδειξη των ιδεών του κοινωνικού κράτους, της κοινωνικής δικαιοσύνης, των ελευθεριών ή έχει εκφραστεί στο Κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς με την πρόταση ενός εναλλακτικού Συμφώνου Ανάπτυξης και Απασχόλησης στον ευρωπαϊκό χώρο.
Το ένατο σημείο έχει σχέση με την οργανωτική συνδιάσκεψη. Θα προσπαθήσουμε να την κάνουμε πριν το καλοκαίρι. Αξιοποιώντας όλες αυτές τις εμπειρίες τις οποίες έχουμε, να προχωρήσουμε σε εκείνες τις προτάσεις και αλλαγές οι οποίες θα μπορέσουν να μας φέρουν σε μια καλύτερη επαφή με την κοινωνία, να ανοίξουν τον ΣΥΝ στους νέους ανθρώπους.
Το τελευταίο σημείο είναι για τις δημοτικές εκλογές. Έχουμε κάνει σημαντικά βήματα. Υπάρχουν κάποια σημεία στα οποία εμφανίζονται ορισμένες δυσκολίες, θα γίνουν επιλογές, με σεβασμό στο Καταστατικό, με σεβασμό στο πνεύμα του Καταστατικού, χωρίς συνδικαλισμούς μέσα στο ίδιο το κόμμα. Οι κομματικές μας δυνάμεις είναι ώριμες να το κάνουν αυτό. Το πρώτο θέμα είναι να ολοκληρώσουμε αυτές τις διαδικασίες επιλογής, σε σχέση κυρίως με τα σχήματα, συνεργασίες πολιτικές και τους επικεφαλής των σχημάτων αυτών.
Δεν σημαίνει αυτό ότι έχει τελειώσει η δουλειά μας. Σημαίνει ότι μπαίνουμε στα ζητήματα κατά δεύτερον της διεύρυνσης των συμμαχιών. Δεν κλείσαμε με τις συμμαχίες που έχουμε κάνει. Και ξέρετε τι σημαίνει συμμαχία σε τοπικό επίπεδο. Έχει πάρα πολύ πλούσιες διαστάσεις, μέσα από την κατάρτιση των ψηφοδελτίων. Κι αν θέλετε προβλήματα που αντιμετωπίσαμε σχετικά με δύσκολες επιλογές σε πολλά σημεία, μπορούμε σε ένα μεγάλο βαθμό να τα αμβλύνουμε ή να τα εξισορροπήσουμε μέσα από διευρυμένα ψηφοδέλτια, κυρίως σε συμμαχίες που έχουν μια τοπική διάσταση, με δυνάμεις από άλλους πολιτικούς χώρους, πρώτα απ΄ όλα δυνάμεις κοντά μας, δυνάμεις ευαισθησίας οικολογικής, δυνάμεις κοινωνικής δικαιοσύνης, δυνάμεις της νεολαίας, δυνάμεις ενεργών πολιτών, ώστε να διευρύνουμε την συσπείρωση δυνάμεων πάνω στις προτάσεις για την Τοπική Αυτοδιοίκηση.
Έχει μεγάλη σημασία επίσης να αναδείξουμε τα προγραμματικά στοιχεία. Πρέπει αυτοί οι μήνες που μένουν να είναι μήνες που να ανοίξουμε τις προγραμματικές δυνατότητες που έχουμε, να ξαναδούμε ίσως τις συζητήσεις που κάναμε τον πρώτο καιρό όταν πηγαίναμε να καταλήξουμε στην κατεύθυνση, τις αποφάσεις που πήραμε για τον προγραμματικό χαρακτήρα, τον οικολογικό, τον κοινωνικό, τον πολιτιστικό, ο οποίος μας φέρνει σε αντιπαράθεση με βασικές επιλογές οι οποίες διαμορφώνουν τις τοπικές πραγματικότητες και είναι επιλογές που έχουν γίνει από τον δικομματισμό.
Καταλήγοντας, να πω ότι έχει μια σημασία να ενεργοποιηθούν οι δυνάμεις του κόμματος, να μην μπούμε σε μια φάση αδράνειας. Να προσπαθήσουμε να ενεργοποιηθούμε και να κάνουμε ανοίγματα στην κοινωνία, με όσες δυσκολίες έχουμε στην πρώτη φάση να γίνουν αυτά.
Είμαστε νομίζω σε μια φάση με καλές δυνατότητες, με μια σοβαρή λειτουργία μέσα στο κόμμα, με μια προσπάθεια να έχουμε το στοιχείο της ενότητας μέσα στις διαφορετικές απόψεις που υπάρχουν, με το υψηλό ηθικό που μας δίνουν μια σειρά δραστηριότητες, ιδιαίτερα ο τρόπος που συμμετείχαμε στο Κοινωνικό Φόρουμ. Έχουμε τη δυνατότητα να κάνουμε σημαντικά βήματα μπροστά.»
Το Γραφείο Τύπου του Συνασπισμού
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS