Θα σταθώ στα σημαντικότερα ζητήματα τα οποία θίχτηκαν μέχρι τώρα.
Κατ αρχήν θα ήθελα να μιλήσω για το θέμα της αποδέσμευσης. Δεν θα επικαλεστώ το Συνασπισμό. Θα επικαλεστώ έγγραφο του Υπουργείου, το οποίο λέει ότι το σύνολο των μειώσεων των αποδεσμευμένων ενισχύσεων που εισάγει η μεταρρύθμιση της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής, σε σχέση με τις ενισχύσεις του παρελθόντος, σε επίπεδο κάθε μεμονωμένου δικαιούχου, κάθε οικογενειάρχη δηλαδή, που έχει τη μικρή αγροτική επιχείρηση και δίνει μάχη για να ζήσει, είναι ήδη σημαντικές. Oι μειώσεις είναι 3% για τη δημιουργία εθνικού αποθέματος, 5% από την υφιστάμενη διαφοροποίηση, 2 - 10% -6% κατά μέσο όρο - υπέρ του ποιοτικού παρακρατήματος, δηλαδή ο κάθε μεμονωμένος παραγωγός υφίσταται ήδη μία μείωση των αμέσων ενισχύσεων που πήραν τη μορφή των αποδεσμευμένων ενισχύσεων της τάξης του 14%. Αν το 14% αυτό συν ένα 5% που σκέφτονται να βάλλουν παραπάνω για το παρακράτημα, δεν λέει τίποτα για σας, για το αγρότη λέει πάρα πολλά, κι όταν - σύμφωνα με την εκτίμηση όχι του Συνασπισμού αλλά του Υπουργείου- σ αυτό προστεθεί ο υπολογισμός ότι, επειδή αυτές οι ενισχύσεις οι κοινοτικές, οι αποδεσμευμένες, είναι σε ονομαστικές τιμές, οι οποίες δεν αλλάζουν, δεν ακολουθούν τον πληθωρισμό και παίρνοντας υπόψη ότι έχουμε έναν πληθωρισμό ύψους 3% κάθε χρόνο, οι ενισχύσεις αυτές θα απομειωθούν σε σταθερές τιμές, περίπου 30% μέχρι το 2013. Δηλαδή η εκτίμηση των υπηρεσιών του Υπουργείου είναι ότι σ αυτές τις αποδεσμευμένες ενισχύσεις, πέρα από την επίδρασή τους στην ίδια τη δυναμική της παραγωγής, θα έχουμε μία μείωση 45% μέχρι το 2013. Έτσι είναι κύριε Υπουργέ, δεν μπορείτε να το διαψεύσετε. Δεν επιστρέφουν στους αγρότες, ούτε ο πληθωρισμός του 30% επιστρέφει στους αγρότες, δεν ξέρω να ρωτήσουμε τον κ. Δραγασάκη, αν ξέρει κάποιον τρόπο που επιστρέφει στους αγρότες ο πληθωρισμός, ο οποίος δεν αντιστοιχεί με αύξηση των ενισχύσεων. Και όλα αυτά, ούτε το εθνικό απόθεμα, ούτε η υφιστάμενη διαφοροποίηση επιστρέφουν στους ατομικούς αγρότες ως εισόδημα. Μπορούν να πάνε από δω και από κει. Το πρόβλημα είναι πολύ μεγάλο, λυπούμαστε που δικαιώνεται ο Συνασπισμός, ξέραμε ότι υπήρχε δίλημμα, θα θέλαμε να είμαστε στη λάθος πλευρά, αλλά τα στοιχεία δείχνουν ότι δεν είναι έτσι.
Δεύτερο θέμα στο οποίο θα ήθελα να αναφερθώ, είναι το θέμα των δικαιωμάτων. Είναι πολύ έντονο το πρόβλημα, πάρα πολύ έντονο. Καλές προθέσεις εγώ αναγνωρίζω, είχαμε συζητήσεις, ενημερωνόμαστε σ αυτές τις συζητήσεις, αλλά φοβάμαι ότι ο δρόμος προς την Κόλαση είναι στρωμένος με καλές προθέσεις. Στο θέμα των δικαιωμάτων πρώτον, υπάρχει η διάσταση η οποία αφορά στο κόστος που πληρώνει ο κάθε αγρότης. Ο υπολογισμός για την Ελλάδα είναι ότι στα 1000 ευρώ για δικαιώματα ενιαίας ενίσχυσης για έναν αγρότη, πάνε 20 ευρώ για το εθνικό απόθεμα, 27,2 ευρώ για την υπέρβαση του εθνικού ανωτάτου ορίου, 40 ευρώ για το ποιοτικό παρακράτημα, 20 ευρώ - μιλάω για το λάδι - για το πρόγραμμα οργανώσεων ελαιουργικών φορέων. Περίπου 80 με 85 ευρώ «χαράτσι» για ενεργοποίηση των δικαιωμάτων, 25 ευρώ για την ένσταση, φθάνει αυτό περίπου στα 215 ευρώ, πάνω από το 21%. Να αναφέρω εδώ την Ιταλία και να πω ότι το επιχείρημα που αναφέρατε και εσείς, επικαλούμενος μιαν απάντηση σε κάποιον ευρωβουλευτή και το επιχείρημα το οποίο χρησιμοποίησε αμέσως από τη Ν.Δ. το ΚΚΕ, λέγοντας ότι επιβάλλεται σώνει και καλά η επιβάρυνση του αγρότη σε σχέση με τη διαδικασία της διαμόρφωσης των οριστικών δικαιωμάτων δεν στέκει, διότι άλλες χώρες, οι οποίες είναι κι αυτές μέλη της Ε.Ε., όπως η Ιταλία, δεν επιβαρύνουν τον αγρότη. Πρώτον έχουν ένα πολύ χαμηλότερο κόστος, που φθάνει ανά αγρότη, ανά επιχείρηση, περίπου στα 30 ευρώ, σε σχέση με τα 215 τα δικά μας και δεύτερον το κόστος αυτό το έχει αναλάβει ο αντίστοιχος ΟΠΕΚΕΠΕ η AGEA, όπως λέγεται της Ιταλίας. Επομένως δεν ήταν μονόδρομος. Τον επιλέξατε αυτό το δρόμο κάτω από τις εντολές του κ. Αλογοσκούφη, τις πιέσεις και θα έλεγα την ασφυκτική εκροή συνδρομής και πόρων για τους αγρότες σε μια δύσκολη περίοδο.
Είναι στον αέρα αυτό το σύστημα. Μου αναφέρετε για το ΤΕΕ και για τα ελαιοκομικά μητρώα και τα άλλα μητρώα. Το ΤΕΕ μπορεί να εκφράζει τους εργαζόμενους μηχανικούς στο ΤΕΕ. Το ΤΕΕ μπορεί να χει δίκιο για εκείνες τις επιχειρήσεις οι οποίες κάνανε σωστά τη δουλεία τους. Υπάρχει ένα χάος. Υπάρχει έλλειψη οποιασδήποτε ποιότητας και είναι σα να χτίζουμε πάνω στην άμμο. Με όλη αυτή τη δουλειά που έγινε με διάφορες εργολαβικές εταιρίες, τις περισσότερες, οι οποίες αναλάβανε το ελαιοκομικό και τα άλλα μητρώα. Εγώ δεν αναφέρομαι μόνο στην κυβέρνησή σας, αναφέρομαι και στην κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Έχει ευθύνη φυσικά η προηγούμενη κυβέρνηση, έχετε ευθύνες κι εσείς, διότι στηρίξατε πάνω εκεί ένα σύστημα, πάνω σε σαθρό έδαφος, που θα καταρρεύσει. Θα καταρρεύσει και στην Ε.Ε. θα καταρρεύσει και στα ελληνικά δικαστήρια. Καταθέτω στα πρακτικά από έναν κατάλογο που ήταν σαν τηλεφωνικός κατάλογος, που έχει έρθει στα γραφεία μας. Δελτίο του ελαιοκομικού μητρώου, αγρότη της Λακωνίας, ο οποίος στο ελαιοκομικό μητρώο, το οποίο είχατε πληρώσει, έχει 1600 ελαιόδεντρα σε έκταση, η οποία φθάνει τα 0 στρέμματα παρακαλώ, κι αυτός ο αγρότης καλείται να ενεργοποιήσει τα 0 στρέμματα μέχρι τον Ιούνιο. Ο ίδιος αυτός αγρότης, ο οποίος είναι δικαιούχος ποιοτικού παρακρατήματος, για συμμετοχή του σε ομάδα ολοκληρωμένης διαχείρισης, θα επιδοτηθεί με 65 ευρώ ανά στρέμμα, για 0 στρέμματα. Αυτό είναι το πρώτο παράδειγμα. Δεύτερο παράδειγμα, αγρότισσα της Λακωνίας στα προσωρινά ατομικά δικαιώματα ενιαίας ενίσχυσης, έχει έκταση, πάλι για την ελιά, η οποία φθάνει το ½ στρέμμα. Κι έχει ποσό ενίσχυσης που υπολογίζεται ως μέσος όρος των ενισχύσεων των προηγούμενων χρόνων, το οποίο φθάνει τα 8.386 ευρώ. Σε μισό στρέμμα αυτή η αγρότισσα έχει ενίσχυση τα 4 προηγούμενα χρόνια 8.386 ευρώ. Τέτοια παραγωγικότητα δεν υπάρχει σε καμιά χώρα. Όχι οι ΗΠΑ, δεν την έχει δει στο μυαλό της καμία χώρα, εκτός απ αυτές τις χώρες, όπως η Ελλάδα, που φαίνεται βγάζουν το ελαιόλαδο με τον ίδιο τρόπο, που άλλες χώρες αντλούν το πετρέλαιο, δηλ. μέσα από πηγές, μέσα σε ½ στρέμμα, οι οποίες έχουν τεράστιες αποδόσεις. Πάνω σε αυτή τη σαθρή κατάσταση στηρίζεται όλη η μέχρι σήμερα διαδικασία σχετικά με τα οριστικά δικαιώματα. Με προχειρότητα, με αδικίες, μπερδέματα, χάος, έλλειψη κανονικότητας, έλλειψη νομιμότητας. Και ξαναλέω. Έχετε ευθύνη γιατί στηριχθήκατε σε μία κατάσταση η οποία ήταν ήδη σαθρή. Και είναι σαθρή στο ελαιόλαδο. Το ξέρετε και θα ήθελα να σας ρωτήσω το εξής και να μου το επιβεβαιώσετε ή όχι. Αν στα 675 εκ. ευρώ που ήδη έχουν καταλογισθεί ως πρόστιμα σχετικά με τη διαχείριση των ενισχύσεων, με το ΟΣΔΕ κλπ έρχονται πρόστιμα για υποθέσεις του ελαιολάδου, τα οποία συνολικά θα φθάσουν τα 287 εκ. ευρώ. Αλλά ας μείνουμε στο ελαιόλαδο. Στο ζήτημα των δικαιωμάτων βρισκόμαστε σ ένα χάος δυστυχώς. Έχω έρθω 2 ή 3 φορές και σας έχω δει. Ένα από τα κεντρικά θέματα ήταν κι αυτό, ένα «μπάχαλο», το οποίο φθάνει τον αγρότη στην απελπισία, φθάνει στην απελπισία τους γονατισμένους αγροτικούς συνεταιρισμούς, που προσπαθούν να διεκπεραιώσουν άρπα κόλα όλες αυτές τις καταστάσεις με ενστάσεις οι οποίες δεν έχουν εκδικαστεί, κι είναι αμφίβολο αν θα εκδικαστούν και θα περαστούν στα οριστικά δικαιώματα.
Το τρίτο σημείο, επειδή το αναφέρατε απαντώντας στην κα Ξηροτύρη, η δικιά μας άποψη δεν είναι υπέρ μιας συγκεντρωποίησης. Είμαστε ένα κόμμα το οποίο υποστηρίζει την αποκέντρωση, αλλά υποστηρίζει την αποκέντρωση πολιτικών, όχι την αποκέντρωση του κενού. Μ αυτήν την έννοια, φυσικά, θέλουμε να ενισχυθούν οι νομαρχίες, οι τοπικές αρχές, με επιστημονικό δυναμικό, το οποίο θα στηρίξει την υπόθεση της αγροτικής ανάπτυξης, αλλά για να τη στηρίξει πρέπει να έχει πόρους και πρέπει να χει κατευθύνσεις, και εδώ υπάρχει ένα κενό. Νομίζω ότι η έλλειψη πολιτικής που υπήρχε όλα αυτά τα χρόνια, ακολουθώντας έναν αυτόματο πιλότο της αγοράς και της Ε.Ε., τώρα αποκτάει κι ένα άλλο, λέγοντας οι υπηρεσίες αυτές είναι σε νομαρχιακό επίπεδο. Μας πώς είναι σε νομαρχιακό επίπεδο, υπάρχουν κεντρικά ζητήματα. Σας αναφέρω χαρακτηριστικά το θέμα της ζάχαρης. Ότι αφήναμε στην Ελλάδα να γίνονται επενδύσεις σε μηχανήματα για την εξαγωγή τεύτλων, ενώ την ίδια στιγμή ερχόταν από την Ε.Ε. η απόφαση για δραστική μείωση των ενισχύσεων στη ζάχαρη και ουσιαστικά για πολύ μεγάλη κάμψη της τευτλοκαλλέργειας. Και το ίδιο σήμερα γίνεται στο κρασί. Έχουμε όλες αυτές τις διεργασίες που γίνονται στην Ε.Ε. για την διακοπή των ενισχύσεων για την απόσταξη και δεν υπάρχει καμία πληροφόρηση στους αγρότες, στους συνεταιρισμούς, στο πώς θα αναπροσαρμοσθούν, πώς θα αναδιατεθούν κλπ. Είναι δύσκολα τα πράγματα, με τις πολιτικές οι οποίες εφαρμόζονται.
Θα ήθελα να αναφέρω τελειώνοντας δύο παραδείγματα. Το ένα παράδειγμα είναι πάλι από το ελαιόλαδο, με ποιο τρόπο δυναμικά μπαίνουν πιά νέες χώρες στις αγορές όπως η Κίνα, σχετικά νέες όπως η Αυστραλία, και στην Ευρωπαϊκή Αγορά. Στην Αγγλία το αυστραλιανό ελαιόλαδο, το οποίο είδα σε μια διαφήμιση στους Financial Times, extra virgin ελαιόλαδο, πωλείται 21 λίρες το ½ κιλό. Και να μη δούμε μετά από 5 χρόνια το εφιαλτικό σενάριο στα Super Market της Αθήνας να έχουμε πλαστικά μπουκάλια με λάδι από την Κίνα, όπως έχουμε τα μπλουζάκια. Αν δεν κινητοποιηθούμε, αν δεν οργανωθούμε κλπ. εκεί θα καταλήξουμε.
Και το δεύτερο παράδειγμα καταλήγοντας, να πω το εξής. Ένας βασικός τομέας, μέσα στα πλαίσια μιας άλλης πολιτικής για την ύπαιθρο, είναι η βιολογική γεωργία. Στη βιολογική γεωργία όμως αυτή τη στιγμή όχι μόνο δεν υπάρχει πλαίσιο, δεν υπάρχει στήριξη, δεν υπάρχει ενίσχυση, είπατε 2,7 είναι κάτω από το 2% στην Ελλάδα, όταν είναι 10% στην Ιταλία, αλλά πάτε να τους αφαιρέσετε και μια μεγάλη δυνατότητα, η οποία έχει σχέση και με τον παραγωγό και με τον καταναλωτή. Δηλαδή να έχουν τις δικές τους λαϊκές αγορές , αποκλειστικά για βιολογικά προϊόντα, στα οποία προμηθευτές θα είναι οι ίδιοι οι παραγωγοί. Και πάτε να τους εντάξετε μέσα στην κατάσταση των λαϊκών αγορών που είναι μεσάζοντες, είναι έμποροι, είναι και παραγωγοί με συμβατικά προϊόντα, όπου τίποτα δεν μπορεί να ελεγχθεί. Ζητάνε οι άνθρωποι ένα πλαίσιο για λαϊκές αγορές βιολογικών προϊόντων και δεν το δίνετε.
Καταλήγοντας, θα ήθελα να πω και μια κουβέντα στο ΚΚΕ, γιατί είπε τα κόμματα που συμπορεύονται με την Ε.Ε., ναι συμπορευόμαστε στην Ε.Ε. εμείς με δυνάμεις όπως είναι το ΚΚ Γαλλίας, οι κομμουνιστές της Ιταλίας, οι κομμουνιστές της Ισπανίας, τα αριστερά κόμματα όλης της Ευρώπης για να υπερασπιστούμε τα κεκτημένα των ενισχύσεων που πρέπει να έχει η οικογενειακή εκμετάλλευση, που δεν είναι μόνο ένας παραγωγικός φορέας, είναι κι ένας φρουρός του περιβάλλοντος, των εδαφών, των ημιορεινών περιοχών κλπ. και λυπούμαστε γιατί αντικειμενικά τελικά, η θέση του ΚΚΕ, καταδικάζουμε τα πάντα, δεν αγωνιζόμαστε, καταδικάζουμε ό,τι έχει σχέση με την Ε.Ε., έρχεται και συμπλέει με την θέση που έχει σήμερα η Επιτροπή, η κυβέρνηση Μπλερ, η Ολλανδία, οι πιο ακραίες δυνάμεις μέσα στην Ε.Ε. που λένε όχι κοινοτικές ενισχύσεις στον αγροτικό τομέα, τα θέματα να λυθούν μέσα από τις διεθνείς ρυθμίσεις ανταγωνισμού του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου και άμα θέλει μια χώρα μέσα από εθνικές ενισχύσεις. Λυπούμαστε που αντί να δώσουμε τη μάχη όλες οι αριστερές δυνάμεις για τα ζητήματα των κεκτημένων, αλλά και μιας πολιτικής διεύρυνσης της Ε.Ε. για την ύπαιθρο, ουσιαστικά ευθυγραμμίζεστε μ αυτές τις απόψεις.
ΔΕΥΤΕΡΟΛΟΓΙΑ
Βρέθήκα στη Ροδόπη, όπου καλλιεργείται μια από τις καλύτερες ποικιλίες ο Μπασμάς, κι είδα πολλές χιλιάδες ανθρώπους, άνδρες, γυναίκες, ηλικιωμένους, γιαγιάδες, έξω στο δρόμο, οι περισσότεροι από τη μειονότητα στη συγκεκριμένη αυτή κινητοποίηση, οι οποίοι βρίσκονταν σε απελπισία, λόγω των τιμών και λόγω της ασυδοσίας την οποία έχουνε οι μεγάλες επιχειρήσεις των αγοραστών, ειδικά των μεταποιητών. Επομένως υπάρχει ένα ζήτημα εδώ, το οποίο δεν είναι εύκολο να λυθεί, όπως το λέτε. Πρέπει να συνδυάσουμε δύο πράγματα. Πρώτον τη βιωσιμότητα της καπνοκαλλιέργειας που απαιτεί μια κρίσιμη μάζα παραγωγής που δεν μπορεί να είναι κάτω από ένα ορισμένο όριο και δεύτερο την κοινωνική διάσταση. Δηλαδή όσοι καλλιεργούσαν καπνό σε περιοχές ή σε ποικιλίες που δεν έχουν προοπτική σήμερα και δυνατότητα, δεν μπορούμε να τους πετάξουμε στο δρόμο.
Και πίσω από ζητήματα, όπως αυτά που βάζετε, με τους συνεταιρισμούς κλπ υπάρχουν τέτοια προβλήματα. Δηλαδή, εμείς ως Συνασπισμός είμαστε υπέρ, και το θεωρούμε βασικό, της εξυγίανσης του συνεταιριστικού κινήματος, το οποίο έχει φθάσει σε επίπεδα διάλυσης, χρεοκοπίας, διαφθοράς και κομματοκρατίας, απίστευτα. Είχε γίνει ο συνεταιρισμός ο φορέας μιας κομματικής προπαγάνδας, καθώς και φορέας διαφθοράς μέσα στους αγρότες, που πιστεύω ότι πάρα πολλοί αντισταθήκανε σ αυτό. Τώρα όμως τι γίνεται στον καπνό. Στον καπνό έχουμε οργανώσεις παραγωγών, οι οποίες έχουν δουλέψει καλά. Στον καπνό έχουμε, σε πανελλαδικό επίπεδο τη συγκέντρωση όλης της συνεταιριστικής μορφής αυτής οργανώσεων, μέσα από την «Καπνική». Θα σβήσουμε αυτό που υπάρχει; Γιατί επιλέγουμε τον καπνό να βάλουμε τους ενιαίους μεγάλους συνεταιρισμούς, όταν υπάρχει μία καλή οργάνωση στην οποία δεν μπορεί να κάνει κανείς κριτική, όπως κάνει σε άλλες περιοχές και σε άλλα προϊόντα. Μήπως μέσα απ αυτό υπάρχει το πρόβλημα, ότι μέσα από τη νέα οργάνωση και μ αυτόν τον τρόπο, ουσιαστικά αφαιρούμε τη δυνατότητα εκείνων, που δεν θα καλλιεργήσουν, που δεν έχουν μεγάλη αντοχή, να συμμετέχουν , τουλάχιστον, στην ενίσχυση που έχει και κοινωνικό χαρακτήρα πια γι αυτούς. Γι αυτό κατά τη γνώμη μας πρέπει κανείς να σεβαστεί την «Καπνική», να σεβαστεί τις οργανώσεις παραγωγών, ό,τι γίνει στον καπνό να το κάνει σε συνεννόηση με την «Καπνική», επίσης αυτή η Κεντρική Ένωση των Παραγωγών του Καπνού να έχει λόγο στο εθνικό απόθεμα, στο ποιοτικό παρακράτημα, στο μέγεθός του, στα κριτήρια, σε ποιους θα διανεμηθεί. Αλλιώς φοβάμαι κε Υπουργέ ότι, θα πάτε σε μία πολιτική θέλοντας μη θέλοντας, διαίρεσης και κοινωνικής έντασης μέσα στον αγροτικό χώρο, το οποίο οφείλουμε όλοι να σεβαστούμε και να τον κρατήσουμε ενωμένο.
Παράλληλα στον καπνό, ξέρετε, υπάρχει το μεγάλο πρόβλημα, το οποίο είναι και ευθύνη της κυβέρνησής σας, δηλαδή ότι συμφωνήσατε στην Ε.Ε. από το 2009, το 50% των ενισχύσεων να περάσει στο δεύτερο πυλώνα. Και ως έκθεση ιδεών αυτό μπορεί να είναι καλό, και είναι πολύ ενδιαφέρουσες οι δραστηριότητες, περιβαλλοντικές, αναπτυξιακές, υποδομές του Δεύτερου Πυλώνα, αλλά αυτό σημαίνει μια μεγάλη παγίδα για τους μεροκαματιάρηδες αυτούς, για τις οικογένειες που ζουν όλες μέσα από τον καπνό, να χάσουν το ½ των ενισχύσεων που μπορεί να περάσει σε εμπόρους, σε μεταποιητικές επιχειρήσεις, σε «κοράκια», σε οποιονδήποτε άλλον. Γι αυτό εμείς σας ζητούμε στο θέμα αυτό, να διεκδικήσουμε, παρά τη συμφωνία που υπάρχει, να παραμείνει σε έναν κλάδο αγροτικής παραγωγής ο οποίος είναι κάτω από τεράστιες πιέσεις, το σύνολο της ενίσχυσης και μετά το 2009.
Το Γραφείο Τύπου του Συνασπισμού
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS