Η επιστολή Μαγκρίβι θέτει και θέμα Συντάγματος... Αλλά βασικά θέτει θέμα νόμου ....
Όχι. Η επιστολή ξεκινάει από το Σύνταγμα. Λέει, ότι το θέμα δημιουργήθηκε για το Σύνταγμα και άρχισαν οι παρεμβάσεις της Κομισιόν με το νόμο τον οποίον έφερε το ΠΑΣΟΚ, τον εκτελεστικό του Συντάγματος...
Πολύ ήπια όμως, χωρίς να παίρνει δραματικό χαρακτήρα....
Να σας πω γιατί δεν πήρε δραματικό χαρακτήρα;.. Είναι πολύ απλό. Δεν πήρε δραματικό χαρακτήρα γιατί το ΠΑΣΟΚ είχε ένα νόμο τον οποίον τον είχε στο ντουλάπι και δεν τον εφάρμοζε. Αρκεί όμως να διαβάσετε την επιστολή του κ. Μακρίβι και θα δείτε ότι είναι 6-7 παρεμβάσεις των υπηρεσιών της Κομισιόν οι οποίες ξεκίνησαν από το Σύνταγμα, από το νόμο του ΠΑΣΟΚ και φτάσανε μέχρι την άνοδο στην εξουσία της Ν.Δ. Ο νέος νόμος ο οποίος ήταν στην ίδια λογική και πιο αυστηρός οδήγησε βέβαια σε πιο έντονες παρεμβάσεις, μέχρι την προειδοποιητική επιστολή.
Δώστε μια εξήγηση γιατί πήρε τώρα αυτή τη διάσταση το όλο θέμα;... Ενώ το Σύνταγμα υπάρχει 4 χρόνια...
Θα σας πω γιατί πήρε αυτή τη διάσταση. Διότι ο νόμος φάνηκε ότι άρχισε να εφαρμόζεται. 'Αρχισε να εφαρμόζεται ήδη ο νόμος του ΠΑΣΟΚ.. Πριν εφαρμοστεί, οι παρεμβάσεις που γίνανε από εταιρείες προς την Ε.Ε. και οι καταγγελίες δεν γίνανε με βάση ένα νόμο που θα εφαρμοστεί, δηλαδή το νόμο Παυλόπουλου, γίνανε με βάση το νόμο Πρωτόπαππα του ΠΑΣΟΚ.
'Αρχισε λοιπόν να εφαρμόζεται και τον θεώρησαν ότι έρχεται σε αντίθεση με τις αρχές του ανταγωνισμού που θέτει στα θέματα των δημοσίων συμβάσεων η Ε.Ε. Δεν είναι η άποψη της Αριστεράς αυτή. Είναι η άποψη του Επιτρόπου. Και δεν μαντεύουμε εμείς την άποψη του Επιτρόπου. Φαίνεται με εντελώς σαφή και όχι υπαινικτικό χαρακτήρα από την ίδια την επιστολή του Επιτρόπου.
Για την περικοπή κονδυλίων...
Το πρώτο που πρέπει να καταλάβουμε είναι ότι το Κοινοτικό Δίκαιο πολλές φορές είναι εν τω γίγνεσθαι. Δηλαδή υπάρχουν μια σειρά κοινοτικές οδηγίες, όπως ο ελεύθερος ανταγωνισμός στις δημόσιες συμβάσεις, οι οποίες δέχονται ένα άλλο γεγονός που στηρίζει, υποτίθεται τουλάχιστον τη Συνθήκη της Ε.Ε. και είναι το δημόσιο συμφέρον και επίσης η εξαίρεση από τους κανόνες ανταγωνισμού των θεμάτων Πολιτισμού και Ενημέρωσης.
Να σας δώσω ένα συγκεκριμένο παράδειγμα για το οποίο πάλι είχε γίνει με άλλες χώρες μια άλλη σύγκρουση. Μια σειρά ιδιωτικοί τηλεοπτικοί σταθμοί είχαν προσφύγει πάρα πολύ έντονα στην Ε.Ε. γιατί στις χώρες μέλη επιτρέπεται να υπάρχει ειδική φορολογία, ειδική στήριξη στους δημόσιους τηλεοπτικούς σταθμούς. Όπως στην Ελλάδα για παράδειγμα και στη Γερμανία και σε άλλες χώρες. Αυτό κατ΄ αρχήν φαίνεται ότι έρχεται ενάντια στους κανόνες του ανταγωνισμού. Γιατί ο ALPHA ή το MEGA να μην έχει στήριξη μέσω γενικών φόρων από την κυβέρνηση και να έχει η ΝΕΤ και η ΕΤ1 και η ΕΤ3;
Η κατάληξη αυτής της μάχης, που δόθηκε για αρκετά χρόνια, ήταν ότι τελικά η Ε.Ε. νομιμοποίησε την στήριξη στους δημόσιους σταθμούς λέγοντας ότι τα θέματα ενημέρωσης εξαιρούνται από το πλαίσιο του ανταγωνισμού και λόγω του ειδικού ρόλου που παίζει η δημόσια τηλεόραση και του κοινωνικού ρόλου που παίζει μπορεί να έχει αυτή την ειδική μεταχείριση.
Αυτή η μάχη παίζεται τώρα αν θέλετε σε κοινοτικό επίπεδο. Όταν πρόκειται για θέματα ενημέρωσης μπορούν κάποιοι κανόνες ανταγωνισμού που ισχύουν σε όλους τους άλλους τομείς, να μην ισχύουν για τα θέματα ενημέρωσης. Και η επιστολή του κ. Μαγκρίβι είναι πάρα πολύ αδύναμη στο τέλος, εκεί που ο ίδιος καταλαβαίνει ότι υπάρχουν ενστάσεις και υπάρχει νομική στήριξη, διότι μπορεί να δει κανείς τα θέματα από άλλη πλευρά.
'Αρα εσείς τι προτείνετε;.... Να προχωρήσει η ελληνική πλευρά προς ποια κίνηση;.. Να καταφύγει πρώτη αυτή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο...
Η ελληνική κυβέρνηση δεν έχει λόγο να καταφύγει στο ευρωπαϊκό δικαστήριο. Η ελληνική κυβέρνηση υποτίθεται ότι εφαρμόζει τη νομοθεσία.
Θα σας πω κάτι και θα σας το πω με την πείρα μου τόσων ετών. Μην το δείτε σαν πολιτική δήλωση ή εκ μέρους του ΣΥΝ. Δέστε το με βάση την εμπειρία μου ως ευρωβουλευτή.
Στην προσπάθεια αντιμετώπισης του θέματος της διαπλοκής, φοβάμαι ότι σκοπίμως πήραμε λάθος κατεύθυνση. Δηλαδή, έχουμε ποιο θέμα; Κάποιος έχει ΜΜΕ και ο ίδιος την ίδια στιγμή παίρνει δημόσιες προμήθειες. Ποια είναι η παρέμβασή μας; Η παρέμβασή μας είναι, αυτός που έχει ΜΜΕ να μην παίρνει δημόσιες προμήθειες. Πιστεύω ότι ήταν λάθος κατεύθυνση, από νομική άποψη. Δηλαδή πιο εύκολα θα αντιμετωπίζαμε την Ε.Ε. εάν λέγαμε, αυτός που παίρνει δημόσιες προμήθειες, δεν μπορεί να έχει ΜΜΕ. Εάν δηλαδή τους περιορισμούς και τους όρους τους βάζαμε στις άδειες που δίνονται στα ΜΜΕ.
Δηλαδή εάν η κατεύθυνση ήταν να βάλουμε περιορισμούς και ελέγχους με κοινωνικό χαρακτήρα, με χαρακτήρα διαφάνειας, με χαρακτήρα δημόσιου συμφέροντος εκεί που δίνονται οι άδειες για τα ΜΜΕ, πιστεύω ότι από νομική άποψη τα προβλήματα θα ήταν πολύ λιγότερα από την Ε.Ε. απ΄ αυτά που είναι σήμερα. Διότι τα προβλήματα εμφανίζονται σήμερα ότι έχουν μόνο οικονομικό χαρακτήρα και έτσι δημιουργούνται περιπλοκές με τις ονομαστικοποιήσεις κ.λπ. και έχουν τη δυνατότητα να απειλούν με προσφυγή στο δικαστήριο, όπως κάνουν σήμερα.
Εσείς τι εισηγείστε στην κυβέρνηση;....
Το πρώτο είναι ότι πρέπει να δοθεί μια μάχη. Πρέπει να δοθεί μια μάχη γιατί βάζει θέμα Συντάγματος και Ευρωπαϊκού Δικαίου σε θέματα ενημέρωσης. Πρέπει να την δώσουμε αυτή τη μάχη. Και την ίδια στιγμή μπορεί να υπάρξει ένας προγραμματισμός στην Ελλάδα απ΄ όλους για ένα συνολικό πλαίσιο, που δεν θα αφορά μόνο τη διαπλοκή μ΄ αυτούς που παίρνουν δημόσιες προμήθειες. Θα αφορά και τη συγκέντρωση των ΜΜΕ σε λίγα χέρια.
Μα εδώ δεν εξαιρούνται ούτε τα τοπικά μέσα. Δηλαδή θεωρείτε απόλυτα φυσιολογικό η φωνή ας πούμε του 'Ανω Λυγουριού να έχει την ίδια σημασία ως προς την εφαρμογή του νόμου με τον ΑΝΤΕΝΑ ή το MEGA ή τον FLASH...... Είναι παράνοια αυτός ο νόμος....
Ναι, παρότι οι τοπικές διαπλοκές υπάρχουν.
Δεν πρέπει να υποχωρήσουμε, πρώτον, διότι είναι ένα θέμα σημαντικό και αφορά στο Σύνταγμα. Και τονίζω, το Σύνταγμα. Για τα θέματα ενημέρωσης σημειώνω ότι , με βάση την επικουρικότητα, κατά κύριο λόγο ανήκουν στις εθνικές κυβερνήσεις.
Από την άλλη μεριά, πιστεύω ότι χρειάζεται ένα συνολικό πλαίσιο το οποίο θα θέτει τον έλεγχο στην πλευρά των αδειοδοτήσεων για τα Μέσα Ενημέρωσης και δεν θα πιάνει μόνο το ζήτημα της διαπλοκής, αλλά συγκέντρωσης, δημοκρατίας, διαφάνειας κ.λπ.
Το Γραφείο Τύπου του Συνασπισμού