Ερώτηση δημοσιογράφου: Αναρωτιέμαι πώς βιώνει η Αριστερά το γεγονός ότι τα δύο ΟΧΙ στο Ευρωπαϊκό Σύνταγμα, που είχαμε από τους Γάλλους και τους Ολλανδούς πολίτες, τουλάχιστον σ΄ αυτή τη φάση το πρώτο που δείχνουν να κατάφεραν είναι να αναδείξουν ως κυρίαρχο παίχτη στην Ε.Ε. τον Τόνι Μπλερ και τις απόψεις του...
ΑΛ.ΑΛΑΒΑΝΟΣ: Από την στιγμή που τα δημοψηφίσματα φέρανε το ΟΧΙ και φέρανε μια αμφισβήτηση της κατεστημένης πολιτικής και αναζήτηση άλλων κοινωνικών πολιτικών στην Ε.Ε., η επιφάνεια και τα νερά ταράχτηκαν, οπότε είναι φυσικό ότι θα παρουσιαστούν και άλλοι παράγοντες οι οποίοι θα προσπαθήσουν να αξιοποιήσουν αυτή την κρίση σε ακόμη πιο αρνητικές κατευθύνσεις.
Μην ξεχνάμε ότι ο Τόνι Μπλερ, ενώ βγήκε πρωθυπουργός, βγήκε ιδιαίτερα αδύναμος, πρωθυπουργός υπό προθεσμία. Όλοι περιμένανε ότι σε μερικούς μήνες ή σε κάποιο χρόνο θα παραιτηθεί υπέρ του Γκόρντον Μπράουν και τώρα παίζει κι ένα προσωπικό παιχνίδι σ΄ αυτή την υπόθεση. Αυτά είναι αναμενόμενα.
Το σημαντικό, πιστεύω, είναι ότι έχουν αμφισβητηθεί αυτές οι κατεστημένες πολιτικές της ελεύθερης αγοράς, του ανταγωνισμού, υπάρχει το αίτημα για ένα κοινωνικό κράτος. Ζητούμενο από τις δυνάμεις της Αριστεράς είναι, σε ευρωπαϊκό επίπεδο να παρουσιάσουν συγκροτημένες προτάσεις και προτάσεις που θα υποστηριχθούν από διάφορες χώρες, παρά το γεγονός ότι υπάρχει μια ανομοιομορφία, άλλη κατάσταση αντιμετωπίζει ο λαός της Γαλλίας, άλλη ο δικός μας, άλλη ο λαός της Πολωνίας. Νομίζω όμως ότι μέσα στο καλοκαίρι θα μπούμε σ΄ αυτή τη διεργασία.
Θυμίζω ότι το Ευρωπαϊκό Κόμμα της Αριστεράς κάνει το πρώτο του συνέδριο με θέμα τις προτάσεις του για απάντηση στην κρίση της Ε.Ε. στην Αθήνα τον Οκτώβριο.
Ερώτηση δημοσιογράφου: Το γεγονός ότι καταγράφεται ήδη μια προσπάθεια συρρίκνωσης της αρχής της αλληλεγγύης στην Ένωση, πώς το κρίνετε;
ΑΛ.ΑΛΑΒΑΝΟΣ: Αυτή η προσπάθεια πάντα υπήρχε. Δεν ήταν η κυρίαρχη. Δεν μπορώ να πω βέβαια ότι η αλληλεγγύη στην Ε.Ε. έχει φτάσει σε ψηλά επίπεδα .
Ερώτηση δημοσιογράφου: Τώρα υπάρχει μια εμφανής κατεύθυνση να καταστεί μια απλή ενιαία αγορά, χωρίς μία πολιτική οντότητα .
ΑΛ.ΑΛΑΒΑΝΟΣ: Αυτή μπορεί να πει κανείς ότι είναι η αμερικανική εκδοχή για την Ε.Ε., που εκφραστής της είναι ένας σοσιαλδημοκράτης. Είναι λυπηρό. Ο κ. Μπλερ φαίνεται ότι προσπαθεί να διαμορφώσει και μια συμμαχία με τους Χριστιανοδημοκράτες της Γερμανίας και την Αγγέλα Μέρκελ, η οποία έχει δύο επιμέρους πλευρές, η μία είναι η συνταύτιση με τις ΗΠΑ σε βασικά πλανητικά ζητήματα μέσα στα πλαίσια της ατλαντικής πολιτικής. Και η δεύτερη πλευρά είναι το αμερικάνικο μοντέλο: Δηλαδή έχουμε 25 χώρες, δεν λειτουργούν διεργασίες στην κατεύθυνση μιας ενοποίησης η οποία θα έχει δημοκρατικά, λαϊκά, κοινωνικά στοιχεία, αλλά προσπαθούμε να την αξιοποιήσουμε ως ένα χώρο ελεύθερης αγοράς για τις μεγάλες πολυεθνικές.
Έχει και πάρα πολύ υποκρισία. Βγαίνει ο κ. Μπλερ και μιλάει για μείωση των κονδυλίων για την αγροτική πολιτική και δεν μας λέει ότι στη Μ. Βρετανία τα κονδύλια για την αγροτική πολιτική τα παίρνουν μεγάλες επιχειρήσεις και ένας από τους μεγαλύτερους αποδέκτες σ΄ όλη την Ευρώπη των κονδυλίων της ευρωπαϊκής πολιτικής για τον αγροτικό τομέα είναι η ίδια η βασιλική οικογένεια, η οποία έχει τεράστιες εκτάσεις.
Ερώτηση δημοσιογράφου: Αν επικρατήσει η λογική του κ. Μπλερ, θα υπάρξουν κλάδοι που θα ευνοηθούν ιδιαίτερα σε βάρος των πολιτικών που στοχεύουν στην προστασία του κράτους-πρόνοιας, όπως η βιομηχανία για παράδειγμα...
ΑΛ.ΑΛΑΒΑΝΟΣ: Δεν θάλεγα κλάδοι. Θα έβαζα την έννοια την ταξική περισσότερο. Δηλαδή ο Μπλερ ακολουθεί μια πολιτική η οποία είναι ουσιαστικά «παιδί» της πολιτικής Θάτσερ και η οποία προσπαθεί να δημιουργήσει ένα πεδίο δράσης χωρίς ελέγχους στις μεγάλες πολυεθνικές επιχειρήσεις με έδρα την Ευρώπη. Και, παρά το γεγονός ότι μας δημιουργεί ορισμένα προβλήματα, σήμερα πιστεύω ότι δεν θα περάσει.
Ερώτηση δημοσιογράφου: Λένε πολλοί ότι σ΄ αυτή την επιχείρηση μετεξέλιξης του ευρωπαϊκού μοντέλου η Βρετανία δεν θα είναι μόνη της. Θα έχει στο πλευρό της αρκετές χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, οι οποίες ενδεχομένως εκτιμούν ότι τους είναι πιο χρήσιμη η αμερικανική ομπρέλα από την ευρωπαϊκή...
ΑΛ.ΑΛΑΒΑΝΟΣ: Ορισμένες κυβερνήσεις της Ανατολικής Ευρώπης, παρότι στο θέμα που βάζει ο Μπλερ τώρα, έχουν υποχρέωση να αντισταθούν, γιατί περιμένουν κι αυτές, σε μια κατάσταση της οικονομίας τους η οποία δεν είναι ιδιαίτερα καλή, τις διαρθρωτικές ενισχύσεις από την Ε.Ε. Δηλαδή, ενώ σε θέματα πολιτικά οι κυβερνήσεις, οι οποίες έφεραν έναν φιλοαμερικάνικο προσανατολισμό, οι περισσότερες, μπορούν να ευθυγραμμιστούν με τον κ. Μπλερ, στα θέματα του Προϋπολογισμού, που εμφανίζεται σημαιοφόρος για την μείωση των κονδυλίων και για την συνέχιση των ευνοημάτων που έχει κερδίσει η Μ. Βρετανία, οι περισσότερες χώρες της Ανατολικής Ευρώπης δεν συμφωνούν. Υπάρχουν όμως ορισμένες χώρες της Κεντρικής και Βόρειας Ευρώπης, όπως είναι η Αυστρία, η Ολλανδία, ορισμένες Σκανδιναβικές χώρες, όπως πιθανά να είναι η Γερμανία μετά τις εκλογές, με τις οποίες θέλει ο κ. Μπλερ να κάνει μία συμμαχία.
Νομίζω ότι δεν θα τα καταφέρει. Και νομίζω ότι πολύ μεγάλο ρόλο θα παίξει η ικανότητα των χωρών του Νότου να δημιουργήσουν ένα μέτωπο, το οποίο μπορεί να είναι αρκετά μεγάλο, με χώρες της Ανατολικής Ευρώπης προκειμένου να διεκδικήσουν την ουσιαστική αύξηση του Κοινοτικού Προϋπολογισμού. Και τη διατήρηση των κεκτημένων και την αύξηση του Κοινοτικού Προϋπολογισμού.
Τα μεγάλα προβλήματα στην Ε.Ε. παρουσιάζονται λόγω της διεύρυνσης στην Ανατολική Ευρώπη. Η διεύρυνση στην Ανατολική Ευρώπη έγινε κυρίως για γεωστρατηγικούς λόγους -για να μπουν δηλαδή μέσω της Ε.Ε. και του ΝΑΤΟ κάτω από μία ατλαντική ομπρέλα- έγινε με τέτοια σπουδή, γιατί είχαν το δικαίωμα και έχουν το δικαίωμα να είναι μέλη της Ε.Ε. Επομένως, δεν πρέπει με κανέναν τρόπο να δεχτούν το τίμημα για τη διεύρυνση να το πληρώσουν οι χώρες του Νότου. Να το πληρώσει η Ελλάδα, να το πληρώσει η Πορτογαλία, να το πληρώσει η Ισπανία, να το πληρώσει η Ιταλία. Πρέπει να αναλάβουν τις επιταγές τις οποίες πρέπει να πληρώσουν οι χώρες εκείνες οι οποίες πρωταγωνίστησαν. Ανάμεσά τους βέβαια είναι η Γερμανία και άλλες Κεντροευρωπαϊκές χώρες που ήθελαν την οικονομική επέκταση προς την Ανατολική Ευρώπη.
Ερώτηση δημοσιογράφου: Μία παράπλευρη συνέπεια απ΄ αυτή την τριήμερη διαδικασία στις Βρυξέλλες ήταν και η απομάκρυνση του ενδεχομένου μιας νέας διεύρυνσης της Ε.Ε. Θεωρείτε πιθανό να υπάρξει αναβολή και στην έναρξη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων της Τουρκίας με την Ε.Ε. στις 3 Οκτωβρίου;..
ΑΛ.ΑΛΑΒΑΝΟΣ: Η εκτίμηση η δική μου είναι ότι τυπικά τα χρονοδιαγράμματα θα τεθούν σε κίνηση. Είναι αλήθεια όμως ότι μπαίνουν νέα προβλήματα τα οποία θα φέρουν επιπλοκές στην προώθηση των διαπραγματεύσεων και στο χρονοδιάγραμμα της διεύρυνσης της Ε.Ε., τα οποία θα μπορούσαν να λυθούν μόνο στο βαθμό που οι ευρωπαϊκές πολιτικές αποκτούν ένα έντονο κοινωνικό στοιχείο. Καθησυχάζεται η κοινή γνώμη που ανησυχεί, ότι όλες αυτές οι διευρύνσεις και τα ανοίγματα στο εμπόριο θα οδηγήσουν στην κατάρρευση του κοινωνικού κράτους, και έτσι διαμορφώνεται ένα περιβάλλον από την άποψη των επιθυμιών και των προσδοκιών των πολιτών που είναι πολύ πιο ευνοϊκό στη διεύρυνση απ΄ ότι είναι σήμερα.
Είναι γνωστό ότι σε μερικές μεγάλες ευρωπαϊκές χώρες υπάρχουν πάρα πολλές επιφυλάξεις για την παραπέρα διεύρυνση της Ε.Ε.
Το Γραφείο Τύπου του Συνασπισμού
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS