Ώστε ο ΣΥΝ είναι «ύποπτος» ή και σίγουρα «ένοχος» υποστήριξης στα «μεταλλαγμένα». Τουλάχιστον κάτι τέτοιες «πληροφορίες» διακινεί το ΚΚΕ σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας ! Kαι αναρωτιέμαι αν πρόκειται για άγνοια ή κακοπιστία που ασφαλώς δεν ταιριάζει ακόμη και στην πιο σκληρή προεκλογική διαμάχη. Πώς έχουν τα πράγματα ;
Εδώ και πολλά χρόνια, πάνω από δέκα, έχει ξεκινήσει ένας μεγάλος αγώνας εναντίον των «μεταλλαγμένων», για την ακρίβεια εναντίον της «απελευθέρωσης γενετικά τροποποιημένων οργανισμών (ΓΤΟ) στη φύση», κυρίως εναντίον των καλλιεργειών τέτοιων ΓΤΟ και της χρήσης των προϊόντων τους για τη διατροφή (μεταλλαγμένες τομάτες, πατάτες, καλαμπόκι, σόγια κλπ ) σε νωπή κατάσταση ή σε βιομηχανοποιημένα προϊόντα ή για άλλες χρήσεις (π.χ. μεταλλαγμένο μπαμπάκι...). Στον αγώνα αυτό που συνεχίζεται σε όλα τα επίπεδα, στον επιστημονικό διάλογο, στην προπαγάνδα, σε κινήματα πολιτών και οργανώσεων, σε κοινοβουλευτικό επίπεδο (ιδιαίτερα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο...) ο ΣΥΝ μετέχει, συχνά πρωταγωνιστικά, από την αρχή και πάντοτε, στην Ελλάδα και διεθνώς. Στον αγώνα αυτό σπανιότατα είδαμε το ΚΚΕ, και αυτό είναι δικό του πρόβλημα.
Στον αγώνα αυτό γνωρίσαμε επιτυχίες (π.χ. πενταετής απαγόρευση των ΓΤΟ στην ΕΕ, μέχρι και πριν από λίγους μήνες...), και αποτυχίες. Η χειρότερη είναι η απόφαση των κυβερνήσεων μας να μπουν στη λογική της αδειοδότησης τέτοιων καλλιεργειών και στην Ευρώπη, υπό ορισμένους όρους. Η απόφαση πάρθηκε αποκλειστικά από τις κυβερνήσεις και ασκήσαμε μαζί με πολλές άλλες πολιτικές δυνάμεις και οικολογικές οργανώσεις σκληρότατη κριτική απέναντι τους.
Δεν παραδώσαμε όμως τα όπλα και ο αγώνας συνεχίζεται, και επικεντρώνεται τώρα στο να γίνουν όσο το δυνατό αυστηρότεροι οι όροι, οι έλεγχοι και η εφαρμογή τους, οι κυρώσεις για τους παραβάτες, η σήμανση των προϊόντων ώστε να μπορούν οι καταναλωτές να αρνούνται αυτά τα προϊόντα, η προστασία των μη μεταλλαγμένων ή και βιολογικών καλλιεργειών από τη γειτνίαση με ενδεχόμενες καλλιέργειες ΓΤΟ, ώστε να αποφεύγεται η λεγόμενη «επιμόλυνση», δηλαδή η μεταφορά της μετάλλαξης σε αυτές, η εξασφάλιση του δικαιώματος περιφερειών να αρνούνται την καλλιέργεια ΓΤΟ για να προστατεύσουν τις υπόλοιπες κλπ κλπ.
Μεταξύ άλλων αυτός ο αγώνας γίνεται και σε κοινοβουλευτικό επίπεδο, ιδίως στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Ένα από τα ψηφίσματα που περιέχει τέτοια αιτήματα ήταν κι αυτό που εγκρίναμε (πετυχαίνοντας με σκληρή δουλειά, διαπραγματεύσεις και συμβιβασμούς, την αναγκαία πλειοψηφία) στις 18.12.2003, με βάση την εισήγηση-έκθεση του συναδέλφου Γκρεφ τσου Μπάρινγκντορφ της Ομάδας των Πρασίνων. Την εισήγηση υπερψήφισαν όλοι οι ευρωβουλευτές της Ομάδας μας για την Ευρωπαϊκή Ενωτική Αριστερά (κομμουνιστές, τροτσκιστές, άλλα αριστερά κόμματα), όλοι οι �πράσινοι» ευρωβουλευτές, πάρα πολλοί σοσιαλιστές, αρκετοί χριστιανοδημοκράτες και φιλελεύθεροι. Την καταψήφισαν 22 σοσιαλιστές, 16 χριστιανοδημοκράτες, 10 φιλελεύθεροι και...δύο του ΚΚΕ. Το οποίο ζητάει και τα ρέστα, ισχυριζόμενο ότι το γεγονός ότι ψηφίσαμε αυτό το ψήφισμα είναι...απόδειξη της υποστήριξης μας στα «μεταλλαγμένα». Φυσικά παραλείπει αιδημόνως να πει ποιοι άλλοι ψήφισαν υπέρ (π.χ. και οι ομόδοξοι του πορτογάλοι κομμουνιστές...) και ποιοι ψήφισαν μαζί του κατά (π.χ. οι άγγλοι ευρωβουλευτές που είναι εναντίον κάθε ρύθμισης που να περιορίζει τα μεταλλαγμένα...). Και βέβαια παραλείπει να μας αναλύσει το νόημα της πολιτικής του : δηλαδή όταν χάνεις μια μάχη, εγκαταλείπεις τον αγώνα ; δηλαδή όταν περνάει π.χ. μια αντεργατική ρύθμιση, οι συνδικαλιστές παύουν να καταπολεμούν και να προσπαθούν να περιορίσουν ή αδυνατίσουν τους όρους της; Πολύ περίεργη αντίληψη για ένα κόμμα που θέλει να είναι και να λέγεται αγωνιστικό. Αλλά βέβαια φαίνεται ότι ενόψει εκλογών, τα πάντα υποτάσσονται στον σκοπό που αγιάζει τα όποια μέσα. Κρίμα...
Αν είχαμε τον ίδιο βαθμό κακοπιστίας και στρεψοδικίας με το ΚΚΕ, θα προσθέταμε στα πιο πάνω και την παρατήρηση ότι αυτό το κόμμα καταψηφίζοντας το ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου αρνείται και την προστασία απέναντι στα μεταλλαγμένα που αυτό το ψήφισμα προσπαθεί να οικοδομήσει. Αλλά δεν έχουμε την ίδια αντίληψη για την πολιτική και την πολιτική αντιπαράθεση. Γι αυτό και για την ώρα θα υποθέσουμε ότι η όλη συμπεριφορά του ΚΚΕ οφείλεται σε ανεπαρκή γνώση του θέματος και σε κάποιον υπερβάλλοντα ζήλο ενόψει εκλογών.
Περιττό να προσθέσω ότι ο ΣΥΝ θα συνεχίσει φυσικά, σε όλα τα επίπεδα, και στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, και στη Βουλή, και παντού αλλού, μαζί με τα κινήματα και τους πολίτες και τα κόμματα της ευρωπαϊκής αριστεράς και τους «πράσινους» και όλους τους άλλους τον αγώνα για να κάνουμε τη ζωή δύσκολη σε όσους προωθούν τα μεταλλαγμένα, να περιορίσουμε όσο το δυνατό τη χρήση τους, να σαμποτάρουμε την κατανάλωση τους, να πιέσουμε για την ανάκληση των πρόσφατων αποφάσεων, να ενημερώσουμε και κινητοποιήσουμε τους παραγωγούς, τους βιοκαλλιεργητές, τους πολίτες γενικότερα.
Μιχάλης Παπαγιαννάκης,Ευρωβουλευτής του ΣΥΝ, μέλος της Επιτροπής Περιβάλλοντος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, υποψήφιος βουλευτής του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς στη Β' Αθηνών
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS