29/05/2000

Ομιλία του Ν.Κωνσταντόπουλου στην ημερίδα του ΣΥΝ για τους Ολυμπιακούς Αγώνες, 29/05/2000

29 Μαϊου 2000

Ομιλία του Ν.Κωνσταντόπουλου στην ημερίδα που διοργάνωσε ο Συνασπισμός με θέμα:

ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ 2004
32 μήνες μετά...

Κύριε Υπουργέ, κυρίες και κύριοι, εκπρόσωποι των κομμάτων, κοινωνικών φορέων, αγαπητοί φίλοι, φίλοι που καθώς βλέπω συνδέεστε μ'αυτή την υπόθεση με βιωματική σχέση και την υπόθεση των Αγώνων και την υπόθεση του περιεχομένου που πρέπει να έχουν και την υπόθεση της περιβαλλοντικής ισορροπίας, να σας ευχαριστήσω για την παρουσία σας.

Πριν από δύο χρόνια, όταν είχε γίνει η πανηγυρική συνεδρίαση της Εθνικής Επιτροπής στην Αρχαία Ολυμπία, από την οποία και κατάγομαι, είχα επισημάνει στο δεκάλεπτο που μου αναλογούσε για να μιλήσω, ότι υπάρχει ένας μεγάλος κίνδυνος, να χάσουμε το πλεονέκτημα του χρόνου, ως χώρα. Και αυτός ο κίνδυνος απέρρεε, προέκυπτε, από το γεγονός ότι, είχαν επιλεγεί σχήματα και διαδικασίες, που είχαν έντονη την αδυναμία του συντονισμού και της αποτελεσματικότητας.

Είχα επισημάνει λοιπόν, ότι κατά την συνήθη πορεία εδώ στην Ελλάδα, θα χάσουμε το πλεονέκτημα του χρόνου και θα το ρίξουμε τότε στο γνωστό ελληνικό "γιουρούσι" της τελευταίας στιγμής, για να καλυφθούν οι απώλειες. Πλην όμως, αυτή η υπόθεση, είναι η μεγαλύτερη πολιτική, οικονομική και πολιτιστική επιχείρηση που έχει αναλάβει ποτέ η χώρα και με τα γιουρούσια, δεν αντιμετωπίζονται οι αποκλίσεις και οι απώλειες, όταν στον επίκαιρο χρόνο, δεν γίνονται με τον σωστό τρόπο, ο συντονισμός, ο σχεδιασμός και οι κινήσεις.

Σήμερα λοιπόν, στο 2000, πρέπει να επισημάνουμε ορισμένα θέματα, που μπαίνουν με επιτακτικό, αν όχι, με δραματικό τρόπο, ξεκινώντας από την ίδια παρατήρηση που δεν θα διστάσουμε να την επαναλαμβάνουμε, οι Ολυμπιακοί Αγώνες, είναι η μεγαλύτερη οικονομική, πολιτιστική και πολιτική επιχείρηση που έχει αναλάβει ποτέ η χώρα μας. Είναι στα όρια των δομών του ελληνικού κράτους. Τόσο τα μεγέθη της, όσο και οι συνέπειές της, την κάνουν το πιο κρίσιμο έργο, για την διεθνή παρουσία της χώρας, στις αρχές του 21ου αιώνα.

Από την τέλεση των Αγώνων, θα αποδειχθεί εάν στο υπάρχον σύστημα εμπορευματοποίησης, μπορεί να δοθεί ένα νέο ισόρροπο περιεχόμενο, βασισμένο στις πανανθρώπινες αξίες, της άμιλλας, της αλληλεγγύης και της ειρήνης, βασισμένο στην ανάδειξη του ανθρωπισμού και της ελεύθερης συνείδησης, που μπορούν να συνυπάρχουν στη συλλογική προσπάθεια, αλλά και στην ατομική φιλοδοξία για διάκριση, συναγωνισμό και επιτυχία.

Από την έκβαση αυτού του εγχειρήματος θα προκύψουν, απαιτήσεις, απαντήσεις και κρίσιμα δεδομένα, για το εάν έχουν την δυνατότητα και μικρά κράτη, της λεγόμενης Ολυμπιακής οικογένειας, να προσβλέπουν στην διοργάνωσή τους, εάν οι Ολυμπιακοί Αγώνες, θα αποτελέσουν αποκλειστική αρμοδιότητα των οικονομικά ανεπτυγμένων και ισχυρών κρατών, με το όλο σύστημα το οποίο υπάρχει για την διοργάνωσή τους.

Η διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004, προϋποθέτει από την φύση των μεγεθών της και εξαιτίας των συνεπειών που θα προκαλέσουν, την ενεργό συμμετοχή όλων των δομών του ελληνικού κράτους και της κοινωνίας. Την ενεργό εμπλοκή όλου του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα, την ουσιαστική συνεργασία τους και την αποτελεσματικότητά τους. Αυτό μέχρι σήμερα, δεν έχει επιτευχθεί.

Δεν αποτελούσε στόχο, ούτε της διοίκησης, ούτε της κυβέρνησης. Και είναι το μεγαλύτερο σφάλμα της κυβέρνησης και το βασικό αίτιο της σημερινής προβληματικής κατάστασης. Εκτιμώντας η κυβέρνηση τότε, με τα δεδομένα του 1998 τα πράγματα, εθεώρησε ότι, αναθέτοντας την συνολική ευθύνη της διοργάνωσης, σε ένα σχήμα της επιλογής της, θα εξασφάλιζε περίπου μια λειτουργία αυτόματου πιλότου, που θα οδηγούσε από μόνη της στην επιτυχή έκβαση.

Διαψεύστηκε. Τόσο στο οργανωτικό θεσμικό σχήμα, όσο και στο χρηματοδοτικό της σχήμα, απέτυχε αυτή η αντίληψη. Δυο οργανωτικά σχήματα, του Αθήνα 2004, αυτό δηλαδή της απολύτου ευθύνης και αυτό της εποπτείας, από την πλευρά της επίσημης κυβέρνησης, απέτυχαν. Απέτυχαν να καλύψουν τις ανάγκες και να εκμεταλλευθούν το πλεονέκτημα του χρόνου και του επιχειρησιακού σχεδιασμού.

Δυο χρηματοδοτικά σχήματα, αυτό της αυτοχρηματοδότησης και αυτό της ένταξης των έργων στο 3ο Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης, απέτυχαν επίσης, να απαντήσουν σαφήνεια στο βασικό ερώτημα, με ποιό κόστος και με ποιές πηγές χρηματοδότησης, χωρίς να επηρεαστούν αρνητικά τα οικονομικά μεγέθη στην πορεία προς την ΟΝΕ και χωρίς να δημιουργηθούν πρόσθετες πιέσεις στο δημόσιο χρέος της χώρας, χωρίς να δημιουργηθούν οικολογικές και περιβαλλοντικές επιπτώσεις, θα μπορούσε αυτό το εγχείρημα να προχωρήσει;

Τρια χρόνια σχεδόν, μετά την ανάληψη της διοργάνωσης, σήμερα, η κυβέρνηση αναζητά νέο οργανωτικό σχήμα, νέα πρόσωπα και νέο χρηματοδοτικό σύστημα. Το σύστημα της συγχρηματοδότησης, από ιδιωτικούς, εθνικούς και κοινοτικούς πόρους.

Η απαιτούμενη ισορροπία ανάμεσα στις διαθέσιμες δυνάμεις και στους πόρους, στις ανειλημμένες υποχρεώσεις έναντι της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής και στην ανάγκη να αποτελέσει η Ολυμπιάδα αφετηρία για την ανασυγκρότηση της Αθήνας και της χώρας, δεν έχει ακόμα βρεθεί.

Τρια χρόνια μετά την ανάληψη της ευθύνης για την διοργάνωση, οι ισορροπίες αναζητούνται ακόμα, μεταξύ αρμοδιοτήτων, προσώπων και θεσμών, χωρίς να έχουν εξασφαλιστεί σε πολιτικό επίπεδο και σε θεσμικό επίπεδο, οι αντίστοιχες ισορροπίες.

Πολιτικά, δεν υπάρχει το επιχείρημα, για να δικαιολογήσει αυτές τις καθυστερήσεις, τις αποτυχίες και τις λανθασμένες επιλογές, περί μη συναίνεσης και περί ευθύνης εκείνων οι οποίοι αντιδρούν. Δεν μπορεί αυτό, να προβληθεί. Γιατί από την αρχή υπήρξε εξασφαλισμένη η συναίνεση των κομμάτων, για την επιτυχή έκβαση της διοργάνωσης και η διάθεσή τους για ουσιαστική συμβολή, με ιδέες, προτάσεις και ανθρώπινο δυναμικό.

Και εμείς από την πλευρά του Συνασπισμού, που είμαστε αντίθετοι με την διεκδίκηση, αφ' ής στιγμής ανετέθη η διοργάνωση στην Ελλάδα, είπαμε ότι αυτή η επιχείρηση, πρέπει να πετύχει, αλλά με σωστούς σχεδιασμούς.

Σήμερα επισημαίνουμε ότι ποτέ άλλοτε δεν υποβαθμίστηκε σε τέτοιο βαθμό, η εκφρασθείσα συναίνεση, τόσο των πολιτικών, όσο και των κοινωνικών δυνάμεων και αυτή η υποβάθμιση της συναίνεσης, οδήγησε σε μια πρωτοφανή υπερσυγκέντρωση ευθυνών και αρμοδιοτήτων, σε ένα πολύ στενό κύκλο ανθρώπων και θεσμών, γύρω από τον έλληνα πρωθυπουργό.

Για άλλη μια φορά, αυτό το "πρωθυπουργικοκεντρικό μοντέλο" είναι εκείνο το οποίο κυριαρχεί και δεν παράγει την αναγκαία λογική, για την αξιοποίηση όλων των δυνατοτήτων. Αν δεν αλλάξει αυτή η προσέγγιση των προβλημάτων, αν δεν αλλάξει αυτή η πολιτική πρακτική, κανένα νέο οργανωτικό σχήμα και κανένα νέο νομοθετικό πλαίσιο και κανένα νέο πρόσωπο, όση διάθεση και ικανότητα και αν υπάρχει, δεν θα μπορέσει να κινητοποιήσει τις δυνάμεις που απαιτούνται και να δώσει αποτελεσματικότητα στην υπόθεση της Ολυμπιάδας, με τις συγκεκριμένες προδιαγραφές που πρέπει να έχει.

Είναι γνωστό κυρίες και κύριοι, ότι από την 1η Οκτωβρίου του 2000, μετά την λήξη των Ολυμπιακών του Σίδνεϋ και την παράδοση της Ολυμπιακής Σημαίας, η Αθήνα είναι και επισήμως η Ολυμπιακή Πρωτεύουσα. Τότε είναι που η Συντονιστική Επιτροπή, της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής, θα κρίνει, με βάση τα υφιστάμενα συμβόλαια σε ποιούς από τους 28 τομείς των Ολυμπιακών Αγώνων, υπάρχουν κόκκινες ενδείξεις.

Και μέχρι σήμερα στους περισσότερους, υπάρχουν κόκκινες ενδείξεις. Εάν δεν έχει συντελεστεί πρόοδος, τότε η όλη επιχείρηση θα τεθεί υπό την επιστασία της Συντονιστικής Επιτροπής, με έξοδα της Ελλάδας. Και αυτό είναι γνωστό, σε όσους ασχολούνται με το πρόβλημα.

Το λέω αυτό, γιατί ακόμα και σήμερα, δεν υπάρχει συνολικός προϋπολογισμός του όλου εγχειρήματος. Ακόμα και σήμερα οι σχέσεις της Εταιρείας 2004, που είναι ιδιωτική εταιρεία, που λειτουργεί με τους κανόνες της ιδιωτικής οικονομίας και νομοθεσίας, οι σχέσεις ανάμεσα σ'αυτήν την ιδιωτική εταιρεία και των οργάνων που προβλέπονται σε πολιτικό επίπεδο, δεν έχουν συντονισμό και αποτελεσματικότητα.

Και είναι φανερό ότι οι δηλώσεις του κ.Σάμαρανκ, οι νέες αλλαγές στο 2004, ο νέος νόμος που έρχεται αύριο, οι κατά καιρούς αντιπαραθέσεις αρμοδίων πολιτικών φορέων, η αχρήστευση ουσιαστικά του ρόλου της Εθνικής Επιτροπής και η ανάληψη της όλης ευθύνης σ'όλα τα επίπεδα από τον ίδιο τον πρωθυπουργό, δείχνουν την βασιμότητα των παρατηρήσεων που έκανα προηγουμένως. Πουθενά αλλού δεν υπάρχει, σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα, τόση πολυνομία, σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα για το ίδιο έργο, τόσες δομές, οργανωτικές και λειτουργικές και πουθενά επίσης δεν υπάρχει σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα, η έλλειψη ουσιαστικών προϋπολογισμών και χρονοδιαγραμμάτων, για τους επιμέρους τομείς των Ολυμπιακών Αγώνων.

Τα ζητήματα της κατασκευής των έργων, των έργων υποδομής και κυκλοφορίας, των τηλεοπτικών δικαιωμάτων και της τεχνολογικής υποστήριξης, της ασφάλειας, των μεταφορών, της διαμονής και φιλοξενίας, των εθελοντών, των υπηρεσιών υγιεινής, των εγκαταστάσεων και υπηρεσιών για τον Τύπο, όλα αυτά τα συναφή θέματα σε 28 συγκεκριμένους επιχειρησιακούς τομείς, δεν έχουν προωθηθεί.

Και ευλόγως διατυπώνεται η παρατήρηση, ότι την σημερινή καθυστέρηση, θα ακολουθήσει η απευθείας ανάθεση, χωρίς διαφάνεια και διακρίσεις και με μεγέθυνση του κόστους. Ηδη το κόστος, έχει μεγεθυνθεί, από τις διαφορές στις τιμές δολλαρίου, όταν οι εκτιμήσεις είχαν γίνει το 1998 με τις τότε τιμές και σήμερα είναι σε άλλα επίπεδα.

Δεν θα λησμονήσω, την πρώτη δήλωση που έκανε η κυβέρνηση, μετά την ανάθεση της διεξαγωγής των Ολυμπιακών Αγώνων, "για μια Ολυμπιάδα νέου τύπου", "για ένα νέο δείγμα γραφής". Ο διαφορετικός χαρακτήρας, το ύφος της διοργάνωσης των Ολυμπιακών Αγώνων, που αποτελούσε και προσδοκία και που υποσχέθηκε η κυβέρνηση, παραμένει κενό γράμμα.

Είναι φανερό, ότι οδηγούμαστε σε μια Ολυμπιάδα, ούτε καν μοντέλου Βαρκελώνης, αλλά σε μια Ολυμπιάδα τύπου Ατλάντας. Ο αθλητικός σχεδιασμός, για την προετοιμασία και αξιοπρεπή εμφάνιση της χώρας μας στους Αγώνες, παραμένει ακόμα στα ζητούμενα, αφού κανένα μέτρο δεν έχει προγραμματιστεί και ένας τέτοιος σχεδιασμός από πλευράς της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής, ένας τέτοιος σχεδιασμός, με την στήριξή του από την πολιτεία, δεν μπορεί να λείψει, ούτε είναι υπόθεση του τελευταίου χρόνου, ή των δυο τελευταίων χρόνων.

Η προετοιμασία για την διοργάνωση των Αγώνων, 29 αθλημάτων, έχει επίσης καθυστερήσει. Και οι ελληνικές Ομοσπονδίες και οι αντίστοιχες παγκόσμιες, σχεδόν δεν έχουν ασχοληθεί ακόμα συστηματικά με το θέμα.

Οι Πολιτιστικές Ολυμπιάδες που ανακοινώθηκαν και για τις οποίες έγιναν βαρύγδουπες δηλώσεις και εδώ και στην Ολυμπία και στην Βουλή και εκτός Βουλής, δεν έχουν ακόμα ούτε καν σχεδιαστεί. Αποτελούν ένα φαινόμενο πρόχειρων εξαγγελιών, με άγνωστο περιεχόμενο και άγνωστο ακόμα περισσότερο, το ύψος του προϋπολογισμού τους. Ούτε επίσης έχουν προωθηθεί, οι απαιτούμενες διεθνείς πρωτοβουλίες.

Τα επισημαίνω όλα αυτά, γιατί θέλω με αυτό το τρόπο, να συνδεθώ με τις αρχικές παρατηρήσεις που είχαμε κάνει από την πλευρά του Συνασπισμού, όταν είχε ξεκινήσει η υπόθεση διεκδίκησης των Αγώνων. Είχαμε εκφράσει την αντίθεσή μας. Και κυρίως, είχαμε διατυπώσει, τους λόγους για τους οποίους είμαστε αντίθετοι.

Η αντίθεσή μας, στηριζόταν στην αξιολόγηση των επιπτώσεων των Ολυμπιακών Αγώνων σε άλλες πόλεις, σε συνδυασμό με την εμπειρία μας, για τις δυσλειτουργίες του ελληνικού διοικητικού μηχανισμού. Τα πεπραγμένα της Θεσσαλονίκης Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης για το 1997, μας είχαν δώσει ένα πρώτο δείγμα, ορισμένων αρνητικών καταστάσεων.

Το πρόβλημα μιας διοργάνωσης μεγαλύτερης κλίμακας όπως οι Ολυμπιακοί Αγώνες, είναι πολύ πιο σύνθετο και πολύ πιο οξύ. Με συγκεκριμένους λοιπόν όρους, αντιταχθήκαμε τότε στην συγκεκριμένη Ολυμπιάδα και στο συγκεκριμένο περιβαλλοντικό πλαίσιο. Και όχι γενικά και αόριστα, στον αθλητισμό, στην ιδέα της ειρηνικής άμιλλας, στην σύζευξη του αθλητισμού με τον πολιτισμό, στην προστασία του περιβάλλοντος και στην ανάδειξη των συγκριτικών πλεονεκτημάτων που έχει η χώρα μας.

Αυτοί οι φόβοι μας επιβεβαιώνονται και γι'αυτό, είμαστε σήμερα υποχρεωμένοι να επαναλάβουμε αυτή την ημερίδα, που κάναμε και πριν ένα χρόνο περίπου. Εμείς που είχαμε τεκμηριωμένες απόψεις, χρόνο χρόνο, κάνουμε απογραφή των δεδομένων και θεωρούμε, ότι με αυτό το τρόπο υπεύθυνα συμβάλλουμε στο να ξεπεραστούν τα προβλήματα.

Σπαταλήθηκε πολύτιμος χρόνος και ενισχύθηκαν οι διάχυτες υποψίες, για εσπευσμένες και μάλιστα, μη αποτελεσματικές αναθέσεις των Ολυμπιακών Εργων. Υπήρξαν έντονα φαινόμενα παραγοντισμού και αποδιοργάνωσης. Υπήρξαν φαινόμενα τα οποία ουσιαστικά, απέτρεψαν τον ποιοτικό διάλογο, για τον σύγχρονο Ολυμπιακό Θεσμό.

Είναι προφανές λοιπόν ότι σχεδιάζεται αυτό που πριν 2 χρόνια είχα αποκαλέσει γιουρούσι, της τελευταίας ώρας, σχεδιάζεται μια μεγάλη έφοδος για να ισοφαριστούν οι χρονικές απώλειες, προωθείται η συστράτευση παραγόντων, εργολάβων, κοινωνίας μέσα στην οποία φαίνεται να συμπεριλαμβάνεται και ο στρατός και η εκκλησία. Με το εφεύρημα της Ολυμπιακής ομοψυχίας και του εργολαβικού ακτιβισμού έκτακτης ανάγκης, επιδιώκεται να αποθαρρυνθούν και να ενοχοποιηθούν απόψεις κριτικές που αμφισβητούν χωροθετήσεις ολυμπιακών έργων, που ελέγχουν τις δαπάνες της διοργάνωσης, που αναδεικνύουν τα μεγάλα άλυτα προβλήματα του σύγχρονου Ολυμπιακού θεσμού.

Εμείς από την πλευρά μας φίλες και φίλοι θα υποστηρίξουμε το δικαίωμα της κοινωνίας να κρίνει και να ελέγχει και την υποχρέωση της πολιτείας να κρίνεται για τα πεπραγμένα της.

Πιστεύουμε ότι ο διάλογος για την Ολυμπιάδα πρέπει να αναπτυχθεί έστω και τώρα σε βάθος και να διεξαχθεί εφ' όλης της ύλης, αν θέλουμε πραγματικά να κινητοποιηθεί το μεγαλύτερο δυνατόν σύνολο πολιτών.

Για το πρώτο μεγάλο ζήτημα της Ολυμπιάδας του 2004, δηλαδή το ζήτημα της οικονομικής διαχείρισης. Θέλουμε να τονίσουμε εξ αρχής ότι ο ισοσκελισμός των δαπανών με τα έσοδα και η αποφυγή οποιασδήποτε άμεσης ή μακροπρόθεσμης επιβάρυνσης των πολιτών αποτελεί για μας ζήτημα αρχής.

Οι Ελληνες φορολογούμενοι δεν πρέπει κατ' ουδένα τρόπο να επιβαρυνθούν με το κόστος της Ολυμπιάδας. Εάν τα προβλεπόμενα έσοδα δεν επαρκούν για την κάλυψη των δαπανών, τότε θα πρέπει να μειωθούν οι δαπάνες και να γίνουν οι αντίστοιχοι σχεδιασμοί.

Η Ολυμπιάδα πρέπει να αυτοχρηματοδοτηθεί, όχι βέβαια με την μέθοδο της παραχώρησης προνομίων εις βάρος του περιβάλλοντος ή της πολιτιστικής φυσιογνωμίας της Αττικής, αλλά με την υπεύθυνη διαχείριση των οικονομικών πόρων και η ενδεχόμενη κερδοφορία της Ολυμπιάδας του Σίδνεϋ εάν προκύψει, δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να οδηγήσει σε εφησυχασμούς, γιατί υπάρχουν και άλλοι παράμετροι που πρέπει να υπολογιστούν.

Οσον αφορά το μεγάλο ζήτημα της περιβαλλοντικής ισορροπίας, της προστασίας της οικολογικής ευαισθησίας και εγρήγορσης, το μεγάλο ζήτημα των χωροθετήσεων της ολυμπιακής υποδομής και των περιβαλλοντικών επιπτώσεων της. Πιστεύουμε ότι ο καλύτερος δυνατός σχεδιασμός και η πραγματοποίηση των επιμέρους έργων δεν μπορεί να επιλύσει στην ολότητα του το πρόβλημα.

Αυτή η ολότητα δημιουργεί μεγάλες επιβαρύνσεις στους χώρους της Αττικής και ειδικότερα στο λεκανοπέδιο της Αθήνας, που είναι ήδη εξαιρετικά επιβαρρυμένη από την πληθυσμιακή πυκνότητα, καθώς επίσης και από διάφορες βιομηχανικές κατασκευαστικές και κυκλοφοριακές δραστηριότητες.

Οι αρχικές μας αντιρρήσεις βασιζόντουσαν σε μεγάλο βαθμό σε αυτό το στοιχείο. Ομως η διοργάνωση της Ολυμπιάδας αποφασίστηκε και μάλιστα με την συναίνεση ευρύτερων κοινωνικών στρωμάτων. Το δικό μας χρέος από εκείνη την ώρα και μετά είναι, μαζί με τις οικολογικές οργανώσεις και τα κινήματα πολιτών να συμβάλλουμε στην ελαχιστοποίηση των αρνητικών επιπτώσεων και επιβαρύνσεων.

Δεν θα υπηρετήσουμε την λογική μιας καλλωπιστικής Ολυμπιάδας που δήθεν θα αποβεί προς όφελος του περιβάλλοντος και δεν θα παραιτηθούμε από την κριτική των κάθε είδους εξωραϊστικών ψευδαισθήσεων που είναι σίγουρο ότι θα κυκλοφορήσουν και στο άμεσο μέλλον.

Για τα επιμέρους ολυμπιακά έργα, θα επιμείνουμε στην ανάγκη τήρησης του ρυθμιστικού σχεδίου της Αθήνας του '85, θα αντιταχθούμε ιδιαίτερα με λογικές οι οποίες οδηγούν σε κατασκευές σαν το κωπηλατοδρόμιο στο Σχοινιά, θα διεκδικήσουμε την ήπια διαχείριση του παραλιακού χώρου του Σαρωνικού, την διατήρηση κατά το δυνατόν της φυσικότητας του τοπίου, τον περιορισμό της παράκτιας δόμησης και την ανάδειξη των εκβολών του Ιλισσού.

Γνωρίζουμε ότι ο αγώνας μας είναι δύσκολος απέναντι σε κυρίαρχες αντιλήψεις που ενεργοποιούνται και θέλουν να δώσουν δείγματα καλής συμπεριφοράς, ενώ την ίδια στιγμή δείχνουν προκλητική αδιαφορία για τις εναλλακτικές προτάσεις χωροθέτησης εκ μέρους επιστημόνων και πολιτών.

Το τρίτο και ίσως ακόμα μεγαλύτερο ζήτημα, απ' όσα θέτει η Ολυμπιάδα, είναι αυτό που αφορά τις πολιτιστικές της συνέπειες, το είδος του θεάματος που προσφέρει. Εμείς αντιτασσόμαστε στον θηριώδη και χημειοκίνητο πρωταθλητισμό. Στον πρωταθλητισμό που αποβαίνει πολλές φορές σε βάρος των ανθρώπων με ειδικά σωματικά προσόντα.

Υποστηρίζουμε την ανάπτυξη ενός κινήματος σωματικής αγωγής προς όφελος της ολότητας της κοινωνίας και δεν συμπλέουμε με αυτούς που θυσιάζουν τον μαζικό αθλητισμό προς όφελος του πρωταθλητισμού.

Στα πλαίσια αυτής της λογικής αντιτασσόμαστε σε λογικές αθλητοπατερισμού και παραγοντισμού που καλλιεργούν μάλλον τις δημόσιες σχέσεις ορισμένων και όχι τα συμφέροντα της αθλούμενης νεολαίας.

Αθλητισμός και πρωταθλητισμός πρέπει να είναι συμβατοί με το περιβάλλον και τον πολιτισμό, όπως επίσης και με τις κοινωνικές αξίες της δημοκρατίας.

Επομένως και ο εκδημοκρατισμός του σημερινού Ολυμπιακού Κινήματος, η θέσπιση διαφανών και δημοκρατικών διαδικασιών για την εκλογή της ΔΟΕ και της ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής, εντάσσονται μέσα στους σκοπούς μας.

Ζητάμε Ολυμπιακούς Αγώνες με αισθητική, με πολιτιστική ποιότητα, με δημοκρατική διαφανή διαχείριση, με ευαισθησία και στα αιτήματα των μη ανεπτυγμένων χωρών, για διοργάνωση Ολυμπιακών Αγώνων, όπως ακριβώς και για την περίπτωση των μικρότερης σημασίας διοργανώσεων. Ετσι και για το κορυφαίο αθλητικό γεγονός της υφηλίου, προτείνουμε νέο ήθος.

Η Επιτροπή Διεκδίκησης με όσα περιελάμβανε στο κεφάλαιο για τον πολιτισμό και την ιστορία, είχε συγκεντρώσει τότε την γενική αναγνώριση σε επίπεδο εκτίμησης. Η πρόταση ανέπτυσσε ένα τετραετές πρόγραμμα σε όλη την Ελλάδα με έναρξη την 1.1.2001, με το οποίο πρόγραμμα οι πολιτιστικές δραστηριότητες έβαζαν όλη την κοινωνία και όλη την Ελλάδα στον ρυθμό της προετοιμασίας και αναδείκνυαν όλα τα ιστορικά και πολιτισμικά στοιχεία που είναι απαραίτητα για την φυσιογνωμία των Ολυμπιακών Αγώνων. Πρώτα και κύρια με τα σχολεία και με την ενίσχυση του σχολικού αθλητισμού, αλλά και της ενημέρωσης των μαθητών.

1.1.2001 έπρεπε να αρχίσει αυτό το πρόγραμμα. Δεν υπάρχει σχέδιο, 1.1. έπρεπε επίσης να έχει ενεργοποιηθεί σε επίπεδο συγκεκριμένων εφαρμογών αυτό το σχέδιο. Αντιλαμβάνεστε ότι θα χαθεί και άλλος επιπρόσθετος χρόνος σε ένα κρίσιμο τομέα.

Τέλος η επιτυχία των Ολυμπιακών Αγώνων κρίνεται και από τον χαρακτήρα βεβαίως που θα δώσουμε και από το τι θα αφήσουν για μεταολυμπιακή χρήση προς χάριν του κοινωνικού συνόλου. Κρίνονται και από τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις. Κρίνονται βεβαίως και από την επιτυχία που θα έχουν αυτοί οι αγώνες. Αν θα έρθει κόσμος, αν θα πάει κόσμος, αν θα γεμίζουν τα στάδια.

Για να γεμίσουν τα στάδια χρειάζονται επιτυχίες αθλητικές λέγεται στους αθλητικούς χώρους. Για να υπάρξουν αθλητικές επιτυχίες χρειάζεται ενεργοποίηση όλου του αθλητικού κόσμου. Με τις Αθλητικές Ομοσπονδίες δεν υπάρχει καμία συνεργασία και κανένα αντίστοιχο επιχειρησιακό σχέδιο. Μόλις πριν από μήνες επελέγη ο Γενικός Διευθυντής Αθλημάτων και από τους 28 διευθυντές έχουν επιλεγεί οι 15 μέχρι σήμερα, αν δεν απατώμαι. Καθυστέρηση επίσης εδώ σ' αυτόν τον κρίσιμο τομέα είναι δραματική.

Εαν λοιπόν αυτά τα μεγάλα ελλείμματα σήμερα σχεδιασμού και προετοιμασίας δεν αντιμετωπιστούν με διαφορετικό τρόπο, οι επιπτώσεις θα είναι δυσβάσταχτες.

Εάν οι μεγάλες αυτές αποκλίσεις από τον πραγματικό χαρακτήρα που πρέπει να έχουν οι Ολυμπιακοί Αγώνες και την περιβαλλοντική ισορροπία που πρέπει να εξασφαλίζουν, δεν αντιμετωπιστούν με διαφορετικό τρόπο, τότε και η Αθήνα θα στρεβλωθεί περισσότερο και το περιβάλλον θα παραμορφωθεί εντονότερα και τελικά μετά από την διεξαγωγή των Ολυμπιακών Αγώνων θα κάνουμε αρνητικούς ισολογισμούς και κάτι τέτοιοι δεν το αντέχει η χώρα μας.

Με αυτές τις σκέψεις, εμείς κάνουμε σήμερα αυτή την ημερίδα, θέλουμε να ευχαριστήσουμε και τους εκπροσώπους της πολιτείας και τον εκπρόσωπο, τον Γενικό Διευθυντή, τον Διευθύνοντα Σύμβουλο του 2004 και τον Γενικό Γραμματέα των Ολυμπιακών Αγώνων και τον Υφυπουργό τον κ.Φλωρίδη που είναι εδώ, τους εκπροσώπους των κομμάτων που είναι εδώ της τοπικής αυτοδιοίκησης και τους αθλητικούς παράγοντες, τους εκπροσώπους των Ομοσπονδιών και τους γνώστες των θεμάτων που είναι εδώ.

Να τελειώσω επισημαίνοντας ότι για μας αυτή η συζήτηση σήμερα, αυτός ο κοινός προβληματισμός έχει και μια πρόσθετη αξία και θέλω να εξομολογηθώ την ιδιοτέλεια μας.

Την Τετάρτη έχουμε στην Βουλή προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση και θέλουμε να τοποθετηθούμε από την πλευρά του Συνασπισμού, αφού έχουμε κάνει αυτή την ανταλλαγή απόψεων, γιατί έτσι εμείς αντιλαμβανόμαστε τον ανοιχτό, κοινωνικό και πολιτικό διάλογο γύρω από τόσο σοβαρά ζητήματα που κρίνουν πολλά κρίσιμα προβλήματα της ελληνικής κοινωνίας και της ελληνικής πολιτείας για την επόμενη 10ετία.

Σας ευχαριστώ πάρα πολύ.

Αθήνα, 29/5/2000 - Ζάππειο Μέγαρο