Skip to main content.
19/07/2001

Ομιλία του Ν.Κωνσταντόπουλου | Η Αριστερά και το Κίνημα κατά της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης

19 Ιουλίου 2001

Ομιλία του Προέδρου του Συνασπισμού Νίκου Κωνσταντόπουλου, στη Γένοβα σε ανοιχτή συγκέντρωση - συζήτηση της Ομάδας της Ευρωπαϊκής Πράσινης Αριστεράς / Βόρειας Πράσινης Αριστεράς του Ευρωκοινοβουλίου

με θέμα:

Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΚΑΙ ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΝΕΟΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗΣ

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Όλοι εμείς που βρισκόμαστε αυτές τις μέρες εδώ, στη Γένοβα, έχουμε το μεγάλο προνόμιο να ζούμε μια μεγάλη ιστορική στιγμή.

Εδώ στη Γένοβα γυρίζει η σελίδα της ιστορίας.

12 χρόνια μετά την κατάρρευση του τείχους του Βερολίνου, του τείχους του αίσχους που χώριζε την Ευρώπη στα δύο, οι  "ισχυροί" της γης ορθώνουν ένα καινούργιο τείχος. Αυτήν τη φορά για να χωρίσουν τον κόσμο, για να χωρίσουν την ανθρωπότητα στα δύο.

Αυτό το τείχος του αίσχους που ορθώθηκε στη Γένοβα για να προστατέψει το G8 είναι η πρώτη μεγάλη ήττα της νεοφιλελεύθερης καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης.

Είναι η πρώτη μεγάλη νίκη του μεγάλου παγκόσμιου κοινωνικού κινήματος.

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Ενας άλλος κόσμος είναι εφικτός.
Κι αυτόν τον κόσμο θα τον φτιάξουμε.

Η νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση, που προβάλλεται και επιβάλλεται ως  νέα ιδεολογία, δεν είναι παρά μία επικίνδυνη μυθολογία. Στο όνομα ενός θεολογικού τύπου ντετερμνινισμού της ιστορίας, επαναφέρει τη νομοτέλεια του οικονομισμού επί των πάντων. Το πρόταγμα της προσαρμογής σε ένα μοναδικό και αναγκαστικό μοντέλο, η αντιμετώπιση των νέων συνθηκών με το μονοδιάστατο κριτήριο της ανταγωνιστικότητας, η αναγόρευση της αγοράς ως κινητήριας δύναμης της ζωής, στρεβλώνει και την πραγματική οικονομία και την κοινωνία και την δημοκρατία.

Οι μεγάλες ανισότητες και οι εκρηκτικές αντιθέσεις αποτελούν κυρίαρχο στοιχείο του σημερινού κόσμου. Ενός κόσμου που κινείται όλο και περισσότερο στην τροχιά του "αμερικανικού πάθους για την απορύθμιση και γενικότερα για τις ελεύθερες αγορές", σύμφωνα με το Νόαμ Τσόμσκι.

Η Έκθεση του ΟΗΕ για την Ανθρώπινη Ανάπτυξη, που δόθηκε στη δημοσιότητα την περασμένη εβδομάδα, διαψεύδει όσους επιχειρούν να εξωραΐσουν το αποκρουστικό πρόσωπο της σημερινής παγκόσμιας τάξης.

Όταν σχεδόν ο μισός πληθυσμός της γης ζει με εισόδημα κάτω από 2 δολάρια την ημέρα, ή όταν 854 εκατομμύρια ενήλικες στον κόσμο είναι εντελώς αναλφάβητοι, σε μια εποχή που έχουν ανοίξει πρωτοφανείς ορίζοντες στη γνώση και την πληροφορία, αποτελεί πρόκληση να μιλούν ορισμένοι για το "θρίαμβο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων".

Και για να μην υπάρχει αμφιβολία για το τι συνέβη στη δεκαετία που πέρασε, δεκαετία "θριάμβου του νεοφιλελευθερισμού", στην ίδια έκθεση αναφέρεται ότι το εισοδηματικό χάσμα ανάμεσα στο πλουσιότερο 20% και στο φτωχότερο 20% του παγκόσμιου πληθυσμού διευρύνθηκε από 60 προς 1 το 1990 σε 74 προς 1 το 1997.

Όμως δεν πρόκειται μόνο για τη διεύρυνση του εκρηκτικού χάσματος Βορρά - Νότου. Την χρεοκοπία του νεοφιλελεύθερου μοντέλου υπογραμμίζει το γεγονός ότι ο "νότος" υπάρχει και αυξάνει μέσα στις ίδιες τις χώρες του αναπτυγμένου καπιταλισμού.

Η νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση ακυρώνει την πολιτική, επιβάλλοντας την ενιαία σκέψη διαχείρισης και διεκπεραίωσης ενός δήθεν αναγκαστικού μονόδρομου. Περιθωριοποιεί τη συμμετοχή, αφού η πορεία είναι προδιαγεγραμμένη σύμφωνα με τους στατιστικούς δείκτες, αδιαφορώντας για την κοινωνική πραγματικότητα. Υποκαθιστά την κοινωνική και την πολιτική νομιμοποίηση, με αυταρχικές μεθόδους και επιλογές της εξουσίας. Η νέα οικονομία της παγκόσμιας αγοράς και της άναρχης ανταγωνιστικότητας, οδηγεί στη δημοκρατία των μεταλλαγμένων θεσμών, για να καταλήξει στην κοινωνία των ιδιωτών και της εμπορευματοποίησης των πάντων.

Τα τελευταία είκοσι χρόνια γινόμαστε μάρτυρες μιας πρωτοφανούς επίθεσης απέναντι σε κάθε δημοκρατικό και ανθρώπινο δικαίωμα. Το περιβάλλον, το δικαίωμα στην παιδεία και στην υγεία, τα συνταξιοδοτικά συστήματα, το δικαίωμα στην εργασία και στην αξιοπρεπή διαβίωση, όλες γενικά οι μεγάλες ευρωπαϊκές κατακτήσεις παραδίδονται στο βωμό της μεγιστοποίησης του κέρδους. Την ίδια στιγμή, κεντροδεξιές και κεντροαριστερές συντηρητικές κυβερνήσεις θεσπίζουν αυταρχικότερα νομοθετικά πλαίσια που συρρικνώνουν βασικά δημοκρατικά δικαιώματα των πολιτών, προκειμένου να καταστείλουν οποιαδήποτε αντίσταση. Ο συντηρητικός εκσυγχρονισμός συμβαδίζει με τον αυταρχισμό.

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Αυτή η πραγματικότητα θέτει την σύγχρονη Αριστερά μπροστά στο μεγάλο καθήκον να συντονίσει τα βήματα της με το παγκόσμιο κίνημα και να συμβάλλει ώστε να διαμορφωθεί ένα μεγάλο πολιτικό σχέδιο με στόχο την αλλαγή αυτής της πραγματικότητας.

Ο πρώτος στόχος συνοψίζεται στο σύνθημα παγκοσμιοποίησε την αντίσταση.

Και η Αριστερά πρέπει να μπεί με όλη της την ψυχή, με όλες της τις δυνάμεις σε αυτόν τον αγώνα.

Η άλλη είναι οι θετικές πρωτοβουλίες.
Και σε αυτό το σημείο το μεγαλύτερο βάρος ευθύνης πέφτει στην Ευρωπαϊκή Αριστερά.

Η Ευρώπη μπορεί και πρέπει να γίνει η πρώτη μεγάλη δύναμη αμφισβήτησης της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης.
Ομως αυτή η Ευρώπη δεν μπορεί να είναι η σημερινή Ευρώπη των φιλελεύθερων δυνάμεων και της ενσωματωμένης  σοσιαλδημοκρατίας.
Τέτοια Ευρώπη θα είναι η Ευρώπη των δυνάμεων της ριζοσπαστικής Αριστεράς, της οικολογίας και των κινημάτων.
Κι αυτός είναι ο μεγάλος στόχος, η μεγάλη πρόκληση.

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Εμείς οι Ελληνες Αριστεροί σας διαβεβαιώνουμε ότι θα είμαστε μαζί σας σε αυτόν τον δρόμο.

Στη Γένοβα, όπως προηγουμένως στο Σιάτλ, στην Πράγα, στην Ουάσινγκον, στο Πόρτο Αλέγκρε γράφεται ιστορία.

Γράφεται η ιστορία του νέου ανθρωπισμού του 21ου αιώνα που αντιμάχεται τις ανισότητες και τους αποκλεισμούς.

Η ιστορία δεν κατοικεί στις πολυτελείς σουίτες του κρουαζιερόπλοιου, δεν ευωχείται  στις πολυτελείς φιέστες της ρωμαϊκής παρακμής.
Η ιστορία βρίσκεται στο δρόμο με τα νέα κοινωνικά κινήματα και τις νέες ιδέες :

Αυτός ο κόσμος δεν είναι για πούλημα, δεν είναι για ξόδεμα. Αυτόν τον κόσμο θέλουμε όλοι να τον ζήσουμε όλοι καλύτερα και εμείς και οι επόμενες γενιές.

Αγωνιζόμαστε για να συνεχίσει να υπάρχει αυτός ο πλανήτης της ανθρώπινης ευαισθησίας, των οραμάτων και του πολιτισμού

Η φιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση διαλύει τον πλανήτη γιατί εμπορεύεται το περιβάλλον και τον άνθρωπο.