Skip to main content.
29/11/2001

Ομιλία του Ν.Κωνσταντόπουλου στη Βουλή για την υπόθεση της Δημόσιας Επιχείρησης Κινητών Αξιών (ΔΕΚΑ Α.Ε.)

29 Νοεμβρίου 2001

Ομιλία του Προέδρου του Συνασπισμού
Νίκου Α.Κωνσταντόπουλου
στη συζήτηση της Βουλής

για σύσταση εξεταστικής επιτροπής
με αντικείμενο "την υπόθεση της Δημόσιας Επιχείρησης Κινητών Αξιών (ΔΕΚΑ Α.Ε.)"

Δεν νομίζω να υπάρχει κανείς που να είναι ευχαριστημένος με όσα έγιναν και γίνονται στο Χ.Α.Α.

Μονάχα οι κερδοσκόποι τρίβουν τα χέρια τους και κλείνουν ο ένας στον άλλο το μάτι.

Εάν παρά την κοινή βοή η κυβέρνηση επαίρεται ότι καλώς έγιναν όσα συνέβησαν, αυτό αποτελεί μία ακόμα απόδειξη ότι η κυβέρνηση πορεύεται κόντρα προς αυτό που υπάρχει ως κρατούν αίσθημα κάθε φορά στον ελληνικό λαό. Δεν πιστεύω ότι υπάρχει και κανένας στην κυβέρνηση που να θεωρεί τον εαυτό του ευτυχή, διότι στην περίοδο της μεγάλης χρηματιστηριακής έξαρσης μιλούσε για "λαϊκό καπιταλισμό" και για "κόμμα του χρηματιστηρίου" και στην περίοδο της πτώσης υιοθετούσε εκείνο το ψυχρό και ανάλγητο από τηλεοράσεως "ας πρόσεχαν".

Νομίζω ότι πρέπει να προβληματίζονται τα μέλη της κυβέρνησης από πλευράς κοινωνικής και πολιτικής ευαισθησίας, γιατί ξέρουν όλοι τους ότι στο Χρηματιστήριο παίχτηκε χοντρό παιχνίδι.

Θα περίμενα να έχει η κυβέρνηση επιχειρήματα για να μας πείσει ότι έστω ωφελήθηκε το δημόσιο συμφέρον. Ότι έστω ενισχύθηκε η κοινωνική συνοχή. Ότι έστω δεν διαταράχθηκαν στοιχειώδεις αρχές λειτουργίας της αγοράς. Ότι δεν στρεβλώθηκε η λειτουργία της αγοράς.

Μ' αυτές τις κοινές διαπιστώσεις καλό είναι να μη σκιαμαχούμε εδώ στη Βουλή, γιατί κανέναν δεν πείθουν οι εικονικές σκιαμαχίες. Κανέναν δεν πείθουν οι ιαχές, από τη μια ότι κάθε τι είναι σκάνδαλο και πρέπει να πάει στα ποινικά δικαστήρια και από την άλλη οι κραυγές ότι ποινικοποιείται η πολιτική ζωή και πολιτικοποιείται η δικαιοσύνη. Δεν πείθουν κανέναν αυτά. Και δεν πείθουν κανένα γιατί το πρόβλημα που έχει διαπιστώσει ο Ελληνικός λαός είναι συγκεκριμένο. Το ξέρει γιατί το έζησε και θα το ζήσει και για πολλά χρόνια ακόμα.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, υπάρχει κανένας που να μην πιστεύει ότι έγινε αθέμιτη και ασύδοτη κερδοσκοπία στο Χρηματιστήριο; Υπάρχει κανένας που να μην πιστεύει ότι έγιναν παρεμβάσεις και χειραγωγήσεις στη Χρηματιστηριακή αγορά; Υπάρχει κανένας που να αγνοεί ότι υπήρξε εγκλωβισμός των επενδυτών και αποστράγγιση της εθνικής και της ιδιωτικής αποταμίευσης. Υπάρχει κανείς που να μην έχει καταγράψει ότι αποκτήθηκε οικονομική ισχύς, δύναμη και επιφάνεια από λίγους οι οποίοι επεβλήθησαν εν συνεχεία στην πολιτεία, επεβλήθησαν στην κοινωνία και διαμόρφωσαν δεσπόζουσα θέση σε κρίσιμους τομείς λειτουργίας της αγοράς; Υπάρχει κανένας που να μην έχει χειροπιαστές ενδείξεις και αποδείξεις για την επιχειρηματική διαπλοκή και την πολιτικοοικονομική διαπλοκή μέσα από τη χρηματιστηριακή λειτουργία της οικονομίας; Υπάρχει κανένας που να μην μιλάει σήμερα για στρεβλή αγορά; Που αντί για επενδύσεις, μεγέθυνση και απασχόληση εμφανίζει το στοιχείο της ημερήσιας χρηματιστηριακής ψύχωσης να επικρατεί; Υπάρχει κανένας που να μην βλέπει τη στρέβλωση που έχει γίνει στην κοινωνία, που αντί για διαρθρωτικές αλλαγές προοδευτικού εκσυγχρονισμού βλέπει να κυριαρχεί ο λαϊκισμός, θα έλεγα, ο φθηνός λαϊκισμός περί "κόμματος των επενδυτών και λαϊκού καπιταλισμού". Υπάρχει κανένας στην ελληνική κοινωνία σήμερα που να μην εκτιμά ότι έγινε αντικείμενο αντιδικίας, δικομματικού ανταγωνισμού, η συμπεριφορά του χρηματιστηριακού δείκτη, τόσο κατά την άνοδο όσο και κατά την πτώση. Όλα αυτά είναι δεδομένα, κυριαρχούν στην κοινή γνώμη και το ερώτημα που αναδύεται και εγείρεται είναι κρίσιμο. Τι κάνουν οι πολιτικές δυνάμεις του τόπου; Τι κάνει η κυβέρνηση; Τι κάνουμε εμείς, ως εθνικό Κοινοβούλιο, για να αντιμετωπίσουμε αυτές τις αρνητικές και δυσάρεστες, αναντίρρητες διαπιστώσεις. Γιατί ενώ τα Χρηματιστήρια όλου του κόσμου είναι θεσμοί της αγοράς και όχι του κράτους μονάχα στην Ελλάδα το Χρηματιστήριο μετατράπηκε σ' έναν ιδιότυπο, ευρύτερο, κυβερνητικό, πολιτικό μηχανισμό.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, να θυμίσω την κρίση του 1999. Τότε που εθεωρήθηκε, την ώρα που μιλούσε ο Πρωθυπουργός, ότι παίχτηκαν παιχνίδια υποτιμητικής κερδοσκοπίας, με προφανή την πολιτική σκοπιμότητα να μειώσουν την πολιτική εμβέλεια των λόγων του κ. Σημίτη. Τότε που θεωρήθηκε ότι έπρεπε να υπάρξει παρέμβαση, για να προστατευτεί το Χρηματιστήριο, από τέτοια παιχνίδια. Αποκαλύφθηκε κανένας κερδοσκόπος ποτέ; Κανένας μηχανισμός από αυτούς, που διαμορφώνουν αυτές τις στρεβλώσεις αποδυναμώθηκε ποτέ; Τιμωρήθηκε κανένας; 'Η κάθε φορά που χρειάζεται να γίνει ενεργητική παρέμβαση στην ημερήσια λειτουργία του Χρηματιστηρίου, εφευρίσκεται και κάποιο επιχείρημα πολιτικής σκοπιμότητας; Κορύφωση αυτού του είδους των παρεμβάσεων στην ημερήσια λειτουργία του Χρηματιστηρίου, αποτέλεσε η προεκλογική περίοδος του 2000. Τότε κατά τις δηλώσεις των επιτελών του οικονομικού τομέα της κυβέρνησης, έπρεπε να υπάρξει παρέμβαση μέσω της ΔΕΚΑ για να προστατεύσει και να στηρίξει η κυβέρνηση τις μετοχές δημοσίων επιχειρήσεων και κρατικών εταιριών, επειδή κατά την άποψη της οι τιμές τους έπεφταν χωρίς προφανή λόγο και αιτία. Η παρέμβαση σύμφωνα με την κυβέρνηση έγινε για να προστατευθούν οι Δημόσιες Επιχειρήσεις. Από την άλλη πλευρά η Ν.Δ. στην ίδια περίοδο, ενώ καταγγέλλει την κυβέρνηση για παρεμβάσεις στη λειτουργία του Χρηματιστηρίου με σκοπό να αποκομίσει πολιτικά οφέλη από την άνοδο του Χρηματιστηριακού Δείκτη, εγκαλεί την κυβέρνηση για απραξία στήριξης του Χρηματιστηρίου όταν ο δείκτης εμφανίζει αυτήν την καθοδική τάση. Είναι προφανής η αντίφαση, είναι προφανής η σκοπιμότητα. Επιβεβαιώνεται δηλαδή πως ο Χρηματιστηριακός Δείκτης μετατρέπεται σε αντικείμενο δικομματικής αντιπαλότητας μεταξύ ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. Στην άνοδο του Χ.Δ. η κυβέρνηση βλέπει επιβεβαίωση της πολιτικής της. Ψήφο εμπιστοσύνης έλεγαν τότε ο ένας μετά τον άλλο οι Υπουργοί και έσπευδαν να θεωρήσουν τον δείκτη του Χρηματιστήριο ως ψήφο εμπιστοσύνης προς την κυβερνητική πολιτική. Βεβαίως αυτή τη νοοτροπία την πληρώνουν οι μικροεπενδυτές, την πληρώνουν οι χιλιάδες έλληνες πολίτες, την πληρώνει η ελληνική οικονομία, την πληρώνει το Χρηματιστήριο. Από την άλλη πλευρά η Ν.Δ. επιδιώκει να εισπράξει τη δυσφορία από την πτώση του Χρηματιστηρίου αλλά και πάλι στα σπασμένα τα πληρώνει η εθνική οικονομία, ο έλληνας επενδυτής, τα πληρώνει το ίδιο το Χρηματιστήριο.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αποτέλεσμα αυτής της κατάστασης είναι εκείνο που βλέπουμε όλοι μπροστά μας. Η αποθράσυνση της αγοράς και όσων κυριαρχούν σ' αυτήν. Ο τυχοδιωκτισμός, η κερδοσκοπία, οι μηχανισμοί διαπλοκής, οι μεθοδεύσεις πλουτισμού, η απαξίωση του δημοσίου πλούτου της χώρας και των δημοσίων μηχανισμών ελέγχων και προστασίας του ευρύτερου δημόσιου συμφέροντος.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, όταν συμβαίνουν αυτά τα πράγματα τότε ως παράγωγο μιας τέτοιας ασύδοτης οικονομίας της αγοράς προκύπτει η κοινωνία της αγοράς όπου όλα εμπορευματοποιούνται και ρευστοποιούνται και δεν αντιμετωπίζονται με τον τρόπο που θα 'πρεπε να αντιμετωπιστούν.

Από το 1993 μέχρι σήμερα η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ έχει περίπου ψηφίσει 13 νομοσχέδια και άπειρες τροπολογίες, που αναφέρονται στη λειτουργία του Χρηματιστηρίου Αξιών Αθηνών. Σε όλες τις περιπτώσεις όταν υπάρχει κάποια ανορθόδοξη κατάσταση, όταν προκύπτει κάποια κρίση, όταν προκύπτουν προβλήματα και διαμορφώνεται ένα βαρύ κλίμα έρχονται κάποιες τροπολογίες, κάποιες ρυθμίσεις, με μόνιμο επιχείρημα την αντιμετώπιση των φαινομένων που έχουν προκύψει. Κοινό χαρακτηριστικό όλων αυτών των πρωτοβουλιών της κυβέρνησης; Νομοθετεί εκ των υστέρων. Νομοθετεί αποσπασματικά, νομοθετεί κατά μερικό τρόπο. Και ο τρόπος αυτός με τον οποίο λειτουργεί η κυβέρνηση δεν αντιμετωπίζει ούτε το πρόβλημα, ούτε τις συνέπειες του προβλήματος.

Στην κοινή γνώμη υπάρχει και μια άλλη δυσάρεστη διαπίστωση κι εγώ θέλω ν' αναφερθώ σ' αυτήν Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι. Στην κοινή γνώμη τείνει να παγιωθεί μια ιδιότυπη εικόνα. Από τη μια μεριά η άμεση, εξαντλητική και εξοντωτική πολλές φορές λειτουργία για ό,τι αφορά τους μικρούς ή μεσαίους που εξαπάτησαν ή αποπειράθηκαν να εξαπατήσουν πολίτες, που ιδιοποιήθηκαν περιουσίες και καταχράστηκαν της εμπιστοσύνης των πολιτών και από την άλλη μεριά για ό,τι αφορά τις μεγάλες περιπτώσεις, τους μεγάλους κερδοσκόπους μια ιδιότυπη αδυναμία και αδράνεια όλων αυτών των μηχανισμών, μια δυστοκία ολοκλήρωσης των ελέγχων και των ερευνών που τελικά οδηγεί στο απυρόβλητο. Να επισημάνω κάτι. Το ξέρουμε όλοι μας. Καμία από τις μεγάλες χρηματιστηριακές υποθέσεις που συγκλόνισαν την αγορά, την κοινωνία και το πολιτικό σύστημα δεν έχει ολοκληρωθεί. Από την υπόθεση της ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗΣ του '92-'93, από την υπόθεση της ΔΕΛΤΑ ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΑΚΗΣ του '96-'97, από την υπόθεση των μετοχών που χαρακτηρίστηκαν ως "φούσκες" και παρέσυραν το επενδυτικό κοινό με ένα από τα πιο προκλητικά φαινόμενα εκείνο της ΓΕΝΙΚΗΣ ΑΠΟΘΗΚΩΝ, για το λόγο ότι υπήρξε ανάμιξη συγκεκριμένου μηχανισμού δημόσιου χαρακτήρα της Εθνικής Τράπεζας. Να μιλήσουμε γιαυτά. Τι προκύπτει λοιπόν; Προκύπτει η έλλειψη ενός πολιτικού και δικαιικού μηχανισμού άμεσης αντιμετώπισης του οικονομικού εγκλήματος, που να αντιστοιχεί στις εξελίξεις και την πραγματικότητα και να λειτουργεί αμέσως με τρόπο αποτρεπτικό και κατασταλτικό, γιατί έτσι μονάχα θα μπορέσει να αντιμετωπιστεί αυτό το μεγάλο πρόβλημα. Αλλιώς θα οδηγηθούμε στη συνολική απαξίωση του πολιτικού συστήματος και της δικαιοσύνης και θα μείνει ελεύθερος ο χώρος δράσης στα ποικίλα κυκλώματα και τους μηχανισμούς.

Τα επιχειρήματα που λέει η κυβέρνηση περί ασύμμετρης οικονομίας, ότι προηγούνται τα φαινόμενα και οι πραγματικότητες και τρέχει από πίσω η πολιτεία να προλάβει είναι μάλλον προφάσεις εν αμαρτίαις, αφού η κυβέρνηση έχει μία σοβαρή ευθύνη ότι έπρεπε να αντιμετωπίσει αυτό το πρόβλημα με ολοκληρωμένο και αποτελεσματικό τρόπο.

Δε μιλάω εκ των υστέρων, Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι. Το 1997 ο ΣΥΝ με τις δυνάμεις που έχει οργάνωσε ημερίδα για την αντιμετώπιση του προβλήματος του Χρηματιστηρίου και στην ημερίδα αυτή φώναξε ειδικούς για να μιλήσουν, μεταξύ των οποίων και ορισμένοι φίλοι, γνωστοί και συνεργάτες των στελεχών της Κυβέρνησης. Την ευθύνη την είχε ο Γιάννης ο Δραγασάκης άλλοτε υπουργός, βουλευτής του Συνασπισμού κα Κοινοβουλευτικός του Εκπρόσωπος. Καλέσαμε τον κ. Καραμούζη, τον κ. Θωμαδάκη και καλέσαμε και τον τότε πρόεδρο τον κ. Ξανθάκη και άλλους να μιλήσουν. Η πρωτοβουλία ξεκίνησε με το εξής σκεπτικό, το 1997, "οι πρόσφατες κρίσεις στο Χρηματιστήριο" από την εισαγωγική μου ομιλία σ' εκείνη την ημερίδα, "πιστεύω ότι πρέπει να λειτουργήσουν εξυγιαντικά. Την διαφάνεια στο Χρηματιστήριο και την προστασία της κοινωνίας και της πολιτικής από τους μηχανισμούς κερδοσκοπίας, τη ζητούν οι υγιείς επενδυτές και οι πολίτες αυτής της χώρας για να προστατευθούν από εκείνους που πωλούν αέρα και αποκτούν δύναμη. Από εκείνους που είναι έμποροι θορύβου για να προωθούν δοσοληψίες αθέμιτης κερδοσκοπίας και από εκείνους που στο Χρηματιστήριο παίζουν ή βρίσκουν μετοχές της πολιτικής αγοράς." Δεν έγινε τίποτα. Επαναλάβαμε την ημερίδα το 1999, την ʼνοιξη, φωνάζοντας ξανά ειδικούς και καταθέτοντας τα πορίσματα στους αρμοδίους και στην Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς. Και στις 24.11.99 εδώ σ' αυτή την αίθουσα κατέθεσα δέσμη προτάσεων προς τον κ. Πρωθυπουργό για την αντιμετώπιση των προβλημάτων. Και η απάντηση ήταν "πού τα βρήκες αυτά;". Σήμερα λοιπόν δικαιούμαστε από την πλευρά του Συνασπισμού να λέμε ότι η αδράνεια στην λήψη ολοκληρωμένων μέτρων οδήγησε στη διόγκωση και στη διεύρυνση αυτού του φαινομένου. Και δεν μιλάμε ως επιμηθείς, προτείναμε και δεν ακουστήκαμε. Θα εξακολουθήσουμε λοιπόν και σήμερα να προτείνουμε και ας μην ακουστούμε.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι και τα δύο κόμματα που μίλησαν προηγουμένως ξεκινάνε από μία κοινή αφετηρία. Η διαρκής ποινικοποίηση του Ελληνικού Χρηματιστηρίου αποτελεί στην Ε.Ε. και στις χώρες του ΟΟΣΑ ένα ιδιόμορφο παράδοξο κι αυτό είναι που πρέπει να αντιμετωπιστεί γιατί εξ αντικειμένου βλάπτει. Ο,τι και να λέει το ΠΑΣΟΚ, ό,τι και να λέει η Ν.Δ., ό,τι και να λέει ο οιοσδήποτε εξ αντικειμένου σήμερα υπάρχει για το Χρηματιστήριο κρίση φερεγγυότητας, αξιοπιστίας, διαφάνειας, αποτελεσματικότητας και χρησιμότητάς του για την εθνική οικονομία και την κοινωνική συνοχή.

Επειδή λοιπόν συμφωνούμε όλοι ότι υπάρχει αυτή η κρίση εγώ θα έκανα προς την εθνική αντιπροσωπεία μίαν έκκληση. Να συμφωνήσουμε αμέσως και με ομόφωνη συγκεκριμένη θέση να προχωρήσουμε στα αναγκαία μέσα που θα εξασφαλίσουν και την άρση των συνεπειών αλλά και την αντιμετώπιση υποτροπής των ίδιων φαινομένων στο μέλλον. Τα μέτρα είναι συγκεκριμένα και έχουν μελετηθεί. Συμφωνείτε κύριοι της κυβέρνησης και της αξιωματικής αντιπολίτευσης ότι δεν πρέπει να έχουμε Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου υπό την εποπτεία του εκάστοτε Υπουργού Εθνικής Οικονομίας; Να γίνει ανεξάρτητη αρχή ώστε να μην υπάρχει ο σκανδαλισμός και η υποψία περί αθεμίτων ή υπόπτων άλλων δραστηριοτήτων. Κάντε το αμέσως τώρα, εμείς σας το ζητάμε.

Δεύτερο. Συμφωνείτε ότι επιβάλλεται η ουσιαστική αποκρατικοποίηση του Χ.Α.Α και η αποκοπή των δεσμών που συνδέουν τη λειτουργία της Χρηματιστηριακής Αγοράς με την εκάστοτε κυβέρνηση και το εκάστοτε κυβερνητικό κόμμα ; Συμφωνείτε να μη διορίζονται, από την εκάστοτε κυβέρνήση, οι διοικήσεις του Χ.Α.Α.; Να μην είναι κρατικό και εμμέσως κυβερνητικό μηχάνημα; Αμέσως τώρα με ένα νόμο, μπορεί να γίνει. Αν λοιπόν συμφωνείτε γιατί δεν το κάνετε; Εσείς έχετε την πλειοψηφία. Δεν μπορεί να πάμε μέχρι το 2010 συζητώντας, για το ποιος έκανε ή δεν έκανε σκάνδαλα περί το Χρηματιστήριο.

Τρίτο. Υπάρχει ή δεν υπάρχει πρόβλημα, κύριοι συνάδελφοι, επαναπροσδιορισμού της φύσης και της λειτουργίας της ΔΕΚΑ; Και όμως υπάρχει. Η ΔΕΚΑ έχει ξεφύγει από το σκοπό της , θα τα πούμε και μεθαύριο στον Προϋπολογισμό. Εκεί μέσα στον Προϋπολογισμό εμφανίζονται δραστηριότητες για προμέτοχα, προεξοφλήσεις και άλλες λογιστικές αλχημείες της ΔΕΚΑ, που δεν είναι σωστές. Συμφωνείτε λοιπόν, ότι χρειάζεται να επαναπροσδιορίσουμε το ρόλο της ΔΕΚΑ, ώστε να μην είναι ο σημερινός που έχει στρεβλωθεί και έχει εκτραπεί; Πρέπει και οφείλουμε να το κάνουμε.

Επίσης να υπάρξει ουσιαστικός έλεγχος των αντλούμενων κεφαλαίων από τα Χρηματιστήρια εκ μέρους των εισηγμένων εταιριών. Επανεξέταση της λειτουργίας του ρόλου των offshore εταιριών στο Χρηματιστήριο, που είναι σήμερα το πραγματικό πρόβλημα και θα το βρούμε μπροστά μας στη συνέχεια. Εισαγωγή των μέτρων αδειοδότησης offshore εταιρίας στο όνομα φυσικών προσώπων και προώθηση της φορολογίας με ενιαίο τρόπο όλων των δραστηριοτήτων. Θα το βρούμε μπροστά μας το πρόβλημα των offshore εταιριών.

Εμείς λοιπόν σας κάνουμε συγκεκριμένες προτάσεις και ζητάμε από τα δύο μεγάλα κόμματα, σ' αυτά τα χοντρά προβλήματα κοινή νομοθετική πρωτοβουλία, ώστε να μην υπάρχουν οι τρύπες μέσα στις οποίες μπαινοβγαίνουν οι μηχανισμοί με τους οποίους σήμερα διαμορφώνονται αυτές οι δυσάρεστες για την κοινωνία και την οικονομία καταστάσεις. Και να προχωρήσουμε και σε φορολογικά μέτρα με το φόρο υπεραξίας και όχι με το τέλος επί των συναλλαγών. Να προχωρήσουμε στην εισαγωγή της φορολόγησης των εισοδημάτων που αποκτώνται από το Χρηματιστήριο και να συνυπολογίζονται όλα εκείνα τα οποία αποκτά το φυσικό πρόσωπο από διάφορες δραστηριότητες με ποικίλες μορφές οικονομικής και επιχειρηματικής δραστηριότητας.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι τελειώνοντας, εμείς από την πλευρά του Συνασπισμός της Αριστεράς και της Προόδου, λέμε ότι ξέρουμε όλοι τι έχει γίνει στο Χρηματιστήριο. Είναι δεδομένες οι πολιτικές στρεβλώσεις και είναι δεδομένες οι πολιτικές ευθύνες. Από 'κει και πέρα εκείνο που μας ενδιαφέρει είναι αν θα αποφασίσουμε να προχωρήσουμε σε θεσμικές ρυθμίσεις. Αυτό είναι το μείζον για μας. Επί του διαδικαστικού θέματος, αν επιμείνετε τα δύο μεγάλα κόμματα σε αντιδικία περί των γνωστών σε όλους, περί των γνωστών τοις πάση, των διαβοημένων, σας λέμε λοιπόν ότι εμείς θέλουμε την εξέταση και θα πούμε ναι στην Εξεταστική Επιτροπή όχι για να πούμε σώνει και καλά γίνανε σκάνδαλα ούτε για να πούμε σώνει και καλά κουκούλωμα. Αλλά για να πούμε ότι η όποια εξέταση πρέπει να οδηγήσει στη θεσμοθέτηση των αναγκαίων πολιτικών μέτρων για να μην υπάρχουν αυτές οι δεδομένες πολιτικές ευθύνες.

Γιατί κύριοι συνάδελφοι στην Εθνική Αντιπροσωπεία εγώ θέλω να πω κάτι. Είναι σοβαρότερες για το δημόσιο συμφέρον οι πολιτικές ευθύνες όταν βλάπτουν το δημόσιο συμφέρον από οποιαδήποτε ποινική ευθύνη.