16 Ιανουαρίου 2002
Ομιλία του Προέδρου του Συνασπισμού της Αριστεράς και της Προόδου στην προ Ημερησίας Διάταξης συζήτηση στη Βουλή με θέμα:
Η πορεία της προετοιμασίας διοργάνωσης των ΟΛΥΜΠΙΑΚΩΝ ΑΓΩΝΩΝ του 2004
Θα ήθελα να καταθέσω τις προτάσεις και τις εκτιμήσεις του Συνασπισμού με ένα αίσθημα συνέπειας. Να θυμίσω ότι ο Συνασπισμός ήταν το μόνο κόμμα που έλεγε ότι δεν πρέπει να εντάξουμε ως προτεραιότητα στην Ελλάδα του 2000 - 2004 τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Γιατί άλλες ήταν οι πιεστικές ανάγκες της συγκυρίας, της κοινωνίας, της χώρας. Όταν ανατέθηκαν οι Ολυμπιακοί Αγώνες είπαμε να σταματήσουν οι εορτές και τα πανηγύρια, τα εύκολα λόγια για τη νέα "μεγάλη ιδέα"του έθνους και να αντιληφθούν όλοι ότι πρόκειται για τη μεγαλύτερη οικονομική και πολιτική επιχείρηση που έχει αναλάβει ποτέ να διεξαγάγει η χώρα μας. Κι ότι θα έπρεπε όλοι να φροντίσουν ώστε να μη μεγιστοποιηθεί το κόστος. Το οικονομικό, το κοινωνικό, το πολεοδομικό, το περιβαλλοντικό κόστος. Σήμερα με κάποια αίσθηση πικρής δυσφορίας βλέπω ορισμένους από εκείνους που λέγανε τότε "αμάν να μην μπλέξουμε σε αυτήν τη μεγάλη επιχείρηση", τώρα να είναι σημαιοφόροι. Σημαιοφόροι ενός άκρατου ιδεαλισμού. Και ούτε λίγο ούτε πολύ να λέγονται με πολύ μεγάλη ευκολία απόψεις οι οποίες και αισθητικά είναι αποκρουστικές. Θα έλεγα στον κ. Πρωθυπουργό που τον άκουσα εδώ να λέει μετά την υιοθέτηση της άποψης περί νέας μεγάλης ιδέας, να λέει ότι είναι ένα σύγχρονο όχι της Ελλάδας του 2004, να συγκρατήσει όσους εκ των συνεργατών του, συμβούλων, διακατέχονται από παράκρουση ιδεαλιστικής ρητορείας και να αυτοσυγκρατηθεί και ο ίδιος γιατί αυτά δεν μπορεί να λέγονται. Ώστε λοιπόν θα διαπαιδαγωγήσουμε τη νεολαία και την κοινωνία του 2002, του 2004, του 2010 ότι το νέο μεγάλο όχι της χώρας είναι οι Ολυμπιακοί Αγώνες. Είναι μία επιχείρηση που πρέπει να πετύχει για να μην πληρώσουμε τα σπασμένα. Και είναι μία δυνατότητα που πρέπει να την αξιοποιήσουμε για να προβάλλουμε κάποια από τα συμφέροντα της χώρας.
Γιατί δεν μιλάμε τη γλώσσα της αλήθειας; Κύριε Πρωθυπουργέ, επειδή λέγονται, πραγματικά, ρητορείες αντιαισθητικές και επιτρέψτε μου να πω, αφιλοσόφητες, ας υπάρξει κάποιος συγκρατημός.
Ακουσα τον κ. Πρωθυπουργό να λέει ότι σήμερα είμαστε η Ελλάδα του Ευρό και δεν είμαστε η Ελλάδα της ακινησίας και δεν είμαστε η Ελλάδα της μιζέριας. Κανείς δεν θέλει να είμαστε η Ελλάδα της ακινησίας, κανείς δεν θέλει να είμαστε η Ελλάδα της μιζέριας.
Καλό το Ευρό αλλά ως εργαλείο. Για την ακόμα καλύτερη πραγματική σύγκλιση.
Καλό το Ευρό αλλά ως ένα βήμα για να προχωρήσουμε στην πολιτική ενοποίηση και τις δημοκρατικές διαδικασίες για μια κοινωνική και οικολογική Ευρώπη.
Κύριε Πρωθυπουργέ, το Ευρό είναι εργαλείο για την πραγματική σύγκλιση. Δεν είναι εικόνισμα για να το προσκυνάμε. Δεν είναι νόμισμα για να το επιδεικνύουμε και για να ηχεί τον κούφιο ήχο που ηχεί. Για να μην ξαναγυρίσουμε στου Σεφέρη το "δεν έχουμε ποτάμια, δεν έχουμε πηγάδια, δεν έχουμε πηγές, μονάχα στέρνες" έχουμε που ηχούν και που τις προσκυνάμε. Και κάτι ακόμα. Είπε ο κ. Πρωθυπουργός εθνική υπόθεση. Είναι αυτονόητο ότι είναι εθνική υπόθεση. Αυτονόητο ότι είναι εθνική προτεραιότητα η επιτυχία. Είναι στόχος η επιτυχία και πρέπει πράγματι να επιδιωχθεί
Εθνική υπόθεση είναι η διαφύλαξη του δημοσίων αγαθών και των δημοσίων συμφερόντων για να μην ακρωτηριαστούν υπό την πίεση των Ολυμπιακών Αγώνων.
Εθνική υπόθεση είναι η διαμόρφωση αντιπολοτικού κλίματος και στη δημόσια ζωή και στην κοινωνία.
Εθνική υπόθεση είναι η σωστή ιεράρχηση των προτεραιοτήτων. Δεν είναι πάση θυσία να πετύχουν οι Ολυμπιακοί αγώνες κι από 'κει και πέρα ερρέτω η κοινωνία, ερρέτω το περιβάλλον, ερρέτω ο πολιτισμός. Το λέω αυτό γιατί και η τελευταία αποστροφή της πρωθυπουργικής ομιλίας στην οποία θέλω να αναφερθώ εισαγωγικά με ενόχλησε. Και το δηλώνω ευθέως. Δεν χρειάζονται κε Πρωθυπουργέ ωραιολογίες και περιτυλίγματα σ' αυτές τις διαπιστώσεις. Ώστε λοιπόν απέναντι στις επικίνδυνες πράγματι θεωρίες του πολέμου των πολιτισμών εμείς από θέση υπεροχής, ιδεολογικής, κοινωνικής και αισθητικής, αντιπαρατάσσουμε την επικράτεια πολιτισμού. Αντιπαρατάσσουμε το σόφισμα και το ιδεολόγημα του πολιτισμού των πολιτισμών. Ποια επικράτεια πολιτισμού και ποιος φαντάζεται τον εαυτό του ηγεμόνα σ' αυτήν την επικράτεια πολιτισμού; Αυτή είναι η πολυπολιτισμική κοινωνία του 21ου αιώνα; Οι ηγεμόνες της επικράτειας πολιτισμού; Εμείς θα δείξουμε σε όλους ότι έχουμε τον έναν πολιτισμό; Λέγονται λοιπόν με πολύ μεγάλη ευκολία πράγματα τα οποία θα σας παρακαλούσα για λόγους ιστορικής ευθύνης και απέναντι στην κοινωνία και απέναντι στο πιο πραγματικό περιεχόμενο ζωής που έχουν αυτοί οι όροι, να μην λέγονται.
Μιλάμε σήμερα για τους Ολυμπιακούς αγώνες του 2004, ενώ έχουν περάσει τέσσερα και πλέον χρόνια μετά την ανάθεση της διεξαγωγής τους, τον Αύγουστο του 1997 και ενώ βρισκόμαστε περίπου δυόμισι χρόνια από τη διεξαγωγή τους, μόλις ένα χρόνο απέχουμε από το όριο δοκιμών για τους αγώνες σε ανοιχτό χώρο και μόλις διακόσιες και κάποιες ημέρες από τον πρώτο δοκιμαστικό αγώνα. Για να συνεννοούμαστε από πλευράς πραγματικών χρονικών περιθωρίων.
Η καθυστέρηση είναι τρομακτική, και με τίποτα δεν διασκεδάζεται.
Η απώλεια χρόνου είναι αυτοτελές κόστος, που δεν αναπληρώνεται με το "γιουρούσι της τελευταίας στιγμής", το οποίο προς δόξα της ευγενούς τύφλωσης του πολιτικού μας συστήματος εξακολουθεί να παραμένει ως μία από τις σταθερές πολιτικές αρετές. Όλοι λοιπόν τώρα σ' ένα γιουρούσι για να προλάβουμε.
Η απώλεια χρόνου, ως αυτοτελές κόστος επιβαρύνει όλους τους τομείς, τόσο από πλευράς προϋπολογισμού όσο και από πλευράς φυσιογνωμίας και περιεχομένου των Ολυμπιακών Αγώνων.
Η καθυστέρηση στην προετοιμασία και κυρίως στην παράδοση των έργων συμπαρασύρει και τους δοκιμαστικούς αγώνες (test events), που έχουν συσσωρευτεί στα τέλη του 2003 αρχές του 2004. Σε αυτήν την περίοδο που συσσωρεύονται όλα αυτά που δεν έγιναν στην προηγούμενο περίοδο των τεσσερσήμισι χρόνων, γνωρίζετε πάρα πολύ καλά ότι θα υπάρξουν μεγάλες πιέσεις στο δημόσιο βίο της χώρας τόσο από τις δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές όσο και από την Ελληνική Προεδρεία, Ευρωπαϊκή Προεδρία, κι αυτά είναι δύο γεγονότα που κάθε άλλο παρά θα επιταχύνουν όσα σήμερα βραδυπορούν ή όσα σήμερα κινούνται στον αέρα, χωρίς να πατάνε στο έδαφος, είναι γεγονότα που εξ αντικειμένου θα δημιουργήσουν και πρόσθετους περισπασμούς. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Δεν κινούμαστε με την άνεση χρόνου. Και δεν κινούμαστε ανεξαρτήτως πιέσεων. Εσωτερικών πιέσεων από τις εκκρεμότητες του πολιτικού μας συστήματος.
Όταν ανατέθηκαν οι Ολυμπιακοί Αγώνες, μέσα σε γενική ευφορία στην οποία δεν συμμετείχαμε μόνον εμείς και μας δείχνανε ως τους κακούς του χωριού, τους μίζερους που είμαστε στη γωνία, μέσα σε μία ατμόσφαιρα δημαγωγικής ασυναρτησίας, άρχισαν τότε και λέγανε "ιστορικό στοίχημα", "μεγάλη καινούργια ιδέα", "έχουμε όλον τον καιρό μπροστά της", "ο χρόνος είναι δικός μας". Τώρα ο χρόνος είναι εχθρός μας, ο καιρός περνάει και μας κυνηγά.
Ρωτάει ο πολίτης. Ποιος φταίει;
Ποιος θα πληρώσει τα σπασμένα από πλευράς κόστους που μεγαλώνει, από πλευράς προϋπολογισμού που ολοένα τραβάει την ανηφόρα; Από πλευράς δυσμενών περιβαλλοντικών επιπτώσεων που συσσωρεύονται , επιβαρύνοντας ακόμα περισσότερο τη δύσκολη και κουραστική Αθήνα; Αλλά κοντά στην τρομακτική απώλεια χρόνου η έλλειψη συντονισμού είναι διαλυτική.
Αν σήμερα ρωτήσεις σοβαρά κι υπεύθυνα "ποιος είναι υπεύθυνος για την τελική απόφαση" δεν θα βρεις συγκεκριμένη απάντηση με όρους διοίκησης και επιχειρησιακής ευθύνης, για το συνολικό εγχείρημα. Επιστέγασμα όλης αυτής της ασυναρτησίας ήταν η επιλογή για τους εφτά συναρμόδιους υφυπουργούς, επιλογή που δημιούργησε πρόσθετα προβλήματα και δεν έλυσε κανένα από όσα είχαν προηγουμένως δημιουργηθεί. Και την ώρα που ο κ. Πρωθυπουργός έλεγε ότι αυτή η επιλογή είναι σωτήρια, ένας άλλος πρωθυπουργός έβγαινε και έλεγε "θυμίζει το τίμιο ξύλο που το κόβεις σε κομμάτια για να σώζονται περισσότεροι". Αυτή είναι πια η έλλειψη αξιοπιστίας των χειρισμών που γίνονται.
Τι περίμενε κανένας, όταν έχει μπροστά του τη μεγαλύτερη οικονομική επιχείρηση που ανέλαβε ποτέ το Ελληνικό Κράτος; Όταν έχει απέναντί του τη ΔΟΕ, με δομές, εμπειρία, στελέχωση και μηχανισμούς συμφερόντων, που υπερτερούν των δεδομένων τ ης Ελληνικής Πολιτείας;
Περίμενε πρώτο και κύριο να ενισχυθεί η διαφάνεια και η αποτελεσματικότητα, να μειωθεί το φαινόμενο των παράπλευρων μεθοδεύσεων, να εκσυγχρονιστεί το δαιδαλώδες διοικητικό σύστημα, να επιταχυνθεί η προσέλκυση επενδύσεων, να εμπνέεται προς τα έξω εμπιστοσύνη αξιοπιστίας και ωφελιμότητας, για το σύνολο των τομέων του δημοσίου βίου, για το σύνολο των περιοχών, για το σύνολο των πολιτών. Θα περίμενε ακόμα ο καθένας να επισπευστούν υποδομές και να ενισχυθούν δράσεις σε τομείς άυλων προϊόντων, τηλεπικοινωνιών, πολυμέσων, νέων τεχνολογιών, λειτουργίας του τραπεζικού συστήματος, σε τομείς, δηλαδή, που χρειάζεται η εξασφάλιση προοπτικής. Μακρόχρονης προοπτικής και μεταολυμπιακών χρήσεων.
Αντί όμως για την απλούστευση, τη διαφάνεια και την αποτελεσματικότητα του διοικητικού και πολιτικού σχήματος, οδηγηθήκαμε σε πρόσθετες στρεβλώσεις, ανταγωνισμούς, επικαλύψεις, αδράνειες, αγκυλώσεις..
Δεν υπάρχει εικόνα και συνείδηση πολιτικής συλλογικότητας στη διεύθυνση αυτού του μεγάλου επιχειρησιακού έργου. Δεν φτιάχτηκε και δεν εμπνεύστηκε, το αίσθημα της συλλογικής διευθυντικής δουλειάς κι ευθύνης.
Δεν είναι λίγοι οι κυβερνητικοί παράγοντες, που βλέπουν τους Ολυμπιακούς Αγώνες ως προέκταση του πολιτικού τους γραφείου.
Και είναι πολλοί εκείνοι που το μόνο προς το οποίο έχουν στραμμένα τα βλέμματά τους είναι η πλάτη τους, για να αποφύγουν κάποιο πισώπλατο μαχαίρωμα. Το μόνο το οποίο έχουν προσηλωμένη την προσοχή τους είναι η άκρη των ποδιών τους, για να μην πατήσουν κανένα σάπιο σανίδι, για να μην περδικλωθούν σε κάποια παγίδα που τους έχουν στήσει. Αυτό δυστυχώς συμβαίνει. Αυτό βιώνει ο καθένας από την πολιτική πραγματικότητα του τόπου.
Η απώλεια χρόνου, η έλλειψη συντονισμού, η απουσία πολιτικής συλλογικότητας, η μη εξασφάλιση διαφάνειας κι αποτελεσματικότητας, μεγαλώνουν τις παράπλευρες μεθοδεύσεις των διαπλεκομένων συμφερόντων, που πιέζουν για να παρακαμφθεί η νομιμότητα με το επιχείρημα να μη χαθεί κι άλλος χρόνος.
Μέσα σ' αυτό το πλαίσιο υπάρχει ανησυχητική αβεβαιότητα για το συνολικό κόστος των Ολυμπιακών Αγώνων. Ένα κόστος που είναι ήδη εκτός ελέγχου - ένα κόστος που ακολουθεί, "τυχαία διαδρομή", για να δανειστώ τον πρόσφορο όρο από την οικονομετρία, και ξέρετε τι σημαίνει ο όρος και επιστημονικά και επιχειρηματικά. Τυχαία διαδρομή με απρόβλεπτη κατάληξη. Ξεκίνησε από εκτιμήσεις για μερικές εκατοντάδες δις, ξεπέρασε την αρχική αναγγελία του 1,2 τρις και ήδη προβλέπεται μέχρι τέλους να απαιτηθούν από το δημόσιο κορβανά κοντά στα τρία τρις. Χωρίς, βεβαίως, να μιλάμε για τον Προϋπολογισμός του 2004. Ο Προϋπολογισμός του ΑΘΗΝΑ 2004 είναι άλλο πράγμα. Από πού θα βρεθεί αυτό το τεράστιο ποσό; Από δανεισμό; Από τον Εθνικό Προϋπολογισμό; Πρέπει να το πείτε. Να οριστικοποιήσετε τον προϋπολογισμό και να το πείτε. Και κε Πρωθυπουργέ, κύριοι Υπουργοί όχι τα γνωστά διαχειριστικά τεχνάσματα. Οι γνωστές ευχέρειες να μειώνουμε δήθεν το συνολικό κόστος αποχαρακτηρίζοντας κάποια έργα από Ολυμπιακά σε Εθνικά. Αυτά που έχουν εξαγγελθεί, επιτέλους επιβάλλεται δύομισι χρόνια πριν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες να έχουν έναν οριστικοποιημένο προϋπολογισμό. Γιατί και χθες στη συζήτηση που κάνατε αυτό επιχειρήσατε. Να αποχαρακτηρίσετε κάποια για να μη φουντώσει ο προϋπολογισμός. Να μην πορεύεται προς τα πάνω ασυγκράτητος. Να θυμίσω τώρα πόσα ηχηρά και πανηγυρικά περιέβαλλαν την εμφάνιση του κ. Καλατράβα. Να θυμίσω πόσα οχληρά και δυσάρεστα σήμερα ανακοινώνονται.
Είναι ήδη φανερό ότι κρίσιμοι τομείς της οικονομία και της κοινωνίας αλλά και η περιφέρεια, θα σηκώσουν το βάρος στην πιο κρίσιμη περίοδο για τις ανάγκες της πραγματικής σύγκλισης.
Κατά 200% σχεδόν αυξάνονται τα κονδύλια για τους Ολυμπιακούς Αγώνες, το 2002, και το 25% περίπου των δημοσίων επενδύσεων πηγαίνει για να καλύψει το μεγάλο κόστος.
Αυτό δεν "εκσυγχρονιστικός σχεδιασμός" αλλά παραδοσιακό σύμπτωμα κακοδιαχείρισης και πολιτικού αποπροσανατολισμού.
Σε περίοδο, που πρέπει να καλυφθούν ανελαστικές πιέσεις πραγματικής σύγκλισης, για να καλυφθεί το κόστος των Ολυμπιακών που είναι ανεξέλεγκτο, μειώνονται κατά 6% οι δαπάνες για τα δάση, κατά 15% για τις υποδομές άρδευσης στη Γεωργία, κατά 16% για τη βιοτεχνία και βιομηχανία, 43% για τη ύδρευση και αποχέτευση και τα αντιπλημμυρικά έργα, κατά 40% για την έρευνα και τεχνολογία, κατά 22% για τον Τουρισμό, κατά 10% για τις αστικές αναπλάσεις και την προστασία του αστικού περιβάλλοντος, δηλαδή της ποιότητας ζωής στην καθημερινότητα των πολιτών όλης της Χώρας. Από τον προϋπολογισμό σας, από την εισηγητική σας έκθεση. Από τους πίνακες που συζητήσαμε εδώ στη Βουλή.
Μια από τις φανερές αρρώστιες του κυβερνητισμού που κυριαρχεί είναι να ρητορεύει εκσυγχρονιστικά αλλά να ενεργεί με τα παραδοσιακά στερεότυπα.
Από την πλευρά μου, από την πλευρά του ΣΥΝ εγκαίρως, με διορατική ανησυχία σας τονίζαμε: Είναι μεγάλη επιχείρηση αυτή η υπόθεση. Δεν μπορούν οι υφιστάμενες δομές με τις παραδοσιακές λειτουργίες να αντέξουν τις πιέσεις και τους ανταγωνισμούς συμφερόντων, χρειάζονται διαφορετικού τύπου σχεδιασμοί και κυβερνητικά σχήματα.
Ξεκινήσατε, με άλλη αντίληψη. Μέχρι του σημείου να ακούγεται η βαρύγδουπη διακήρυξη ρέκτη Υπουργού ότι "οι Ολυμπιακοί Αγώνες είναι το πιο συγκροτημένο σχέδιο πραγματικού εκσυγχρονισμού της χώρας, των υποδομών, των λειτουργιών και των νοοτροπίας της."
Για να φθάσουμε στην πραγματικότητα της αντίστροφης εικόνας.
Υποτάξατε τις προτεραιότητες της χώρας στις ανάγκες των Ολυμπιακών Αγώνων. Δεν βάλατε τους Ολυμπιακούς Αγώνες κάτω από τις ανάγκες της κοινωνίας και της Οικονομίας. Συνδέσατε την ανάπτυξη της χώρας και την τύχη της, την πορεία της και τη μορφή της, με τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Κι αυτό είναι ολέθριο. Γιατί τώρα λέτε τι να κάνουμε, κι έτσι γλιστρώντας στο πιο κάτω σκαλί βλέπετε πια τους Ολυμπιακούς Αγώνες και ως προεκλογικό σας χαρτί, εν όψει των εκλογών του 2003. Αντί για οράματα μεγάλης ιδέας μιλάτε για λύσεις εθνικής ανάγκης, αντί για ευκαιρίες, μιλάτε πια για προβλήματα. Έτσι βγήκαν στο κλαρί, επιτρέψτε μου την έκφραση, και διάφοροι "ντερμπεντέρηδες" διαλαλητές της κυβερνητικής επικοινωνιακής προπαγάνδας να φωνάζουν το νέο εκσυγχρονιστικό κήρυγμα: "Και τώρα; Η μοναδική λύση είναι η επιτυχία των Ολυμπιακών Αγώνων και για την επιτυχία αυτών των Ολυμπιακών Αγώνων πρέπει να παραμεριστούν τα πάντα για την επίτευξη αυτής της επιτυχίας, - άλλος νεολογισμός - ένας λελογισμένος φυσικά παραμερισμός, όλων των άλλων προτεραιοτήτων. Να πάνε κατά διαόλου τα αρχαία, το περιβάλλον, τα τοπικά συμφέροντα, μερικές νόμιμες διαδικασίες και τόσα συμφέροντα; Ως ένα σημείο να πάνε !" Αναφέρομαι σε δημοσίευμα στην εφημερίδα στο ΒΗΜΑ. Εγώ σας λέω κύριε Πρωθυπουργέ να μην πάνε κατά διαόλου. Αυτό είναι εθνική υπόθεση. Το κλίμα που διαμορφώνεται με την πολιτική σας οδηγεί σ' αυτήν την ιστορία. Ετσι δηλαδή αποκαλύπτεται για μια ακόμή φορά ο πραγματικός πυρήνας της εκσυγχρονιστικής σας πολιτικής. Το δόγμα τι να κάνουμε δεν γίνεται αλλιώς.
Μέχρι σήμερα κύριε Πρωθυπουργέ ένα άλλο παλαιοκομματικό στερεότυπο κυριαρχεί στη λογική και τη στάση σας: "Όλα βαίνουν καλώς, όλα είναι υπό έλεγχο, όλα προχωράνε. Δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα. Μόλις το Νοέμβριο χωρίς έλεγχο".
Είναι άλλη πολιτική αρετή του εκσυγχρονισμού σας "να κρύβετε τα προβλήματα, ακόμα κι όταν χρειάζεστε βοήθεια για να τα μετρήσετε".
Μόλις το Νοέμβριου σε συνέντευξή του στο εξωτερικό ο κ. Οσβαλντ δήλωνε ότι "έχει πολύ μεγάλη ανησυχία για τον τρόπο που προχωρούν οι προετοιμασίες για τους Ολυμπιακούς".
Κοινός τόπος πλέον όλων είναι η διαπίστωση ότι είναι αδύνατη η ολοκλήρωση μίας σειράς σχεδιασμών. Είναι δεδομένο ότι κάποια έργα δεν θα γίνουν, στη θέση τους θα προωθηθούν λύσεις ανάγκης, χωρίς προοπτική μεταολυμπιακών χρήσεων.
Μαζί με αυτήν την εικόνα της προβληματικής προετοιμασίας, όσο πλησιάζουμε στη διεξαγωγή η τρομοκρατία χρησιμοποιείται πλέον ανοιχτά και απροσχημάτιστα, για να αμφισβητηθεί η χώρα, να τελεί υπό διαρκή πίεση, να ενοχοποιείται για να προωθούνται διάφορα συμφέροντα.
Ο πολίτης του κόσμου βομβαρδίζεται από την αρνητική εικόνα των ανολοκλήρωτων έργων, των διεθνών πιέσεων, της ενοχοποίησης για την τρομοκρατία.
Δυόμισι χρόνια πριν από την έναρξη, ένα χρόνο πριν τα test events, ακόμα δεν έχει υλοποιηθεί σχέδιο για τη διεθνή εικόνα και τα μηνύματα που θέλει να περάσει η Κυβέρνησή σας διεθνώς. Τώρα το κάνουν. Τώρα γράφεται και ακούγεται η αναζήτηση αυτού του σχεδίου από τον κ. Χυτήρη.
Ας κάνει κάποιος έναν απολογισμό "Πόσες είναι οι αρνητικές και πόσες οι θετικές αναφορές της Ελλάδας διεθνώς για την Ολυμπιάδα;"
Υπάρχει έστω και ένα τρίλεπτο σε διεθνή μέσα, για την προβάλλεται το μήνυμα και το περιεχόμενο της Ελλάδας και να αντικρούονται οι αρνητικές εικόνες; Όχι βεβαίως.
Παρά τις διακηρύξεις γι' απόλυτο σεβασμό στο περιβάλλον, παρά τις αναφορές της ΔΟΕ ότι το περιβάλλον αποτελεί "τον τρίτο πυλώνα του Ολυμπισμού" η προώθηση λύσεων συμφερόντων, λύσεων ανάγκης με τις εκ των ενόντων διαδικασίες οδηγεί σε αλλαγή χρήσεων γης, οικοπεδοποίηση δασικών εκτάσεων, ρευστοποίηση δημοσίων αγαθών, εκμετάλλευση της παραλίας και άλλων πολλών συλλογικών αγαθών του δημοσίου πλούτου.
Δυστυχώς και κατά την ψήφιση του νέου συντάγματος και σε μέρος της νομολογίας των αστικών και διοικητικών δικαστηρίων συντελέστηκε μια βασική αλλοίωση πολιτικής θεωρίας και ιδεολογικής φυσιογνωμίας του μοντέλου διακυβέρνησης κι ανάπτυξης της χώρας.
Η διεξαγωγή των Ολυμπιακών Αγώνων αναγορεύεται σε δημόσιο συμφέρον υπέρτερο έναντι των οικολογικών αγαθών και δικαιωμάτων.
Σήμερα όλα τα μέτωπα είναι ανοιχτά στην κοινωνική συνείδηση και την πολιτική πραγματικότητα, από το Σχοινιά, μέχρι τη Μορφοκλησιά, από το στάδιο Καραϊσκάκη και τις ορέξεις που έχουν αναπτυχθεί εκεί μέχρι τα δισεκατομμύρια του Καλατράβα στο Ολυμπιακό Στάδιο, για την αναμόρφωσή του, από το Φάληρο μέχρι το Μαρούσι, από το Ελληνικό μέχρι τους ελεύθερους χώρους της υπόλοιπης Αθήνας, από την παραλία μέχρι τις δασικές εκτάσεις, από τη μεταφορά του Ιπποδρόμου μέχρι το κέντρο Ιστιοπλοΐας, από την κερδοσκοπία στις χρήσεις γης μέχρι την παραπέρα ενίσχυση κυκλοφορίας ιδιωτικής χρήσης μέσων αντί για την προώθηση μέσων σταθερής τροχιάς, τραμ, επέκτασης του μετρό, προ περιαστιακού σιδηροδρόμου.
Είπε ο κ. Πρωθυπουργός τίποτα δεν έγινε και δεν θα γίνει με αναθέσεις.
Κι όμως οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 2004 θα είναι οι μοναδικοί στους οποίους δεν έγινε ένας διεθνής ή εθνικός αρχιτεκτονικός διαγωνισμός για τη φυσιογνωμία των Ολυμπιακών εγκαταστάσεων, των έργων και των παρεμβάσεων.
Ανατέθηκε χωρίς διαγωνισμό η αρχιτεκτονική μελέτη για την αναμόρφωση του ΟΑΚΑ και τη διασύνδεση με την Αττική οδό και το νέο σταθμό ύψους 4 δις.
Είναι ανάθεση εκτός νομιμότητας, που εάν προσβληθεί θα ακυρωθεί.
Μήπως κ. Πρωθυπουργέ η ιστορία του κ. Καλατράβα δεν είναι εκτός των άλλων και αντιπροσωπευτικό δείγμα του σημερινού αρχιτεκτονικού δυναμικού της σύγχρονης Ελλάδας, το σημερινό αρχιτεκτονικό δυναμικό της Ελλάδας αξιοποιείται; Μήπως είναι ένα πρόσθετο δείγμα ότι δεν αξιοποιείται το δημιουργικό μίγμα παραδοσιακών και νεωτερικών στοιχείων της νεοελληνικής πραγματικότητας. Μιλάτε για ανάπλαση των πόλεων και αναμόρφωση στον τρόπο οργάνωσης και λειτουργίας.
Δυστυχώς η πραγματικότητα μιλάει διαφορετική γλώσσα και για την Αθήνα και για τη Θεσσαλονίκη, την Πάτρα, το Ηράκλειο και το Βόλο.
Οι δήμοι έχουν αποκλειστεί. Θα κινητοποιηθούν για το ντεκόρ της τελευταίας στιγμής.
Η ιστορία αναμόρφωσης της Αθήνας θα περιοριστεί στο βάψιμο των προσόψεων των κτιρίων, των τηλεοπτικών διαδρομών, στη συμμόρφωση κάποιων πλατειών, στο φωτισμό και τα εικονικά εφέ.
Είναι χαρακτηριστικά τα όσα αντιμετωπίζουν οι παραλιακοί δήμοι, από το Φάληρο μέχρι και τη Βουλιαγμένη.
Είναι αποκαλυπτική η απόρριψη της πρότασης των Δήμων Χαλανδρίου, Ψυχικού, Φιλοθέης με τη στήριξη και της νομαρχίας, και η επιμονή στην επιλογή τους ενός κόμβου, που δεν έχει μακρόχρονη προοπτική.
Ο πολίτης με τη φιλοσοφία του δεν μιλάει για Αθήνα - πόλη Ολυμπιακή, αλλά για Βωβόπολη.
Είναι ανάγκη λοιπόν να επισημάνω ότι με ανοιχτά τα μέτωπα προς τις Ενώσεις πολιτών, τις Οικολογικές Οργανώσεις, τις Αυτοδιοικήσεις, με συνεχείς τροποποιήσεις και επεμβάσεις στα ρυθμιστικά σχέδια της Αθήνας και των Δήμων, πώς είναι δυνατόν να μπει στο μυαλό και την ψυχολογία της Ελλάδας το σλόγκαν "Ολυμπιακοί Αγώνες του μέτρου και του ανθρώπου". Δεν διαμορφώνεται κλίμα συμμετοχής. Απεναντίας ενοχλούνται όλο και περισσότερο. Πιστεύω ότι διαπράττεται σοβαρό λάθος όταν από τη μια μιλάτε για αγώνες όλων των Ελλήνων κι από την άλλη λοιδορείτε όσους έχουν ενστάσεις και αντιστάσεις, όσους έχουν ευαισθησίες και οράματα, όσους ενδιαφέρονται για της συνθήκες ζωής των σημερινών και των επόμενων γενεών την ώρα που εσείς επιτίθεστε στην αντιπολίτευση με λαϊκισμούς, την ώρα που υποτιμάται την κοινωνία με αυταρχισμούς, την ώρα που στο όνομα του κυβερνητικού πραγματισμού σας χάνετε διαρκώς από τον εαυτό σας.
Στα μάτια του κόσμου δεν έχει κερδίσει η προετοιμασία. Ο πολίτης δεν βλέπει καμιά μέχρι σήμερα εικόνα της διαφορετικότητας των Ελληνικών αγώνων. Γρανάζια συμφερόντων δουλεύουν, φέουδα φαραωνικών συγκροτημάτων διευρύνονται, κυβερνητικά και κομματικά μαλλιοτραβήγματα υπάρχουν. Αυτή τη στιγμή είναι αρνητική η δυναμική. Δεν είναι ευοίωνη η δυναμική. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Μόλις του 6% της κοινής γνώμης θεωρεί του Ολυμπιακούς Αγώνες ως πρώτιστη προτεραιότητα που από πλευράς ενδιαφέροντος τοποθετείται στη 10η σειρά στην κλίμακα των προβλημάτων του τόπου. Και μετά την 11η Σεπτεμβρίου κυριαρχεί η ανασφάλεια και η οικονομική ύφεση στον κόσμο. Αυτό αναπόφευκτα θα επιβαρύνει την κατάσταση και στη χώρα μας. Σε μια κοινωνία που ταλαιπωρείται από την ανεργία, τις περιφερειακές και οικονομικές ανισότητες, μια κοινωνία που ταλαιπωρείται από την έλλειψη ποιότητας ζωής, από τη διευρυνόμενη νέα φτώχεια, δεν μπορεί εύκολα να ενεργοποιηθεί και να κινητοποιηθεί για να συμμετάσχει σ' αυτά τα προγράμματα εθελοντισμού τα οποία έχετε εξαγγείλει. Ο εθελοντισμός δεν έχει καμιά σχέση με τις λίστες πελατειακών, ο εθελοντισμός δεν έχει καμία σχέση με τις καταγραφές των υπουργείων για το ποιες οργανώσεις μπορούν να κινητοποιήσουν. Ο εθελοντισμός δεν έχει καμιά σχέση με τη διανομή κρατικών κονδυλίων. Ο εθελοντισμός έχει σχέση με άλλη πολιτική για το μαζικό αθλητισμό, με άλλη πολιτική για τον αθλητισμό στα σχολεία, με άλλη πολιτική για τη σύνδεση αθλητισμού και Τοπικής Αυτοδιοίκησης, ο εθελοντισμός είναι διεύρυνση της δημοκρατικής βάσης της κοινωνίας κι όχι διεύρυνση των μηχανισμών της κυβέρνησης και του κράτους.
Είπατε κε Πρωθυπουργέ ως νέα ποιοτικά χαρακτηριστικά της πρότασης της Ελληνικής, την εκεχειρία και την Πολιτιστική Ολυμπιάδα. Το θέσατε το θέμα της εκεχειρίας κατά την επίσκεψή σας στον κ. Μπους και το αρνήθηκε. Και το αρνήθηκε όπως ήταν φυσικό να το αρνηθεί. Μην επενδύουμε λοιπόν σ' αυτά που είναι οφθαλμοφανή και πολύ περισσότερο την ώρα που λέτε εκεχειρία μην σπεύδετε να ανακοινώσετε την αποστολή ελληνικών στρατευμάτων στο Αφγανιστάν την οποία εδώ αποκλείατε με αποστροφή περιφρονητική και μειωτική σε σχετική συζήτηση που έγινε με πρωτοβουλία του Συνασπισμού πριν από μήνες.
Και κάτι ακόμη, τι είναι η Πολιτιστική Ολυμπιάδα; Υπάρχει προϋπολογισμός; Υπάρχουν συμβάσεις; Υπάρχουν μνημόνια με τη διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή; Υπάρχουν μνημόνια με την ΑΘΗΝΑ 2004 ή είναι ένα άθροισμα παραστάσεων μέσα από τις οποίες διαμορφώνονται διάφοροι, γνωστοί στο χώρο ανταγωνισμοί. Φίλος σας είναι ο κ. Πατρίκιος. Να σας εξηγήσει γιατί παραιτήθηκε.
Και κλείνω με μία τελική παρατήρηση. Διαβάσατε στο ΕΘΝΟΣ ότι θα εγκατασταθούν 160 τηλεοπτικές κάμερες για την ανάγκη του προγράμματος ασφάλειας των Ολυμπιακών Αγώνων. Ειπώθηκε και δεν διαψεύσθηκε. Η ατμόσφαιρα του Big Brother περνάει σιγά σιγά για τις ανάγκες της ασφάλειας και του ελέγχου. Και το κόστος του επιχειρησιακού σχεδίου της ασφάλειας πηγαίνει στα ύψη. Και τέλος αληθεύει ότι για τις ανάγκες της τρομοκρατίας το ελληνικό επιχειρησιακό κέντρο είναι στην Αμερικάνικη Πρεσβεία; Καταθέσαμε ερώτηση δεν μας απαντήσατε. Το δημοσίευσε το ΒΗΜΑ δεν απαντήσατε. Επ' αυτών απαντήστε γιατί απ' αυτά εξαρτάται αν θα αλλάξει η αρνητική δυναμική και θα διαμορφωθεί θετική ψυχολογία στην Ελληνική κοινωνία.
ΣΗΜΕΙΑ ΔΕΥΤΕΡΟΛΟΓΙΑΣ
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι ,
είναι δικαίωμα της κυβέρνησης να επιμένει στην αισιοδοξία της και να αγνοεί την πραγματικότητα. Είναι δικαίωμα της κυβέρνησης να μην αξιολογεί τα μέχρι σήμερα δεδομένα. Όταν όμως η κυβέρνηση ασκεί καταχρηστικά αυτό το δικαίωμα τότε είναι βέβαιο ότι θα βρίσκεται μπροστά σε αρνητικές συνέπειες, σε επιζήμιες καταστάσεις, ότι θα βρίσκεται σε μια διαρκώς αυξανόμενη απόσταση από εκείνο που υπάρχει στη ζώσα πραγματικότητα και από εκείνο που διαμορφώνεται στη συνείδηση του κάθε πολίτη.
Όλα λοιπόν πάνε καλά κατά τον κ. Πρωθυπουργό. Δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα. Κλασικό παραδοσιακό στερεότυπο ενός κομματικού κυβερνητισμού. Δεν υπάρχει τίποτα που να ανησυχεί και να προβληματίζει την κυβέρνηση. Θα παρακαλούσα λοιπόν την κυβέρνηση να εγκαταλείψει αυτήν την αυτάρεσκη στάση εφησυχασμού και να δει, ότι η καθυστέρηση είναι μεγάλη, η έλλειψη συντονισμού είναι διαλυτική, η υπέρβαση του κόστους είναι ενοχλητική και επί προσθέτως, η κυβέρνηση με αυτή τη στάση ανοίγει μέτωπα με την κοινωνία.
Δικαίωμά της να πορεύεται η κυβέρνηση το δρόμο της και δικό μας δικαίωμα να ανησυχούμε, να προβληματιζόμαστε και να καλούμε την κυβέρνηση να ακούσει. Κανένα σόφισμα δεν μπορεί να διασκεδάσει την αρνητική πραγματικότητα ότι ο προϋπολογισμός είναι μεγάλος. Ότι ξεπέρασε τις προβλέψεις Κονδύλια δίνονται για την Πολιτιστική Ολυμπιάδα χωρίς να υπάρχει έγκριση. Ποιος μονομερώς αποφασίζει και μοιράζει έργα; Ποιος ενέταξε τον "Προμηθέα" από τις αρχές του 2001 στο Μέγαρο Μουσικής, ως έργο της Πολιτιστικής Ολυμπιάδας, ένα και πλέον δις. Κύριε Πρωθυπουργέ, μην εξωραΐζετε πράγματα που κραυγαλέα έχουν διαφύγει από τη διαχείρισή σας.
Ξέρετε ότι υπάρχουν μελέτες της κυβέρνησής σας που λένε ότι η κατασκευαστική βιομηχανία αδυνατεί να σηκώσει το βάρος της πίεσης να παραδώσει κατά τις προδιαγραφές σ' αυτόν τον εναπομείναντα χρόνο το σύνολο των έργων. Σε πρόχειρες κατασκευές θα καταλήξετε κύριε Πρωθυπουργέ εξ ανάγκης. Υπάρχει και κάτι άλλο ακόμα κύριε Πρωθυπουργέ: το Νομοσχέδιο για τον αιγιαλό δεν το έφερε εδώ η κυβέρνηση και έγινε σάλος; Πολιτικός και νομοθετικός και θεσμικός; Τι προδιαγραφές είχατε εκεί; Και κάτι ακόμα. Ποια είναι η εμπειρία που θα ζήσει η περιφέρεια από τη διαχείριση του Γ'ΚΠΣ, θα το νοιώσουν οι Νομαρχιακές και Τοπικές Αυτοδιοικήσεις; Η περιφέρεια θα ακρωτηριαστεί, διότι πολλά από αυτά τα κονδύλια θα πάνε για να καλύψουν το υπέρμετρο κόστος. Βεβαίως δεν καταλαβαίνει ο Υπουργός Πολιτισμού πως μπορεί ο Πρόεδρος του Συνασπισμού να είναι πολέμιος των Ολυμπιακών Αγώνων και ταυτόχρονα πρόθυμος σύμβουλος για το πώς θα γίνουν καλλίτερα. Διότι διακατέχεστε από τη νοοτροπία του ότι ξέρετε και κάνετε εσείς είναι καλώς καμωμένο. Αν καταλαβαίνατε δεν θα δημιουργούσατε το πρόβλημα στο Σχοινιά ούτε θα πηγαίνατε να ξαναγράψετε την ιστορία της μάχης του Μαραθώνα.
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS