Skip to main content.
Συνασπισμός της Αριστεράς και της Προόδου
09/03/2002

Συνόψιση των εργασιών της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής (8-9/03/2002) από τον Πρόεδρο του Συνασπισμού

Διανύουμε ένα διάστημα σοβαρής παρουσίας του κόμματος σε όλα τα μέτωπα. Το κόμμα έχει σταθεροποιηθεί, έχει κερδίσει την εκτίμηση και το σεβασμό όλων. Αυτό, συντρόφισσες και σύντροφοι, έγινε τυχαία; Από μόνο του; Δικαιώθηκε ή όχι μια πολιτική; Διαψεύστηκε ή όχι κάποια άλλη πολιτική; Αλήθεια, είναι τυχαίο ότι δεν μας περιθωριοποίησαν, ότι δεν μας αποδιάρθρωσαν, ότι δεν μας απαξίωσαν; Είναι τυχαίο ότι το ΠΑΣΟΚ δεν μπόρεσε να μας διεμβολίσει; Είναι τυχαίο ότι το ΚΚΕ δεν μπόρεσε να μας διαλύσει; Είναι τυχαίο ότι, στην ελληνική κοινωνία, ο ΣΥΝ έχει διακριτή παρουσία και κερδίζει ολοένα και περισσότερο σε εκτίμηση; Υπάρχουν προβλήματα στη λειτουργία μας, αναμφισβητήτως, πάρα πολλά προβλήματα. Αλλά είναι πιο πολλά τα θετικά και σε αυτό το χρονικό διάστημα που κάναμε για να συνέλθει η ΚΠΕ δεν είμαστε με σταυρωμένα τα χέρια.

Στα ζητήματα του πολέμου, στα ζητήματα που άνοιξαν στο διεθνές περιβάλλον μετά την τρομοκρατική επίθεση της 11ης Σεπτεμβρίου. Οι διεθνείς εξελίξεις, συντρόφισσες και σύντροφοι, επιβεβαίωσαν ή όχι τη στάση μας; Είχαμε δίκιο στην τοποθέτησή μας για τον πόλεμο στο Αφγανιστάν; Στα μεγάλα ζητήματα, που άνοιξαν στο διεθνές περιβάλλον, οι προσεγγίσεις μας ήταν και διορατικές και είναι σήμερα δικαιωμένες. Ανατρέπεται το διεθνές πλαίσιο, το Διεθνές Δίκαιο υποκαθίσταται από το δίκαιο της δύναμης. Οι συλλογικές διαδικασίες παρέμβασης για την επίλυση των διαφορών αντικαθίστανται από το δικαίωμα της μονομερούς δράσης του εκάστοτε ισχυρού.

Σήμερα που μιλάμε, διαδραματίζονται γεγονότα, τα οποία απελευθερώνουν και εξαπολύουν, εναντίον όλου του πλανήτη, πολύ δυσάρεστες καταστάσεις, με την τραγωδία στη Μέση Ανατολή και τη διαρκή απειλή επέκτασης του πολέμου στο Αφγανιστάν.

Η Αριστερά, η σύγχρονη Αριστερά των κοινωνικών κινημάτων και της οικολογίας του 21ου αιώνα δεν θα πάψει να κοιτάζει τέτοια προβλήματα από τη σκοπιά της ειρήνης, της πολυπολιτισμικής συνύπαρξης, της φιλίας και της συνεργασίας των λαών, απ' την πλευρά της κατοχύρωσης του διεθνούς δικαίου, ως μέσου επίλυσης των περιφερειακών ή τοπικών διαφορών, απ' την πλευρά της αναζήτησης μιας διεθνούς κοινότητας με αξιόπιστους διεθνείς οργανισμούς, που θα μπορούν, πραγματικά, να διαμορφώνουν, για όλο τον πλανήτη, συνθήκες σταθερότητας και ασφάλειας. Δεν μπορεί, λοιπόν, σε αυτά τα θέματα να μην είμαστε υπέρ των δικαιωμάτων, υπέρ της ειρήνης, υπέρ της συνεργασίας και της συνύπαρξης. Δεν μπορεί να είμαστε ποτέ με ανθρωπιστικούς ή μερικούς τοπικούς πολέμους, με βαρβαρότητες, με βασανιστήρια, με εξουθένωση και εξευτελισμό της ανθρώπινης ύπαρξης.

Υπάρχει, επίσης, μια ακόμη αναφορά στο σχέδιο απόφασης για το Πόρτο Αλέγκρε. Είμαστε το μόνο κόμμα που, εγκαίρως, συνέλαβε την αξία αυτών των κινημάτων, είμαστε το μόνο κόμμα που είμαστε από την αρχή μέσα και παρακολουθούμε συστηματικά, είμαστε το μόνο κόμμα που είμαστε και στο Πόρτο Αλέγκρε και στην Ελλάδα υπέρ της εναλλακτικής πολιτικής διακυβέρνησης των χωρών και εναντίον των νεοφιλελεύθερων εκδοχών. Δεν μπορεί να είμαστε εκεί δύναμη αμφισβήτησης και εδώ δύναμη προσαρμογής. Και, όταν λέμε εναλλακτικές προτάσεις διακυβέρνησης του κόσμου, λέμε για την οικονομία της αλληλεγγύης και όχι την οικονομία της αγοράς, λέμε για την κοινωνία των δικαιωμάτων και όχι την κοινωνία των αποκλεισμών, λέμε για τις κοινωνίες της ειρήνης, της ειρηνικής συνύπαρξης, λέμε για την προστασία των πολυπολιτισμικών κοινωνιών και της βιοποικιλότητας των οικοσυστημάτων. Αυτά, που το Πόρτο Αλέγκρε επισημαίνει, δεν είναι τίποτε άλλο παρά η ατζέντα της Αριστεράς του 21ου αιώνα. Εμείς ζητήσαμε να γίνει συζήτηση στη Βουλή για την Ευρωπαϊκή Συνέλευση και επιμένουμε να γίνει συζήτηση. Εμείς ζητήσαμε να γίνει και με καμπάνια ενημέρωση της ελληνικής κοινωνίας για την Ευρωπαϊκή Συνέλευση και θα επιμείνουμε να γίνει. Γιατί, πράγματι, κρίνονται μεγάλα ζητήματα και δεν είναι μονοσήμαντες οι θεωρήσεις "διακυβερνητική συνεργασία" ή "ομοσπονδία", "ομοσπονδία κοινοτικού προτύπου" και άλλα. πρότυπα τα οποία ακούγονται και που πρέπει να μας απασχολήσουν πολύ συστηματικά. Η υπόθεση του Ευρωπαϊκού Συντάγματος, η υπόθεση της Συντακτικής Συνέλευσης, η υπόθεση των σχέσεων Ευρωκοινοβουλίου και Εθνικών Κοινοβουλίων, η υπόθεση των σχέσεων ευρωπαϊκής νομιμότητας-εθνικής νομιμότητας παρουσιάζει τεράστια προβλήματα που χρειάζονται και ειδικές γνώσεις. Γιατί, αυτή τη στιγμή, που μιλάμε, η ισπανική προεδρεία προετοιμάζει κείμενο Κοινής Απόφασης των 15 υπουργών Δημόσιας Τάξης και Δικαιοσύνης των χωρών-μελών που ανατρέπει και τη Χάρτα της Νίκαιας, και τα ψηφίσματα και τις αποφάσεις του Ευρωκοινοβουλίου, και τα εθνικά Συντάγματα. Και, θα έλεγα, ανατρέπει όλες τις συνταγματικές εγγυήσεις όταν ορίζει, στο όνομα της Ευρωπαϊκής Αρχής για τη Δικαιοσύνη, ζητήματα διαφορετικά για τον τρόπο σύλληψης, για τον τρόπο έκδοσης, για τον τρόπο ασύλου, για τον τρόπο ανάκρισης, για τον τρόπο δίωξης, για τον τρόπο απαγγελίας κατηγοριών.

Ο ΣΥΝ δεν εγκλωβίστηκε στο επικοινωνιακό σχέδιο της Κεντροαριστεράς. Καλά κάναμε και, σήμερα, στην ελληνική κοινωνία, η στάση μας επισημαίνεται ως στάση αρχών, ως στάση συνέπειας. Δεν εγκλωβίστηκε στο επικοινωνιακό σχέδιο της Κεντροαριστεράς ο ΣΥΝ και δεν θα εγκλωβιστεί στο σχήμα που πάει να επικρατήσει, ως πλαίσιο των επόμενων εκλογών: Δεξιά και προοδευτικές δυνάμεις.

Εμείς θέλουμε να φέρουμε σε πρώτο πλάνο δύο συγκεκριμένα θέματα. Το ένα θέμα είναι οι εφαρμοζόμενες πολιτικές και το δεύτερο θέμα είναι το εκλογικό σύστημα. Οι εφαρμοζόμενες πολιτικές γιατί; Γιατί οι εφαρμοζόμενες πολιτικές είναι που παράγουν γεγονότα και διαμορφώνουν τις σχέσεις των κοινωνικών ομάδων με τις επιλογές που γίνονται σε επίπεδο διεύθυνσης της κοινωνίας, της οικονομίας και του κράτους. Γιατί το εκλογικό σύστημα: Γιατί το εκλογικό σύστημα είναι ο μόνος οργανωμένος δημοκρατικός τρόπος για ανασύνδεση, αναζωογόνηση και ανανέωση του πολιτικού σκηνικού. Όλα τα άλλα είναι έξω από το ορατό δημοκρατικό πεδίο. Είναι μαστορέματα, είναι επινοήσεις, είναι παρασκηνιακές μεθοδεύσεις. Αυτές οι πολιτικές δεν οδηγούν σε μια μετάβαση για προοδευτική διακυβέρνηση. Αυτό το εκλογικό σύστημα δεν οδηγεί σε μια μετάβαση για προοδευτική εξέλιξη στη χώρα μας. Με σαφήνεια, με καθαρότητα. Δεν αρνείται κανένα διάλογο ο ΣΥΝ και δεν είναι κανείς περισσότερο ή λιγότερο υπέρ του διαλόγου, ούτε κανείς άλλος από τα κόμματα της ελληνικής πολιτικής συγκυρίας μπορεί να χρεώσει στον ΣΥΝ ότι ο ΣΥΝ αρνείται το διάλογο. Ο ΣΥΝ είναι υπέρ του διαλόγου. Και του κοινωνικού, και του πολιτικού, και του ιδεολογικού� Είναι υπέρ του διαλόγου για όλα τα ζητήματα τα οποία αφορούν τη ζωή και τη συνείδηση εκατομμυρίων Ελλήνων. Ο ΣΥΝ είναι υπέρ του διαλόγου, αλλά ο ΣΥΝ είναι, επίσης, σαφής. Με την κυβερνητική πολιτική και με την κυβερνητική πρακτική διαφωνούμε ριζικά. Και με την πολιτική και με την πρακτική διαφωνούμε ριζικά. Μας ενδιαφέρει κάθε διάλογος, κάθε προοπτική που θα ανοίγει το δρόμο για τις κοινωνικές και πολιτικές συμμαχίες, για την προοπτική που θα ανοίγει το δρόμο για τις συνεργασίες που θα ανατρέπουν αυτήν την πολιτική και θα ανατρέπουν αυτούς τους συσχετισμούς. Και θα οδηγούν με οργανωμένο και δημοκρατικό τρόπο στην αναζωογόνηση, την ανανέωση και την ανασύνθεση του πολιτικού σκηνικού.

Δεν κάνουμε διάλογο μπροστά στα μάτια ολόκληρης της κοινωνίας όταν απευθυνόμαστε στην κυβέρνηση και λέμε ότι για το ασφαλιστικό πρέπει να επιλέξει, τουλάχιστον, ως μια βάση κοινωνικής συνοχής, αυτά που έχουν επεξεργαστεί οι κοινωνικοί φορείς και η κυβέρνηση το αρνείται; Δεν κάνουμε διάλογο όταν απευθυνόμαστε στην κυβέρνηση και λέμε για τις δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές πρέπει να υιοθετήσει τη ρήτρα της περιφερειακής αποκέντρωσης, να αλλάξει τον εκλογικό νόμο στους δήμους και στους νομούς και η κυβέρνηση το απορρίπτει; Δεν κάνουμε διάλογο για τους αγρότες όταν λέμε ότι οι αγρότες θα βρεθούν μπροστά σε μια βίαιη πίεση ανταγωνιστικών συνθηκών, χωρίς να έχουν εξασφαλιστεί από πλευράς ελληνικής πολιτείας τα στηρίγματα και οι προοπτικές της εναλλακτικής τους παραγωγής και καλλιέργειας; Δεν κάνουμε διάλογο όταν απευθυνόμαστε στην κυβέρνηση και λέμε το Γ' ΚΠΣ, που ο ίδιος ο κ. Πρωθυπουργός λέει ότι είναι το χρυσόμαλλο δέρας για τους ανταγωνισμούς συμφερόντων πρέπει να το διαφυλάξουμε με μια διακομματική κοινοβουλευτική επιτροπή εποπτείας και παρακολούθησης; Δεν κάνουμε διάλογο όταν απευθυνόμαστε στην κυβέρνηση και λέμε βράζει η διαφθορά και οι αναθυμιάσεις κατακλύζουν ολόκληρη την κοινωνία και ολόκληρη τη χώρα και ζητάμε μέτρα διαφάνειας και κανόνες υγιούς ανταγωνισμού και εισπράττουμε λοιδορίες; Δεν κάνουμε διάλογο, συντρόφισσες και σύντροφοι, όταν απευθυνόμαστε στην κυβέρνηση και λέμε ότι, στην Ευρώπη, στη Μέση Ανατολή, στα Ελληνοτουρκικά, στον κόσμο ολόκληρο, συντελούνται διεθνείς εξελίξεις μεγάλης σημασίας, γίνονται μεταβολές ιστορικής σημασίας και πρέπει, επιτέλους, οι ελληνικές πολιτικές δυνάμεις, μεταξύ τους, να συζητήσουν για το τι, ποιες εξελίξεις φέρνουν οι επόμενες μέρες με το άγνωστο και αβέβαιο πρόσωπο και, μέχρι σήμερα, στην ελληνική βουλή, δεν έχει συζητηθεί τίποτα;

Μέχρι σήμερα είναι ή δεν είναι το ΠΑΣΟΚ που αρνείται πεισματικά τις κυβερνήσεις συνεργασίας; Μέχρι σήμερα είναι ή δεν είναι η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ που αρνείται πεισματικά τις συναινέσεις ακόμα και εκεί που είναι διαμορφωμένη κοινή αντίληψη για τέτοια θέματα; Και το λέω αυτό γιατί πρέπει να επισημάνω ότι υπάρχουν κάποιες κορυφαίες στιγμές που σηματοδοτούν τις εξελίξεις. Και τέτοια κορυφαία στιγμή ήταν η αναθεώρηση του Συντάγματος. Στην αναθεώρηση του Συντάγματος επέλεξε η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ τη συναίνεση με τη Ν.Δ. Απέρριψε τις προτάσεις των διαρθρωτικών θεσμικών αλλαγών του ΣΥΝ που αντιμετώπιζαν τη θεσμική κρίση που υπάρχει αναμφισβήτητα ως μια όψη της γενικότερης κρίσης της Ελλάδας του 2002. Σήμέρα, λοιπόν, θέλω να είμαστε σαφείς. Εμείς είμαστε υπέρ του διαλόγου, υπέρ του κοινωνικού και πολιτικού διαλόγου προκειμένου να διαμορφωθούν οι κοινωνικοί και πολιτικοί συσχετισμοί που θα αλλάξουν αυτές τις υπάρχουσες πολιτικές. Είμαστε υπέρ των κυβερνήσεων συνεργασίας, αλλά αυτές οι κυβερνήσεις συνεργασίας θα είναι κυβερνήσεις που θα έχουν μια αντιφιλελεύθερη κυβερνητική πολιτική, θα έχουν μια αριστερή πολιτική, θα έχουν την εναλλακτική πρόταση προοδευτικής διακυβέρνησης της χώρας. Κυβερνήσεις συνεργασίας, που θα έχουν, ως αντικείμενο, την εφαρμογή της εναλλακτικής πρότασης για την προοδευτική διακυβέρνηση της χώρας, δεν μπορεί να υπηρετούν πολιτικές σαν αυτές που εφαρμόζονται σήμερα. Λογικά, ιδεολογικά, πολιτικά, ηθικά, κοινωνικά, απ' όπου κι αν το δει κανείς. Ο δρόμος για την αλλαγή των συσχετισμών και τις κυβερνήσεις συνεργασίας ανοίγει με την αλλαγή του εκλογικού συστήματος, που δεν είναι απλά ευχή: Αλλαγή του εκλογικού συστήματος, σημαίνει συγκεκριμένη πολιτική πρόταση: καθιέρωση της απλής αναλογικής. Και το επισημάναμε κατά κόρον. Η απλή αναλογική δεν είναι μια πρόταση ακυβερνησίας. Είναι μια πρόταση διαρθρωτικής αλλαγής. Δεν είναι μια πρόταση που θέλει να βάλει τον ΣΥΝ στο μοίρασμα των χαρτιών. Είναι μια πρόταση που θέλει να δώσει σε ό,τι εκφράζει ο ΣΥΝ τη δύναμη της επιρροής στη διαμόρφωση των εξελίξεων, τη δύναμη του ελέγχου στην αντιμετώπιση των αγκυλώσεων και των στρεβλώσεων και τη δύναμη της δημιουργικής διεξόδου προς τις προοδευτικές εξελίξεις.

Η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ έχει συνηθίσει να στοχεύει στον κόσμο του ΣΥΝ με σκηνοθετημένα και αποπροσανατολιστικά διλήμματα. Η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, λοιπόν, θα πρέπει να αντιληφθεί ότι ο ΣΥΝ έχει τη δυνατότητα αυτή τη στιγμή να απευθύνεται στον κόσμο του ΠΑΣΟΚ και στην ελληνική κοινωνία με προγραμματικές θέσεις. Και θα απευθυνθούμε στην ελληνική κοινωνία και στον κόσμο του ΠΑΣΟΚ με προγραμματικές θέσεις, δηλώνοντας ότι ο κόσμος του ΣΥΝ δεν μπορεί να εγκλωβίζεται σε τέτοια σκηνοθετημένα διλήμματα. Ειδικά δε για τον εκλογικό νόμο, θα πάρουμε άμεση πρωτοβουλία για να συγκροτηθεί πλατειά επιτροπή για την προώθηση της ιδέας της απλής αναλογικής, ως διαρθρωτικής αλλαγής στο πολιτικό σύστημα, στο μοντέλο διακυβέρνησης, στο σύστημα κρατικής οργάνωσης και στον τρόπο λήψης των αποφάσεων. Και απλή αναλογική, ως διαρθρωτική αλλαγή, σημαίνει ενίσχυση όλων των αντιπροσωπευτικών θεσμών μέσα από τους οποίους πρέπει να εξασφαλίζεται η μεγαλύτερη συμμετοχή και η πιο δημιουργική σύνθεση του κοινωνικού, πνευματικού και πολιτικού δυναμικού που υπάρχει σήμερα στην Ελλάδα του 2002. Δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές. Δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές το 2006. Δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές το 2010. Σε αυτήν τη δεκαετία τρεις εκλογές για την Αυτοδιοίκηση χωρίς περιφερειακή αποκέντρωση, χωρίς περιφερειακό σχεδιασμό της ανάπτυξης. Και θα πάρουμε άμεση πρωτοβουλία, ακριβώς γι' αυτόν τον λόγο, και για την καθιέρωση της απλής αναλογικής στις δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές.

Ως μέλη της ΚΠΕ του ΣΥΝ της σύγχρονης Αριστεράς των κοινωνικών κινημάτων και της οικολογίας, που υπάρχουμε σήμερα στο επίκεντρο της πολιτικής ζωής του τόπου σε πείσμα πολλών, να αναρωτηθούμε: Πρέπει να αποδεχτούμε, λοιπόν, εμείς, από θέσεις σύγχρονης Αριστεράς, ριζοσπαστικής Αριστεράς κοινωνικών κινημάτων και οικολογίας, με πολιτικό ντετερμινισμό ότι ο ΣΥΝ και αυτό που εκφράζει ο ΣΥΝ θα είναι αιωνίως το μικρό κόμμα και ότι η νοοτροπία που ηγεμονεύει στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ θα είναι το μεγάλο και ισχυρό κόμμα, για να παγιώσουμε αυτό το συγκεκριμένο πλαίσιο;

Ερωτήθηκε προχθές κάποιος υπουργός και λέει "μα ζητάτε βοήθεια από την Αριστερά; Όχι" λέει "Κάνετε λάθος. Δεν ζητάμε βοήθεια από την Αριστερά. Δύναμη της προσφέρουμε". Με αυτά τα λογοπαίγνια θα παγιώσουμε το σχήμα, που περιθωριοποιεί και αχρηστεύει τη σύγχρονη Αριστερά; Αυτό το σχήμα που θέλει την Αριστερά στις λοιπές προοδευτικές δυνάμεις, που θέλει, δηλαδή, την Αριστερά ασήμαντη ή ευκαιριακή περίπτωση, που αντιμετωπίζεται όπως αντιμετωπίζεται, αυτή η εικόνα από μόνη της δημιουργήθηκε; Η Αριστερά την έφτιαξε μαζοχιστικά; Πέρα από τα λάθη της Αριστερας, πέρα από τις ιστορικές συγκυρίες, αυτήν την εικόνα του να κατατάσσεται η Αριστερά στις λοιπές δυνάμεις με πολιτική απαξίωση και περιφρόνηση, δεν τη διαμόρφωσαν διμέτωποι που ασκήθηκαν και από κόμματα του Κέντρου και της Κεντροαριστεράς; Δεν τη διαμόρφωσαν εκλογικά μαγειρέματα; Όταν, λοιπόν, λέμε όχι εκλογικά μαστορέματα που να βάζουνε, μονίμως, την Αριστερά στο περιθώριο, δεν θέλουμε μια οργανική ανασύνθεση του πολιτικού σκηνικού;

Και ένα τελευταίο ερώτημα. Δεν μας απασχολεί καθόλου το τι δείχνουν οι δημοσκοπήσεις στο ερώτημα της δεύτερης ψήφου που ανεβάζουν την επιλογή στον ΣΥΝ ως δεύτερη επιλογή πάνω από το 20, στο 25 και πολλές φορές και στο 30%; Η κοινωνία σου δείχνει τη δυναμική που έχει αυτός ο χώρος και που πρέπει να την αξιοποιήσουμε. Και όταν ο κόσμος λέει ότι απορρίπτει τις μονοκομματικές κυβερνήσεις με 70 και 80% είναι ο ίδιος κόσμος που απορρίπτει την κυβερνητική πολιτική με 90%.

Η περίοδος είναι κρίσιμη. Η κρισιμότητα της περιόδου προσδιορίζεται από τη συσσώρευση και την έκρηξη μεγάλων προβλημάτων. Αυτό το μοντέλο που οικοδομεί ο δικομματισμός, αυτό το μοντέλο που εικονίζουν τα ΜΜΕ δεν δίνει απάντηση στις ανάγκες της ελληνικής κοινωνίας και της χώρας. Η εναλλαγή αυτοδύναμων πλειοψηφιών του δικομματισμού σήμερα, παίρνει την έκφραση εναλλαγής εκδοχών νεοφιλελεύθερης πολιτικής και αυτό το επισημαίνει η ελληνική κοινωνία. Σε ζητήματα που αφορούν στη ζωή και στη συνείδηση εκατομμυρίων Ελλήνων, δε χωράει ούτε ο κυβερνητικός εξωραϊσμός, ούτε, βεβαίως, πολύ περισσότερο, ο αντιπολιτευτικός αφορισμός. Και εμείς δεν κάνουμε αντιπολιτευτικό αφορισμό. Κάνουμε συγκεκριμένη προγραμματική αντιπολίτευση.

Είναι κοινή διαπίστωση ότι η κυβερνητική πολιτική μεγαλώνει την κοινωνική δυσφορία και ανασφάλεια. Ολοένα και περισσότεροι πιέζονται, δυσφορούν και αισθάνονται αβεβαιότητα. Η κυβερνητική πολιτική χειροτερεύει το πολιτικό κλίμα. στο δημόσιο βίο της χώρας, δεν πείθει τους πολίτες, απομακρύνει τους νέους, ενισχύει τις προοπτικές εναλλαγής από μια άλλη εκδοχή της νεοφιλελεύθερης κυβερνητικής πολιτικής της Ν.Δ. Αυτό είναι το ένα που επισημαίνουν όλοι. Το δεύτερο που επισημαίνουν όλοι είναι ότι η κυβερνητική πρακτική έχει εξαντλήσει τα περιθώρια των ελιγμών και τα αποθέματα των επικοινωνιακών παραστάσεων. Γι' αυτό ακριβώς είναι η περίοδος που διανύουμε πρόκληση για τον ΣΥΝ, για την διακριτή του παρέμβαση από θέσεις εναλλακτικής προοδευτικής προοπτικής.

Προχθές στη Βουλή, ο κ. Σημίτης, απαντώντας σε μια ερώτηση που κατέθεσε ο ΣΥΝ, μου είπε ότι "αν δεν σας αρέσουν οι απαντήσεις μας, να μην με ρωτάτε". Θα ήθελα να πω στον κ. Πρωθυπουργό ότι ο ΣΥΝ θα εξακολουθήσει να ερωτά. Ο ΣΥΝ θα εξακολουθήσει να επιμένει, θα εξακολουθήσει να διεκδικεί, θα εξακολουθήσει να αγωνίζεται, θα εξακολουθήσει να προωθεί την προγραμματική του πρόταση για την προοδευτική διακυβέρνηση της χώρας και δεν θα εξαρτήσει ο ΣΥΝ την προοδευτική του πολιτική από την έγκριση ή τη συγκατάθεση κανενός παρά μονάχα θα την στηρίζει στη συνείδηση της κοινωνίας, των μελών του και των φίλων του.

Είπε, επίσης, ο κ. Σημίτης ότι "ο ΣΥΝ καβαλάει τον αέρα των ημερών και θέλει να ηρωοποιηθεί με κορώνες". Αυτή η Αριστερά, η Αριστερά των κοινωνικών κινημάτων και της οικολογίας, η Αριστερά που εκφράζεται μέσα από τον ΣΥΝ δεν ηρωοποιήθηκε ποτέ με κορώνες. Κατέθεσε κατάθεση ζωής στη διαμόρφωση των πολιτικών εξελίξεων και δεν περίμενε σε καμιά γωνία τις εξελίξεις. Εμείς, λοιπόν, δεν καβαλάμε κανέναν αέρα των ημερών και δεν θέλουμε να ηρωοποιηθούμε με κορώνες. Αγωνιούμε διότι η προοπτική της χώρας, ολοένα και περισσότερο, καθυστερεί από τα αδιέξοδα που διαμορφώνουν οι κυβερνητικές πολιτικές και το κυβερνητικό πολιτικό σύστημα. Αγωνιούμε και αγωνιζόμαστε και την αγωνία μας και τον αγώνα μας δεν θέλουμε να τον λοιδορεί κανένας, δεν θέλουμε να τον περιφρονεί κανένας. Μακάρι να πετύχουμε να τον σέβονται όλοι. Μακάρι να πετύχουμε την αγωνία και τον αγώνα του ΣΥΝ να τον σεβαστεί πρώτα απ' όλα ο ίδιος ο κ. Πρωθυπουργός

To Γραφείο Τύπου