Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Σ' αυτήν τη συνεδρίαση της Κ.Π.Ε. έχουμε να κάνουμε πολύ δουλειά.
Να συζητήσουμε τις εμπειρίες που ως κόμμα έχουμε αποκομίσει από τις Δημοτικές και Νομαρχιακές εκλογές. Κυρίως όμως να μελετήσουμε το πως διαμορφώνεται η κοινωνική και πολιτική πραγματικότητα στην χώρα μας σήμερα και πως θα πορευτούμε τον επόμενο κρίσιμο χρόνο, χρόνο που είναι σαφώς προεκλογικός.
Ξεκινώντας την εισήγησή μου και πριν αναφερθώ στις πρόσφατες εκλογές θα ήθελα να αναφερθώ σε τρία μεγάλα θέματα που μας έρχονται από το διεθνή χώρο.
Το πρώτο είναι οι εκλογές
στην Βραζιλία και η νίκη του υποψηφίου της
Αριστεράς.
Είναι μια νίκη σημαντική και ταυτόχρονα
συμβολική.
Θα μπορούσα να πω ότι είναι η πρώτη νίκη
του παγκόσμιου κοινωνικού φόρουμ επί της
νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης.
Δεν μπορεί κανείς να
προβλέψει το ποια θα είναι η πορεία και
κατά πόσο θα πετύχει τους στόχους της η νέα
αριστερή ηγεσία της Βραζιλίας.
Είναι σαφές ότι τα προβλήματα που καλείται
να αντιμετωπίσει είναι τεράστια και το
διεθνές περιβάλλον μέσα στο οποίο θα
κινηθεί και πολύ δύσκολο και πολύ εχθρικό
απέναντι της είναι.
Όμως σ' αυτήν την μεγάλη εκλογική νίκη η παγκόσμια αριστερά πρέπει να δει την πρώτη μεγάλη ρωγμή στην ηγεμονία του νεοφιλελευθερισμού.
Την πρώτη απόδειξη ότι το σύνθημα του Porto Allegre "ένας άλλος κόσμος είναι εφικτός" είναι ένα σύνθημα απόλυτα ρεαλιστικό, ότι φωτίζει την προοπτική των επόμενων χρόνων και προσδιορίζει το κριτήριο αξιολόγησης των πολιτικών προγραμμάτων.
Στο κλίμα που αυτή η νίκη
δημιουργεί η συνάντηση που γίνεται την
επόμενη εβδομάδα για την συγκρότηση του
Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Φόρουμ αποκτά μια
ξεχωριστή σημασία και βαρύτητα.
Γιατί και στην Ευρώπη η συγκρότηση του
Κοινωνικού Φόρουμ θα σημάνει την έναρξη
μιας νέας φάσης. Μιας νέας φάσης για το
σύνολο της Ευρωπαϊκής Αριστεράς που
πρέπει να αφυπνιστεί, να αναζητήσει την εκ
νέου επαφή της με τα μεγάλα οράματα και
προτάγματα της κοινωνικής δικαιοσύνης,
της ειρήνης και της αντίθεσης της στην
κυριαρχία των νόμων της αγοράς, για να
υπάρχει ο πλανήτης, με ανθρώπινη ανάπτυξη
και δημοκρατία για όλους, με τον άνθρωπο
πάνω από τα κέρδη και την αλληλεγγύη πάνω
από τους ανταγωνισμούς.
Το δεύτερο θέμα είναι οι μεγάλες κινητοποιήσεις που γίνονται σε Ευρώπη και Αμερική κατά των σχεδίων του Μπους για πόλεμο εναντίον του Ιράκ.
Οι κινητοποιήσεις αυτές αποδεικνύουν ότι η ρητορική της μιας και μόνης υπερδύναμης δεν πείθει πια στον ίδιο βαθμό που έπειθε προηγούμενα.
Από τον πόλεμο στην Γιουγκοσλαβία δεν έχουν περάσει πολλά χρόνια όμως ο κόσμος ολόκληρος συνειδητοποιεί πια τις αυτοκρατορικές επιδιώξεις των ΗΠΑ, συνειδητοποιεί τους κινδύνους για την ανθρωπότητα ολόκληρη που αντιπροσωπεύει η ανεξέλεγκτη και χωρίς κανέναν φραγμό προσφυγή στην βία προκειμένου να επιβληθούν αυτές οι επιδιώξεις και αρχίζει να αντιδρά αποφασιστικά.
Είμαστε βεβαίως πολύ μακριά από μια αλλαγή του παγκόσμιου σκηνικού όμως κάτι αρχίζει να αλλάζει και αυτό είναι ένα πολύ ελπιδοφόρο μήνυμα.
Η αλληλεξάρτηση που προωθείται στα πλαίσια της παγκοσμιοποίησης και της νέας τάξης πραγμάτων, δεν προωθεί οικουμενικού κύρους πολιτικούς θεσμούς δημοκρατικής ρύθμισης των κοινωνικών και οικονομικών προβλημάτων, δεν ενισχύει την πολυπολιτισμική συνύπαρξη ούτε προωθεί την σταθερότητα. Αντιθέτως κατακερματίζει κοινωνίες και λαούς και παραμερίζει κατακτήσεις διεθνούς συνεννόησης και διακηρύξεις αρχών, που θεωρήθηκαν πρόοδος πολιτισμού κι εκδημοκρατισμού.
Το τρίτο θέμα που θέλω εισαγωγικά να αναφερθώ είναι τα τραγικά γεγονότα που παρακολουθήσαμε στην Ρωσική πρωτεύουσα.
Ο Ρώσος Πρόεδρος εξόντωσε τους Τσετσένους αυτονομιστές και μαζί με αυτούς εξόντωσε και εκατοντάδες αθώους και ανύποπτους πολίτες.
Ο κόσμος ολόκληρος πρέπει να αποκωδικοποιήσει το μήνυμα που περιέχεται σ' αυτήν την τραγική εικόνα.
Εάν δεν αρχίσει μια πορεία αντιμετώπισης των μεγάλων προβλημάτων φτώχειας, απομόνωσης και εξαθλίωσης που πλήττουν μεγάλες περιοχές του πλανήτη, εάν δεν αρχίσει μια πορεία ειρηνικής αντιμετώπισης των διαφορών που συντηρούν εστίες έντασης μεταξύ κρατών και εθνών και εάν δεν αρχίσει μια πορεία για την εμπέδωση ενός δίκαιου και δημοκρατικού συστήματος διεθνών σχέσεων, τότε η προοπτική είναι ζοφερή.
Οι εθνικιστικοί και θρησκευτικοί φανατισμοί, που τροφοδοτούνται από τα τεράστια κοινωνικά προβλήματα που υπάρχουν και που μεγεθύνονται από την νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση δεν πρόκειται να αντιμετωπιστούν με την ωμή βία, τον πόλεμο και την καταστολή.
Η σύγκρουση αυτών των δύο αδιέξοδων λογικών θα σημαδέψει τον 21ο αιώνα και θα εξελιχθεί στην μήτρα ατελείωτων τραγωδιών.
Η τυφλή βία, η τρομοκρατία και οι αντιτρομοκρατικές επιχειρήσεις, διαμορφώνουν για τον κόσμο συνθήκες διαρκούς πολέμου με καταστροφικές συνέπειες για τους λαούς, τον πολιτισμό και τον πλανήτη.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Ξεκίνησα μ' αυτόν τον τρόπο γιατί είναι αναγκαίο πάντα να τοποθετούμε την πολιτική μας ανάλυση και τις πολιτικές μας επιλογές μέσα σ' ένα ευρύτερο πλαίσιο.
Για να μπορούμε να αξιολογούμε σωστά την σημασία των διαφόρων θεμάτων και για να μην χάνουμε ποτέ από την όραση μας τον στρατηγικό ορίζοντα της πολιτικής μας ως κόμματος της Αριστεράς.
Ιδιαίτερα σήμερα αυτός ο στρατηγικός ορίζοντας είναι αναγκαίο να τονίζεται και να περιγράφεται πάντα γιατί μόνον έτσι μπορεί να αποκτήσει σημασία και αξία και η καθημερινή μας δράση.
Μόνον έτσι μπορεί να κατανοηθεί το σύνολο της πολιτικής και των αναζητήσεών μας.
Επιμένουμε ότι δεν μπορεί όλα να τα ισοπεδώνει ο οδοστρωτήρας του δικομματισμού. Δεν συμφωνούμε με το μονόδρομο της νεοφιλελεύθερης προσαρμογής. Αντιστεκόμαστε στην παγκοσμιοποίηση, που κατακερματίζει τον κόσμο και τις κοινωνίες. Η δημοκρατική αριστερά, των ριζοσπαστικών κινημάτων και της οικολογίας, έχει διαφορετικά ποιοτικά προτάγματα, για τον πολίτη, για τη δημοκρατία, για την κοινωνία, τα δικαιώματα και το περιβάλλον. Ξέρουμε ότι ο αγώνας είναι άνισος και μακρύς.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Από τις Δημοτικές και Νομαρχιακές εκλογές βγήκαμε πιο δυνατοί, πιο σίγουροι για τον εαυτό μας, πιο αποφασισμένοι να παρέμβουμε ενεργητικά στην κοινωνική και πολιτική ζωή της χώρας.
Τα αποτελέσματα που
πέτυχαν οι συνδυασμοί που υποστήριξε ο ΣΥΝ
δεν είναι τυχαία.
Και για να είμαστε ειλικρινείς είναι
αποτελέσματα που κινούνται πολύ πάνω από
τις οργανωτικές μας δυνατότητες. Είναι
αποτελέσματα που αποδεικνύουν πολιτική
επιδοκιμασία ορισμένων αντιλήψεων όπως
αυτές εκφράστηκαν και από συγκεκριμένα
πρόσωπα.
Και αυτές οι αντιλήψεις έχουν να κάνουν
και με τις θέσεις για την Τ.Α. και με την
αντίληψη των συμμαχιών και με την λογική
συσπείρωσης του χώρου της Αριστεράς, της
Οικολογίας των κινημάτων.
Είπαμε με σαφήνεια και
συνέπεια ότι εκείνο που χρειάζεται είναι
να κερδίσει η αυτοδιοίκηση και όχι η
πόλωση. Γιατί η πόλωση κλωνοποιεί την
αυτοδιοίκηση. Να κερδίσει ο πλουραλισμός
των δυνάμεων που διαθέτει η ελληνική
κοινωνία και ο ελληνικός λαός και όχι ο
δικομματισμός ή ο στείρος κομματισμός που
απονεκρώνει και αφυδατώνει τον πλούτο των
δυνάμεων και των εναλλακτικών λύσεων που
έχει η ελληνική κοινωνία. Να κερδίσει η
πολιτική. Να μιλήσουμε με όρους πολιτικής,
με όρους κοινωνίας, με όρους ιδεών, με
όρους αξιών και όχι με όρους συνθημάτων,
εντυπώσεων και εικόνων. Εκείνο που εμείς
από την πλευρά του ΣΥΝ καταγράφουμε είναι
αυτό το αισιόδοξο μήνυμα που παίρνουμε από
τα αποτελέσματα τα οποία πέτυχαν οι
συνδυασμοί που στηρίξαμε μαζί με άλλες
δυνάμεις οικολογικές, κοινωνικές, ενώσεις
πολιτών, πολιτικές δυνάμεις, δυνάμεις της
Αριστεράς.
Είναι αναγκαίο να το επισημάνουμε ότι και
στο χώρο της Αριστεράς πρέπει να παρθούν
μηνύματα. Ότι και στο χώρο της Αριστεράς ο
απομονωτισμός και ο στείρος κομματισμός
βλάπτουν.
Έχουμε επίγνωση των δικών μας αδυναμιών και ελλείψεων, αλλά και των άνισων όρων , που περιβάλλουν την προσπάθειά μας. Είμαστε διακριτή τρίτη δύναμη στην αυτοδιοίκηση, με κρίσιμη και ουσιαστική παρουσία. Εγκαίρως αποφασίσαμε τακτική με πολλές εκφράσεις. Αυτή η στάση βρήκε αντίκρισμα. Ο μη απομονωτισμός μας, η μη ιδεολογικοποίηση της τακτικής μας, η απόρριψη πολιτικών συμμαχιών σε Θεσσαλονίκη, Πειραιά, Αθήνα, την Υπερνομαρχία Αθήνα - Πειραιά και τη Νομαρχία Θεσσαλονίκης, η πρόταξη των αυτοδιοικητικών κριτηρίων και η πολιτική συσπείρωσης των δυνάμεων της Αριστεράς, των οικολογικών κινήσεων και των ενώσεων πολιτών, επιδοκιμάστηκαν, από τον ελληνικό λαό. Εμείς νοιώθουμε ότι έχουμε την ενθάρρυνση να συνεχίσουμε στην ίδια κατεύθυνση.
Στο σχέδιο απόφασης
αναφέρονται αναλυτικά εκτιμήσεις και
συμπεράσματα.
Εγώ εδώ θέλω δύο μόνο επισημάνσεις να κάνω:
α) Σ' αυτές τις εκλογές
πολύς κόσμος αποδεσμεύτηκε από στείρες
κομματικές επιλογές. Είναι μια εξέλιξη με
τεράστια σημασία που πρέπει να την
ερμηνεύσουμε σωστά.
Για μένα αυτή η αποδέσμευση δείχνει ότι
υπάρχει τεράστιο έδαφος για μια πολιτική
δύναμη που θα τολμήσει να κινηθεί έξω από
τα γνωστά στερεότυπα και θα πετύχει νέες
συνθέσεις.
Η σύγχρονη Αριστερά πρέπει να πρωτοπορήσει προς αυτήν την κατεύθυνση.
Ο κόσμος που είδε πρόσωπα
φερέγγυα, ιδέες φρέσκες και ανοιχτό πνεύμα
έδωσε γενναιόδωρα την υποστήριξή του.
Αδιαφόρησε για τις κομματικές ταμπέλες,
αδιαφόρησε για το πώς θα ερμηνεύσει
πολιτικά την ψήφο του η μια ή άλλη πολιτική
δύναμη.
β) Σ' αυτές τις εκλογές ο ΣΥΝ απέδειξε ότι με αφετηρία την συσπείρωση των δυνάμεων της ριζοσπαστικής Αριστεράς, της Οικολογίας και των κινημάτων μπορεί να κινείται σε ευρύτερα ακροατήρια και να έχει απήχηση. Και ακόμα ότι μπορεί να ακολουθεί μια ειλικρινή και χωρίς πλέγματα συγκεκριμένη πολιτική συμμαχιών στη βάση αρχών και προγραμμάτων.
Και αυτή η εικόνα του ΣΥΝ έτυχε της επιδοκιμασίας πολύ σημαντικού μέρους του ελληνικού λαού.
Αυτά τα δύο στοιχεία πρέπει να τα κρατήσουμε και να τα αξιοποιήσουμε.
Η σύγχρονη Αριστερά μπορεί να υπάρξει μόνον εάν ανταποκριθεί στις αναζητήσεις της κοινωνίας για το καινούργιο και βεβαίως μόνον εάν βρίσκεται σε επαφή με την κοινωνία.
Αυτήν την επαφή ο ΣΥΝ θα την κρατήσει και θα την ενισχύσει.
Η προσπάθεια που κάνουν πολλοί να μας κρατήσουν στην σκιά, την αφάνεια και το περιθώριο δεν θα πετύχει.
Η δύναμη των ιδεών και της θέλησής μας αποδεικνύεται ισχυρότερη από τη δύναμη των μηχανισμών τους.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Η επόμενη χρονιά θα είναι χρονιά προεκλογική.
Ταυτόχρονα θα είναι μια χρονιά πολύ κρίσιμη, καθώς πολύ μεγάλα ζητήματα θα κριθούν στην διάρκειά της.
Ξεχωρίζω τρία που θεωρώ ότι θα αποτελέσουν τα θέματα εκείνα που θα σφραγίσουν τις εξελίξεις.
Το πρώτο είναι το
Κυπριακό.
Θέλω να μιλήσω με σαφήνεια και
ειλικρίνεια.
Γύρω από την ένταξη στην Ε.Ε. και την
επίλυση του πολιτικού προβλήματος της
Κύπρου στήνεται ένα σκηνικό έντονης
δικομματικής πόλωσης που πρέπει με κάθε
τρόπο να ακυρωθεί.
Η ένταξη της Κύπρου στην Ε.Ε.
είναι μεγάλη υπόθεση.
Γι'αυτό ακριβώς όμως είναι βέβαιο ότι
ασκούνται και θα ασκηθούν σε βάρος της
χώρας μας και της Κύπρου μεγάλες πιέσεις
για να προβούν σε παραχωρήσεις προς την
Τουρκία ώστε η Τουρκία να αποδεχτεί αυτήν
την εξέλιξη.
Αυτές οι πιέσεις θα αντιμετωπιστούν επιτυχώς μόνον εάν έρθουν στο φως και δεν μείνουν στο παρασκήνιο και μόνον εάν εξασφαλιστεί η πολύ καλή συνεννόηση των πολιτικών δυνάμεων σε Ελλάδα και Κύπρο.
Αυτά που ζητούνται ως παραχωρήσεις προφανώς βρίσκονται έξω και από το πλαίσιο των έως σήμερα αποφάσεων του ΟΗΕ, και από το κοινοτικό κεκτημένο και από τη διεθνή νομιμότητα.
Καμία κυβέρνηση δεν δικαιούται να χειριστεί αυτό το πρόβλημα ερήμην των κομμάτων και του λαού και κανείς δεν δικαιούται να δημαγωγήσει επί των πραγματικών δυσκολιών που έχει το πρόβλημα.
Στην πορεία για τις εκλογές η δικομματική πόλωση να μην καταστήσει το Κυπριακό πρόβλημα πεδίο δικομματικής διχαστικής δημαγωγίας. Αλλά και κάτι ακόμα, το Κυπριακό πρόβλημα να μην αποτελέσει υλικό για να κερδοσκοπήσουν πολιτικά ακροδεξιές απόψεις, εθνικιστικές υστερίες κι εθναρχικά κηρύγματα.
Το δεύτερο θέμα είναι η
τρομοκρατία.
Δεν θα μπω στον πειρασμό να απαντήσω σε
κάποιους που συστηματικά συκοφαντούν τον
ΣΥΝ και εμένα προσωπικά. Κάναμε και θα
κάνουμε το δημοκρατικό, κοινωνικό και
ηθικό χρέος μας.
Θα μιλήσω για την ουσία του προβλήματος.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Ολους αυτούς τους μήνες έγινε φανερό ότι γύρω από την υπόθεση της "17Ν" και της τρομοκρατίας γενικότερα επιχειρείται να στηθεί ένα ολόκληρο σκηνικό με σαφείς πολιτικές στοχεύσεις. Τη μεταπολίτευση της μεταπολίτευσης, με συντηρητικοποίηση όλων όσων κατακτήθηκαν στον τομέα της κοινωνικής διαμαρτυρίας, της αγωνιστικής εγρήγορσης και της δημοκρατικής ευαισθησίας για τα ανθρώπινα δικαιώματα, τα κοινωνικά προτάγματα και τις εγγυήσεις εκδημοκρατισμού, ελευθερίας και αλληλεγγύης.
Η "17Ν" δεν απασχόλησε την πολιτική ζωή της χώρας με όλη της τη δράση τόσο όσο την απασχόλησε από την στιγμή που συνελήφθησαν τα μέλη της.
Και ενώ ποτέ δεν μπόρεσε να αποκτήσει την παραμικρή επαφή με το πολιτικό σύστημα και να αποκτήσει λαϊκό έρεισμα, καταβάλλονται τώρα συστηματικές προσπάθειες για να αποδοθούν σε πολιτικές δυνάμεις και σε πολιτικά πρόσωπα σχέσεις που ποτέ δεν υπήρξαν και στάση ανοχής που ποτέ δεν επιδείχθηκε.
Σ'αυτά όλα πρέπει να τεθεί
ένας φραγμός.
Και ιδιαίτερα καθώς θα πλησιάζουμε προς
τις εκλογές πρέπει να αποκρουστεί
αποφασιστικά κάθε απόπειρα να μετατραπεί
η φυλακισμένη πια "17Ν", σε παράγοντα των
πολιτικών εξελίξεων.
Και θέλω να κάνω μια
τελευταία επισήμανση.
Ότι υπάρχουν κέντρα που προσπαθούν να
μετατρέψουν το θέμα της τρομοκρατίας σε
εμβρυουλκό συντηρητικών πολιτικών
εξελίξεων είναι ολοφάνερο. Κάνουν τη μόνη
δουλειά που ξέρουν να κάνουν και πρέπει να
αντιμετωπιστούν.
Θα ήταν ενοχλητικό και παράδοξο, όμως, εάν οι σχεδιασμοί αυτών των κέντρων εκμεταλλεύονται ενέργειες και τροφοδοτούνται από κινήσεις ομάδων και ατόμων, που ξεκινούν με αφετηρία την απόκρουση του κλίματος τρομολαγνείας.
Ο ΣΥΝ θα μείνει σταθερά στην απολύτως διαυγή και σαφή πολιτική του.
Η τρομοκρατία πρέπει να
αντιμετωπιστεί.
Η εξάρθρωση της "17Ν" πρέπει να φτάσει μέχρι
το τέλος.
Η απονομή της δικαιοσύνης πρέπει να γίνει με σεβασμό όλων των δικονομικών κανόνων και εγγυήσεων και όλου του πλαισίου των ατομικών και πολιτικών δικαιωμάτων. Στον τομέα αυτό επισημαίνουμε τα ερωτηματικά και τις ενστάσεις, που διατυπώνουν διαπρεπείς νομικοί, όπως οι καθηγητές Μανωλεδάκης και Παρασκευόπουλος.
Το τρίτο μεγάλο θέμα είναι οι εξελίξεις στην οικονομία.
Συντρόφισσες και
σύντροφοι,
Το τελευταίο διάστημα μέσα από διάφορους
δρόμους έρχονται στο φως τα στοιχεία για
την πραγματική κατάσταση της οικονομίας
της χώρας.
Η κυβερνητική αξιοπιστία έχει καταρρακωθεί αλλά δεν είναι αυτό το θέμα.
Το θέμα είναι ότι μέσα από την σταδιακή προβολή της πραγματικής κατάστασης, προετοιμάζει ακόμα πιο σκληρές και αντιλαϊκές πολιτικές.
Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ όλα τα προηγούμενα χρόνια ακολούθησε μια πολιτική που ενώ επισώρευσε δυσβάστακτα βάρη στα ασθενέστερα κοινωνικά στρώματα, δεν προώθησε πολιτικές αναδιανομής εισοδημάτων, δεν εξασφάλισε καμία αναδιάρθρωση της παραγωγικής βάσης της χώρας και δεν προετοίμασε την οικονομία για το πολύ πιο ανταγωνιστικό πλαίσιο της ΟΝΕ.
Το κόστος που πλήρωσαν οι εργαζόμενοι και οι εισροές από τους κοινοτικούς πόρους, μετατράπηκαν σε πηγές πλουτισμού συγκεκριμένων κοινωνικών ομάδων και μεγάλων οικονομικών συγκροτημάτων.
Όλα αυτά σημαίνουν ότι τα επόμενα χρόνια θα υπάρξει πολύ μεγάλη πίεση στους εργαζόμενους και μεγάλη όξυνση των κοινωνικών προβλημάτων και συγκρούσεων.
Ο ΣΥΝ στα θέματα αυτά πρέπει να βρεθεί στην πρώτη γραμμή και των κοινωνικών αγώνων, αλλά και της κινητοποίησης δυνάμεων για να διαμορφωθούν εναλλακτικές λύσεις.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Θέλω να τελειώσω με μια αναφορά στο θέμα των τελευταίων ημερών. Στην συνήθη πια επίθεση φιλίας στελεχών του ΠΑΣΟΚ προς το ΣΥΝ.
Δεν θα πω πολλά γιατί περιττεύουν.
Θα προσπαθήσω να είμαι απλός και σαφής:
* Το ΠΑΣΟΚ αυτήν την στιγμή κυβερνά αυτοδύναμα τη χώρα και μπορεί να εφαρμόσει ανεμπόδιστα όποια πολιτική θέλει.
* Η πολιτική που εφαρμόζει
είναι μια πολιτική που βρίσκεται σε πολύ
μεγάλη απόσταση από την πολιτική και τις
ιδέες του ΣΥΝ.
Βρίσκεται όμως και σε πολύ μεγάλη απόσταση
από όσα θεωρούσε ως αριστερή πολιτική ο
ίδιος ο κόσμος του ΠΑΣΟΚ και τα κοινωνικά
στρώματα που το έφεραν και το κράτησαν
στην εξουσία.
* Στις εκλογές που θα
έρθουν θα κριθεί αυτή ακριβώς η πολιτική.
Και εμείς σαν ΣΥΝ θα ζητήσουμε αυτή η
πολιτική να αποδοκιμαστεί από τον
ελληνικό λαό.
* Όταν τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ βγαίνουν και προτείνουν διάλογο και συνεργασία με τον ΣΥΝ τι ακριβώς εννοούν;
Εμείς είμαστε το κόμμα
του διαλόγου.
Πάντα τον επιδιώκουμε και ποτέ δεν τον
απορρίψαμε.
Τι όμως να συζητήσουμε και με ποιόν σκοπό;
Να συζητήσουμε την κυβερνητική πολιτική
του ΠΑΣΟΚ;
Αυτήν την πολιτική την κρίνουμε
καθημερινά.
Εχουμε διατυπώσει σε όλα τα θέματα εναλλακτικές προτάσεις και το ΠΑΣΟΚ τις απέρριψε όλες.
Εχει αλλάξει γνώμη το ΠΑΣΟΚ και θέλει τώρα να ακούσει και άλλες ιδέες και προτάσεις ή το μόνο που ψάχνει είναι να διαιωνίσει την εκλογική αυτοδυναμία του;
Και τέλος για να σταματήσει και η γελιοποίηση του θέματος.
Ο ΣΥΝ είναι το μόνο κόμμα αυτήν την στιγμή στην ελληνική πολιτική ζωή που διατυπώνει σοβαρά την ιδέα αλλαγής του συστήματος διακυβέρνησης.
Μόνον εμείς υποστηρίζουμε την ανάγκη να ξεφύγουμε από τις μονοκομματικές κυβερνήσεις και να περάσουμε στην φάση των κυβερνήσεων συνεργασίας.
Και αυτήν την ιδέα δεν την προτείνουμε για να μπουν απλώς και τα μικρά κόμματα στο χώρο της εξουσίας.
Την προτείνουμε ως μέθοδο για να αλλάξουν οι πολιτικές που ασκούνται.
Όλη αυτή όμως η ιδέα σημαίνει ότι πρέπει να γίνει μια μεγάλη τομή.
Και τα δύο όμως αυτά το ΠΑΣΟΚ όχι μόνο δεν τα θέλει αλλά τα αρνείται συστηματικά.
Εμείς επιμένουμε: η διαιώνιση και ο γιγαντισμός του δικομματισμού οδηγεί σε πολιτική στρέβλωση και σε θεσμική αλλοίωση το πολιτικό μας σύστημα.
Για να τελειώνουμε λοιπόν.
Ο ΣΥΝ δεν είναι διατεθειμένος να επιτρέψει σε βάρος του επικοινωνιακά παιχνίδια.
Ούτε πρόκειται να
αντιδράσει σπασμωδικά.
Αν σ'αυτό υπολογίζει το ΠΑΣΟΚ κάνει λάθος.
Ο ΣΥΝ θα εξακολουθήσει να διατυπώνει την πρόταση του για τον διαφορετικό τρόπο που πρέπει να κυβερνηθεί η Ελλάδα και θα ζητήσει τη διαφορετική κυβερνητική πολιτική που έχει ανάγκη και στη βάση αυτής της πρότασης σε αντιπαράθεση τόσο με την κυβερνητική πολιτική του ΠΑΣΟΚ όσο και με την λογική των αυτοδυναμιών που το χαρακτηρίζει.
Θα ζητήσει την μεγαλύτερη δυνατή ενίσχυση από τον ελληνικό λαό στις επόμενες εκλογές.
Όλα τα άλλα δεν μας αφορά ούτε έχει κανένα νόημα να συζητάμε τώρα τι θα κάνουμε εάν αλλάξουν τα σημερινά δεδομένα ή το τι θα γίνει στις εκλογές του 2008 εάν γίνουν με άλλο εκλογικό σύστημα.
Δεν μας ενδιαφέρει η κυβερνητική πολιτική του ΠΑΣΟΚ. Μας ενδιαφέρει ο κόσμος του ΠΑΣΟΚ, που διαψεύδεται, εγκλωβίζεται και δεν αντέχει την νεοφιλελεύθερη προσαρμογή. Μας ενδιαφέρει ο κόσμος της αριστεράς, ο χώρος διαλόγου και κοινής δράσης, τα νέα κοινωνικά στρώματα, οι νέες ηλικίες. Θα αγωνιστούμε να ενισχύσουμε την παρουσία των δυνάμεων της Αριστεράς στη Βουλή και στην κοινωνία.
Μας ενδιαφέρει να αλλάξει η κυβερνητική πολιτική, να αλλάξουν οι συσχετισμοί και το μοντέλο διακυβέρνησης. Κάθε τι προς την κατεύθυνση αυτή το επιδιώκουμε και το προωθούμε. Αποκρούουμε κάθε τάση ή άποψη, που θέλει το δικομματισμό ως καθεστωτικό μοντέλο και το νεοφιλελευθερισμό ως μονόδρομη επιλογή.
Η ακραία πόλωση μεταλλάσσει το πολιτικό σύστημα σε τηλεοπτική Δημοκρατία, σε δημοκρατία της διαπλοκής και της συναλλαγής.
Με δεδομένο ότι ο εκλογικός νόμος θα δώσει μονοκομματική αυτοδύναμη κυβέρνηση, τόσο προεκλογικά όσο και μετεκλογικά δεν υπάρχουν περιθώρια συνεργασιών και προγραμματικών συγκλίσεων.
Πρέπει να αξιοποιήσουμε το θετικό κλίμα, που υπάρχει μετά τις εκλογές.
Χρειάζεται σαφής κι ενιαία δημόσια εικόνα του ΣΥΝ.
Επιβάλλονται διακριτές πρωτοβουλίες, αξιόπιστες παρεμβάσεις, αγωνιστική ετοιμότητα.
Να ενισχύσουμε τις σχέσεις διαλόγου, κοινής δράσης και συνεργασίας, στο χώρο της ριζοσπαστικής αριστεράς των κοινωνικών κινημάτων και της οικολογίας.
Να αξιοποιήσουμε οργανωτικά και πολιτικά το κλίμα και τις διαπιστώσεις από τις αυτοδιοικητικές εκλογές, για να ζωντανέψουν και να ανοιχτούν οι πολιτικές κινήσεις του ΣΥΝ.
Να αναπτύξουμε πρωτοβουλίες για όλα τα ζητήματα, που θα κρίνονται κατά την ελληνική προεδρία της Ε.Ε., αλλά και για όλα τα θέματα που εκκρεμούν, από τον πόλεμο μέχρι το Κυπριακό.
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS