Skip to main content.
Συνασπισμός της Αριστεράς και της Προόδου
03/11/2002

Κλείσιμο του Προέδρου του ΣΥΝ Νίκου Κωνσταντόπουλου στη Σύνοδο της Κ.Π.Ε. (1-2-3/11/2002) με θέμα: Εκτίμηση των δημοτικών και νομαρχιακών εκλογών και τις πολιτικές εξελίξεις

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Οι εκλογές τελείωσαν, πηγαίνουμε σε εκλογές, αυτή είναι η πραγματικότητα. Βγάλαμε σωστά συμπεράσματα. Οι δήμαρχοι, οι νομάρχες, τα συμβούλια αυτοδιοίκησης που εκλέχτηκαν έχουν μπροστά τους μια κρίσιμη τετραετία για να αγωνιστούν προκειμένου να λυθούν τα μεγάλα θεσμικά ελλείμματα στη αυτοδιοίκηση και στην περιφερειακή αποκέντρωση, τα μεγάλα προβλήματα των πόλεων και των χωριών, τα μεγάλα προβλήματα του περιβάλλοντος και της ποιότητας ζωής, των υποδομών ανάπτυξης και κοινωνικής προστασίας, της αναδιάρθρωσης της υπαίθρου και των περιφερειακών ανισοτήτων, της ορθολογικής αξιοποίησης του Γ' ΚΠΣ και της ισόρροπης και αξιοβίωτης ανάπτυξης για όλους. Ακριβώς γι' αυτό, σωστά επισημάνθηκε σχεδόν από όλους ότι οι αυτοδιοικητικές κινήσεις, τα ευρύτερα σχήματα στα οποία συνυπάρχουμε και δουλεύουμε θέλουν να εξακολουθήσουν να υπάρχουν, να στοχάζονται και να δρουν, να παράγουν προτάσεις και να παρεμβαίνουν. Διατηρούμε - ειπώθηκε σχεδόν από όλους - ανοιχτό το πεδίο της αυτοδιοίκησης ως μια από της προτεραιότητες πολιτικής παρέμβασης. Διατηρούμε τα αυτοδιοικητικά σχήματα. Δεν θα τα ξαναφτιάξουμε μετά από τρεισήμισι χρόνια. Κοινή, λοιπόν, είναι η διαπίστωση ότι χρειάζεται συνέχεια, άνοιγμα στην κοινωνία, ριζοσπαστικό πρόγραμμα και κοινωνικά καταξιωμένα πρόσωπα. Κοινή δράση με δυνάμεις της ριζοσπαστικής δημοκρατικής αριστεράς, των κινημάτων και της οικολογίας. Ακούστηκαν και κριτικές και αυτοκριτικές απόψεις αλλά το συμπέρασμα έχει έναν πυρήνα που αναγνωρίζεται, που είναι φανερός σε όλους. Είμαστε πιο ισχυροί στο χώρο της αυτοδιοίκησης, έχουμε πολύ μεγαλύτερη δυνατότητα να παρέμβουμε στο θεσμό, στην κοινωνία, στην καθημερινότητα των πολιτών, των πολιτών που πια επιλέγουν με σύνθετα κριτήρια και δεν είναι δεδομένοι στις οποιεσδήποτε κομματικές γραμμές ή αδιέξοδες πρακτικές. Πρέπει, λοιπόν, να δώσουμε τον αγώνα στον τομέα της αυτοδιοίκησης. Δε συμμεριζόμαστε καθόλου απόψεις που ακούστηκαν από την ηγεσία του ΚΚΕ ότι πρέπει να κηρυχθεί πόλεμος σε όσους δημάρχους και νομάρχες δεν εκλέχθηκαν με τα κομματικά ψηφοδέλτια της αρεσκείας μας. Τέτοιες απόψεις διαγράφουν πολιτική συμμαχιών και πρακτικές ενότητας στο χώρο της αυτοδιοίκησης και όσες φορές έγινε κάτι τέτοιο μπήκε, δηλαδή, ο απομονωτισμός μπροστά από την κοινωνική πραγματικότητα, κόστισε και στην Αριστερά και στον ελληνικό λαό. Θα διεκδικήσουμε, λοιπόν, την ολοκλήρωση της θεσμικής ανασυγκρότησης της αυτοδιοίκησης. Αιχμές μας η αιρετή περιφέρεια, οι περιφερειακές δομές συγκρότησης του κράτους και λειτουργίας του δημοκρατικού προγραμματισμού, η οικονομική αυτοδυναμία και η θεσμική ανεξαρτησία των θεσμών της τοπικής αυτοδιοίκησης, οι νομαρχιακές και μητροπολιτικές αυτοδιοικήσεις, η αξιοποίηση του Γ' ΚΠΣ, η αλλαγή του εκλογικού νόμου στην αυτοδιοίκηση, η διαφάνεια και ο δημοκρατικός έλεγχος στη λειτουργία των αυτοδιοικητικών θεσμών, οι εκλογικές δαπάνες και το πόθεν έσχες των υποψηφίων και στην αυτοδιοίκηση γιατί έγιναν πολλά με προκλητικό τρόπο, που σκανδάλισαν την ελληνική κοινωνία και εύλογα δημιούργησαν την αίσθηση ότι κεντρική πια μορφή παρέμβασης στην πολιτική ζωή του τόπου αποτελεί η διαπλοκή και η χρηματοδότηση των δημοκρατικών λειτουργιών που γίνονται πανάκριβες και πολυέξοδες.

Έχουμε πλήρη επίγνωση των αδυναμιών μας και των ελλείψεών μας. Δεν ωραιοποιούμε ούτε συγκαλύπτουμε αυτά που μας αφορούν. Το μικρό ποσοστό της συσπείρωσης είναι δικό μας πρόβλημα. Η ενασχόλησή μας με τριτεύουσας σημασίας εσωτερικά προβλήματα, όταν άλλες προτεραιότητες αξιώνει η κοινωνία και η συγκυρία, είναι επίσης δικό μας πρόβλημα. Είναι επίσης δικό μας πρόβλημα η δοκιμασία, η βασανιστική πολλές φορές δοκιμασία της συλλογικής εικόνας του ΣΥΝ από προσωπικές πολιτικές συμπεριφορές που θολώνουν, παραμορφώνουν ή και γελοιογραφούν μερικές φορές τη συλλογική θέση. Είναι δικό μας πρόβλημα. Δεν φταίει σε τίποτα η συγκυρία, δεν χρωστάει τίποτα η κοινωνία, δεν χρωστάνε τίποτα τα μέλη μας και οι φίλοι μας. Είναι δικό μας πρόβλημα η οργανωτική κατάσταση του ΣΥΝ που δεν ικανοποιεί κανέναν, η αποδυνάμωση των πολιτικών κινήσεων, η αδρανοποίηση στελεχών, η μη αξιοποίηση δυνάμεων που βρίσκονται κοντά μας και γύρω μας με κριτική για μας, με εκτίμηση όμως για μας μέσα από την κριτική τους και με απαιτήσεις από εμάς ακόμα και αν οι ίδιοι είναι αδρανοποιημένοι. Είναι δικά μας προβλήματα αυτά και πρέπει να τα δούμε πηγαίνοντας προς τις εκλογές.

Η παρουσία μας στην κοινωνία μετά από αυτές τις εκλογές έχει ανταπόκριση. Ας μην χάνουμε χρόνο μεταξύ μας για να έχουμε τις διάφορες παραλλαγές. Ας καταγράψουμε αυτά που λένε όσοι αναλύουν τα δεδομένα της δημόσιας ζωής, όσοι ερμηνεύουν τα διάφορα εκλογικά αποτελέσματα, όσοι έχουν τη διαρκή παρακολούθηση των τάσεων, έτσι όπως προκύπτουν μέσα από τις διαδοχικές εντάσεις της συγκυρίας. Η παρουσία μας στην κοινωνία έχει ανταπόκριση. Δημιουργεί με συνεπή και δύσκολη προσπάθεια διακριτό ρεύμα που αναγνωρίζεται, εκτιμάται και ενισχύεται.

Ο ΣΥΝ δεν τελείωσε όπως κάποιοι θέλησαν κατά καιρούς. Ο ΣΥΝ δεν εξαντλείται ούτε τελειώνει στα δικομματικά επικοινωνιακά παιχνίδια όπως επίσης κάποιοι θέλησαν και θέλουν κατ' επανάληψη. Το ρεύμα της δημοκρατικής και ριζοσπαστικής αριστεράς των κοινωνικών κινημάτων και της οικολογίας έχει και στην Ελλάδα να δώσει αγώνα για τον διαφορετικό κόσμο που είναι εφικτός. Η παγκοσμιοποίηση της αγοράς και του ανταγωνισμού που επιβάλλει την αυτοκρατορική υπερδύναμη των ΗΠΑ και τον εφιάλτη του διαρκούς πολέμου και των μεγάλων κοινωνικών και διεθνών προβλημάτων δεν είναι νομοτέλεια για μας. Ο νεοφιλελευθερισμός που κατακερματίζει τις κοινωνίες και συντηρητικοποιεί τις δημοκρατικές κατακτήσεις, δεν είναι μονόδρομος αναγκαστικής προσαρμογής. Και ο γιγαντισμός του δικομματισμού δεν έχει καμία σχέση με τον πλουραλισμό της κοινωνίας και της δημοκρατίας. Δεν το εκφράζει, απεναντίας τον ακρωτηριάζει.

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Βγήκαμε και επικοινωνιακά και πολιτικά ενισχυμένοι. Αυτονόητο είναι ότι αυτή η ενίσχυσή μας ενοχλεί πολλούς, ενοχλεί ιδιαιτέρως το ΠΑΣΟΚ. Η ανησυχία αντικατοπτρίζεται σε μια χορωδιακού τύπου ενασχόληση με τη συνεργασιολογία, σε μια πανικόβλητη θα έλεγα συνεργασιολογία, σε μια πανικόβλητη σεναριολογία. Σε τελευταία ανάλυση αντικατοπτρίζεται και στις σημερινές διαρροές προς τον Τύπο. Νιώθω την ανάγκη σήμερα λοιπόν, κλείνοντας τις συνεδριάσεις αυτής της γόνιμης Κεντρικής μας Επιτροπής, να δώσω για μια φορά ακόμα απάντηση σε όσους στο ΠΑΣΟΚ επιδίδονται στη διοχέτευση αυτών των σεναρίων. Με το χαμόγελο της αισιοδοξίας και της αυτοκυριαρχίας, χωρίς νευρικότητες και χωρίς φωνές. Και αυτήν την αυτοκυριαρχία και την αισιοδοξία την δίνει η συνεδρίαση της Κεντρικής μας Πολιτικής Επιτροπής και η ομοφωνία στην απόφασή της.

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Τον ΣΥΝ, λοιπόν, δεν τον απασχολεί κανένα ενδεχόμενο εκλογικής συνεργασίας με το ΠΑΣΟΚ. Εάν το ΠΑΣΟΚ φοβάται τις εκλογές που έρχονται, επειδή γνωρίζει καλά ότι ο ελληνικός λαός είναι δυσαρεστημένος από την κυβερνητική πολιτική που εφαρμόζει το ΠΑΣΟΚ, αυτό είναι δικό του πρόβλημα. Ο ΣΥΝ στις εκλογές θα ζητήσει από τον ελληνικό λαό να αποδοκιμάσει αυτήν την κυβερνητική πολιτική. Και ο ΣΥΝ, ακριβώς επειδή θέλει τη δυναμική και αισιόδοξη πρακτική για τη διαφορετική εξέλιξη στον τόπο μας, ο ΣΥΝ οικοδομεί συμμαχίες στο χώρο της ριζοσπαστικής αριστεράς, της οικολογίας, των κινημάτων κατά της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης. Και με αυτές τις πολιτικές και κοινωνικές συμμαχίες γίνεται διακριτό ρεύμα και θα ζητήσει την ενίσχυση του ελληνικού λαού στις εκλογές που έρχονται. Ο ΣΥΝ, όσο και αν το ΠΑΣΟΚ γελοιογραφεί τα σοβαρά αυτά ζητήματα, θα επιμείνει να προτάσσει την αλλαγή του συστήματος διακυβέρνησης της χώρας και του περιεχομένου των κυβερνητικών πολιτικών γιατί μονάχα έτσι μπορεί να υπάρξει αλλαγή πολιτικών εξελίξεων και κοινωνικών δεδομένων, αλλαγή δηλαδή πολιτικών όπως κατ' επανάληψη λένε. Όσο κυριαρχεί ο δικομματισμός, οι πολιτικές των δύο μεγάλων κομμάτων θα προσομοιάζουν, θα συγκλίνουν, θα εμφανίζονται στα μάτια του πολίτη και της κοινωνίας περίπου σαν δυο όμοιες σταγόνες νερού. Τα εκλογικά συστήματα εντός ενός καθεστωτικού δικομματισμού δεν καταγράφουν γνήσια την αντιπροσωπευτικότητα των συσχετισμών. Επηρεάζουν και διαμορφώνουν επιθυμητούς συσχετισμούς με την καλλιέργεια των πλαστών και εκβιαστικών διλημμάτων.

Αλλαγή πολιτικής, λοιπόν, μπορεί να υπάρξει μονάχα εάν σπάσει η κυριαρχία του δικομματισμού. Γι' αυτό από την πλευρά μας θα επιμείνουμε. Θα επιμείνει ο ΣΥΝ να αγωνίζεται και είμαστε βέβαιοι ότι αυτόν τον στόχο θα τον κατακτήσουμε γιατί ο δικομματισμός εξάντλησε πια την οροφή του γιγαντισμού του, εξάντλησε πια όλα τα κόλπα της πόλωσης, όλες τις επινοήσεις της παραπληροφόρησης και όσο μεγαλώνει, όσο αγριεύει η πόλωση τόσο θεριεύει η διαπλοκή.

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Θα προσπεράσουμε λοιπόν ψύχραιμα όλες τις προκλήσεις και τις μεθοδεύσεις και θα υποχρεώσουμε την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ να δώσει λόγο στον ελληνικό λαό. Να δώσει λόγο και για την αντιλαϊκή πολιτική που εφαρμόζει, και για την εμμονή της στον αδιέξοδο δικομματισμό. Απ' αυτή τη συζήτηση δεν θα επιτρέψουμε σε κανέναν να ξεφύγει. Όσο και αν στηρίζουν το ΠΑΣΟΚ ο Τύπος και τα ΜΜΕ, ο κόσμος πια γνωρίζει και καταλαβαίνει. Ακόμα και ο κόσμος που στήριξε το ΠΑΣΟΚ, βλέπει ότι μέσα από την κυβερνητική πολιτική είναι ένα μεταλλαγμένο πολιτικό μόρφωμα. Γιατί και ο κόσμος ακόμη που στήριξε το ΠΑΣΟΚ βλέπει ότι με τις κυβερνητικές επιλογές συντηρητικοποιείται το πολιτικό σύστημα, καταστρέφονται οι κοινωνικές και πολιτικές κατακτήσεις, μεταλλάσσεται η δημοκρατία των αντιπροσωπευτικών θεσμών και της κοινωνικής συμμετοχής σε δημοκρατία των ΜΜΕ και σε δημοκρατία των συγκροτημάτων. Θα έλεγα στα διάφορα κυβερνητικά στελέχη που ψιθυρίζουν ή τραγουδάνε τις δικές τους προσωπικές διαθέσεις ή σκοπιμότητες να κοιτάξουν τον εαυτό τους μέσα από την κυβερνητική τους πολιτική. Θα έλεγα και στα διάφορα στελέχη της Ν.Δ. ότι ο ΣΥΝ δεν χρειάζεται ούτε οδηγίες ούτε προστάτες. Θα έλεγα επίσης και στην ηγετική ομάδα του ΚΚΕ ότι η αντίληψη για συνεταιρισμό νεοφιλελευθερισμού, δικομματισμού και συνασπισμού, δείχνει για μια ακόμα φορά την εμμονή σε απομονωτικές αντιλήψεις, οι οποίες βλάπτουν και την αριστερά και το λαό. Να ξεχάσουν λοιπόν όλοι την άποψη ότι ο ΣΥΝ θα πάει στις επόμενες εκλογές με υπαρξιακό άγχος κοινοβουλευτικής παρουσίας. Να ξεχάσουν όλοι ότι ο ΣΥΝ θα κάτσει φρόνιμα και θα συμμορφωθεί στις απειλές και τον εξοντωτικό πόλεμο κάποιων κέντρων διαπλοκής. Να το ξεχάσουν όλοι ότι θα διαχειριστούν την παρουσία και την ουσία του ΣΥΝ φτιάχνοντας ένα ομοίωμά του ή ένα είδωλό του. Δεν θα ξελασπώσουμε με την κυβερνητική πολιτική, δεν θα αναβαπτίσουμε τον δικομματισμό, δεν θα ρευστοποιήσουμε τις ιδέες και τις αξίες, τους αγώνες, τα οράματα της δημοκρατικής και ριζοσπαστικής αριστεράς, των κοινωνικών κινημάτων και της οικολογίας σε έναν παραγοντισμό, σε έναν αμοραλισμό που όλα τα επιτρέπει και όλα τα ξεχνάει. Δεν θα αποδεχθούμε αυτό που εύστοχα ειπώθηκε, τον ηθικό ευτελισμό, τις πολιτικές στρεβλώσεις και τις θεσμικές εκπτώσεις που φτιάχνουν πια ένα δηλητηριώδες νέφος πάνω από τον δημόσιο βίο της χώρας. Όσοι, λοιπόν, διοχετεύουν και επεξεργάζονται σύγχυση και αποπροσανατολισμό να καταλάβουν πολύ καλά ότι είναι δικαίωμά τους να διατιμούν τον εαυτό τους, αλλά δικαίωμα δικό μας είναι να εκτιμάμε την ουσία των αγώνων μας και τη συνέπεια των αρχών μας. Κάποιοι νομίζουν ότι φτιάχνουν πολιτική έτσι. Πολιτική θα εξακολουθήσουν να κάνουν οι κοινωνίες, οι πολίτες, οι δημοκρατικοί θεσμοί, τα κόμματα. Οι πολίτες της συμμετοχής, η δημοκρατία της διαφάνειας, οι διευρυμένες εγγυήσεις ελέγχου είναι εκείνες οι οποίες μπορούν να φτιάξουν τις ανοιχτές κοινωνίες. Θα δώσουμε, λοιπόν, τη μάχη της πολιτικής μας ουσίας, θα κερδίσουμε τη μάχη της τακτικής. Και πρέπει να το πετύχουμε. Και τη μάχη της τακτικής και τη μάχη της πολιτικής ουσίας. Γι' αυτό και απευθυνόμαστε στον κόσμο που θέλει, στην Ελλάδα του 21ου αιώνα η δημοκρατική και ριζοσπαστική αριστερά των κοινωνικών κινημάτων και της οικολογίας όχι μόνο να είναι ένα δυνατό και διακριτό ρεύμα αλλά και να μπορεί να διαμορφώνει με τις παρεμβάσεις της προοδευτικές εξελίξεις για διαφορετικές πολιτικές στον τόπο.

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Θα ήθελα να τελειώσω με αυτές τις σκέψεις. Τα προβλήματα είναι αλλού. Δεν είναι στους δοκιμαστικούς σωλήνες των επικοινωνιακών εργαστηρίων. Τα προβλήματα είναι στα μεγάλα κοινωνικά θέματα που θα μεγαλώσουν. Η αποκαθήλωση του πλαστού προϋπολογισμού δείχνει πολύ περισσότερα πράγματα από αυτά που επικοινωνιακά καταναλώνονται. Και το είπα και χθες: μια 25ετία είναι μπροστά μας για την πραγματική σύγκλιση με όλα όσα συμβαίνουν. Τα προβλήματα είναι στα μεγάλα κοινωνικά θέματα, στις κοινωνικές ομάδες που δοκιμάζονται και ταλαιπωρούνται, τους αγρότες, τους νέους, τους άνεργους, τους μισθωτούς, τους συνταξιούχους, τους κατοίκους της περιφέρειας, στα νέα μεσω-στρώματα, στις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, εκεί που η καθημερινότητα γίνεται βασανιστική, εκεί που ο πολίτης δεν έχει το βίωμα της ισχυρής Ελλάδας, αλλά έχει της δοκιμαζόμενης καθημερινότητας της ζωής του. Τα ζητήματα είναι στο πεδίο της εξωτερικής πολιτικής: η δημαγωγία του δικομματισμού, η δημαγωγία κυβέρνησης και αντιπολίτευσης δεν μπορεί να κάνει και τα θέματα της εξωτερικής πολιτικής υλικό για τη διόγκωση της δικομματικής διχαστικής πόλωσης. Υπάρχουν πολλοί που περιμένουν να παίξουν επικίνδυνα διάφορους ρόλους στα εθνικά θέματα.

Τέλος, τα προβλήματα υπάρχουν στα θέματα της διαπλοκής, της διαφάνειας, στα θέματα της αντιμετώπισης του προβλήματος της τρομοκρατίας. Από την πλευρά της σύγχρονης και δημοκρατικής αριστεράς, των ριζοσπαστικών κινημάτων και της Οικολογίας, να αγωνιστούμε έτσι ώστε ούτε τα κοινωνικά προβλήματα, ούτε τα θέματα εξωτερικής πολιτικής, ούτε τα ζητήματα που σχετίζονται με την τρομοκρατία ή με τη διαπλοκή και τη διαφάνεια να αποτελέσουν πρόσφορο έδαφος για να προωθηθούν συνθήκες πολιτικής κρίσης ή συνθήκες διαιώνισης της αδιέξοδης πολιτικής εντός του δικομματισμού.

Σήμερα η ΚΠΕ του ΣΥΝ, με υπεύθυνο πολιτικό τρόπο, δείχνει ποια είναι η δυναμική, η ευθύνη και η συνείδηση ενός κόμματος που θέλει να αντλεί ζωή από τις κοινωνικές φλέβες των αγώνων για την ριζοσπαστική Αριστερά, για τα κοινωνικά κινήματα και την Οικολογία.

To Γραφείο Τύπου