20/09/2003

Ομιλία του Προέδρου του Συνασπισμού στο Φεστιβάλ της Νεολαίας ΣΥΝ στη Θεσσαλονίκη

20 Σεπτεμβρίου 2003

Ομιλία του Προέδρου του Συνασπισμού στο Φεστιβάλ της Νεολαίας ΣΥΝ στη Θεσσαλονίκη

Ο κόσμος που ζούμε ,σήμερα, έχει ανάγκη από μεγάλες αλλαγές, από ριζικούς, κοινωνικούς και θεσμικούς μετασχηματισμούς.

Ο κόσμος της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης κατακερματίζει τις κοινωνίες, μεγαλώνει τις ανισότητες, αντιστρέφει τις αξίες βάζοντας πάνω από τους ανθρώπους τα κέρδη, πάνω από την κοινωνία την αγορά. Η εμπορευματοποίηση του κόσμου στο όνομα της ανταγωνιστικότητας , της απελευθέρωσης των αγορών και της αύξησης της παραγωγικότητας, μεγαλώνει τις καταστροφές στο περιβάλλον, στην κοινωνική συνοχή, στις πολιτισμικές δημοκρατικές κατακτήσεις.

Οι ευαγγελιστές της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης, με αλαζονεία έσπευσαν να κηρύξουν το τέλος της αριστεράς και της ιστορίας, προβάλλοντας τον μονοδιάστατο οικονομισμό, τον καταναλωτισμό και τον ανταγωνισμό, ως αποκλειστικά κριτήρια ύπαρξης και στήριξης κοινωνιών και κρατών.

Εμείς από θέσεις της ριζοσπαστικής αριστεράς των κοινωνικών κινημάτων και της οικολογίας θα αγωνιστούμε για έναν κόσμο διαφορετικό χωρίς τις σημερινές εκρηκτικές ανισότητες και αδικίες, χωρίς τις σημερινές προκλητικές εκμεταλλεύσεις και διακρίσεις, με αλληλεγγύη και ανθρωπισμό, με δημοκρατία και κοινωνική δικαιοσύνη.

Ο κόσμος της Αμερικανικής αυτοκρατορίας σκορπάει στον κόσμο τον εφιάλτη του διαρκούς πολέμου. Μια νέα βαρβαρότητα έχει αρχίσει να προβάλλει την όψη της. Η νέα τάξη για το νέο αμερικανικό αιώνα του κ. Μπους , καταστρέφει την ειρήνη , αντιστρατεύεται την διεθνή συνεννόηση, επιδιώκει να βάλει πάνω από τους διεθνείς Οργανισμούς και το δίκαιο των λαών, την δύναμη των όπλων, την απειλή της εισβολής, της κατοχής και της εξάρτησης.

Εμείς, από θέσεις ριζοσπαστικής αριστεράς , κοινωνικών κινημάτων και οικολογίας θα αγωνιστούμε εναντίον του πολέμου, θα μπούμε μπροστά στην παγκόσμια κινητοποίηση για την ειρήνη, θα υπερασπιστούμε το δικαίωμα στη ζωή των λαών και των ανθρώπων, το σεβασμό στα μνημεία της φύσης και του πολιτισμού, θα σταθούμε ανυποχώρητοι απέναντι στους εγκληματίες κατά της ανθρωπότητας, επίδοξους αυτοκράτορες, δικτάτορες και στρατηλάτες.

Ο Συνασπισμός της Αριστεράς των Κινημάτων και της Οικολογίας φωνάζουμε:

Ο 21ος αιώνας δεν ζητάει ένα νέο ολοκληρωτισμό, μια νέα βαρβαρότητα.

Ο 21ος αιώνας ζητάει τον δικό του ανθρωπισμό, με δημοκρατία, ελευθερία και σοσιαλισμό

Δεν μας ενδιαφέρουν οι λογικές της προσαρμογής στο μονόδρομο του νεοφιλελευθερισμού, είτε κεντροδεξιού, είτε κεντροαριστερού.

Δεν νομιμοποιούμε τις επιλογές των προθύμων συμμάχων του Αμερικανικού ηγεμονισμού, με τους δήθεν ανθρωπιστικούς προληπτικούς πολέμους.

Δεν δίνουμε μάχες οπισθοφυλακών, ούτε μάχες χαρακωμάτων, για όσα κατέρρευσαν ή για όσα σήμερα αποτυγχάνουν.

Θέλουμε τους αγώνες πρωτοπορίας που ανοίγουν δρόμους , που απελευθερώνουν προοπτικές, που αναδεικνύουν δυνάμεις ικανές να αναδείξουν την εναλλακτική πρόταση για τον διαφορετικό κόσμο.

Οι αξίες της ριζοσπαστικής αριστεράς των κοινωνικών κινημάτων και της οικολογίας , τα δημοκρατικά κι ανθρώπινα δικαιώματα , οι κοινωνικές κατακτήσεις των ιστορικών αγώνων των εργαζομένων, οι οικολογικές ευαισθησίες και ποιότητες, για τον ΣΥΝ είναι οι φλέβες και ο ορίζοντας που εξασφαλίζουν αειφόρο πρόοδο, αγωνιστική αειφορία για την πρόοδο.

Μετά την εγκληματική και παράνομη εισβολή των Μπους-Μπλερ με την βοήθεια και των προθύμων συμμάχων τους, ο κόσμος μπαίνει σε μια νέα ιστορική περίοδο.

Οι δομές και οι θεσμοί της διεθνούς κοινότητας κατεδαφίζονται. Χαρτί για τον κάλαθο αχρήστων του Λευκού Οίκου γίνεται ο καταστατικός χάρτης του ΟΗΕ.

Το κοινωνικό κράτος συρρικνώνεται, οι δημοκρατικές εγγυήσεις , των εργασιακών σχέσεων διαλύονται.

Τα ανθρώπινα δικαιώματα, οι πολιτικές διεκδικήσεις, τα κοινωνικά κινήματα ενοχοποιούνται κι ελέγχονται από ένα ιδιώνυμο μοντέλο ασφάλειας, που βάζει σε προτεραιότητα την προληπτική καταστολή, τη διαρκή συγκέντρ5ωση προσωπικών δεδομένων και την πολύπλευρη επιτήρηση των πολιτών και της κοινωνίας.

Σε συνθήκες που μετατρέπουν την ανθρωπότητα σε ζούγκλα ανταγωνισμών.

Σε πολιτικές που εξοβελίζουν την έννοια της κοινωνικής δικαιοσύνης και αλληλεγγύης

Σε κυβερνητικές εξουσίες που παραμερίζουν την αξία της συναίνεσης με τις σκηνοθεσίες και σπρώχνουν διαρκώς περισσότερους στον καιάδα της φτώχειας και των αποκλεισμών.

Σε κυβερνητικές και κομματικές πρακτικές, που θέλουν μηχανισμούς χειραγώγησης, που ενοχλούνται από την κίνηση ιδεών και προσκυνάνε την διαφήμιση και τις επικοινωνιακές ταχυδακτυλουργίες.

Εμείς από το ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ αντιτάσσουμε το όραμα για ριζοσπαστικό μετασχηματισμό αυτού του κόσμου , για έναν ανθρώπινο δημοκρατικό και οικολογικό σοσιαλισμό.

Αντιτάσσουμε τον διαφορετικό τρόπο άσκησης της πολιτικής , την διαφορετική ηθική και αισθητική της πολιτικής, με κοινωνική ευαισθησία και αγωνιστική ευθύνη.

Αντιτάσσουμε τις διαφορετικές κριτικές ιδέες κι αναζητήσεις εμπλουτισμένες με όσα ανέδειξαν οι μεγάλοι στοχαστές της αριστεράς, οι θεμελιωτές της οικολογικής σκέψης και οι διανοούμενοι των πρωτοποριακών κινημάτων.

Αμφισβητούμε το νέο δογματισμό της νεοφιλελεύθερης «ενιαίας σκέψης» κι αγωνιζόμαστε για το δικαιότερο , οικολογικά βιώσιμο και δημοκρατικό κόσμο χωρίς αποκλεισμούς και διακρίσεις, αυταρχισμούς και βαρβαρότητες.

Είναι πολιτικά επικίνδυνο και πολιτισμικά αρνητικό να ακούγονται σήμερα απόψεις όπως αυτές του κ. Μπλερ ή μερίδας σοσιαλδημοκρατών στην Ευρώπη, αλλά και ορισμένων από το ΠΑΣΟΚ ότι στη νέα ψηφιακή εποχή της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης και της αυτοκρατορικής ηγεμονίας των ΗΠΑ πρέπει να γίνουν προσαρμογές που θα εγκαταλείπουν τις κατακτήσεις του κοινωνικού κράτους και του κράτους δικαίου, τις ιδέες του δημοκρατικού σοσιαλισμού και της ευρωπαϊκής στρατηγικής αυτονομίας , ως ξεπερασμένεςς.

Εμείς υπερασπιζόμαστε τον πολιτισμό όταν αρνούμαστε τον ατλαντισμό και τον νεοφιλελευθερισμό.

 

 

 

Πριν από οκτώ χρόνια υψώθηκε ένας ακόμα χαρταετός στον πολιτικό ορίζοντα της χώρας. Ο εκσυγχρονισμός, που τον εμφάνισαν σκόπιμα κι άκριτα, ούτε λόγο ούτε πολύ, ως ιδεολογία που θα άνοιγε δρόμους για την γη της επαγγελίας.

Σήμερα, μετά από δύο ισχυρές κυβερνήσεις του κ. Σημίτη και οκτώ χρόνια συνεχούς δικιάς του διακυβέρνησης, τα ξέφτια του εκσυγχρονιστικού ιδεολογισμού αποκαλύπτουν μια ακόμα δεκαετία εμπαιγμού.

Πριν από οκτώ χρόνια επινοήθηκε ένα ακόμα προσωπείο στην ελληνική πολιτική σκηνή, για να εξωραίσει την κυβερνητική πολιτική του ΠΑΣΟΚ. Η κεντροαριστερά, που δημαγωγικά την περιέφεραν ως την θεόσταλτη – περίπου πολιτική που θα ανανέωνε τον δικομματισμό σε διπολισμό και θάβαζε το Συνασπισμό σε εκβιαστικά διλήμματα.

Σήμερα, μετά από οκτώ χρόνια συνεχούς διακυβέρνησης του κ. Σημίτη με αυτοδύναμες πλειοψηφίες, τα αποκαλυπτήρια της κεντροαριστεράς δείχνουν μια ακόμα δεκαετία δημαγωγίας και συνθηματολογίας, που κακοποιεί κάθε πολιτική έννοια και ιδέα.

Μετά από οκτώ χρόνια διακυβέρνησης του κ. Σημίτη, φαίνεται καθαρά ότι η δήθεν εκσυγχρονιστική και κεντροαριστερά πολιτική του είναι μια μεταλλαγμένη πολιτική νεοφιλελεύθερης παραλλαγής.

Η ισχυρή οικονομία της ισχυρής Ελλάδας του κ. Σημίτη δανείζεται υπέρμετρα, πουλάει τα αποθέματα χρυσού, κρύβει τις δημοσιονομικές πιέσεις από τις στρατιωτικές δαπάνες, δεν έχει να καλύψει βασικές υποσχέσεις που είχε δώσει σε διάφορες κοινωνικές κατηγορίες. Ο πλεονασματικός προϋπολογισμός του 2003 , μετά από οκτώ μήνες αποδεικνύεται ελλειμματικός, με μεγάλες αποκλίσεις. Αυτοί που κόμπαζαν για το ισχυρό χαρτί της οικονομίας, σήμερα ψελλίζουν ότι «έτσι κάνουν κι άλλοι» στην Ευρώπη, σαν να μην τρέχει τίποτε.

Όλα τα χρόνια η κυβέρνηση πριμοδοτεί με την πολιτική της την ανισοκατανομή πλούτου και ευκαιριών μαζί με την εκποίηση δημόσιας περιουσίας. Η πολιτική της κυβέρνησης διαμόρφωσε την κοινωνική αδικία , τις εισοδηματικές ανισότητες και τις περιφερειακές αποκλίσεις

Ο κ. Σημίτης ανοίγει μαύρες τρύπες με την πολιτική του, και την τελευταία στιγμή, μπροστά στις κάλπες, θέλει να κλείσει τις κοινωνικές πληγές με χάρτινα μπαλώματα, χάρτες σύγκλισης και πακέτα παροχών. Θέλει, λέει, ο κ. Σημίτης να δώσει μια ανάσα στην καθημερινότητα των πολλών που αγωνιούν από την ανασφάλεια, χωρίς να λέει τίποτε για την τανάλια της πολιτικής του που τους σφίγγει μέχρις ασφυξίας.

Θέλει, λέει, ο κ. Σημίτης να διεκδικήσει μια ακόμα τετραετία, τετραετία ρίσκου όπως την αποκαλεί χωρίς να λεει τίποτε για την προβληματική κι άδικη πολιτική του που οδήγησε τη χώρα στα όρια του ρίσκου.

Η ισχυρή Ελλάδα των εκλογών του 2000 γίνεται τώρα η Ελλάδα του ρίσκου.

Εμείς ζητάμε εξηγήσεις. Και καλούμε τον ελληνικό λαό να αξιώσει λογαριασμό.

Λογαριασμό να δώσετε κ. Σημίτη, τα κούφια συνθήματα δεν εξαργυρώνονται πια, τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα δεν ξεγελάνε κανέναν.

Η κυβέρνηση του κ. Σημίτη προσπαθεί να βάλει στη θέση της πραγματικής ζωής την εικονική επικοινωνιακή μακέτα.

Με ορυμαγδό εξαγγελιών και ομοβροντίες υποσχέσεων για το μέλλον, θέλει να διαμορφώσει κλίμα, να κρύψει τις ευθύνες της και να κρυφτεί από την δυσαρέσκεια και το θυμό της κοινωνίας: Όλα τα χειρίζεται σαν προεκλογική πραμάτεια. Χάρτα σύγκλισης, πακέτα παροχών, αυθαίρετα, αυτοκίνητα, δημόσια περιουσία, επιχειρήσεις στρατηγικής σπουδαιότητας, όλα διατίθενται ως εμπορεύματα σ’ ένα προεκλογικό λαθρεμπόριο.

Είναι φανερό ότι για μια ακόμα φορά , στο όνομα της κυβερνητικής δημαγωγίας, εφαρμόζεται η παραδοσιακή παλαιοκομματική πρακτική: Πελατειακές σχέσεις με όλα τα συλλογικά αγαθά, με όλες τις αγωνίες και τις ανάγκες του κόσμου. Εμπόριο ελπίδας και επιταγές προσδοκίας προς τους πολλούς που υποφέρουν, για να ξεγελαστούν. Και ταυτόχρονα προσφορές κερδοσκοπίας προς τους λίγους, που με μια πατέντα διαπλοκής γίνονται προνομιακοί προμηθευτές και συνεταίροι αγοράζοντας εθνική περιουσία στο πιάτο, για να ανταποδώσουν με επικοινωνιακή και πολιτική στήριξη.

 

Ο Συνασπισμός φωνάζει για το όργιο συναλλαγής και διαπλοκής, που προκαλεί το δημόσιο βίο της χώρας. Πληρώσαμε και πληρώνουμε κόστος, γιατί μας βάλανε στο στόχαστρό του μηχανισμοί της διαπλοκής, αλλά και της κυβέρνησης, που θέλησαν να αμφισβητήσουν το πρόβλημα. Σήμερα όλοι βλέπουν το απέραντο τέλμα διαφθοράς, μέσα στο οποίο η κυβέρνηση πετάει πέτρες, για να ανακατεύει τη λάσπη. Έρευνες επί ερευνών ανακοινώνονται, χωρίς αποτέλεσμα, ελεγκτές επί παντός επιστητού αποφασίζονται κι από κοντά ελεγκτές των ελεγκτών και πάει λέγοντας, χωρίς ο δημόσιος βίος να εξυγιαίνεται.

Ο κ. Σημίτης αντι να σκιαμαχεί με τις χρηματιστηριακές δηλώσεις των βουλευτών του, καλά θα κάνει να εξηγήσει γιατί μετά από οκτώ χρόνια δικιάς του διακυβέρνησης το σύστημα διαχείρισης των πόρων , των προμηθειών και των συμβάσεων του δημοσίου είναι διάτρητο κι από τις τρύπες του μπαινοβγαίνει θρασύτερη η διαπλοκή και η διαφθορά, που όχι σπάνια γίνεται και ομοτράπεζη της κυβέρνησής του. Διεκδικεί ντοκτορά η κυβέρνηση του κ. Σημίτη στη χρήση παλαιοκομματικών μεθόδων και του παραδοσιακού λαϊκισμού.

Παραποιεί συστηματικά την πραγματικότητα βαφτίζοντας σύγκλιση την απόκλιση, αυξήσεις την πραγματική μείωση των εισοδημάτων μέσω της κατάργησης των φορολογικών ελαφρύνσεων, ενίσχυση του κοινωνικού κράτους την υποβάθμιση της υγείας, της παιδείας και την εκποίηση των δημόσιων αγαθών, ισχυρή Ελλάδα την Ελλάδα των μηδενικών σχεδόν επενδύσεων, την Ελλάδα που μετά από δυόμισι ΚΠΔ βρίσκεται ακόμα τελευταία σε επιδόσεις μεταξύ των εταίρων της, της Ε.Ε. Δεν υπάρχει τέλος στη διαστρέβλωση και στην εικονική πραγματικότητα που κατασκευάζουν και προβάλλουν τα επικοινωνιακά επιτελεία με τη στήριξη των ισχυρών διαπλεκομένων και τη συνενοχή των ΜΜΕ.

Επιμένει ο κ. Σημίτης ότι οι εκλογές θα διεξαχθούν στο τέλος της τετραετίας. Τα ίδια έλεγε το 1996 αλλά και το 2000.

Με τη συμπεριφορά της και τη διγλωσσία της η κυβέρνηση του κ. Σημίτη έχει … κατακτήσει την αναξιοπιστία της.

Το ΠΑΣΟΚ μιλάει στο πρόγραμμά του ια την απλή αναλογική, αλλά η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και του κ. Σημίτη επιμένει στην αναλογικότητα. Μιλάνε για εκλογική δικαιοσύνη, αλλά διατηρούν τους καλπονοθευτικούς μηχανισμούς. Και το νέο σχέδιο εκλογικού νόμου κάνει, με αλχημείες την κομματική μειοψηφία, κοινοβουλευτική πλειοψηφία, διατηρεί τους μηχανισμούς γενναιόδωρης πριμοδότησης της εναλλασσόμενης αυτοδυναμίας του πλειοψηφικού δικομματισμού.

Από την ενισχυμένη αναλογική στην πριμοδοτούμενη αυτοδυναμία, αυτή είναι η μεταμφίεση του εκλογικού νόμου.

ΠΑΣΟΚ και ΝΔ αρνήθηκαν στην αναθεώρηση του Συντάγματος την καθιέρωση ως πάγιου εκλογικού συστήματος την απλή αναλογική. Ψήφισαν από κοινού να αποφασίζει ο κοινός νομοθέτης, δηλαδή η εκάστοτε μονοκομματική πλειοψηφία να παίζει παιχνίδια σκοπιμότητας με τον εκλογικό νόμο, μόνη δέσμευση να ισχύει κάθε νέος νόμος από τις επόμενες εκλογές.

Απέναντι στην κουτοπόνηρη λογική του καθεστωτικού δικομματισμού, ο ΣΥΝ πήρε την πρωτοβουλία για να αναδειχθεί η δημοκρατική φιλοσοφία της απλής αναλογικής.

Ευρύτατη κοινωνική και πολιτική πνευματική και κομματική κινητοποίηση λεει σήμερα ότι η απλή αναλογική είναι η απαραίτητη διαρθρωτική αλλαγή στο πολιτικό σύστημα,, η ανανεωτική κι απελευθερωτική τομή εξυγίανσης κι αναζωογόνησης του δημόσιου βίου, του δημόσιου χώρου της πολιτικής, κοινωνικής και πολιτισμικής δημιουργίας.

Λέμε απερίφραστα στον ελληνικό λαό

Η πολιτική δεν είναι το δίλημμα εάν θα ψηφίσεις ΠΑΣΟΚ ή Ν.Δ. Αυτό είναι εγκλωβισμός της πολιτικής και παραχάραξη της θέλησης του ελληνικού λαού.

Η πολιτική δεν είναι να θεωρείς ότι η ψήφος έξω από τον δικομματισμό είναι άχρηστη ψήφος. Αυτό αποτελεί αχρήστευση του πλουραλισμού της δημοκρατίας και της πολυχρωμίας της κοινωνίας.

Η ψήφος στο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ της Αριστεράς των Κινημάτων και της Οικολογίας, είναι χρήσιμη ψήφος, δυναμικής προοπτικής ψήφος, επιλογή αγωνιστικής αμφισβήτησης της πολιτικής που εφαρμόζεται και των συσχετισμών που κρατούν, αλλά και δημιουργικής εναλλακτικής προοδευτικής πορείας.

Είναι φανερό ότι η παρουσία μας ενοχλεί και θα ήθελαν να ξεμπερδεύουν μαζί μας. Όμως , δεν θα τους κάνουμε τη χάρη. Δεν πρόκειται ούτε να μας φοβίσουν ούτε να μας κάνουν να χάσουμε τη νηφαλιότητα και την ευθυκρισία μας. ʼλλωστε τέτοιες μεθοδεύσεις τις έχουμε αντιμετωπίσει και άλλες φορές. Έχουμε εμπιστοσύνη στις ιδέες μας, στις δυνάμεις μας, στον κόσμο της Αριστεράς. Η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ ένα πράγμα πρέπει να συνειδητοποιήσει. Η στήριξη από διαπλεκόμενα συμφέροντα και ποικίλα κέντρα δεν έσωσε ποτέ κανέναν που είχε απολέσει την επαφή με τον λαό. Και αυτήν την επαφή, αυτή η ηγεσία και αυτή η κυβέρνηση της έχει χάσει. Γι’ αυτό και τα βάζει με το Συνασπισμό ενώ μέχρι και σήμερα στρώνει το δρόμο στη ΝΔ με την πολιτική της.

Το πραγματικό δίλημμα δεν είναι ΠΑΣΟΚ ή ΝΔ. Το πραγματικό δίλημμα δεν είναι ανάμεσα σε δύο προσομοιάζουσες νεοφιλελεύθερες πολιτικές, γιατί αυτό δεν αποτελεί καν δίλημμα. Το πραγματικό δίλημμα στο οποίο πρέπει να απαντήσει ο έλληνας πολίτης είναι αν με την ψήφο του θα επιτρέχει την συνέχεια της κυριαρχίας του νεοφιλελεύθερου δικομματισμού και την αναπαραγωγή των ίδιων αδιέξοδων ή αν θα αμφισβητήσει αυτό το πλαίσιο και θα αναδείξει απέναντί του έναν ισχυρό αντίπαλο. Θα συνεχίσουν να παίζουν μόνοι τους και ανενόχλητοι ή θα νοιώσουν την απειλή ενός αντίπαλου δέους ;

Η κυβερνητική πολιτική του κ. Σημίτη δεν μπορεί να κερδίσει την εμπιστοσύνη του κόσμου. Απογοητευμένοι και εξοργισμένοι είναι

Και όσοι το 2000 δώσανε καλόπιστα πίστωση στις εξαγγελίες του. Αλλά και πολλοί από την παραδοσιακή κοινωνική κι εκλογική βάση του ΠΑΣΟΚ , που βλέπουν μια μεταλλαγμένη πολιτική να τους μετατοπίζει από την προοδευτική προγραμματική θέση στις νεοφιλελεύθερες μονόδρομες προσαρμογές.

Αλλά και οι διακηρύξεις του κ. Καραμανλή επιβεβαιώνουν ότι ο ελληνικός λαός δεν πρέπει να έχει αυταπάτες. Και η ΝΔ αρνήθηκε την πρόταση του ΣΥΝ για εγγυημένο ,κοινωνικό εισόδημα, για κοινωνική στήριξη αξιοπρεπούς διαβίωσης , για καθιέρωση του 35ωρου, για το μη ξεπούλημα δημοσίων επιχειρήσεων στρατηγικού χαρακτήρα.

Όσο ο ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ θα μένουν κυρίαρχοι, των συσχετισμών, θα αλλάζουν όπως οι ηθοποιοί κουστούμια πριν από κάθε προεκλογική παράσταση, ανάλογα με το εάν βρίσκονται στην σκηνή της κυβέρνησης ή της αντιπολίτευσης, έχοντας πάντα από τα παρασκήνια τους ίδιους μηχανισμούς στήριξης.

Οι ιδιωτικοποιήσεις, η εκποίηση δημοσίων αγαθών, η συρρίκνωση του κοινωνικού κράτους, η πρωτοκαθεδρία της αγοράς έναντι της κοινωνίας, θα διευρύνουν και με τη ΝΔ την ανεργία, και την ανισότητα, όπως συμβαίνει και σε ισχυρότερες χώρες, που κυβερνούν ομόλογα με την ΝΔ κόμματα.

Απέναντι στα μεγάλα προβλήματα του σημερινού κόσμου αντι σε αυτό το μείζον πρόβλημα ποια είναι η στάση των διαφόρων πολιτικών δυνάμεων; Εμείς πήραμε πρωτοβουλίες και συμμετείχαμε ενεργά στα κινήματα αμφισβήτησης του νεοφιλελεύθερου πλαισίου. Είμαστε ενεργά παρόντες στο Πόρτο Αλέγκρε, στη Γένοβα, στη Φλωρεντία και σε όλα τα Φόρουμ, ευρωπαϊκά, ελληνικά και παγκόσμια. Συμμετείχαμε ενεργά σε αντιπολεμικά συλλαλητήρια και διαδηλώσεις. Με κάθε δυνατό τρόπο προβάλαμε τις ιδέες και τις απόψεις μας για μια διαφορετική παγκοσμιοποίηση και μια διαφορετική ευρωπαϊκή ενοποίηση με κοινωνικές, δημοκρατικές και οικολογικές προτεραιότητες, για έναν διαφορετικό κόσμο με ειρήνη, κοινωνική συνοχή και αλληλεγγύη που είναι εφικτός.

Το ΠΑΣΟΚ είχε μια μεγάλη ευκαιρία να δώσει δείγματα γραφής με την προεδρία της Ε.Ε. Όμως τι έκανε ; Με την πολιτική των ίσων αποστάσεων από τις ΗΠΑ και την Ευρώπη και με την επιτήδεια και προσχηματική ουδετερότητα της προεδρίας, κατόρθωσε να μην υπάρξει καμιά ευρωπαϊκή φωνή. Τώρα τι έχει να πει που έχει πια αποκαλυφθεί το ψεύδος και το αδιέξοδο της επέμβασης στο Ιράκ; Τι έχει να πει για την περιθωριοποίηση του ΟΗΕ, αφού αναρωτιόταν αν ο ΟΗΕ πρέπει να παίξει κεντρικό ή κάποιο ρόλο στο μεταπολεμικό Ιράκ και για όσα συμβαίνουν στη Μέση Ανατολή;

Με την υπογραφή της συμφωνίας για τη δικαστική συνδρομή ΗΠΑ-Ε.Ε έδωσε αρνητικό δείγμα γραφής και υποταγής στις ΗΠΑ. ʼνοιξε το δρόμο για την περιστολή των δημοκρατικών δικαιωμάτων στο σύνολο της Ε.Ε . Δεν είναι τυχαίο ότι η ελληνική κυβέρνηση ήταν τέταρτη στη λίστα για ευχαριστίες από την αμερικανική κυβέρνηση, αφού παρείχε πρόθυμα όλες τις σχετικές διευκολύνσεις που απαίτησαν οι ΗΠΑ.

Σε αυτό το ευρύτερο σκηνικό πολλά έχουν συμβεί τα τελευταία χρόνια και στην Ε.Ε. Η Ευρώπη διευρύνθηκε χωρίς περαιτέρω εμβάθυνση και προώθηση της πολιτικής της ολοκλήρωσης. Και η ευθύνη βαραίνει σε μεγάλο βαθμό τη σοσιαλδημοκρατία και τη λεγόμενη κεντροαριστερά . Δεν προχώρησε η πολιτική ενοποίηση.

Η Ευρώπη παραμένει οικονομικός γίγαντας και πολιτικός νάνος. Παραμένει μια κυρίως νομισματική ένωση, μια ενιαία αγορά, γεγονός που διευκολύνει την επικυριαρχία του νεοφιλελεύθερου μοντέλου. Η Ευρώπη δεν αυτονομήθηκε από τις ΗΠΑ, και αυτό δεν μπορεί να συμβεί χωρίς κοινές πολιτικές , χωρίς μεταρρυθμίσεις σε ομοσπονδιακή κατεύθυνση. Η Ευρώπη δεν υπερασπίστηκε το κοινωνικό κράτος, το ευρωπαϊκό κοινωνικό μοντέλο, αλλά απεναντίας προχωρεί στην αποδιάρθρωσή του. Ακόμα κι ήταν 13 στις 15 κυβερνήσεις ήσαν σοσιαλδημοκρατικές δεν μπόρεσαν να διατυπώσουν και να εφαρμόσουν εναλλακτική πολιτική. Η στάση των πολιτικών δυνάμεων εδώ έχει τεράστια σημασία. Σήμερα, παρακολουθούμε την μετάλλαξη της σοσιαλδημοκρατίας, την βαθμιαία διολίσθησή της σε συντηρητικές θέσεις, την άρνηση του δημοκρατικού σοσιαλισμού, την πλήρη αποδοχή του νεοφιλελευθερισμού. Όλα αυτά δεν είναι άνευ σημασίας. Εξηγούν τις πολιτικές των κυβερνήσεων .Εξηγούν και τις πολιτικές του ΠΑΣΟΚ. Στην Ελλάδα η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ στο όνομα του εκσυγχρονισμού εφάρμοσε με περισσή συνέπεια τον νεοφιλελευθερισμό: ιδιωτικοποιήσεις, απελευθέρωση χωρίς όρους των αγορών, συμπίεση του κόστους εργασίας, αποδόμηση του κοινωνικού κράτους.

Η ανάλυση των σύγχρονων προβλημάτων στην Ελλάδα, στην Ευρώπη και στον κόσμο οδηγεί στο συμπέρασμα ότι ο διαμορφωμένος πολιτικός χάρτης δεν ανταποκρίνεται στις σημερινές διαχωριστικές γραμμές. Είναι διαμορφωμένος στη βάση των διαχωριστικών γραμμών του παρελθόντος. Το ΠΑΣΟΚ έχει κάθε συμφέρον να προσπαθήσει να διατηρήσει τη σημερινή πολιτική γεωγραφία για να αποκρύψει τη σημερινή πραγματική, νεοφιλελεύθερη και νεοσυντηρητικη του μετάλλαξη. Και ο μόνος δρόμος είναι τα καλπονοθευτικά εκλογικά συστήματα και η άγρια δικομματική πόλωση που αποπροσανατολίζει από τα πραγματικά πολιτικά ερωτήματα.

Εμείς πρέπει να πείσουμε τον ελληνικό λαό για τη νέα πραγματικότητα και τα αδιέξοδα της μονοκομματικής εναλλαγής. Εμείς πρέπει να φωτίσουμε τα νέα προβλήματα και κυρίως να διαμορφώσουμε την εναλλακτική πρόταση απέναντι στο κυρίαρχο συντηρητικό πλαίσιο, απέναντι στα πλαστά εκβιαστικά διλήμματα, απέναντι στο ανούσιο ερώτημα ΠΑΣΟΚ ή ΝΔ. Η ενίσχυση του ΣΥΝ είναι κατ’ εξοχήν θετική και όχι χαμένη ψήφος.

Η Αριστερά στην Ευρώπη και στην Ελλάδα πρέπει να ανασυγκροτηθεί. Ο ΣΥΝ είναι το κόμμα που έχει συλλάβει το καινούργιο που διαμορφώνεται και ανατέλλει και οι πρωτοβουλίες του έχουν στόχο αυτήν την ανασυγκρότηση. Πρωταγωνιστούμε στα κινήματα, συμπορευόμαστε και συνδιαμορφώνουμε τις κοινές μας απόψεις με σεβασμός στην αυτοτέλεια και στην ιδιαίτερη φυσιογνωμία του κάθε χώρου. Πρωταγωνιστούμε στη διαδικασία για τη συγκρότηση του Ευρωπαϊκού Κόμματος της Αριστεράς, που θα μας επιτρέψει να αντιτάξουμε όλοι μαζί και με ισχυρότερη φωνή ένα διαφορετικό όραμα για την Ευρώπη και τον κόσμο. Πρωταγωνιστούμε στην εκλογική συσπείρωση των δυνάμεων της ριζοσπαστικής αριστεράς και της οικολογίας που από διαφορετικές αφετηρίες αναζητούν και αυτές την σύγχρονη απάντηση στη θλιβερή και καταστροφική κυριαρχία της νεοφιλελεύθερης καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης.

Αυτή η συσπείρωση δυνάμεων πρέπει να επιβραβευθεί στις εκλογές για να υπάρξει ουσιαστικές, σύγχρονος αντίλογος και εναλλακτικές πολιτικές προτάσεις. Για να υπάρχει ισχυρό κίνημα αμφισβήτησης της νεοφιλελεύθερης κυριαρχίας και προοδευτικών διεκδικήσεων. Για να ανοίξει ο δρόμος σε ευρύτερες ανακατατάξεις στο σύνολο του χώρου της Αριστεράς. Η ενίσχυση αυτής της συσπείρωσης θα οδηγήσει σε διεργασίες που θα επηρεάσουν αποφασιστικά τον πολιτικό χάρτη . Από την εξωκοινοβουλευτική Αριστερά μέχρι το ΠΑΣΟΚ υπάρχουν σήμερα δυνάμεις που προβληματίζονται πάνω στα νέα δεδομένα. Εάν σε αυτές τις εκλογές γίνει το πρώτο βήμα, τότε θα ανοίξει ο δρόμος και για νέα μεγάλα βήματα και ανακατατάξεις.

Να σπάσουμε το στερεότυπο του δικομματισμού που θέλει το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ να κόβουν και να ράβουν την Ελλάδα στα μέτρα τους.

Η πολιτική ζωή του τόπου δεν είναι μονάχα αυτή η εξαντλητική εναλλαγή μεταξύ ΠΑΣΟΚ και ΝΔ.

Να αμφισβητήσουμε και να αποδυναμώσουμε αυτό το σχήμα.

Να αναδείξουμε για την Ελλάδα του 21ου αιώνα το χώρο του ΣΥΝ και της ευρύτερης ριζοσπαστικής αριστεράς των κινημάτων και της οικολογίας, χώρο παραγωγής πολιτικής, ιδεών και οραμάτων, χώρο αγώνων και δημιουργίας προοδευτικών εξελίξεων.